De orthographia orationis eruditæ et Latinæ, theses, præside Ivario Stubbæo, respondente Lagone Christiano

9쪽

tionis Eruditae G Latinae,

N VARII, PRAESIDE IVAROS T vi B EO, Proselibre Paedagog. Respondente,

LAG0NE CHRISTIANO

intilianus; b. r. cap. 2. Ego, nisi quod coiisuetudo obtinueris, sic scribendum quidque judico, quomodo sonat. Hic enim est usus literarum, ut custodiant voces velut depositum reddant legentibus.

10쪽

tmi Eruditaeis Latina accidis,

ut interitum scribatur.

T Scriptio autem,partim ex certa .cili dia c. iva dim et immota mentis ratione deducitur: partim conf*etudbie tantum nititur.

Nam ut rem paulo alti, repetamus cum Demos t. max. pro sinζulari sua erga genus humanum s ργἰα, praecipuarum rerum inde, Pe ab initis munisaei testarum mentariam conser vari vellet, ut in iis ci u sicilio misericordiae diPinae iudicia auo exempla suis per conficerentur Ci ignatam de Iesamam in arti. bin mustiplicibusJarsam, propagario illusinari laesiet: homines inter se mutuὴ pariarum rerum commmicaatione deIincire, certam immotam scribendi rationem ipsi patefecit, quam Plato in Phileboire viter 'idem, sed luculenter indicat. IIII. Ita scilicet, ut homines ingeniose in oratione prismibn voces articulatas confidenaῬerint delude a vanishbe Pocem in partesq*δm minimo accumta attent. ne diruserint paritum d ersitates animo uota verint 'cri luc turietibus, edintersedi imitibus,GrHetra Coruni compositione, anilibet onat Ica