장음표시 사용
2쪽
'rium in transmittendis ad posteritatem a itibus& di: ciplinis institui umsuit, hominum aetate dc doctrina antiqviissimorum, tectumque adco ocabstrusum, ut miremur illud magis,
quam certa ratione allectu. mur. Nescio enim an divinior aliqua vis illorum mentes sic evoxerit, ut quae inde proficilcerentur literae, splendor suo captum nostrum hebetarent, an potius dissilia sibi quaedam dubitatio destinato consilio incerta ac fleximosa magis implicuerit, aut de posteritate sequior
suasio eo homines deduxerit, ut suas artes verboruquasi velis obvolutas vel densis tenebris obruerent,
in profundo gurgite demersas sepelirent. Quod, priniat quidem sese habeat, prosecto posset illud cum d mno iunctum antiqvorum vitium perferri; si aliquorum error caeteros ab iniuria suturae genti inserendo revocasset, aut si unius serte Heracliti monumenta mortalium ex o raculi sententia sapientissimus censet -- , , set λίου γε νος κολυμ n τῆ , oc ουκ άπο- πνιγησε η εν τοις, aut si Chrysippi modo tenebras horrescens Arianus exclamasset: ε curum εm. pu ς τω τι 'εγς, αρχομα3 μη νο ν REB; sed clam , ias
non paucis ista sierit communis animi pertinacia,L A r tacita
3쪽
tacita veluti stia occultandi libido, ita ut iudicio cis M a mentis αλα - επικεκρυμηχάνην Πν Του συγγx ta tris επιδεικνυωνται , digni sunt omnino, qui orbis indignationem ,& iultissiimum contemnit, serant,quo siua iam a longo tempore neglecta,& tacito contentii plurimorum abrogata fuerunt. δίκαιον γαρέπιν ει μηδεμίαν έκῶνοι οντ λι λα το γινώσκω Idb G, ροας, α γεγράφασιν, εποιησα ντο, ριην Οἀ:
τε μενους, ους λεγουσιν. At longe alia, & ab his I
iuneta fuit ratio hominum sanctissimorum, quoruna animus ex angustis quibus tenebatur spatiis, ad augusta beatorum templa evocatus, divinioris distiplinae in terpretamenta dedit, quae siqvis segregata ab impuris&turbulentis cogitationibus mente legerit, τοῖς
4쪽
γαρ τἀτω ποι cri et έν ους τωυτ εννοησ σαῖως- μυ ι ' i't, νευομεοον. Quod nos quidem ad sacrum aliquod euatum nonnulla commentaturos, iure suo ab ex- 'Dianatione ad verecuudam admirationem vertere de- uidet, praesertim cum non alieni prorsus a silentio cum Veneratione sacris monumentis debito essemus ; at viii instaret, urgeretque acrius sacrorum orat
jum sese Princeps, cuius aliquando Cappadocia ingenii & eruditae vocis theatrum extitit, laudaret is sui3 inde το φιλοριαθες καἰ φιλοπονον του τροπου hominum existimantium, ουδεμ εν αλερευν - ρεα ρ. in
Ψονκαταλυμ α ν φωνην, adiungens illico, τὸ πει- ραρθ' τον is εκας' συλά- νουνεξιχνευειν ουκ αρ- γουν εις ευσε αγεινή, ἰά γνω οντωρ υν -κλη σεως ημιων , , cedendum prirno his aut ritatisarmis, mox etiam obtemperandum duximus. Metuentes vero quosdam sere, qui quam nobis expliacandam vocem sumsimus, illustrem latis suaque iidesise defendentem iudicent. hos scire volumus Expla-
5쪽
stras pariter ac caeterorum rationes in enarrandis ali irum dictis satis demonstratas arbitremur, iam quod lisummum Numen felix di fausti' ira esse iubeat, in ipso hoc eruditorum coetu hasς planguor si Clernentis incia lege ad diiudicandum liliimus: ix ε ω δε η τι - νεικια,κενῆ νιλ ζέενεκεν γ - πει το τίλ, aut si ἀτα Octi . iki . i. Vrities animi quam cavendam sacra monumenta paden. Oapud Graecos una, sede duabus vocibus conjuncta appetratione σκληρj dicitur. quam denominandi rationem ita sibi propriam diviniores mortalium doctores, eorundemque posteri fecerunt, ut saepius in horum quidem monume
sed confirmato maxime Graecorum vinculo Durio V. a. diam ex eo sorte instituto dice et, ut in ipso nomine conten-ῖρε tam asperitatem rei, duro pariter & a Romanis abhorrente verbo demonstraret; quem secutus fere Larigus obiectam a st Misis. Iustino Tryphoni σκληροκαρ v. duricordem mentem p μ ιμ- rum eleganter reddidit. Nobis vero id permissum arbitra-- mus,ut in partes divisa appellatione, unamquamque harum , quod nobis datum fuerit considerentus, si pitu, illam spem, licentiamque nostram in ipso Aristotelis praesidio collocaveris oc Gi mus, 'ε- ε ὶ τοσοῦτον τ άη. ἐς QOων κ εα - - - - , φ' Dis η του πραγμα pin b. g. II. Ergo durum illud, quod emente sanctiorum extermi
