Laeuini Torrentii ... Poemata sacra. Quorum indicem proxima pagina ostendet

발행: 1575년

분량: 206페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

axima utaturis pou sese exempla relinquem N istic molli astoquio, verbis nunc a fer acerbis, Sponte sua mitis, iustastaferuidus ira, L audabatque humiles, castigabatque superbos, Infestiu pitiis, virtuti aequishmiu rei.

S ummus at ille Libor, Matirem cum multa dolentem, Implentemquesinum lacrymis, vultums decorum

L iquit, lictam solatus trinis 2 ipse,

Ipse etiam ingentem fassusgenitricis amorem, Ingemuit, 'eputans, qVanto moestissima planctis N ati sit visura sui iniserabile cunctis S upplicium ;stat iussa tamen caelestia iam iam Firmato complere aηimo stat morte pacisci Humani generis dura Fb lege lalutem. '. Interea frui trepidans Ormidine magna Rex Frebi, caecis loca qui flagrantia flammis,

E t mersos atra semper caletue campos, F eruentesque lacus piceo, res mira, crure cimperio tenet ontes sub gurgite vasto

Exercet variis, invisua cuique Abido Viventi, nec cura subit commissa piare, soppliciis: tenues stridor ferit horridus aura, .i Concilium vocat: immani stant, agmine circi i nuise lemurum facies, sine corpore Prmae, Quale iste aerij percurrunt nubila venti, uossentire magis miseri, quam cernere possvn, Mortales, dum mole premuntur corporis aegri: N ec cadit in nostros natura recondita visus.' Ue in de Ormi coetu deformior, atros T erromi attollens oculas praefixas fonti Cornua nigranti semper squalentia fumo, D in remens, pressta infrendens dentibus atrox,

132쪽

ata catus, ct longo sectorum exercitus Psis, a Nacsingultanti tande Pyrotulit ore. S theriis olim fulgentes sedibus imos N unc missi ad manes quanquam istatabile regnum S ortiti sumus umbrarum, noctisque profundae,

R egnamus tamen, ct non hoc in carcere tantum Regnamus. Terram mare qua circumdat, ct aer,

D esuper oefluo lustrat sol aureus axe, O mmasunt nostris iampervia viribus, omnes

Subdidimus latepopulos, urbesque tenemus, 'PA tque animas mira lactando ducimus arte His isto, has alio vinctas ad Tartara nodo. .

ipse adeo vacua cali se iactet in aula,

uinos exturbauit atrox Aa fulmina mittat Horridus,ct tonitru magnum labefactet ob Am, A t mundi certe imperium, licet abnuat usque, A bstulimus.superes Z, etiam ut retinere queamus . . His dictis arrecti animi, vulgusque moueri Coeperat, cir tremulis inuoluere murmuma labris, Vt s luis strepitant aurae, quando imminet atra T empestis miseris meditaris mala plurima nautis . . . Ipse suis iterans compressit murmura verbis: . 'Res Sygia, atque omnis nostrifiducia ceptri N on alio serit auxilio, nec sare videtur Posse diu, quam, quo celeratum irre it in orbem, Vana superstitio, en tam longaobliuia veri a - . Numinis: hinc vires, hinc tant potentia creuit,

Scilicet 2 rerum domini sumus. Anne videtis IV ostra quot, en quantis cumulant altaria donis' Nec tantum pecudes, armeniaque bucera ducunt i uinsese mari thomines, 21 Feministro . aatior optati uulum dedit hostia cultris.

133쪽

o ingens, verum nobis gratissimus errori Quippe etiamsuperos sese implorare profes, suorum nos cultus, ct mores finximus ipsi, tau ille Deos, totidemque Deus, ct ymnia mulai mpi mentitis bacchantes orgia sacris, N ouris aduoluuntgenibus, votisrue fatigant

N on donaturos nisi noxia munera Diuos.

