F. Nauseae Blancicampiani In artem poeticen, carminumque condendorum. Primordia. Eiusdem Syntagma de conficendis epistolis ..

41쪽

t PRIM ORDIA .F. N . te uos tempore non multo rerum potiti sint, dedecὸ - re infamia,an Italiae damno ad Germanos tralatamst. Pergite inquam laudum uerarum amatores, mundi gubernaeula confido prudentia scientia dirigite uosq; ceruid . ira orbis imperatores exhibete, Gallieum nomen mi/nu, ni ueCulsufenus iste garrit Jdesderari possit,uti rer/te non desideratur. Quid multis scite Germani gero manica, uosq; esse GermanosCmagnam profecto nobilitatem id per se nominis argisit emper mementote.

DECIMA SECTIO DE POEMATE TRAGI

OST COMOEDIAM SI bi locum uendieat Tragoedia ab illano tum materia s lectionissaura differens . In bae nanq; uerborum subiis di mites e ' sententiarum grauitas, tu illa ιιero omnia popularia, tr e media hominum eonsu ructu, tμιος prompta syectari solent. Quod non obscure. Flaccus in arte monuit,inquiens. Versibus exponi tr gicis res comica non uult.Est autem Tragoedia herois coefortunae in aduersis compraebenso. In hac igitur sublimes introducuntur personae,tum exacta officia. in il id autem ciuilesqpopuli opinione ductae proponun/tur.Est is illud minime silendum, in Comoedia sem . per principia esse inquieta in perturiata,eontrario austem modo feri in Tragoedi4.Haec enim principium ba

42쪽

, IN POETICEN rs Fet laetum iucundum, finem vero horrendo aliqvo exitu amerulentum cI tristem. Quid enim aliud Cfiquis bene animaduerteritJ in Tragoedia tractatur qua

ritudines,erumnae,fngultus,fustiri dis ecta filiorum membra, domorum isortisnia,furiarum concitationes, hoc genus humanae miseriae. Componitur hoc poema ut plurimum , carmine iambieo . Unde memoriae fra/ditum legimus,Cum Archelaus reκ Euripidem qui apud Craeeos in tragoedia eleruiopeteret,ni deIe tragoediam scriberet,bune respondisse,a se exorandum, ne quid accideret,quod dignu es et Tragico carmine. Eius carminis olim poeta Hirco donabatur, id qδ pariter ab Horatio notatu est,dicente, Carmine qui Tragico uile certauit ob bireum. Apud Latinos poeta unicus est S neca Tragicus,quem egregie mea sententia Isequutus est nostro tempore Quintianus sma, ο μncto quide carmin eoq; inibi magis probanόus. UNDE CIMA, DE BUCCO L IC O P O E M A /TE.

EPTIMAE SPECIEI POEma est bueeοveum humili Auractere, e sententiarumsimplicitate constas, in quo poetae rustica utuntur lingua,nibils exquisium, qui paulo abstrusus retinens,aliter enim compositum a decore bureoliri

-- . . a

Tragae δdiae materia Arebelaus Reκ Euripi /des

Hircus Horatius Seneca

43쪽

Virgil. calphurritus

Baptisti

Nemesid

or PRIMO KD I A .F. N .ree ederet,nee rustieae simplicitatis rificium seruaret. Nomen fertur a bobus in agris comunibus animalibus reeepi p. Eius initiu Daphni cuida buceolico adbeributi Efficitur aut hexametro,laude in eo genere apud graecos obtinuit Theocritus. Apud latinos Uirgilius,eomedatur etiamnu inter reteriores calphurnius uirsanctis monia er eruditione laudatus, Baptista ille Mantua/nus,eximius ibeologus, Ir egregius intra nosti a tempora uates. Item Nemesanus, o alii nonulli,si modo in mente no ueniunt,q forte alias percensibuntur. DU ODE CIMA SECTIO DE EPIGRAMMAT E P OEst 1δ MATE.

