Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De divi

2쪽

QUAE STt O NUM

De Gratia.

DISPUTATIO L

.de Ea Haereticorum errores Z QUAEST. l. Anteinpossit 'auxiliagratiae quamcunque voluntatem emollire amobdurare Z IoART. . Admittitur infrustrabilitas rum relate ad emolliendum. ix ART. l. An dem infrustrabiistas auxilio rum relate adobdurandum QODST. ll. Numauxiliagrat unita cou-Adant in actibus intellectus, voluntatis 3 QUAEST.lV. Muomodo concurrasgratia amriliatrix adactus alutarest αΑRT. l. Num gratia causet actus salutares etiamst fice ibid.ART. l. Angratia auxilians sit tota ratio agendit s

3쪽

QUAEST. V. Utrumgratias ciens adfatatem detur omnibus ommino adustis QUIES 1. l. Utrumparvulis omnibus etiam in utero muris aecedentibus contulerit Deus remedium, ciens adsolutem Z 68QU EST.Vu Ortim infantibus ommino intra uterum existentibusposit ac debeat aliquando Baptismus conferri IQUAEST. Vill Numpossit homo per operationes naturales adgratiam se disponere. β-vestositive. esoltim negatiυe QU EST. X. Quomodo intelligendumst axioma illud: Facienti quod in se est, Deus non denegat Gratiam suam IosDISPUTATIO IL E Gratia, prouisti stat divivis Praedes uitionibus. Io8

OU O LNOquomodo Deus praedoiniat tum esse--snecessarios tim actus tiberos . IO' QUAEST. ll. Utrum in omniprovidentia nec saria sit praedesinitio actus boni confe- quem a cientiam mediam i ii 7 Qt LmST. li Ortim Deus praedesiuiendo actus honesos conferat auxilium efficax,qua efficax IasQUAEST. V. Utrumpraed finitio consequens adscientiam mediam tum in essendo, tum iu

4쪽

QUAEST. V. Utrumpraede itio anteceim cientiam med am eseudo, σ consequens in operando evertat libertatem actus r.e-

desistit is ART L Auctoritate.' ratione nabilitur

conclusio affirmotiva ARI. l. Stabuitur maxima universalis in Dac materia. I

ARI .lli Roboratur Concluso Regulis m- mulisticis I 6 ART.IV. Objectionibustsatis. 72QUAEST. Vs. Utrum Deus praede iat pec- , cata, Jalte m quo a materiale, ausolum ea permittat is aQU AEST. VlL Utrumformalismalitia peccati consistat inpositivo, ouin negativo I99 QUAE I Val. Utrum auxilium im cax δε- tur qua ne coxi ar

Ee cacia divinae Gratiae . M PAEAE. I O Lia ponuntur sententiae celebriores de effica-

eia Gratiae. 222

Qti AEST. Il. De Phlysica Praemotione, ac de

decreto praedeterminante. 227

5쪽

ART. l. Numpis capraedeterminatio cohae rea cum libertate arbitrii 3 19 ART. l. Utrum admissaph castraemotione sequatur, eosquipeccaui, carere suscientia a non peccandum , uiaeoque nonpeccare ea IAR T lli. Num praemotio reddat Deum Auctorem peccat, aq7ART.IV. Num ratiocinationes Thomistarum e caciter vincant necessitatem P si e praemotionis QUAESTAIl. Utriam Decretum concomitans Scotuarum e vertat libertatem arbitrii 26s U EST. V. Exponitur sententia reponeus es'caciamgratiae instraeaeterminatione morali Necnon reponens iliam in collatione

auxilii praevise per scientiam mediam tim

rtialis 3 29o QUAEST. it. Quaenamst articipatio Davi-nx uaturae, tu qua reponitur essentia meta-

6쪽

, ioSpiritas Sancti ad , Persona Spiriti s. ideformali veniat ad conseituendiam

Gratiae quae habeatur per donationem vi ritus Sancti , possetjusus sancti carepro mortali de condigno roo Q EST. V. Utri Gratiast essentialiter incompo biliscum mortali ris QUAEST. l. Utetim independenter ab extrinseco Dei famore Gratia reddat hominemissa Dei adoptivum, o haeredem QUAEST. Vii. An Gratia sanctificans realiter distinguatur ab Habit charitatis P, i AEST. Vili. Num Actes , O Haiatus charitatis iustificento aliter sQUAEST. X. Numpo immo in alis ordine sanctificari per Gratiam ext secam; Et citra retra tionem peccati s sχART. l. Num possi homo extrinsecesancti-Maripositives ibid.ART. l. Numpossit peccator negati v anmicari extrinsecet 1 6o,ART. ll. Numpos=tpeccatum remit absque praevia ejus retractatione 36sDIs PUTATI V. Gratiae Auxiliantis necessitate. 368

QUAEST.

7쪽

INDEX QUAESTIONUM.

