장음표시 사용
161쪽
Iniundis lumen Studiis et cedere nescis 5 Graecorum ingeniis. Sed mens divina coemet Imperium mundi. Gladio bacchante Gothorum Libertas Romana porit: tu consul et ΘXul Insignes litulos praeclara morte relinquis. Nunc decus imperii summa qui prorogat arte, so Tertius otio sua dignum te iudicat aula Aeternumque lui si aluit monum uia laboris, Et bene promeritum moritis exornat honesiis.
Par tibi, Roma, nihil, cum sis prope lota ruitia. Quam magni laevis integra, fracta doces. Longa tuos fastus aetas des uXit et arces, Caesaris et Superum templa paludo iacent. 5 Ille labor, lahor ille ruit, quem dirus Araxes Et stantem tremuit, et cecidisse dolet; Quem gladii regum, quem proVida iura Senalus, Quem Superi rerum constituere caput; Quem magis optavit cum crimine solus habere1O Caesar, quam socius et pius esse Socor; Qui, crescens studiis tribus, hostes, Crimen, amicos i domuit, secuit legibus, emit ope. In quem, dum fieret, Vigilavit cura Deorum: Iuvit opus pietas hospitis, uuila locum.15 Materiem, fabros, mpensas mis utorque Misit, se muris obtulit ipse locus. Expendere duces thesauros, fata favorem, Artifices studium, totus et orbis opem. Proh dolori urbs cecidit, cuius dum specto mina5, 20 Ρenso statum, solitus dicere, Roma fuit.
Urbs cecidit, de qua si dignum dicere quidquam Moliar, hoc potero dicere, Roma suit.
Νon tamen BnNOTum Series, non flamma, nec ensis Aelernum Potuere hoc abolere decus. 05 Cura hominum Potuit tantam componere Romam,
162쪽
Quantam non potuit solVere Cura deum. Conser opes marmorque nomm Superumque favorem, Artificum vigilent in nova facta manus: Non tamen aut fieri par stanti machina muro, Aut instaurari sola ruina potest. Tantum restat adhuc, latitum ruit, ut neque stans pals Aequari possit, diruta nec refici. Hic Superum sormas Superi mirantur et ipsi, Ei cupiunt fictis vultibus esse pares. Non potuit natura Deos hoc Ore Creare, Quo miranda Deum signa creavit homo. Vultus adest his numinibus, potiusque coluntur Artificum studio quam deitate sua. Urbs felix, si vel dominis urbs illa careret, Vel dominis esset turpe, carere fide.
Ne te gulosae Scylla Voraginis Mergat profunda nocte libidinum, Praebe palato Dena modestiae. Libes modeste Bacchica pocula, Frangat Lyaei limpha superbiam, Vini surorem flumina temperent. Plebeia, simpleX, rara comestio
Carnis superbae murmura conterat:
Lentus Cupido sic aget otia. Frenentur in te frena cupidinis. Largire Visus pessula ianuis, Frenans ocellos, ne nimis inprobos Venenet extra luminis impetus.
Si quos habendi servor inebriat,
Custos honoris, divitis usibus Si tempus adsit, si locus erigat,
Surgat sepultae massa pecuniae, Nummos crumenae landitus evomaut.
163쪽
Ille vel orator vel civis maximus, idem Clariis erat laclis, clarior eloquio. Ac, ne quid fortuna viro nocuisse putetur, Vivus in aeternum docta per Ora Volat. 401. Asclepiadius. Marcus eram Cicero loto notissimus orbe, Cuius reliquias occulit urna brevis. Dratera me patriae nuper civilis ademit,
Eripui pali iam qui prius exitio. Si quis in hoc saxo Tulli legis advena nomeΠ, Νe dedigneris dicere, Marce Vale.
Eustheniuθ. I ullius Arpinas ex ordine natus Bquestri,' Sed virtute sua consul in urbe fuit. Quem Catilina malus coniuratique nocentes Senserunt vigilem civibus esse suis.
Hunc tamen so pietas l) tres occidere tyranui; At Lamia ille pio supposuit tumulo. 403.
Pompeianus. Qui tenet eloquii fastigia summa latini, Qui consul patriam caedibus eripuit, Quique trium saevo Vilam dedit ense Virorum, Tullius est, et in hac ipse sepultus humo. Si brevitas vitae pensatur laude perenui, Quam mors eripuit, gloria restituit.