Quando igitur nostri custos is regni Sola superstitio est, atque huic debere fatemur T ot sontes animas, quas hic Acheronte sub imo cogimus illa pati, quae nos perferre necesse e Z;

Iaque iuuat, neque iamsuperest alia vita voluptas: Hoc agite, arripite arma citi: stet parta tueri. Ipse ego quo maiora vocδnt ij crimina, nunc hiez unc istic adero, ct tota me mole mouebo. iF lamme potui conuersus in ora Draconis

Infesto caeli armigeros incessere bella in thera per medium, ct tanto superesse laboris

N unc moreHOC HRisTI turbet me nomen I E s v'S citis enim, quibus iste ferox nos, nostraque vexetuspiciis. ideo, nisimens tunc nulla fuisset' P rincipio perdendus erat, vel matris in alvo, Vel tener in cunis , aut cumgestatus in ulnis Herodem sugiens e g pti regna petebat. I unc quoque nam memini nimiumpuer ille timendus. , Sed quis ab incerto genitum patre, vel patre nullo C rederet ad tantae venturum lumina famae' 'i Est odio probit in omnis; sed ferre queamus,

D um priuata manet: nimium me publica virtus

T erritat, O prosus sui. Neque enim horrida rura, E t siluas colit, aut praerupti e Tertice saxi S otii nosse piam, aut astror m arcana laborat

134쪽

raa D E CR VENTO D. N. IEs V CNit Isaest ei paucos inter comites, umenumve cater N P arietibus clausis, caecoque im-Wmurat antro,

Quae nescire equidem prudens, quam discere malis: Quales saepe viros fibmittunt Bacitra, vel Indi, E t Nili flutes; aut mendax Graecia nutrite Assa urbe in media mediisse in millibus essera: Et dictis, faItis' potens quae tradidit ore, P rohit 2 exemplis ; nec linguae discrepat usus. C ernite, quanta illi de s ducia urgat. N os quoque, cum voluit, si a iussa capessere cogit,

Quodque iubet, quamuis rerum natura repugnet. E it tamen. Hunc credam mortali Forte creatum'

S ed labor, ct gemitim, durisi in rebus eges DN, T um color, o facies hominem sinat, est homo certe,

Qui patitur. certa est haec experientia veri. Vos igitur vires huc nunc est undite vestras, A fille nocendi artes, aliqua nocui se iuuabit. 'N residae deerunt operae scelerumni ministri: Scitis enim, quorum ille odiis iactetur, ct ira. Tant,m absit mora. Omisso pede teterit res

Si vincat virtus, si nemo exorsa retardet: epulsis mundo tenebris, O luce reducta, Vmbrarum pereat regnum, nomenque necesse esset

Vera' restigio praeclusis faucibub Orci, eis terna illi stres animas trans ribet Olympo. S ic ait. Hinc dirae os partitus in omnes unera militia tetro saeui mus antro Evolat, Ur recta Solymos petit: horror euntem, Et sequiturpavor, ct commotae in senia mentis ;7 mas simul iria: quarum una sirorum P es a se ' charii sub pectore condidit imo. ec pia dissicilis iamdudum Rauerat illam

135쪽

τ urpis auaritia labes teterarima, quae se F urtaper, celeres properat ditare rapinas. S ed tamen appo da est tali custodia talis Mancipio, increpto nefrte absisterericti Posset, ct excussis educere costa catenis. Invaduntatios alij, pars viribus usi, P ars instructa dolis, nulli salparcere, nullum

Non tentare nefas, quo quisque integrior omni inuit cautus vitio, tanto acrius In vita. . . Sic quondam hiberno cum ere tristior annus

ingit, ct astrictos aquilonibus impedιt amnes ;Quo tutas magis ad caulas pecras omne remotum R ominat, ct teneris implet balatibin auras: i ' S aeuior hoc mouet arma lupus, part si per omnes E xplorans aditus, nunc huc, nunc vertitur istuc

D ira remens, premit atra fames, iraei minigratiose caput quassans cin Iumserpentibus atris P ontificis 2mmi limen duae obsidet illam Expugnare parans, ct vertere snditus aulam. O bstitit ingressu primo acer ille tiaras V ittati capitis, quod tune insignegerebat A funeris eximi' visag exterruit hostem et, S ed quia, quem naritus pretio, fordebat honorem O cculta scelerum i vie, atque Lbidine turpi: Spem dedit ipse sui. quia enim mens conscia posset' Victi habet sparsum senis furiale venenum L abituralia petens,peniti queper ossa medullis

Haeret, ct indomita torquetpraecordurflamma. E Huat infimo vindictae accensus amore

E Huat; ne more furens sitit usque cruoremi nsentis CH Risui, misertimque ea magna coquebat

C ura, quod obstabat populi fauor: aduocat ergo concis

136쪽

ad DE CR VpNTO D. N. IE sv cti Ri, riC oncilium; adcurrunt proceres,spatiosque complem 'A tria. stat circum laruarum exercitus ingens, . .