Naturae nou integrae 369 Axsa De multiplici naturaestatu ibid.ART. ll. amittitur satus purae Naturae. ART. lli Admittitur etiam satus purae N

turae non integrae.

UAEST. I. Utrum naturata a debiliorsequamstur QUAE I. III. De Necessitate Gratiae in uaruo ea lapsa tum ad seritates diu cenaas tiam ad honeste operandum. si QUAESI. V. An possit citra Gratiam homo laesus totam legem servare eQUAEST. V. An requiratur Gratia in natura lapsa ad diligendum Deum rea e semerandumst ualiteri 92QU EST. Vl. Utrum impotentia ad vitanda omnia venialia Euntecedens , an consequens huica, an Moralis; aeterminat' an Lagat 396

8쪽

Ad usum Tyronum elucubratus.

DE Di VINA GRATIA AUXILIANTA,

SANCTIFICANTE

PROOEMIUM.

Ost considerationem Dei optimi Maximi in ordine ad se, quatenus Unus,M Trinus est, Min ordine ad creaturasPra sertim intellectuales , quatenus earum Creator est, irimum principium aggreditur Angelicus in a. a. Deum contemplari, quantum est ultimus finis, & nostra Beatitudo necnon Actus humanos tam honestos, seu formaliter bonos,quibus ad Beatitudinem promovemur,quam Oraliter malos, quibus a coelesti patria excludimur Α-tit deinde de Legibus , per quarum violationem sunt tormaliter inhonest, ac de habitibus moraliter malis. seu de Vitiis , peccatisci Antequam vero inci. a. disputet de virtutibus in genere , in specie, cin

9쪽

1 Pars III. Dist. I. De Gratia auxiliante.

de Incarnatione: ac de Sacramentis, quibus,tam

quam per media extrinseca , ad beatitudinem contendimus, disputat in eadem i. a. de Divina Gratia, quae medium intrinsecum est , simpliciter necellarium ad beatitudinem consequendam : Et primo quidem de gratia auxiliante, seu actuali Deinde de Sanctificante, seu habituali, ad quam homo per auxilia gratiae bene operando disponit. De utraque nobis hoc anno agendum. Quare in prima disputatione discutiemus ea , quae spectant ad gratiam auxiliantem secundum se In secunda quae ad eandem spectant,praut substat divinis praedefinitionibus: In tertia, quae ad ejusdem essicaciam : In quarta de Goatia sanctificim- te ad quam actualis gratia ordinatui: In quinta demum de Gratiae actuali necessitate. .

DISPUTATIO L

De Gratia Auxiliante secundum se.

Nquiremus prim , quid, 'voluplex ea sic

Secundo num possit Deus omnes omnino creaturas rationales per illam libere convertere, acobdurare ρ Tertio hum consistat unice in acitibus intellectus, voluntatis Quarto quomodo adactus silutares concurrat Quinto an gratia sussiciens ad salutem omnibus omnino adultis conseratura ex is num etiam parvulis decedentibus in utero Matris providerit Deus de remedio sussicien i ad salutem pDenique num possit homo per operationes naturalesse disponere ad salutem tibi quoi hodo sit intelligendum axioma illud, Facienti quod in 'o Deus non den ga gratiamsuam.

10쪽

QUAESTI Lauid, quotvlexit Gratia, quinam de

ea Haereticorum errores a I. Ratia ex sua Etymologia est Donum gratis tum Hinc Apostolus ad Rom. r. Si gratia. , jam non ex operibus , alioquin gratia non est gratia. Additque in hunc locum Hieronymus Gratiagrat μtam munus appellatur. Et August. Ide gratia , quia Paris datur. Sumitur aliquando active pro amore

gratis aliquid donatues in quo sensu dicitur ad Rom. . Repuratur sis ejus ex Justitia secundam propositum

Iram Deici aerae vero sumitur passive pro dono gratis collato, sive gracilitum hoc num sit naturale in philosophicum,ut est gratia creationis,ac specialis providentice,qua Deus disponit res creatas, ita ut servato ordine naturali huic potius homini quam alteri occurrant occasiones circumstantiae , cogitationes congruae initibus praevidet vitandum aliquod peccatum, aut exercendum aliquod opus morale bonum naturiuvires non excedens : Sive donum hoc gratuitum sit supernaturale, theologicum , in quo sensu communissime,& proprie accipitur nomenGratiae

Porro Gratia sumpta pro dono supernaturali cilia est supernaturalis quoad modum , ut si dentur naturae lapsae vires ad diu servandam rotam legem naturalem; quod donum est quidem debitum naturae integrae sed non lapsae. Alia vero est supernaturalis quoad

substantiam excedens omnem naturae exigentiam, mferens ad beatitudinem supernaturalem obtinendam,

juxta illud ad Titum . il iustificari gratia i in rerissimis secundam stem pira areniri Et in hoe sensis priissimo usurpatur nomen Gratiae, quae dicitur strictEtheologi ta