장음표시 사용
101쪽
P. B. Phaedre Volaterrano S. P. D.
TERENT IANV Μ librum, quem tibi milietitus fueram me missuram, Petro blibliopolae, necessario tuo, ad te perferendum dedi cum bis litteris , ex isto peramiquo meo descriptum me bercula dilia genter. Equidem statueram, cum primum domu Maenissem, dare operam ut describeretur, tibis mitteriretur. Sed quia is, cum reliqua mea bibliotheca,erat in Noniano i dum ipse istuc quotidie como; partim amicis me , partim negoti' remorantibwς, fere tres mensis abiere. Quare si in eo mittendo lantior
tibi uisu fum . quam tua . maxima in me, suauidiamus officia postulabant ; cave tu id languenti, erquas refrigescenti uoluntari meae tribuus t qua mea diu dius nihil est ardentius , postquam flagrare stomel coepit, tuis plurimis, maximus uirtutibis inis flammata. Nos item abs te Plautinum librum exapectamus, in quo quidem, δε tibi uidebimurfoeneruis
ruanquam χρυσεοι α si χθcλκέων,istud mi Pisis a cogitabis , decere te, plura dare in litteris,quam exigere, uel Romanum bominem, uel rei litterat e
plane principem. Sed hec bactenus . Nos quidem de te, des alumnis istis lepidistinis tuis, de uesti omnium erga nos humanitate, liberalitate, comit te inisse
102쪽
TERTIUS. ssu, ne j destititnus praedicere mugia; neque drasst M. Itaque , nemo in hac uisbe , bonas litterirus amat; qui te, atque illosinon amet ; quique nesciat, quibus ειdijs nos , quὁue bonoris genere, estκ abeuntes prosequuti. Reli mi est, ut te orentides aliquando aliquid ad nos litterarum; ex cum Iaa
ueste ficis, saluere iubeas meis, G Custrinime πValeri Pbsci uerbis; atque in primis, Iacobsi Sari letum Mutinensim; cui etiam dices, auere me eius litteras legere. Ego tibi Aldi Romani negotia ita comendo, ut maiore studio, diligentiacanopolim. Huic homini, er Graecae,cr Latinae litterae plurimudebent: quod te scire existimo. Est praeter litterua . etiam frugi, er mihi amicus, tuis cupidi mus.
Vale. x VII halen. Octob. ΜDII. Veneti'.
P. B. Ludovico sise S. P. D. D sill o, quod constitueramus inter nos, nibilest mi Testra, quod labores. Pituita enim me pera αtrox inuasit: cr nunc quidem haec ipsa uix, mel ad te scribo ; nedum aeris malignitatem, Cr viae luisto Simae incommoda ferre sine detrimento pinis .
Itaque me no expectabis: num statui aedibus ne podem quidem efferre, quoad me confirmem . Tu, βF s recte
103쪽
ss LIBER recte tibi ; er tuam, cr meam uice sustine: ericum maximam uoluptatem perceperis ex istu coensenseribe aliquid ad me: neque enim puto latius, ais hilarius istud conuiuium fuisse quoΙin:Vlfisa ventu, ait Homerus, ab Alcinoo regefuisse celebraritum; quam istiιd erit. Graecum librum , quem eum bis litteris accepisti, Nicolao Leoniceno curabis
Eoo vero perlectis litteris tuis ; quibus tu deae fiderium, uel potius auiditatem meam legendi, tantaeiquid abs te cumulate, atque amanti me leni sti; etiam effigiem amoris erga me tui, omnibus prom us Usej, beneuolentia, humanitatis, pietatis Iuriminibus expressam, ac perpolitam, in istis agno iscens, non uin admiratus. Nihil enim mihi magis
explorarum e , quam me abs te uinari, uel, anitiquam istam nostram confiuetudinem, ac pene conictum, cum Ferramia Leonicenum audiebamus; vel, postremo cum Romam uenissem, recens tuum in me, atque meis ornandis studium, diligetiaris repeten αti: quod quidem ipsum sedula facio ; Itaque, si mihi unquam eius rei occasio dabitur c quae profecto daribituro efficiam sane; ut quoniam, Fanti ego fem iper fecerim perspicaci muri istud ingenij tui ac