T rastestestitium, talise praeside dignum. Quι toruam voluens aciem, sulfusaque tabo

Lumina: nam toto rabies ardebat in ore:

A rifer in hac saeuuprorupit iurgia verbis: QM nos usque viri mala perdit inertia, ne se T ollit humosiqua eLF in pectiore vivida virlim N empe hoc assiduum: Aepiatur curia verbis ;S ed nihil interea geritur quod postulet usus. Quid querar, aut quo me reseram'pro dedecud' illi

u uem toties meritis tolli decrevimus omnes

S uppliciis, en vivit adhuc, quid visere dicam' Regnat: nec populi tantumse iactat habenis N os petit, ct no Zros 'd se traducit honores. q. N am, quae scrorum, templi quaestua manebat . ' . . Crura, nec imperiis infra uela ho Zitibuου unquam . . rbitrio stibat nostro, hanc sibi vindicat iste improbus, o, raptis, tortorum more, sagellis, G uos se flerre negat cra inter septa ministros . 'in E iicit; atque in nos probris ea ructat acerbis, P AEluat, ins sinu bi despuat omnis ut astim V uditori patimur tamen, atque ignoscimus vltria .α S cilicet hic, tota quem vidimus V M, triumphi F inis, ut in tanti iuremus verba magis Zri ;c edammpatriis ut legibuου. riistiua, I ussa dehinc nemo, nemo tu gna sequatur.

Finierat, bilemque animis accenderat atram, Quam facile, arentes torret cum Seirtim agrose fecipiunt igne Uulae, Jammas quesequaces. S ed populum Nis tamen irritare diebus Si non restigio, prohibet timor. Hactenus ira

137쪽

substitit, utpaulum repressa erocior inde S urgeret, oesiccas expleret anguinefauces. Ast iisdem interea furiis a latus Iudas, I rrumpensportis, ut qui n- parua res erret, sttonito similis: pastor c verterat ora i mprouisui adest. 9, quod vix credere quisquam A udebat tanto in numero, licet improba tota Turbasiret; dominum venalem obtrudit. 9, vltro, uid mercessis erit 'si debita poscimus, inquit, in raemia si nostro stant non indigna labori. ipse ego, ne dubitate viri, quem quaeritis, ipse, se se manu vobis tradam. Vrs, quo lubet, issum D ucite. certa fides, quam certa pecunia firmat. Hanc date. 'e citius mea tum Promissa equentur.

S ic ille. incerto resinant subsellia plausit, Quem Stygii circum alipedes Ierale dederunt

L δtitia gnum , veluti,spectita theatris F abuti cum placuis, fremit omne ignobile vulgus. V ec mora; quos parilis ut, o vesana cupido T er denos in antis heri pro corpore nummos A ccipit argenti veteris. quod vile quis usquam ancipium non pluris emat' Sed nec dare magna C ou uerunt, qui Acra fer iit, ct quisquis auarus, S emper inops animi, quoties obiecta lueesii Conditio es, trepidans rapit obvia, longa relinquit, P raeverti miser e metuens, aut deniquefalli. M ercedem hanc igitur sceleris capit improbus, atque guenti reputans pretium, causa unde uroris

V me ter centenis ter dena abradere turpi τ unc poterat serto, nunc proditione reponens, L aetus abit, voluens animo, quo tempore, quois

stet promissa modo. iam totus in illo

138쪽

A d μοι redit, ct nutus obseruat heriles. ' . . Quoque magis lateat, blandos stat fingere mores,

D issimulare nefas crimen non prodere vultu. IV ec jubit, ab, m: sero, quotusatam viderat ante O ccultos aperire dolos, atque intima mentis

