장음표시 사용
561쪽
Et ecce in electione a tot cardinalibus quasi insichs, sub altercatione electus extitit:
Ego Nnomino illum:qui si esse no Doterit nomino Blancum,quod repertum a dua-hus partibus nominatum,dietiis Benedi eius πi i. Itaque statim pro reformati ne ecclesiae S. Petri in urbe L .milia expendit florenorum. Et sic a Ioanne Papa discrepa hat in statura. Ille enim fuit pallidus,voce* pusillus: iste in corpore maximus,facie sanguineus,& voce sonorustae ad magnificandum ec ditandum consanguineos, ad regnandum nobilibus, di exaudiendis eorum petitionibus, ad vestiendum annuatim Plus quam L κκ. Comites di milites intendebat: iste de talibus non curauit. Dixit Onim, Absit quθd rex Franciae per consanguineos meos super me ditaretur, me' sicut Praedecessorem meum ad sua quaevis vota coartaret. it enim ex Tholosa regis Franciae illius pistoris,Theologorum summus, quem inter omnes a longissimis temporuhus iustissimum aestimabant,cui & ante suam mortem quidam S. homo, se pro eo c
Ptiuum tradens,quὀd illo anno moreretur, praedixit. Delagatione regis Franci ad papam Bene in in principio creationis suae.
Huic in principio creationis suae Philippus rex Franciae mittens legatos audacter, quasi nihil sibi denegare deli eret, petiit inaudita inter alia scilicet, ut filium suum priamogenitum generum regis Bohemiae, ficeret resem Viennae, quod se faceret vica rium Italiae, quod sibi per totam Christianitatem daret decimam decimarum perde celinium, di si bi daret totum ecclesiae ii nurum in subsidium terrae sanctae. De quo ipse ec cardinales territi,se reformare cuin Ludovico Romanorum principe decreuerim Quod principes ex scriptis quorundam familiarium suorum quos in curia Paps habuerunt, qui Sc hoc ex cardinalibus intellexerant, statim Papae & collegio nuncios ciliteras humillimas desti narunt, quia Papa &fratribus edocti sunt qualiter 5 sub qua forma redire deberent, Zccum quibus articulis: iterum a principe, cum illis artis culis & mandatis sussicientisisimis sunt reuersi. Inter quos erant duo comites de Ettinis gen, praepositus A sentinensde Randech, praepositus Bambergens postea per P pam eiusdem ecclesiae praepositus effectus: α mater Udatrici protonotarij principis do ditissima. Et proposito in publico consistorio,cum inter se per praedictum de Ran-dech ex parte principis humillimo super petitione absolutionis di restitutionis in si cundo sermone, de quo omnes qiti aderant mirabantur, Papa gloriosissime respon. . dens dixit, se 5 iratres suos de hoc, quod ramus, qui se in persona domini Ludovici
laedi per ecclesiam aestimans iam ab arbore ecclesiis separari coeperat,eidem arbori cutam magno honore sedis redintegraretur, plurimum gratulari,inultum commendans Alemaniam,& dominum Ludovicum,quem nobiliorem mundi dicebat: conqueres regi Italiam per tyrannos, ac regnum Armeniae capi a Paganis, cuius princeps tempore loatinis Papae ec suo Christianorum implorabant auxilium,ac terram sanctam pro pter Imperatoris carentiam occupari, unde merito dixit absolutionem impertiti de here , quae 5c dari crastino sperabatur. Verum praedictus rex Franciae, & rex Ceciliae, seu Apuli omnes cardinales a proposito auerterant praeconcepto. Umerant enim ad impediendum fictum ad Curiam domino archiepiscopo duo episcopi,&duo comites ex parte Franci,& totidem ex parte Ruperii, proponentes erroneum esse, tam tum haeresiarcham proponere dominis eorum ecclesiae fidelissimis: Papam cauere debere, ne fautor haereticorum esset. Papa vero dicente: Quid volunt domini vestri, quod non sit Imperium illis vero proterve dicentibus: Pater non impingatis hoc do minis nostris, vel nobis, quod non dicimus: quia contra imperium non loquimur, sed contra per nam Ludovici damnatam.Cum' dicerent Ludovicum multa c5tra e clesiam sectile, Papa dixit: Imo nos fecimus contra eum,quum ipse cum baculo veni cset ad pedes pr decet tis nostri,ipse noluit eum:&quicquid ille fecit prouocatus fecit. santumcunque autem Papa assereret,se meliora sperare ab ipsis Ludoin co, pro praedictis regibus, eorum regnis ec posteris extraetiam quam si eum teneret, penitos nil profecit. Rex Francis etiam in terra sua undiq; bona re redditus cardinalium interdixiLScripserant etiam illis diebus ad Curiam, rex Boliciniae,&Heinricus dux Bau
