장음표시 사용
221쪽
VII N Τ V S. 2osrys ostenderetur; uocari hominem iustitams saluistaui tutis uerbis: quam quidem ille salutationem inibi
usus est libenti lime, at bilariter accepisse. Dixi
ei de te cupide sine atq; amanter qu creti, qμα proraxime habueram: a quo cum discederem ; pciij, numquid uellet ad te litterarum dare. dixit se daturum et uersitamen non dedit. Sed omnino fui longior quam
initio putaram. costega mem Roma pedem non exaetulit: Princeps eum retinet ; cr, ut puto, retinebit. Exemplum tuarum ad me litterarum , quod requiaris, erit cum bis litteris. Saulio, Laetim, Flaminio multum salutem. Tu fine amas, ad nos crebro, ut
facis, omnibus de rebus scribito: Incredibiliter enim me tue littere delectant: In quibus istud etiam uia deo, quod inibi est plane iocundisimum; addere te quotidie aliquid scriptioni er stilo. Itaque ταύτην
κν γρανιθικν suadeo teneas. cu baec scribere, Pruris ceps in Vaticanum sie referebat. Sed ualebis,ualetu dudinisseruies. xi halem Septemb MD xx.
P. B. christophoro Longotio S. P. D. Acca PI tuas litteras Nono Ianuarij datae ad x v I halen. Martias beri; cum exercendi mei causa, extra Urbem equo vectus, claro Cr placidissimo die, aprica via domum peruesperi redisssem; as adolescente isto, quem mibi ipsae istae tuae litterae commendabant , redditus mis pueris ; cum eis, β
222쪽
quid uestem, se ad te pom idie reuersurum dixisset, atque usi se interea conuenirent, ostendisset. Itaque cum ipsum non uidissem, bas ad te litteras dedi ante lucem: qua me quidem somnus hora singulis prope
noctibis deserit: adbuc enim uigilia nos exercet aqua una si relinqueremur; essemus plane restituti. Sed venio ad tuus litteras. Q mod meum de tuorum studiorum ratione iudicium tam diligenter exquiris ;in eos' amori erga te meo multum, Cr auctoritaisti non noli fune tribuere te ostendis: quorum in ritem, quam recte facias; tu videris; cuius plane imis terest si ceptus sis: as altero ne te unquam deceaeptum postis dicere; cumulate ipsi diligenti mel praestabo. Ad eam autem parte; in qua scribis, quid tibi cause fuerit, ut aueres scire quid sentirem uescilicet intestigeres, rectene operam possisses, an stis
S ; ut, uelpergeres, ut coepisses ; ue aut aliam inisgredereris uiam ue aut in ea ipsa, quam es ingressus, cursu corrigeres tarditatem: existimabam satis me
quidem superioribus litteris respondisse: quibus te litteris profecisse quidem multum scri eram; superis
esse autem aliquantum etiam, quo progredere.Itas te hortabar ; ut quod reliquum erat, conficeres quod me hercule etiam nunc te bonor: hoc est ut Ciceroes
nem ipsium,quem tibi unum scribendi magistrum me auctore proposuisti; eundem uniuersum non solum res , sed etiam concoquus, atque in si cum ex fam gulae collertes tuum. Id autem pero te assequi posse ; I diutius hoc idem feceris, quod adhuc facis: assequutum
223쪽
V I N Τ U S. ao γsequi ni omnino esse , queadmodum tibi antea scia eram, non existimo. Neque hoc ideo dico, quasi tu parum profeceris annua prope ad id cogitatione laboret adhibito. Multum est enim; adde etiam sinis , maximum quidem illud, quod iam actum abs te est; ut mihi quidem uideri solet, cum tuas litteras Iegor meamq; de eo expectationem atque spem nouaequatam modo abs te , sed longe etiam superati,tibi uere atque per sancte affirmo ac denuntio . Sed quia