IN OCTAVA ET vLTIMA specie retulerunt epigramad quo ep ta malographi elepigramutarii poetae dicili tur-Poema coniunione bet maxima Cu, teri decorum tamen singulare. Si qdem ineolaiι utar breuitas absque obscuritate, uenisqst festina o lprietas, qiια accomodatis π fgnatis Epigravi verbis paritur Potest epigramma ornari ibeis liberiori indisi via Olς sitque urbanitate ad per do multa in eo peristia i ψηia caelari possint,conficitur autem no genere uer sus uno scut est uidere apud Catullum , Marcialem,

44쪽

eissimos. Vitum meum Uuerbrum omni studiorum genere insgnem,Henricum Lusitanum, Baptistam pistim, Rontulum Amoceum prσceptorem nostrum in erte oratoria facundissimum'clios fere innumeros, qvigrammate omnes satis latinescripserunt apud latis nos. Illud post emo no obmiseri Scripturit epigramata liberi habere duum eiu pose circa res liuiusculas sum no cum decore,puta fontium, bortorum,ualliv,montixm,arbuscularum, statuarum, colossorum, bellaurum,hoeq, genus eliarum rerum descriptionis id q2 Marstialis libro decimo innuens that. No hic centauros,nongorgonas,arpFos inuenies, hominem pagina nostra sapit. Hoedeni poemate CPlinio nepote sapietissimo vitro teste licite describemus amore odia,Pus,misericordiam,vrbanitatem, sales,dicacitates,scoincta,oia deniquae in uitet,cis etia in foro e sis uersantur. De ε iis locupletissime in nostris cometariis ἱ doctissimu C. Tuciti de genere eloquetiae no corruptae,aut de elaris oratoribus i eo n.ornutissimo libro ὀ tituli Heripide diuersi e duiborsi opio9 dialogo diseri mus, i dei au'spicio,breui in publicum exituri, mo i det edo quopiiimoratur patrono Sed isthaec troeuntes monemus in epigramate elegaria cum facilitate nitore seruEdam. Quod a gloriosus a doctius uno nostro intra nostratre Cilet ueritati uenia ubi9ttitutussit Hulteno baud cu uideri,nec facile iiisitru udeo mire totum illil uirit

ad omnia scribendi genera,'utrus quidem lin stunc quod sane p urissimis datum in eo θ proni γptissimun; philosophia, Optima artifex reddidit.

inatu ma

teria Martia

. . it

dialogus

45쪽

nobilitas Fabius Camili' Tybris

Moenusa

Soleo stas saepenumero eundem uel tacitus apud me mirari,quod homo in media natus Germania usq; adeo nobiliseimum romanum quendom se efformarit, a san dolide illius aut oratione aut poemata tractat entesimultd nimiru laude omnem ferestudiorum materiam 9 aut epistolas,aut dialogos,aut quicquid deni, eius generis aliud lecturus,non acile agnosces, Romani ire,ensi raeci scripta legis immo an eius,qui huius possetfeci li existimari.Eo ductu nescierim ego,an illum discipli 'nis, quae in eo funt optimae,an progenie , qua netus est nobiliβivid uni de nobilissimo Equestri ordine 9 no/biliorem praedicem,adeo utriusque ex oequo inibi certdν men est. Qua re ne aliud nune agens tuarum laudum, nobilissime Huuene, imprudens e pum sim ingresu/rus,illudfolum modo adiicidiu,te vitieum esse a doctis simis quibus , unice amandum, suspiciendum,nenerandum,quem ipse ita extra omnem postierim aleam,ut et inclyto meo Mecoenati tuosq; Aeneae . Christophoro a Suuar reber o ex omnibus unicii essesores siemper iniistea runda amplificanda,defensanda. Franeica nos bilitate is libertate Cqud alia in Cermania , uel tota, non est maior 9 fidum exortem fortems Acbatem, πsubinde utruns uestriim,m nunc quidem, oetatis no/strae gloriam,uirus saeculorum memoria longe dignissimum dixerim,concinerim, a concelebrarim Pergat pinde uteram Fabius aut Camillus, Caut si qu d illis memoratur fortius I reu eoepit, ae efficiat inter uniuersos Germaniae nobilissimos viro quod pleris p uisum est iu