562쪽
ALBERT 3 ARGENTI NE N sirriae, ener esus,quod de auxilio Ungariae & Cracouiae regis, S aliorum, alium vellent constituere regem Romanorum poten ter.Et sic cardinales Papam absolutione prii cmis retraxerant, dicentes, cum sui in partibus suis vellent eum destruere, incautun, eue sedi,si propter impotentem di inopem tot principes ostensaret. Sic dato alio termino nuncii insedio negocio sunt reuerist Et ecce illis diebus rex Hungariae uius tris praeducti Ruperti reuis terram ducum Austris tunc fautorum principis ingressus, ipsi multis hebdomadis potenter vastavit. Praedicti autem Bohemiae&Cracouiae leges,&H. dux Bauariae, terram principis Dauariam superiorem ingredi intendo
hanti Princeps autem gentem immitissimam congregans, Helarici ducis inferiorem Bauariam ingressus est cum septem milibus galeatis, illam X. hebdomadis deuas iam do. Rex autem Hungariae audiens tam sortem exercitiam adesse principi ab Ai stria sine mora recessit aduenturia eius etiam in Hungaria pertimescens. Alii vero cres, quamuis magnam haberem gentem expectare principem in campo non aude hanLVeniens autem Austriae ad principem, exercitum eius in noli iam ducerem tebatur.Exercitus vero dium campo fatigatus,se prauem reddebat, itaquὀd hinc inde exercitus sunt reuersi. Dicebatur autem, quod exercitus principis quamdiu habuisset Midium momni parte mundi iacuisset inuidius. Cloriabatur autem Papa ab exercitu principis. dicens: Isti dicunt esse destitutum, sed quis adhuc ingresses esti cum suum Misit ergo Papa solennem legatum, episcopum Magolensem, qui moresec motum principis erga ecclesiam indagaret. Praetendebat etiam Papa occupati nem archiepiscopatus Maguntinensis per Treuerensem factam, exclusone Heuuiaci de Vuiri heri: archiepiscopi sedis prouis resormationi obstare. Volens* procodere contra Tretierenses. & Treuerensem archiepisicopum, Moguntinensis pote ter tenuit.Capitulo tesignauit. Capitulo vero, praesertim magis ber Ioannes Unde schost decanus sedis pro uitius adhaerentes Imperatori, praedictum Heinricum archi Piscopum liganteiri se primo princi phretentis in manibus capituli V i. castris abiura tis per eum ne variare possit, scilicet Oppcnheim , Bingen, Erenuuellis, Starcheimberg, Lonstemec Miltenbei g, concorditer receperunt, qui ecpostea feruenter Imperatori adhaesit. De iam ais praestando p ripia rege Eamis.
nex quoque Aohemiae videns se non proscere. secum principe reformauit, himamum praellando eidem. Datam certa pecunia Bohemo per Aes em in teco penaeam ducatus Carinthiae cum Australi concordatus est & Hungarus di Bohemiis, qualitum cunque Benedi eius Papa ad absolutionem principis niteretur in pnedictis Franciae Apuliae regibus rut quasi omnibus cardinalibus seductis, per eos assen. sum habere nequiret. Vnde tandem legatis principis sirpe ad curiam venientibus, cum legati regis plures in curia verecundias inserrent, quod nullum posset haberesianem, respondit, asserens sibi hoc non ab homine, sed a Kspiritu inspiratum. Et credutur habuisse reformationem in animo, non cum tanto honore & commodo praedicria esis re sedis, sed eum eorum detrimento di fraude re dolo processuram: quod & iaplius regis discrimina subscripta demonstrant. Et ex tunc ripa, qui ab initio quasi mortem non curans,ea quae gessit in animo, patefecit,motum suum didicit occultare In diebus illis, Spirae conuenientihu rincipe Heinrico, Moguntinense archiep scopo, item Argentinens Augustan. Lysteum. Spirens Curiens & quibusdam aliis episcopis prouinciae Mammiae conuocatis missis* per eos literis ec nunciis, sciliacet episcopo Curiensi, cineriaco comite de NasDuue, ad Papam, pro absolutione principis,& deliberato de eo,si Papa vellet, quὀd iterum eonvenire deIiberent, ecd liberare quid sit iaciendum de eo. Clim Papa nuncios recepisset benigne, manenum eius flens conquerebatur, quod rex Franciae scripsit Bauarum sine di voluntate, nabsolueret, peiora sibi fierent, quam Papae Bon.ntaei suis mederestaribus aetatadrogatim Papaepra Delphinum permoniam sinit vise Lacia ni rum
563쪽