104쪽
T E R T I V S. 8 men, es: omnes bonas artes capessendus, quibus te a puero tradidisti, cum per sese, tum Uu ais exeracitatione incitati inum , coniunctum cum si ui mis moribus,admirabi j lenitate usitae, i eperspiacere potuisti i etiam quantum tibi debere me existia mem, aliquando cognosius ti uel potius, ut omnes homines utruns, Cr te missit esse chari limum, proapter egregias uirtutes illus, er propter ea, quie diaxi, licia me tibi esse deuincti inum intelligant. Nunc uenio ad reliquus partes epistola tuae . De vialetudine tua, gratulor conualuisse te, diuturna praea sertim ac graui: sic enim existimabam coniectura utens, te, nisi tibi recte esset, tam bellam epistolauconscribere no potuisse. Nam tu quidem nobis, praeriter distrimen; tu quod, te ais uexatum diebus circia ter nonaginta, pene extremum perductum; nihil scribis. calle autem existimes quenquam te habere;
cui tua fulus charior sit, quam mihi: quibus aeque chara sit ;fortasse habes no mustos, atque istos quiadem uel fratres, vel parentes tuos: caeteros omnes
h a me tu te amando plane uinci superari. dixero, fortasse non mentiam . QMd epistolam meam missum ad Phaedrum laudus, tes ipsum inopem nunc pas ab argumentis epistolarum i facis tu quidem in
altero amoris abundantia, in altero humanitatis. Sed omnino neque clam me est, quam tu ab ados,
quam Mens, quam elegans in scribendo fisi neques quid interdum nos fortasse non inepte scribimus , id, qualecunq*e est, I modo est aliquid bignor x rate
105쪽
ss LIBER re te eximino. Pbaedrus autem, ad mest esse littoras, adhuc nihil inibi rescripsit: quod spropterea differt, quia isti potior cura videatur esse, Plautianas nobis fabulas, quas ab illa isdem litteris petrabamus, ex perantiquo isto sim, quem uidi, libro describendi, er corrigendi; equidem minus laboro . Sed issi, uolo te meis uerbis dicere, in eo, noli agat suo incommodo inibit festinet: scisse me cum petrarem, ab homine occupati mo petere rem , multe evrα, multi temporis. Sin autem alia eos est; tu mihi uel perscribus: Et quoniam statui est tem hanc omnem in Herculis mei Stratiano conficeis re; quo veni, ut solitudine, quae me interdum fummopere delectat, solutiore a nimo fuerer, omnes hoc, communibus nostris studi tempus impendearem; te rogo, ut quotiens litteras domum mittes ad tuos, des etiam istis ad me, si per aliquid perseis rendum litterarum i sic enim inibi rectius perfereatur: nam ab istis minus longe absum, quam a meis. Quod δε feceris ; profecto nunquam miti unas litis teras miseris, quin tibi alteru remittam. Iacobum Gallum plurima futute imperties meu ne ses: est dices , ut quam inibi fidem praepti dederit, quae ipse carmina ex Mutinu meis destri erat, apud fieretinendi, eam praestet etiam abstenti i valde enim immutata sunt pon id tempus, quo illi eos libros dedimus,le quidem internuntio perlegendos. Quam ob rem, maior tibi etiam adbibenda rara est, ne
exeant ; qui mihi pro illo spopondisti. Vincentio
106쪽
T E R T I V 8s irino, er Angelo Gabrieli, er Valerio pbisco mittam tuarum litterarum exemplum ; quom quiadem ipsis, tarde ad nos ut uideso propter nostrum discestum perlatis, tarde respondiimus. Cura ut Mu