46쪽

in Moenum Cqui Francile nostrae amoenissimus est duinis9totus manase,uersuss perhibeatur. DECIMA TERTIA SECTIO AN OCTO TANTUM SINT P OEM AT UM SPE CIES.ΑvD D UBITA UERIM, in

se qui plures cs octo esse species po

matum dicent. Quibus restondeo, priaecipuas tantum esse octo, aliquas autenrresiduo reduci ad illus. Num se recte eosderauerimussuntsuperioribus aut uicinae,aut eum illis commertium habent Sunt quiem bet: Epithaletinis, Ephbald

quo nuptiarum pompa πfestiuiras inditii notis p bo iniuri. ni auspicii iuncti describitur. Quo de orationis genere

Nerinus in Centu. Item Monodia, quae laudem unius concelebrat,qua ο aliqui in funere lamentantes utu tur. Cuius puriter compositionem uide in Marini Cen Mariuuatu. Georgica item,qua poetae eulturam terrae tradunt. Mono id

Iuni Sylva,quod carmen est repentino effusum calore, G eor quod, relegi o e stigari per interualla Alet , quo Sylud scribendi genere multum laudis meruit Statius,quipG Statius. pe qui eius earmina generis adeo diligenter ser sese operpendisse uidetur,ut non repentino studio, stili uelocitate,nec edioris impetu sed meditata usus opera iu/ledri queat. illud quoque mandandum memoriae em/fueritia, Sylum a uetustioribus carmen es appellatu

47쪽

Metrum

Diomeo

des Donatus

: PRIMORDIA . F. N. Isintiis nuriis,stibque ubertati degusium,quo viseelianea' perinde materia tractaretur , P oset hoc poena, tis ipsum inter epigrammata recenseri, nisi longitudo ibi obstaculo foret.Quod itidem de epithalamio dixe/rim.Georgicum vero a monodium pene de heroicum uideri poste censerem,quonia ad genus exigiticum per/tineant,materia tamen heroico impuria uideri illiusmodi nolunt.uttamen c4rmini nam hexametri Er uerborum Aspinitione, ut era greuis et matura est inter beroicet Gllocandu minus dubitarim. v ARTA DECIMA SECTIO DE h4ETRI DEFl NITIONE, ET DIUISIONE. XIBITIS, QUAE AD POE. licen Ottinent, sat de arte metrica

nive ut diximus θέρ, in qua metro

rum genera Dilutarum qualitas --π teporum is numerorum ratio de monitiatur,dicamus ut igitur metrum C quod latine mensonem dicimus9Diomede authore,pedu; iunctura numero in modo finita- Donato autem definitore, est eonceptio certi . luitimis pedibus expedita hoc. quandos uersus ethelictione cupit ad eoneinnisflexibus molliter uertatur dest euoluatur. Uersum esse copotione des ibunt,pedum,ordine .stutum,modos, coposti&s sublatieesq, coseruatem. Carme uero dis tapsuod si contui utunt Hinc Censorinus carmen dixiv

48쪽

: se modum vocibus iunctum,quo lsua fere cantus dy Cremouscrimina contineret. Quo fit, ut carmen pedibus suis ri' Cresiorij te concinnatum apto uerborum melo, perinde ilis nulsudui quadam huiρbonia bomines ipsos adeo aliquoties mouere consueuit,ut illos nune in talitia,nunc moe refr,nunc risum,nunc idchrymas,interdum indignationem,aliquando in commiserationem mirabiliter trahat. Soleti I, idipsum auribus nostris φ prosa magis Miis blandiri adridereque boe vel eo, qδ Tullio tertio de ore, lib. π Lactatio cbristiano Cicerone hostibus,tii si 'ς qhil metibus si nostris tu eunatum, que numeri ais uoces,qbusCut ille uerissime scribit excitamur ieen t μ dimur, o lenimuris lungi scimus ad hylarita/tem is tristitiam sepiuscule deducimur. sensisque no/stri ita deliniuntur,ut ustatu suo quodi mo amovcri cernuntur. Cuius sane argumeto Numi rege illu; rometriorum longe doctissimum,epularum solenta mibu, V tibiis,saliorums verssus coneelebrauda uoluisse,Ddu i qm 'dunt. His etianum rebus,quid maior si solute orationi carminibus, is vis et uirtus,uiros illos antiquos chri 'iana religione,Meij, sinceritate sanctissimos , puta