Eduardus rem Angliae valentissimus , reuocatus contra Philippum praedictum re gem Franciae regni haeredem, habitis tradiatibus cum Flandriensibus, duce Brabam tiae, comitibus Hollandiae,Getriae,luliacensMontium,& alijs inferiorum partium magnatibus, qualiter posset ipsum Francirin inuadere cogitauit. Queramuis etiam princeps Aquilo ipsiim Francu ipsis grauem dc exosum haberet, cuius causa omnes quas eius essent vasalli, non ab Imperatore mouerentur, cuius essent ligit, inuadendi
eum cum occasionem aliquam non habebant. Et ecce rex Angliae cum reuerentia
accedens in villa uinse, Principem super Rhenum sibi Dicto homagio, colligauit se eidem. Princeps ipsiam regem dans, super eo literis Imperialibus generalem Vic rium per Germaniam ec Ἱ'eutonicam deputauit. Scripsit quoque literas princeps regi Franciae Philippum de t Volasio nominauit quod ab occupatione terrarum lin, VH perii desisteret, ae iideli Imper i Eduardo regi Anglite, principi suo,& querelis suis iistitiam faceret, coram ipso principe. Aliquando cum ipse Philippus lauda quae tenet ab imperio non reco oulisset,sicut rex Angliae ipsi Eduardo cogeretur, & defraudare Philippum, quo dissidato 5c monitis inferioribus principibus ut assisterent imperio , omnes ijdem principes sunt regi Angliae colligati. Dedit autem Angliae principi
L π π π. milia aureorum,& in duplo tantum, ut cum eo magno exercitu terram acce
deret Franciae, eidem promisit. Fuit autem rex recens, 5 paratus Franciam visitare: sed ex persuasione di astutia principis, simulantes se illico progredi,non tuerunt: rex autem Franciae timens eorum aduentum, se in finibus regni sui versus Pandriam po- , fuit, cum X π π.milibus galeatis,decem hebdomadis eorum ope stantes aduentum. cum ψ in aliqua parte terram inimicorum attingens, sed quolibet die duos florenos pro quolibet galeato expendens, exceptis equorum perditionibus, re aliis damnis, iota quod brigarum sarcinam didicit inconsuetam.Sequenti autem anno rex Angliae se simulans non iturum in Franciam, cum duodecim galeatorum milibus est ingressus, terram cp ipsam per x L.miliaria in circuitu ignis incendio,& alias crudeliter vastauit Q iae vastando multas munitiones non bene sortes funditus demoliuit: Ludovico de Brande urg. Marchione filio Imperatoris, qui tunc eidem regi cum centum g leatis aderat,in ipso exercitu cum inccndiariis regem continue praecedente. A Parissij, autem ipsius Angli exercitus minus una dista dis labat, quem Fracus cum παπ.equitum milibus,& lua multitudine aggredi non audebat.Et cum ipse Anglicus die bus aliquot expediasset, tandem prae carentia vi qualium illaesius recessit. Tertio au tem anno, rex Angliae cum omni potentia Flandrensium, & proscriptorum Aquil nis principum, separans principi, sibi pecuniam promisiam aliquot diebus post teraminum statutum in oppidum Francksuri destinaui desiderans eum secum propria in persona transiturum. Princeps autem praetendes lapsum termini, pactum partium de amittendo iam datam pecuniam, cum liberatione promissi, nisi contra terminum praefixum pecunia solueretur, pecuniam remisit eandem, praetendens θc se non cum quingentis galeatis, prout rex egerat, sed cum duobus milibus stab expensis re gis, prout conuentum asserui di pro eo ut deceret principem,transiturum: sicla conquerente rege de ipso principe secundum quosdam, secundum alios occulte in rinum concordantibus,princeps cum magno vituperio Almanorum remansit. Angliaeus vero cum praedictis principibus &Flandrensibus ciuitatem Tornacensem regis Franciae pluribus mensibus potenter obsedit. Francus veri, se ponens in vicinio, cum maxima hominum multitudine, Anglici exercitum non inuasit. Habuit enim Angliacus,exceptis equitibus,ter centum milia peditum armatorum.Et post multa discrimina.residia quondam comitis Hollandiae Monialis, soror Franci, mater comitis Hollandiae, socrus principis Anglici di comitis Iuliacens de uno exercitu in alium saepe transiens,ni titur treugas inter Francum 8c Anqlicum re eorum consortes, cum diffucultate maxima ordinare. Dixit autem Papa Benedi lius de Franco : Iste pacem no
luit,ec elongabitur ab eo.Tunc misit Francus nuncium ecut is lingratrici, filiae se
564쪽
