Selecta epigrammata ex florilegio et alia quaedam ex veteribus poëtis comicis potissimum, Latino item carmine conuersa

발행: 1608년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

301쪽

Interpr. B. Gu. Hoc erit,heu, marmor nostrae, mihi rapte sabine Exiguum eximiae pignus amicitiae. Te quaeram assiduas: tu,si potes, actus ad umbras.

Eν δε τυμ ρος sis Θεοζδίαι αἰερας ' λους,είψον Ιωαννιυ, F ἀνυ ΘΙ παπ.o ν α ρεγη πολύολβος ἐς Γωγους τλθεν,εω φωπς μυχουν δεῖξον αλιηγύου. Interpr. B. Gu. Hic tegit egregios heroas marmore eodem Inclytum Ioannem, Theudosiumq. lapis. Nobilis illorum virtus caeli attigit orbes Iamq. noui meritos luminis igne replet.

ι- ο ξενος ο ταφος . ἰ μακροι Gηρος Reu ου, vas,uar'ἰαοὶ δελιλον Callimachi. Tumulus loquitur . B. Gu. Hospes era breuior, tumulus breuis,& breue ear.

302쪽

ου δἰ β αλληλοιν ααανάγει δμαθιω, ξιωπεχτι- G- ρσεών Xουρετον ευ stura ιν ab ομοφρονε. judo F ὐμέωνιὶ φελεν ιδευῆς βωμος ομοφροσυνας. In Fratres Agathiae. B. Gu.int. Letoeus Paulo geminus , germana propago Commune inter se vitae habuere iugum . Funeris & nacti communia iura , teguntur Pulvere communi litore Bosphorio.

seiunctam haud poterant diuersi degere vitam , Sed vada Persephones laeti adiere simul. Gaudete unanimi: vestro, par dulce, sepulcro Ara superponi debet amicitiae.

303쪽

Vis q. .surens populi, carnificumq. faces. Ast ubi prodierit mens libera, vincula rumpens Mortis, in aternas ibit amica plagas.

Quod iaceo Theodorus, agit ouis laetus, & alter Laetus aget super hoc. mors sua queque manet

Dum trahit, ignaris mors inopina venit. Nec sors una. Febri perit hic, tabe ille, tumescit Ille cutim. Cuncti trudimur in barathrum .

Tartaream ad sedem facilis descensus, Athenista seu Meroe acceleres post tua fata gradum

Quid

304쪽

ET EPIGRAMMATA VARIA. 1 rQuid tibi mors grauior patria procul urbe sepulis Unus ad Elysios undique ventus agit. i to

Exitium non sola trahit natura, sed orbi Saepe etiam peperit funera multus adeps. Pontica sit testis Dionysius Heraclea ' ;Rex tuus. hic tanto stratus ab hoste iacet.

Πρου λαβον, αλλα φάνω raris παλλον.Παλας ομως θνητοις αἰδεs Itia . Incerti. B. Gu. interpr. Praecessi. maneo nunc te, quem pone sequetur Tertius . extinctos accipit una domus.

Terra suit genitrix, di me nunc terra iacentem

305쪽

Oeculit: haud illa est altera deterior Haec mihi longa quies, rapuit quem saeua pareati Febris, 3r ardenti sole perusta dies.

Nunc lateo externa multum defletus in urna Inachus, haud surdus Crinagorae famulus . Eis Ia ους. Λου ιλλι ναγνον στεις Αἴδ- ρομιέων MAνδύσει πιν, et/οις σων Γλυθε νέκνυας. In medicos . Lucillij . B. Gu. interpta Nagnus ubi ad Manes descendit, territus orcus, Nunc ait extinctis vitaq. luxq. redit.

Sententiae quaedam ex veteribus Comicis pluribus versibus comprehensae . Ex Alexide.

306쪽

Interpretatio. Nil est quod inuenire tandem non queas, Dummodo laboris non prius te taedeat. Si nam q. partem maximam caelestium Reperere rerum dissitarum tam proculi Aliqui homines, conuersiones siderum , ortusque,& occasus sita varios licet bolisq. defectium: quid λ humana ulla res Adeo latebit ut inueniri non queat Ex Amphide.

vbi quis ullum passus infortunium est, Lubenter illum non propinquat ad locum. Ex Anaxandride. Ουται - ν ὼς οιει πατερ , τῶν φορπων φγι ν,αλλος αἴ es η

Non est senectus ut tu opinaris pater onus grauissimum: sed impatientius Qui fero, sibi ipse est auctor illius mali: . Patienter at qui,fibi quietem comparat: - T Duni

307쪽

Dum dextere eius moribus se accommodat Nec ille solum detrahit molestiam, Accersit aliquam sed voluptatem sibi . , Ex Antiphane.

Interpr. Mercator opibus insolens tumet suis, Quum dominus harum tape sit ventus tamen Ex eodem. τι F-μυδοφορος ἶ φιλτατε soli orat ζῆν ερωτ ---μ- ρInterpr. Nonne ille mortis est stipendiarius, Qui morte quaerit unde uossit vivere Ex Apollodoro.

Id nempe dicis, omnium quod est caput Maloium, auaritiam mihi quum nominas.

308쪽

Videbam, eorum condolescebam vicem INunc lacrymis senile funus prosequor, Quod sit eadem mihi via insistenda mox.

In miseriis nullis labascere conuenit, Neliora sed sperare semper affore.

Habent perampla dona fortunae metunt, Periculoq. non carent praelustria: Nec ulla celsa tuta sitat mori libus ,

309쪽

'Quae euertere vel inuidia, vel tempus solet, Felicitatis culmen ubi quis attigit . At tutior mediocritas in omnibus Neque mente deprimente sese ad humum nimis, Neque contra in altum se efferente superbius . Namq. minus alto squis e gradu cadat . Celabitur facile eius infortunium:

Ingentis at molis ruina ingens erit . Nam rebus obstat inuidia praelustribus , subuertit & fortuna quos evexerit.

Mihi senectutem obhcis,grande ut malum, Qua non potitus,morte multatus fuit. Quam cupimus omnes, consecuti quam tamen Dolemus. ingratum genus adeo sumus. Nam nullus adeo cupidus est vitae, ut senex. Ex Dionysio .

310쪽

interpri

Deinde tibi nee istud est notum satis, Ijs qui nihil sunt inuidere neminem At splendidis in idia rebus est comes. Hanc magna comitem habet itidem prudentia . Ex Diphilo.

sibi conscium, licet virum audacissimum . Timidissimum facit ipsa conscientia. '

Qui perpetrati conscius sibi mali . Non erubescit ipse seipsum tamen i Quinam erubescet illius non conscium

Ekά σάλ I cia. --ν ρορος. Interpr- . . 'Est tempore omni vera proloqui optimum: Hoc facere adhortor, quippe quod sit roboris secure ad aeuum transigendum maximi.

SEARCH

MENU NAVIGATION