Levitium,iuuencum, Sedulium, prudentium, crurarem, Hieronymum, Ambrosum, alios eius notae

viros, uita' sunctimonido mira eruditione preelaris ' ς pqς simos fuisse arbitror permotos, ut dei opt. max.bymnss t reiishboe i mundo gesta miratu dignissima carmini/bus quam prose mandare maluerint. sciebant nimis 'rum,. uidebarit esse non paucos, nos secularium δι serum disciplina per poetic4: mula. delitias , .

49쪽

PRIMORDIA. F. Nacarminu voces ac sonos sua:ιiores Oblectaret,es ecp multos intelligebunt tum uersuum blandimentis teneri,idiitas cordis diiuditatesciscipere, quod earmine redditum

esset, it quicquid retboricae 'eundiae perlegerent ri/gidius ausirini,humo pene negligerent, quod uero modulamine quodam consonaret, alta in memoria sepius baee iterando constituerenta reponerent. Non possum

δ' Τηqi illuni,disthorem profecto derepv. Aristiana non '' - male meritum, nee C quantum gratiae illi ὀ bdiur 9 de obrini nafide perperam sentientem adeo immodeste re. prehendendum duxerint,quod ille ebristidnae religionig φ δ' aduersus A ethnicos patrocinaturus eloquentiem sibi, j. quae Tullianae proxima foret, ri peroptauerit, periny de de is sermonis cultu, q: am uera doctrina praestare ηq ς ' hiallet. Quod tentum abest ut boe ipsum prαtenderit, Wenty ' fuae ipsius ratio optionis causam subide uti euidenti limam itu dignissimum paulipost sibiungeret sequutus uti quos supra retulimus, hoc in pedes stri quident oratione- Sper i etenim C qiiod credi par Camin. ψεῖ it 4 F bψmines ornatae veritati, quam simplici

nudet, quae errore,imperitia uulgi,superstitioitibus,pra' τ i. . nitate pbilosophorum,in obscuro latebat,orationis orna' ' tu,uerborum lenocinio captos magis credituros. Numale ita senserit Mule quos sensissent' Plusculi sin ct imi is alite προ illum uiri, qui diuinae potesto

50쪽

4N POETICEN. i 13 iis muner ress Christi maximi Omnium regis. im Christia peratoris in bae lachrymarii valle gestas carmine nite vi poetae

Heroico,nunc iambico, nune Aledico, nunc Sapphico,

in alio etiam genere magis p prosa uel bae scribendus ratione putarunt,quod uersuum dulcedine ais iucunditate hominum mentes ad dei opt.max. laude ipsius ιν uestigia imitandu'cilius. citiusis prouocatum iri ce. Dent, tisiquidem no differre,qua quis occasone,quoue modo is salicta sanctisis moribus imbueretur, et optimum'ctu arbitrati, quosp pro insita sita e siι tudine naturas ita tractatum iri,ut quis, suo magiss alieno ingenio acquiritur deo Quem utinam canen/ Iu hoet di carmine modum seruarent nostri saeculi poetae, Chri ''

tiquum genus Camoenarum non ita procul exulare pateretur. sed prob dolor. In desuetudinem haec earminis ratio adeo ueni in tenebris iacet, nancis habetur, ut luix linum aut alterum nune reperias,quissum in poes tkdstudium non magis in futilibus Aeglogi nugame/ ,

tissubrusticis, lasciuiusculis Epigrmatis, Scommatis subsiqnnatoriis,eiusis generis Tricis caues iis quid est Ad η uiliusJ Apinis,s in sacris aliquibus historiis, quibus

tam ueteris se noui instrumenti biblia undequas. illis qui in eum iucundissimis tum graui mi refer/tissima sint,aut in aliqud irera luviarum rerum disiis plina insumere,eollocares uelit. Qua re scire cupie/rim hoc ipsιm usu eueniat. Certe Cacodaemonum praestigiis crediderim. No utis,quod christiana religio scrilandi occasionem minus praebed immo illa uberrimam