nossem eo te maximo ese contentum, cr tanquam ad metam perueneriS, curriculo confecto conquieoscere ; propterea dico. Nam quoniam ea est ingeni tui uis, atq; praestantia; nihil omnino ut fit tam araduum tamq; dis ile ; quost animum intenderis,non te id posse complecti atque eonficere breui Cr lacu alenter putein; nulla te quiadem in laudis mediocritais te con stere facile patior. Itaque quanquam mini fortasse uiae superest, ut ad excellens illud ais fumomum scr ibendi genvi atque formam peruentu, quo te voco; quam est id, quo perrexisti: tamen nisi tu etiam totum i quod restat, confeceris i non ta inia hi gratum futurum est, praeclare sane ac splendide id te muneris inchoauisse; quam molestum non abηρluisse: quia abs te commissum iri minime puto. Recordor enim quid tibi adeam absolutionem tute
temporis sumpstris: atque hoc cum recordor uringis miror,quicquam nunc te cum de comutanda misdiorum tuorum ratione, qui recti ma es ingressia; tum uero num tibi sit, quasi tarde adhuc ambulanti, deinceps
224쪽
etos LIBER deinceps festinandum, ficiscitari. Festines autem' ut quid s ut incidas in aliquem morbum ' Ego uero te mi Longoli mala tranquilla nauigatione utentem , aliquanto fierim eum adipisci eloquentiae quasi porritum, quem petis: qu.ὶm propter nimiam ventorum vim iactura facta celerrime nauigare. Quet nobrem
si meam consilium sequi uolueris quanquim est haec quidem mentis potius sensiusq; nostri,quam ullius corisiiij significatio ; neque bunc tu cursum commutabis:
cur autem s neque remo plus utere: ualetudin in primis feruies. Sed iam fatis, aut etiam nimis multa de 's. De Ioanne Pino; erit inibi curae, cum ut omnia mandata tua ecloriam: tum istud motime ; ut quisuque percipi ex hominis te amantis beaneuolentia potest fructus atque utilitas , percipiaritur. Id totum quale sit, quoniam satis exploratum non habeo; non committam, ut eius te rei expectaritione saepius excitem. Extremum est, quod erat priamum in tuis litteris: Eius ad uos epistolae tuae ex plum, quae perlata non est,quod scribis mihi te miratere; scito nullam fuisse cum tuis litteris . Id uelim describi mandes, inibis mittas: ne utatua lucubraritiuncula nobis perierit. Habes ad omnia. Nunc qua praeterea sicire te non noti arbitror ; haec fiunt. Apud Sadoletum reliquoss amicos recte est. Thebaiderm
Cr Matianim etiam fortunis aucti tibi bilarius fari Iutem ascribunt. Ego domum cogito. Quid s quid est aliud s Intellari de Alexandro capesta uiro sane bono, er docto,σ, ut mihi usus est, etiam muti mo tui,
225쪽
o v I N T V S. 2 os motui , te eum Nicolao Leonico bomine vere philois sopho singulari beneuolentia coniunctum, cum eo famuliocriter sepe esse uelpropterea, quod non lanisge ab istias aedibus incolis. O praeclaram viciniam , res bominem mirificum ad praestantium er claroarum uirorum amicitiam conciliandam . Ne ego boarum primipum prensationes appellationess bonoaerifin omnium, una cum vestra deambulatiuncula, er sermone libenter commutauerim. Nunc ei, Pod postum, multam fabilem uola impertiis messuerbis. Etiam Miaminum Georgium Patavinorum Praetore,
quem sis a me unice diligi, I saluere iusseris; mihi gratifimum feceris: Us ut faciis, plane te rogo et
tum er Saulium er Flaminium. Tu ualebis I nos
P. B. Gabrieli Veneto, ordinis Augustinianorum Magistro S. P. D. PETIERUNT a me FIdpania Regis Misgati; ut tibi eos commendarem i quibus bas ad te litateras dedi, tui ordinis sacerdotes, probos, ut aiunt, viros ; alterum Tarraconensiem: Lusitanum alterurutrus autem incensium bonarum otium studijs, vera
fatums in js ; quemadmodum ab ipsis intelliges. Ii augeri se abs te optaris in collegium Doctorum curipiunt, quos Magiat os appellatis: afferunt. causes, quamobre id facere iure postis. Ego vero ; qui plam noui, quum diligens in eo fis, ne quis temere te
226쪽
2to LIBE Riructore, in collegium admittatura commendo tissiquidem eos sane mustu. Valde enim cupio Legatis;
qui fiunt ipsi magni er clari uiri, Cr bene de repub.