P. B. Iacobo Sadoleto S. P. D . . P a I Μ V Μ qu idem, Iacobum Gallum mororem obillse, quod scribis; doleo, probum hominem,
er doctorum uirorum cupidistimum, T rmanti mum illi, Cr cui ego inultum debebam. Itaque, tuae mihi littere Iactomas excusserunt ; neque solum mcbomus, sed elegistim etiam. Non enim potui coatinere me, ne quid mandarem carminibvi , in tanto maerore. Quam quidem ad te mitto. Tu ,δε videbiatur, Cr quibus videbitur, ostendes. Deinde tuum, de tribws meis, Mulanarum quaestionum, fermovevernaculo conscriptis libris iudicium, mihi ualde gratum es modo ne tu ad indulgentiam pronior furaris amore; qui mulam sepefastit: quo me femperes prosequums. Sed omnino Sadolete , me tu amater, hoc est indulgenter nostra iudicas ; me, ut alia soles , diligenter: tua ista, de istis libris , sententiae siplificatio minivrati lima est. Postremo aure,quod petiyti , ut memoriam uelisae coniunctionis, apud Valerium phiscum reuocarer ea re nihil opus fuit, ipse enim ualde te diligit ; bonorificej de te,Crsim tit, er
107쪽
'o LIBERtit, ex loquitur. Q erit etiam crebro de me, quid abs te babeam litterarum. Nirifice enim delearitur tuis litteris. Ab eo igitur tibi multam salute . Rescripsi epistola tuae septimo LilZOctob. date. Sed heus tu, cur miti adhuc eos tuos versiculas non miasisti, quos posticitus es te missurum s An quia θοπα forem eius rei non babeo, nihil pens tum fidem faricis s Vide quid agas. Nams te in ius vocavero, duriplum petam. Domus te tota nostra fassutat, in priamisq; Bembin pater: cui quidem ualde es in otalis. Vale. ΗΘ.Octobribus ΜDV. Venetiu.
. P. B. Iacobo Sudolito S. P. D. A C c a P x o excusationem tuam, de interis misitone litterarum : non tam quidem necessariam; quam Cr prudenter , amici mes scriptam, Cr miabi magnopere iocundam, er gratam. Nam neglie ego eram nescius, in vera, er recte ab initio consita ista, er plurimis, maximiss offrijs confirmata ,ec iam inueterula beneuolentiac qualem esse non mari , fere possumus dicere non multum requiri , quantum quisque calamo, ex papiro utatur: neque tu is eras, a quo , creberrimae litterarum misiones expectarentur: cum, quia ipse otio non abundas; quem quidem scio, omne tuum tempus in optimarsi artium studi insimere, etiam non sine incommodo strictudinis tuae , tum propterea, quod ij, qui te comant,
108쪽
τ E R T I V S. 91mant, propter morum tuorum elegantiam, praeristantistim ij uirtutes , atque do inam, satis librarem se ex te ας ere fiuctum debent existimare, abs te si amantur ; eosj tu, item Brata, atque mulga animi charitate prosequare. Itaque, tibi quide nocesse non multum fuit, plurimas te afferre causes, cur ad me non sepsime siri eris. Sed quoniam duras colligis, de tuo erga me amore, omnibus reliquis officiorum generibus culto a te semper diligenti me, mAlta , er graviter', er manter dissuturi non modo non moleste tuli, in quo te nihil reprebeadebam ipse, tame excusari abs te factum tuum ; sed
plane etiam, ea commemoratione tuae in nos vota
talis, trin alte abs te, turis religiosi repetita, παhementer sum delectatus . Nam cum in omnium boae inlim, praestritas litteratorum beneuolentia tabenti me conquiescor tum certe in tua cita me Dyment )φ uiuo ut quo aere ad respirandum , ficeim memoria quotidie utar. Q nare scito, ita imparte tuarum litterarum c dicendum est enim μου pius nihil mibi esse potuisse iocundius. Naim quod