tis, raro aut nunquam in ullius profanorum libris legas , α . mireri, forte TERTULLl ANUM adeo amore huius vocis c. .ptum esse, ut quamvis omnibus ad explicandum artibus or- natus esset, nec quicquam tamen voluptati aurium daturus, Heglecta dictionis elegantia, disclisoque minime, aut inter
6쪽
nari volunt S . literari nota satis, A recepta, si seorsim specte,
appellatione, divini doctores descripserunt, nisi immutatam paulo illam, & nova quasi decoratam facie contendere velis uehoe enim est, quid a firmant docti, voces plurimas, pari cael rum rerum fato, vel sormae quoddam decrementum, vel in-erementum potuisse. Quod hoc quidem loco minus du- Mum videtur, praesertim cum Trojani belli scriptor, hac voce nunquam usus fuerit ad explendum vel exornandum numerum, sed diversa paulo alia, quam deinceps singuli Inte pretes τοῦ σκ ρῆ notione expresserunt. Hinc nemo dubita bit, acitequam τοῦ verbique usus invalesceret, mis iis potius & σκελετιυμ, το ά σωλὸς, & deducta inde va, magis ab antiquis usurpata esse, donec tandem temporis successu, exinde τι exoriretur. Quod testis locuples , & omnium t neglectas vices expleturus, Praesulisse Thessalonicensis confirmabit , qui , του u τὸ em , αρρητον illud α ρ ρ - tum vero etiam το σπιλωῖν, deduci perhibet, quod Graeci, suavitatis causa soliti peccare,& suo more τά εις το ἐσμ/τ οτιζον - γντες κοιτά SM.L Arist Mν dixerunt.
ilia ina quidem ratione natales vocis certi satis videri posisent, nisi quem citavimus Eustathius vacillans quasi fluctua. ret, & illud ipsum caput, in quo momentum rei collocatum credebamus, infirmum, Homerique verba, queis Hectoris e tinctum corpus nube ab Apolline contectum inquit, μὴ ποινμέ. ελοιο - γ περι χρόα μεασιν ηδ. sura is, dissensi nem Interpretibus conciliasse Hrmaret, an τοσκηλ potius a
ιλλω, quam a - ω repetendum esset. Horum argumento, ει γάρ ἐκ τοῦ σκελλω ῶν, οων το - , Ac αγγου αu χετο 'revis γουσαν, cum premi virum videamus, gravatum
isto pondere levem i, velli aetati nostrae ala denegetur
7쪽
ria, Interpres Coi senis eruditam Praesulem ad ipsis antiqvo rum labulas deducat, docturas quidem apud veteres diver' .sam paulo literarum latinam extitille, eandem vero posteriam in m. neglectam recentiores in errorem: deduxisse. ωα --τα
quidem nos metipsos ad credendum impulit, se illam, quo
Homeri scribae usi, literarum sormam assecutum, IOH. - τοῦτον ἐν γραία ιασι κατα πῶν τὴν άυτου ποί ο , αλλα διαι '
sed ut proficiamus aliquid, nec horum expectitiori eniretardemus, qui tenuem e dictis Ductum consecuti, utiliora magis praestolantur,progrediamur, ostensuri qua mente apud veteres acceptum fuerit, &qvam verecunde ex illorum libris ad sacra monumenta fuerit translatum. Quod dum molimur, non sine ratione illos accusamus qui de proprietate vocis iliciti neglecto; tamen primo & vero hujus usu , in se eundo seu translato snbstiterunt, sic, ut, quod sciamus, omni um Eustathius πια νας- τι uin consueta animi solertiano laverit, quem Varinus Camers, multo post secutus κυ - ἐμαων ii Mi exponi, memoriae reliquit ubi tamen adhuc haesitantes subveremur, ne ad x, ματων censum τὰ et ει - ρά sollam, interque ea τι φατα . vel οἰκετικα redegeritSii a appellatione servos, serumque antiqvis orandi de iuris di. Ondi perinis v misse cum a nobis observarum, tum vero et ima 4 lair
8쪽