meritii quosq; ego magnopere amo. Sed ita commodo , β tia uidebuntur idonei esse, quos ornes. Peto autem abs te , ut eos idoneos iudices ; etiam fi plene idonei no erat: dum sint ex istis, quos satis idoneos queas dicere: ut omnino aliquid dignitati Legatorsi tribuatur. Reliquum est ut ualetudinem tuam cures: Audio enim tibi non recte esse . Est autem indecens ;qui mihi aegro saluti fueris,no potione usta Cr pbari maco, vel arte aliqua medicoru; sed plane congre
bus, collocutionibu3j suos imis π prudentis imis tuis ; tibi ipsium mederi nonposset qui te semper auae dias , se pers tecum sis. QMd δε ab occupationia
bustam solutus essem, ut triduum consumere meo arbitratu mihi liceret; euolarem ad te tam libenter nuc quidem; qvim tu me solis inuisere, eum te R ina continet. Spero tamen Leonem Pont. urbe proripediem exiturum; Etrurias paretem istam, qua tu incolis, suasq; viris r municipia obiturum Q Madserit ; excurrvim ad te, eum primum ciminium lacu uideo. Interiinfac te custodias. Vale. Isb. Sept.
P. B. Reginatio Polo S. P. D. M A G N A me gobstate me litterae affeceria;
227쪽
α, V I N TIV s. alla visiti me ad beneuolantiam inter nos costituendam humanistae prouocas: caussj affers, quibus adis ductis id facis. Nam cum te antea diligerem; cum primum intestexissem te plane adolescente clari
vi atque adeo regib. ortum maioribus, bonam amatism ardore succensium, ex ultimis orbis terrarum
finibus Patauium venisse: ut ea in urbe, docti moarum. hominum conuentu, operam istis dares : tenearers iam vehementi quodam studio cognoscendi crastoquendi tui: quanta me nunc demum esse asseactum laetitia existimis; cum ad id, quo ponte i e cupiebam, inuituri me abs te per litteras uidea tam liciost, tam etiam eleganter scriptu ; ut ista ipsa inuitatio tua, non bumanitatis modo genere , sed ea tiam doctrinae nomine eum te esse facile ostenderit ut longe magis tua inibi quidem beneuolentia exoαptanda Cr expetenda , quam adhuc ipse statuerim, plane fuisse uideatur es Quod cum ita fit i accesserit autem ad id nunc etiiLongolij nostri, qui mihi tuas litteras reddidi bonorificentisimus deicituisj uirritutibus longin quidem, sepej repetitus huius bidui
sermo : auem ego uirum propter eius excellens tueantum , ingularems doctrinam facio plurimi; proapter mores vitae. probitatem fraterne amo: complector te quidem Pole, atque excipio, ut amanter meam beneuolentiam expetentem, certe amantisiis me ; ut etiam humaniter me ad id prouocantem i bis
vero iam non babeo, in quo tibi aeque mihi ipse utidear re onsurus . Nam ut parem me tibi omni relia O α νήμ
228쪽
ex porte eius virtutis, quae bum tus dicitur, referendis officin praebem: certe prior id ad te petandum, cum id ipsi tua diligentia praeripueris , esse nusso pacto possum. Q nod quidem non humania
fatis modo indicium magnae cuiusdam ac exinuae,sed humanitas inibi esse ipsa omnis , suo cum robore alaque radicibus uidetur. Itaque cum in eo tibi concodam necesse sit; praesertim cu ipse ijs opibusis proapisquis, ea denique sis fortuna; ut etiam fi te ipse prior appetissem; quia tamen nihil aferre potui