Maximianua. Tullius hic situs eat , vcnerabile nomen in Bevum, Clarus honoro sita sui, clarus et ingenio. Quem scelerata n ci crudeliter arma dedero,
Quod patriae vindex ille fidelis erat, Sed nihil insando prosecit caede tyrannus. Ingenium Vivit, corpus inane perit.
164쪽
Vitali3. Romani princeps populi, decus ordinis ampli, Maximus orator, civis et egregius, Coniuratorum VindeX hostisque malorum, Proscriptus periit a tribus ille viris. Qui caesus graviter, qui detruncalus acerbe Hoc Lamiae debet, quod iacet in tumulo.
Doctrinae antistes, rerum mirabilis auctor, Tullius, existens nobilis ex humili, Cui dedit excellens ars oratoria nomen, Virtute ingenii venit in astra Sui. Sed fortuna nocens miserando lanere raptum Carpsit, et hoc voluit membra iacere sola.
Eloquio princeps, magnis memorabilis actis, Tullius indigna caede peremptus obit: Sed terras omnes inplevit nomine Claro.
Ingenium caeso Corpore morte Caret.
Vivit et ingenti posset cum laude per orbem, Cuius in hoc tumulo membra sepulta iacent.
Inclytus hic Cicero est Lamiae pietate sepultus, Quem fortuna neci tradidit inmeritae, Minimus eloquio, civis bonus, urbis amator, Perniciesque malis perfugiumque bonis. Qui sinaginta conpletis ac tribus anuis Servitio oppressam desiiluit patriam.
165쪽
XII. Scholasticorum Poetarum argumenta in Virgilii Aenaidem. 409.
Aeolus inmittit Ventos Iunone precante Troianosque Vagos Libycas expellit in oras. Solatur enerem dictis pater ipse dolentem,
Aeneam recipit pulcina Carthagine Dido, Cui Venus Ascanii sub imagine mittit Amorom. 410.
Cogitur Aeneas bellorum eAponere casus Graiorumque dolos et equum fraudemque Sinonis, EAcisamque urbem Priamique miserrima fata, Utque patrem inpositum sorti cervice per ignes Extulerit, caramque amiserit ipse Creusam.
I v I i a n u δ. Post casum Troiae fabricata classe superstes Vela dat Aeneas, urbemque tu litore Thracum, Mox aliam pulsus Cretaeis condidit oris. Cedit et hinc Helenumque videt praeceptaque discit, Aetneum Cyclopa fugit sepolitque pareutem.
Π i l a s i u S. Ardet amore gravi Dido, soror Annaque suadet Nubere. Iunguntur nimbo cogente sub antro. Iucusat precibus patrem contemtus Iarbas. Navigat Aeneas iussu Iovis: illa, dolore Iupatiens et amore, necem sibi prolinus luser .
166쪽
la Siculas iterum terras fortuna reducit Aenean, tumuloque pauis persolvit honorem. Tum cogit naves incendere Troadas Iris. Troes ibi linquunt socios. Venus anXia placat Neptunum. Somnus Palinurum mergit in undis.
Asclepiadiu B. Sacratam Phoebo Cumarum fertur in urbem Rex Phrygius, Vatisque petit responsa Sibyllae. Misenum sepelit, post haec adit insera regna; Congressusque patri discit genus Omue suorum, Quoque modo casus valeat superare laturos.
Aua theniuS. Tandem deveniunt Lauretilia Troes tu arva, Et paco accepta lacti nova moenia conolint. Nocte satam Iuno Furiam evocate illa Latinos Inter et Aeneadas bellum scrit ot cici arma. Protinus auxiliis terra instruit Itala Turnum.
Pompeianu S. Vidit ut Aeneas summa Vi bella parari, Arcadas Evandrumque senem sibi foedere iungit, Dardanioque duci sociatur Hetruxia tota.
Arma petit genitrix, dat Mulciber, in clipeoque Res pingit Latias et sortia facta nepotum. 417.
M axi mi anus. Ad Turnum propere Iunonia mittitur Lis Instigatque animos. Acies movet ille Phrygasquo
167쪽
Obsidet. In Nymphas versa est Aeneia Classis. Euryalus Νisusque Iuunt nece praelia noctis. Vi Turnus potitur castris: vi pellitur inde.
Vi talis. Placat et uxoris dictis et iurgia natae Iupiter. Auxiliis instructus Troius heros Advenit. Occurrunt Rutuli atque in littore pugnant Occidit a Turno Pallas, victorque superi, Aeneae eripitur. Ilegentius intorii acer.