iam ex Hier. Magio, M sauhono, Maussaco confirma- me M intum fuit. Quare non prorsus quidem Eustathii sententia suffagio doctoi una roborata reiici meretur, praesertim I OG IV. 'cum να ἰν, seu densum illud aliis per i o 'eas licetur, quin&ipse Philo hanc orbis uni-.ι versi molem inri, si et . ori dixerit, nec tamen αλ ad 'omni absoluta numero censenda est, extantibus autorita- Harpor. p. tis summae viris, qui rerum ac verborum pariter GaDU- ιa censores, de vero vocis usu tempestive monue
Et primus quidelis inter omnes honor, divino arte Se senectute cinerando Hippocitati debetur, qui, ut medi- .cinam cum rerum naturalium cognitione iunxerat, sic huius vocis sensum, quo diversarum rerum indoles exprimebatur, optime si gessit. Accedens enim ille proprius & acri H contemplans , fereq vel digitis attingensem ηριν diast, τοῖς δακτυλοκ ου μινον, quod tactui non cedit, quod digitis comprimi non potest. Quam Senis sententiam Princeps capi tum, ta τῆς αγχ ο ας Herem Aqui istubant i 3 sere s plen-lo,rvemtiam erexit iterum, & suo stare Ioco secit, Aristoteles secutui, eadem fere ratione io σκ' ν descripsit. io Mν εἰς αυτὸ χἀ τὸ quod Francisco Vatabloscum convertente: non cedens in se ipsum secundum
perliciem, nos circumhcribimus, cuius extrema pars Je u i m Z g. l. Insupertates propter solidissimas totius corporis partes, in- ς in tra se vel introrsum cogi non potest. Et quo minus du- ' ἰ 'bii relinquat Aristoteles . se Coo susiragatum , haud ita multo post fatetur, se factu cito iudice durum a mollitie se inere, Αλον, λι
9쪽
xime tententia, consensu plurimorum approbata, acuto hominis commento anteferri debet. Q i vero το σαληρον. per τοι ερρον reddiderunt, etsi non aberrasse adeo putandi sint, voce nimirum iisdem fere rebus attributa, quibus cum το σκλvo. conserri solet, eademque Poetarum Principis, & aliorum insuper auctoritate, confirmata iat tamen cum vix reperias, illam in translato sensu ad sinisteriores partes tractam, sed lartem & constantem animum in aude potius Ee honore collocatum esse, non aptam sub judicamus, quae hoc quidem loco cum nostra
sed non contentus aliorum more Cous, cum verbo ' Verbi incommutasse, illud etiam egit, ut, quod in Home- ro laude dignum censuit Porphyrius, αυτος ἐαυτον τα πολ-
G ἐλύ - , modum simulatque rationes adderet,qua rum ope illud quod duritiem eisciat, cognosci possit Ovas quidem nos prudentes praeterimus, i nodo memi- prudentes praς erimus, modo metrii. N. . d nisὶ liceat nippocratem τοῦ λ p primordia in nimio c Iore colloeasse,& illud non Blum ο τὴ , ιλλονθ' Sἐν σκλ/ρ εο sed saepius praeterea απο τοῦ Θερμοῦ
10쪽
ως, sed ea tame lege dixi q va non ab igne modo aut calo- is urit re, sed ab algore nimio nonnunquam τοῦ λ μ origo peo
perare possumus quin rem saepe agitat in animo, nec d iliqvidum ratione perductam lite designemus. Renatus enim Pedrierius pari sinus, carmen Orphei de gemmis dolapidibus interpretatus, omnino nobis veritate excidisse, nec ad illam redi ille visus est cum duce suo, qui Trajecti nuper illum quasi emendatum denuo produxit.Cum enim . Orph s, vel quisqvis demum parens atque autor tuerit, de lapide Corallio, quem Dionysius Alexandrinus , Pedacius Dioseorides, de e latinis Plinius, vel α της κορα, velo re, τῆς Curaliurisdixerunt, memoriae mandasset, illum e profundo maris eructatum Lab aere consolida n . .
uri ocis σαν πῆ eoot : Renatus argumentis fide dest, ..., ρ. . . tutis sit convertit: ocissi cris m ' g s, . . . -rat, quo se&rerum naturalium expertem, nec ninus adeo ι, , peritum Graecarum literarum prodidit. Etsi enim hoc vel maxime demus παγον deglucie dici, hoc tamen loco bo.
quae supra maris oram surgunt petrarum asperiores emi, nentiae, ejusque εξοχα π r εις, οξειαι πετ O ,
υλλοί tum saxa etiam &scopuli in littore defixi designantur, quo sensu & Homero usurpatiana, & Interpretibus acceptum fuit. Quare merito Bochartus,& suo quasi iure, quamvis hunc non emendarit locum, de caeteris ta menvere iudicavit: Barbarum Interpretem ita detorsisse sin- .sula, ut nec quicquam lare bψni senis iniquerit. i