eismodi, multo fine minus in meae humanitatis fracto , lamen eluceret, quam eluceat is tuae: efficior profecto, ut in reliquis praestandis amicitis munearibus ais partibus, id, in quo a fortuna uincor tua, recti ac propensi erga te animi mei studiu, of clys , diligentia plane farciam. Scriberem plura: relis derems ad reliquas epistola tuae partes; ns festia rei LonSolius, eFunis posteret , utpote iam sine meis ad te litteris reuersurus. Quamobrem tu alium epistolam reliqua. Unum hoc se habeto: nihil mibi hoc in genere omni , praeclara egregias ista animi tui erga me declaratione, aut accidisse, aut accitiare potuisse iocundius . Ex uilla Noniana. Qv trito
P. B. Baeginatio Polo S. P. D. BINAs a te uno tepore cccepi litteras mana
229쪽
αU I N T V . arsti me quidem scriptu, initi, quM ad diem v I ha Febr. dederas ; alteras, quas pridie Lirin. Ad primas igitur prius. Meum de imitatione librum tibi pla cuisse, ualde gaudeo. Probari autem abs te sentenatiam merin bomine cum docto, tum in eo scribendi genere, quo de dissuto, studio ac exercitatione iam erudito, etiam vehementer lator. Quod fleo te tabro ad id ipsum, ad quod quidem tua te ponte acaeensium esse uideo, aliquanto etiam acriuε ais redeatius inflammam; omnia me consequutu pulsio. craue enim existimes unquam me aliis ustius de bomina adolescentis ingenio atque indum id tantam in spent uenisse; ut aliquando tandem bis temporibus domi. nam cum eloquentia more maiorum coniuncta assiucere posimus; quam nunc quidem iam uenio, id perte unum maxime omnium ut consequamur: modo tiabi annos uita subministret: cui tu plane rei parum mihi uideris ueste consilere: ita dum omnia omnium doctorum hominum scripta, omnium doctrinarum de disciplinaerum omnes libros exbaurias, nutam feta latis tuae curam adbibes; nihil ualetudini instruis. quidem ego pro eo, quanti te facio , proca nostra beneuolentia σ necesitudine ueste tibi proasperrimam perdiuturnams consistere. Sed de eo tu pro tua prudentia iudicabis. Venio adfecudam epiastolam tuam: cum qua erant obsignatae duae,Giberto una, Sadoleto altera , scriptae abs te epistola: quas
quidem statim reddidi. Sed in ea, quam mihi scripsicoras, nstil erat fere, nis duo in quasi capita: alte
230쪽
α34 LIBERrum, quo misi acceptum refers, quod Giser tuae istas priores litteras, quas ad me dederas, tam cupiadcitaris amanter legerit, tantis laudibus extulerit.
Qiis in genere si scias quam ille tuis istis putremisia sese litteris sit delectatus; tum id diceres no a noristra commendatione; quanquam ea certe suas quide parteis semper adbibet; sied ab elegantia tuarum litis terarum , suavitate, amabilitate esse profectum. Itaeus er Disis uiris multis audientibus clara ipsi uoce recitauit,cu paulo ante solus legisset: er ab ijs quaeis
fuit, num idem ipsis, quod sibi uideretur, nihil esse
candidius, nibit omnino prudentius tuis litteris. cui eum annuissent; in tuas se laudes prorsus effudit Dista cum declaratione beneuolentiae; ut ego ipse, putibi omnia cum cupio, tum mediivi fidius tribui meaerito existimo; nihil sane desiderarim. Quod tibi eo libentius scribo; quo idem tillud de te iudicium suunt aut detulisse ipsum iam clementi Pontifici Mam aut
propediem ab eo delatum iri puto, cum in tui feris monem inciderit: in quem quidem breui non semel incidat necesse est. Nam de Britannicis cum rebus tulitteris est ei Princeps prope quotidie confulatam: ut ex ijs oratio in te fuere quasi ua sponte uideatur. Quanquam est ea tua quidem dignitas atque perfodna, ut abs te sermo apte posit incipere: tus unuscuit bet fatis magnum ad dicendum argumentum esse pinis. Sed ut ad tuas Sadoleto scriptus litteras
redeam; ijs ex ipse mirifice delectatus se tibi referiapturum, cu primum sibi per occupationes fuas licea