Basil tu S. Occiata proprium pars utraque reddit honorem. Supplicibus Calydone salus negat arma Latinis. Cum Drance alterno iurgat certamine Turum. Aeneas equitem praemittit, et obvia Virgo
Excipit. Extincta Rutuli dant terga Camilla. 420.
Troianis Rutulisque placet coniungere laedus. Id Rutuli rumpunt. Νalo Venus alma medetur Dictamno, Rutulique luunt periuria Victi. Cogitur Aeneae Dauni concurrere PTOIUS. Pallantea necem misero dant cingula Turno. XII. Scholasticorum Poetarum epitaphia
Vitalia. Prima mihi Musa est sub sagi Tityrus umbra. Ad mea navus humum iussa colonus arat, Praeliaque expertos cecini Troiana Latinos, Fertque meos cineres inclyta Parthenope.
168쪽
B a fili u A. Hoc iacet in tumulo vates imitator Homeri, Qui canit Ausonio carmine primus oves. Ad cultos hinc transit agros, Aeneidos autem Νon emendatum morte reliquit opus.
Bucolica Ausonio primus qui carmine feci, Μox praecepta dedi Versibus agricolae. Idem cum Phrygibus Rutulorum bella peregi. Hunc milii desuncto sata dedere locum. 424.
V o manu S. Tityre, te Lalio cecinit mea fistula Versu, Praeceptisque meis rusticus arva colit. At, De Musa carens Vitiis Aeneidos esset, Invida me celeri sata tulere nece.
Euph Orbu S. Romuleum Sicula qui fingit carmen avena, Ruricolasque docet, qua ratione Serarat, Quique Latinorum memorat sera bulla Phrygasque, Hic cubat, hic meruit perpetuam requiem.
Iuli anu a. Qui pastorali peragravit Maenala Musa, Ruraque et Aeneae concinit arma Maro, Ille, decem lustris geminos postquam addidit annos, Concessit satis et situs hoc tumulo est.
Hilas tua. Uaeo sibi, Virgilius, domus est aeterna Sepulto, Qui mortis tenebras effugis ingenio. Maenalium carmen qui profers ore Latino, Et cultus segetum bellaque saeva ducum.
169쪽
Pa lla diu a. Primus ego Ausonio pastorum Carmina versu Composui, et quo sint rura colenda modo: Post, quibus Aeneas Rutulos superaverit armis. Vatis reliquias haec pia terra lavet.
Asclepiadiu δ. Sicanius Vates silvis, Ascraeus in arvis, Maeonius bellis ipse poeta sui. Mantua se Vita praeclari iactat alumni, Parthenope famam morte Maronis habet. 430. Euathen tua. Quisquis es, extremi titulum lege carminis, hospes, Hac ego Virgilius sum tumulatus humo, Qui pecudum pastus, qui cullus sortilis agri, Mox Anchisiadae bella ducis cecini. 431. P ompeianu S. Virgilius mihi nomen erat, quem Mantua felix Edidit. Hic cineres Valis et Ossa iacent. Cuius in aeternum pastoria sistula Vivet, Rustica mox, eadem Martia Calliopo. 432. Maximianu S.Carmine bucolico nitui, culloribus agri Iura dedi, cecini bella Latina simul. Iamque ad Iustra decem Titan accesserat alter, Cum tibi me rapuit, Mantua, Parthenope. XLI. Soholasticorum Poetarum epitaphia
Asclepiadiu a. Tityron ac segetes cecini Μaro et arma virumque. Mantua me genuit, Parthenope sepelit.
170쪽
E tistheniuS. Virgilius iacet hic, qui pascua versibus edit Et ruris cullus et Phrygis arma Viri.
Pompei anu S. Qui pecudes, qui xuxa canit, qui praelia Valus, In Calabris moriens hac requiescit humo.
Maximianu S.Carminibus pocudes et rus et bella canendo Nomen inextiuctum Virgilius merui.
it ali R. Mantua mi patria est, nomen Maro: Carmina silvae Ruraque cum bellis, Parthenope tumulus.
B asiliu S. Qui silvas et agros et praelia Versibus Oruat, Mole sub hac situs est, ecce Poeta Maro.
Asmenua. Pastorum Vales ego sum, Cui rura ducesque Carmina sunt. Hic me pressit accrba quira. 440. V o manu SaA silvis ad agros, ab agris ad praelia Venit Musa Maroneo nobilis ingenio. 441. Euphorbua. Bucolica pressi et ruris praecepta colendi, Mox cecini pugnas. Morlutis hic habito.