attinet ad eam partem, in qua me miris laudibus ad coelum fers ; video te tanquam Zeusim; qui in drapingenda crotoniatis Helena, multarum virginum pulchritudinem, in istam suam imaginem trivstulit; sic innumerus virtutes, quas fortasse, singulas in aliquibus agnostis uiris, undecunque mutuatum miabi uni tribuisse, ut me ornares. ma in re utinam Mel te, tuus erga me amor summus nostfessisset ; Mel, csteri
109쪽
meteri omnes ita se decipi facile siner , ut tu es deceptus: in altero, nihil tibi fustinentam esset ι in
altero nihil mibi. Minc autem, tibi quidemnes iuviei , uel etiam constantia tuae causa, ut me perpetuo exornes, videndum curandu-j e D mibi uero diagnitatis meae, ut facere id posis laborandum.',
praestare maiu3,difficilivis sit ; nemo facile dixerit: Ego tamen, quod erit facissimum, si quispiam tuo
testimonio deceptus, me appellabit; ad te rejciam: tu ;st tibi abiurare fatius non fuerit; pro me depetades. De Galli tumulo quod ais; bui, an non tibi βαμ ineptiarum, in elegisti in nostra; qui me etiam ad epitapbium uotas s Sed omnino tibi morem gesiamus . Itaque rem exametru quiniue confeci: qui si tibi fortasse, plures etiam, quam opus erit, uideabuntur ; resecare eos potem, nusto negotio, duobus
reiectis prioribus :st mali; pagella concerpito. caismisto Portio; quem, de me scrib8, publice uerba, in ista si funebri laudatione, fecisse ; multa cu mea laude , ac dignitate ; quibus verbκ Iratius agam, noreperio: ita me illi plus debere sentio ; quam quod declarare semone usto posita. Tu; qui omnem di cendi artem mirabiliter tenes idi promito, si me amas, de tua ista uberrima, fumifimas facundia, aliquod
genus uerborum, ad hanc rem idoneum; eis, pro me, gratias quam potes maximus, er quam amplisissimas agito. Quod si etiam, eius orationκ exe Isi, ad nos mstris; tibi omnia fecundum istum debebo . De Laochoontrilegi centies carmen tuum. O te potatam mi
110쪽
T E R Τ I V S. 93im mirificum; ita non modo eius signi nobis quas
aliud simulachrum efflixisti; sed plane etiam signit
i um prorsus in animo inficulniati meo.Qviasque aris. Equidem cum Beroauo ualde sentio: non iam enim Romam cogito, ut Laoctoontem uideam ; cababeam tuos uersus. Sed heus tu, parumne tibi utidebaris effecisse; qui oratoriam nobis omnibus,stulas de manu eripueris, tes eius disciplime principem feceris i nist etiam poeticen eripias , ne tes unum feras s o profundam ingluuiem glorie. Sed meherisculis , omisis iocis, non possum dicere , quantum me in earmina delectarint. Nola me tibi assentari existimes, si utar uerbis tuis: sed profecto sic est: eo
te carmine Jem , atque expectationem eorum oriunium , qui te in oculis ferunt, uicisse, longes relis quisse: puto etiam, quemadmodum a cicerone Graeaeos bomines , scriptis commentariolis eius cossutiatus , sic poetas reliquos, a scribendo eo de signo deis territos, istis exametris tuis. Salutaui tuis uerbis quos iustisti. Tu item er ipsorum, Cr meis falutem dices eis omnisus; quos me uelle, atque istos scis,liabis in primis. Onanquam quidem, er tibi, Cr ceatrario etiam insonuisse aureis debuerunt ; ita uteraque nuper ,singulis fere boris, in sermone Pbrilis. er nostro: qui plane Pisistis, indo esset ad uos uentina, cum as eo distoli, fatis exploratum non busebat ; sed 1perabat propediem. Ego uero ferius ad tuas litteras respondii quoniam in Gustia cisalpis M abfui, uiginti totos dies . Vili. Tertio