C onsilia hunc ipsium, quem νendidit: idquesenatu

In medio, atque equίdem coram tot testibiis astans

E t spondere volens ; cupiens es' in adis res P ublica, quo cundit, testatum dedecus esset. . S icscelera ingeminanta erroremq, implicat error, c um semel excutiens moderati stana pudoris P erserat indom:tum, nec habet vesima suem. Iam bis septeno se Luna coegerat ortu;T t patrio sibi quisque agnum de more paraba7g cidae titi. At, quoniam nil iusserat, ultro

ccedunt Cbrastum comites: scitantur eundem

Sollemnes Vbi stipse dapes sibi posceret. Ille,

Ut Solymis aberat, praecedite, dixit, in Urbenso butim ingressisset de fonte reuertens, mri dulces habili latices gestabit in urna: Hunc ros obseruate, ct, quo diuerterit, illic Alfati Dominum paucis mea vota resti te. N am simul atque suis me velle intelliget uti. dibim; instru Lim monstrabit sedulim aulam. . Hic agite, hic nil deerit enim, quorum indiget Uiu. IV on siecus ac iussi faciunt, quibus illa duobus c utra fuit. sequitur mox ipse, ct nodie propinquat T ecta subit tanti late celebranda per orbem H offitis aduentu, qui qum celebrauerit aedes, Sint humiles licet, ct nullosse lentur honore, Ardua decedat magni quaecunque tyranni

R egia nobilibus flens innixa columnis:

139쪽

sACRIFICIO LIB. II. 1a

oc neque Romam certet domus ista Neronisses urea, nec Tacitris, nec si qua frat V ad Indos, D itesq thiopum populos, τοι fama coruscaso IZendi silis mensas,fnte sis beatos. i desiis Vario duriti de marmore vultus, β i proauumseries molli ne pirat in aere,

pictis eadem sic est expressa tabestis,

Vincat ut argutam, aut phst vicisse videri Naturam manus artificis, modo verba sequantur; N on ebur, aut summis fui et laquearibus aurum; 'N eo sita luxuriaret, nitidu variata lapisti A ut strepitarem culti sinuosa per atria serui At mundus vicitus purae sine crimine mense, .E t iucunda quies nullius conscia culpae Hon desunt. hic cosicij concordia teriti, A tque amor, qtque es veri certissima cui las. C autari simplicitas, atque omnis mater honesti 2Restigio regnant pariter, do numi beatum P acata a siduo recreantFlatia mentis. T alia tunc igitur cum tecti subisset I E s V s, T ecta, Dei templum quo non antiquius vitam christiada agnoscunt, oideos augu Zius istud L egerat, insuetis aptum t petibus Heros, Ut noua cratis mi traderet orgia mystis terno comites sibi quos devinxit amore ommuni associat mensa. Ac simul ardor edendi C esst, ct absumpto, vetus ut lex imperat, Agno,

Iam magis attentae bairi, sermonibus aures

Incipit, ct blando mitis sic ore profatur. Hoc sillemne sacrum, quoa nunc celebramus, amici, Ingenti desiderio saepe ante cupiui 'erscere humanis quam me discedere rebus,

Atye

140쪽

e gique extrema pati iubeat diuina volunta,. A ducite ergo animos, ct, quod nunc inflat, agamus S icsando liquit mensas, vestemque entemonit, ct accinctis inducens lintea lumbis, Flumineos latices undanti pronus aeno

G randibus in undit labris, pedibusq, suorum blume aggreditur ordo. procumbit humi Rex. ui ctium. crisque suo sub Numine torquet S idera, ct, aduoluensgenibus, quos lauit, eosdem P eterget niueo, quo se velabat, amictu. n tulit hunc habitum Petrus: quem vivida semper Vis animi stimulo generosae mentis agebat. v tque eius venere vices, sic turbidus insit. T une meis lympham pedibus' dum vita manebit, N unquam ego te patiar dominum seruire ministro. i ste refert, meus iste labor quid conferat, aut quo T endat, adhuc nescis ne, te leuis abluat unda. N i facias, pars nulla mei tibi, cedet honoris. Quodsi Iaudιuit; velut oestro percitus,t tu. N on summos modo tinge pedes; ne deserar, inquit, E t capite,c manibus, toto ct iuuat ore lauari. Cui Cn Ri s T V s, toto mundus qui corpore riuit, Huic satis in lauisse pedes. Vos denique mundi :N on omnes tamen; hoc addens quo proditor iste S cilicet agnoscat culpam, nec falleresseret P erfidus. at necfacta valent, nec dicta mouere D euotum diris animum, pesti' nefand .

P squam lustrali sociossis abluit unda, Aptauit , viros sacrae ad mysteria corna; V puros poscuntque pedes, Orfectora pura;

D eposita umens vestes, iterumfi recumbens, S

SEARCH

MENU NAVIGATION