Nicolai Ciampitti Elegia in obitum fratris

2쪽

FRANCISCO DANIELIO

REGIO HISTORIO GRAPHORRGIAEQVE HERCULANENSI ACADHMIAE . A SECRETIS S. P. D. IC LAVS CIΑΜPITTIus praeceptor olim melis tum lonis quibusque artibus, tum praesortim cultura et s brietate carminum cum elegantissimis ex omni σαδυitate comparandus, ad leniendum incredibilem dolorem, quemcx praematuro dulcissimi Fratris obitu ceperat, Elegiam conscripsit. Eam a Donato Lilio doctrina , moribu que ornato cum accepissem , nescio quid Atticae ν nustatis in ipsa deprehendi, natiνamque latini sermonia elegantiam , quam omnes in C IAMPITTIo se ersumus admirati: in eamque cogitationem statim -- ni , me, si illam typographicis formis describendam curarem, gratiam non parvam apud omnea cultioris

3쪽

latiηPetris amarares instarum; hoc potissimum sempore , quo Romana Suada ludibrio et despectui est x stris hominibus. Iam eam Elegiam, Francisce Danieli, tibi sisto, viro in omnis aevi doctrina Summo pere versato antiqua virtute et fide , et quod caput est, Auctoris , Supra quam credi potest, studiosissimo. Te Nero rogasum uolo. , ut hoc qualec.mque diligensiae meae , inque bonas arte3 amoris specimen, aequi bonique ducas ' meque , ut facis, amare Pering . Vale. Neapoli iv. Kal. Ianuar. CIOIOCCCIII.

4쪽

IN OBITU GABRIELIS FRATRIS AMANTISSIMI

Sibi a. d. XI. Kal. Nov. erepti

AD DONATUM LILIUM

Amicissimum cultissimumque Virum

Uod me saepe tuis, o jucundissime Lili,

Leniter et verbis increpitare soles, Et sensim monitis mentem mescere benignis, Ut desiderio sit modus et lacrimis :Ne mea perpetuo tabescant lumina fletu, Neu misero assiduus exedat ossa dolor, Pectore qui nostro infixus penitisque medullis Nullo non animum temporis articulo Discruciat, prohibetque diu, aut requiescere noctu; Vira mihi ut filo pendeat e tenui 'Tu peramanter agis, sat, Lili candide, novi, Injucunda neque est, sed mage grata fides; Mi tua, quae a puero multis perspecta periclis Praeclare hac in re cognita dissicili eat. At nosti in quantum horribili fortuna procesta obrutum, et immersum vortice tristitiae De f

5쪽

Detulerit baratritum , fundoque afflixerit imo,

Unde emergendi haud est mihi spes reliqua: Heu quae mi poterit spes affulgere Salutis, Signandae aut lucis candidiore nota rCum praematuro consumptum funere, Frater, Te subito sera mors Surpuit ex oculis 'Surpuit heu misero mihi te, dulcissime Frater, Heu vita Ionge, Frater, amabilior. Illa mihi sensus tecum una surpuit Omnes;

Tecum una mentem Surpuit atque animam.

Quale, ubi disruptis e nubibus f incubuere In pugnam insani cum notus atque aquilo, Exsiliens fulmen quercum radicibus altis

Avulsam, et ramis sternit humi laceram; Pastor , Vicino qui sese exterritus antro Abdidit, attacto corpore, vi Vit adhuc, Vivit, languidulos sed lentus vix fovet artus Spiritus , et vita haud conscius ipse sua est Temporis haec nostri facies tristissima, Lili: En ego subreptis sensibus Obstupui, DepreSsusque animus se nota ad munia vitae Conat pr , sed non est Potis erigere. At praematuro prosternens funere , Frater, Te subito fera mors abscidit exitio.

Abscidit heu misero mihi te , dulcissime Frater Heu vita Ionze , Frater , amabilior Illa mihi tecum una. aegrae solptia mentis

Atacidit, illa omnes invida laetitias, Quas

6쪽

Quas, dum te mansit, mi- Frater, vita, fovebat

Quae culto enituit plurima dos animo. Sed tua non virtus , non oris gratia, mores Ingenui, mens, quam Musae aluere .bonae, Nora potuere atrox libitinae avertere telum, Aut tardare avidas ad tua damna manus. Ah ego , ne tantus superincideret mihi moeror Tam caro neque lux occideret capiti; In me quam vellem dextram, falcemque rotares , Atque hanc mi vitam, mors fera, demeteres . Frigida nunc Frater componeret OSSa Sepulcro, Deferretque pias munera ad inferias.

Atque aliquis , IACET uarc FRATERNI CULTOR AMORIS,

Praeteriens olim non sine lacrimulis Diceret r interea manes, cineresque Fepulti Gauderent , sensus si quis inest cineri. Quid ρ irum Threicius cara pro coniuEe vates Est coecas leti visus adire vias et Anne vicem moerens Theseus florentis amici Forti animam voluit pectore prodigere; Pro Socio est ausus Damon se dedere; Vitam Pro Fratre ipse meo fundere'defugerem θHia ultro casui osserrem, mortemque morantem

Necteret invisam' sicubi lenta moram )

Laetus, dnm Fratri lux redimenda foret. Quid loquor ah demens' quo me rapit anxia curae He dolor ut vanis vexat imaginibus . f

. d 1 A 1 a Stat,

7쪽

Mat. sua cuique dies, aeternoque ordine sanctae Leges, et 30lido sculptae ad mante rigent: Nec cuiquam fas e8t hominum perrumpere, nec fas, Est paxvas inter Vel POSuisse moras . Ergo quod misero restat, dum luminis hujus Vtiales auras carpere fata Sinant; Nunquam, o para animae melior, carissime Frater, E memori nunquam pectore dulcis amor Effluet, in vita qui aluit, nexuque tenaci Nos hedera implicuit fortius uuanimeS. he si filioli caepere oblivia matrem Quem plenis nondum depulit uberibus e Si quando. Sponsam caepere oblivia sponsi, multum optato est dedita conjugio;

Nulla meam erga te pietatem obliteret aetas , τExpressamque animo deterat cissiem. Qi Ipse Iuam semper conspergam floribus urnam , QEt semper mutos adloquar is cineres. . Ut veniente die olim , ut decedente canebat

Orpheus dilapsam flebilis Euridicen rFlebilis: emotae at rupes, SilVaeque Eequaces, Compressisque aderant flumina Vorticibus, i Atque ferae oblitae catulos nemora auia circum sBlandia mulcentes aspera ς0rda. modis. 'OpHirpexi gmo dis I fg tempore et felix Cum cinis ad Fratris contum ter cinerem. Sed tu, quae noStrum, Lui, teStevtur. a rem, Insculpasi memores fac Super o in nataε.