diam ordinaret, & sibi nuncium de quo princeps confideret, destinaret. Et missis hinc inde pluries nunciis literis inter Principem & Rancum, interpositis iuramettis,ta coniectis literis liga perpetua est firmata in qua ipse Francus princi cum inde apostolica resormare iurauit, & sic princeps per Fran di in tota Hancia est Parisiijs scriptus 5 nominatus Imperator.Cum autem consiliarq Tradi propter princessus apoitolicos anxii dubitarent, dicebant nuncii principis: Si estis in propolito nostro quὀd proces ius non ligent consuluistis domino vetao: sin autem tradidistis eunde & Ωc princeps commissionem vicatiatus factam regi Anglis,in publico proclamato reuocauiti Missisminterim saepius nuncijs Imperatoris, una cum legatis literis Franci, nunc haereticum, nunc Christianissimum haberi debere, respudit, ecprotracto variis occasionibus negocio, Francus, ut credebaria Gauod noluisset.limulauit se velle Benedictusveia, quod voluisset, simulauit se nolle. Interim conueniem tes in villa Rens seper Rhenum imperatores & principes di electores, consectis desuper literis re iuramentis praestitis, quὀd imperium dieius iura contra omnes nunio excepto manu tenerent,oc ad ipsum omnes quos possent arta mi, nulla absolutione vel quavis occasione obstante firmarunLPrinceps quoque in Frackiuri decretum quoddί .n de consilio quorundam fratrum Minorum confectum, sub sigillo suo magno in quoWinter alia declarauit processius quondam domini Ioannis Papae nullos. re quod Papa non possit contra Imperatorem talia attentare, cum iurisdietiones lintdistinctae, ianuis suae curiae affigebati inrarum copiam, di coniurationis principium cum Papae tulistam exponendo,ducem Argentinensem nec posse plus resistere piri cipi suo quo minus ab eo regalia faciendo homagium recognoscat: ipse visius dure loqui de principe eum a me audiuisset benignum sermonem; suum principem plus ex tulist e. quam si ei centum milia marcarum dedisset,Papa ultra modum ridens dixit, o vult ergo pro beneficio mali nn reddere. Ex quo risu apparilit, quod ex corde verbo rum duritia non processiti Dest: melleiurisi Deli Brarie geram Bobcta
ob it autem Heinricus dux Rauari gener Bohemi, relinquens filium paruulum:
quo breuiter mortuo princeps totam eius terram cilicet inferiorem Bauariam excopto matri relicto usu si uictu, illico occupauiti quod non solum Bohemus,sed ec Aestiales aegre tulerunt.Duo enim filii quondam Ottonis ducis Austriae,qui fuerant fili j so-
toris praedicsti Heinrici Bauari ad terram aspirabant eandem.Rex autem Cra uiae, qui praedictam relictam etiam non visam marito vivente amauit, assumpto sibi Bohemo patre causa ducendi ipsam, in Bauatiam est prosectus, quam inuenerat infirmam tem.Ingrediens autem pate rogauit eam, ut aduenam Cracouum diligentem saluta ter benigne de quo Cracouo quasi gentili illa probissima valde territa,cum eum sali tamet se vertens ad parietem,nullo verbo diisto amplius,expirauiti Cuius tenam princeps similiter occupauit. Histriones autem quidam, super praedictorum nece Bau rorum, intoricationis fraudem principi impingebanti Item eo tempore duces Austriae obierunt, ita quod de Australibus nemo remansit, &e. Albertus secundus in matribus ecpedibus contractius, qui ex Ioarma dein Rudolphum filium Dro lum habuit,ec quia non crederetur eius Contracti filius, ipse eum suum esse fecit in sermonibus praedicari.Cum autem princeps aspirare ad ducatum Austriae diceretur,ide Albertus, ac Carolus Marchio Morauiae Bohemus, depraedicto Rudolpho puero ec filia Marchionis sponsalia contraxerunti Cum autem Rupernas rex Ceciliae, imo Apuliae, non haberet filium, misit ad Carolum regem Hungariae, fiatruelem suum sibi .mmi de filiis suis destinaret, post se dominia sua obtennuum, recognoscens se eundem Carolum supplantame. Mitaque Andrea Hungari filio, umerius ei neptem suam ex nio putauint. Mortuo autem eodem Carolo quarto Hunram,su cessit ei filius primogenitus Carolus quintus. Idem* Carolus quintus rex Hungaris, si iam Caroli Marchionis Moraciae duxit in uxorem. Obierat autem caelibetism
565쪽
scaeuiis uxor Ludovici Marchionis de Brandenburg,primogeniti principis,quae sin filia regis Daciae.
De nutatioris remitu Tmlis, Bobrini per Ludoviora pris m
n pHeinricus comes rotis, si ius Boliemi impotens, uxorem suam semis. tuam plurimum molestaret, inter alia eius mordendo mamillas, illa cimi Laronitus sitis habitis,occulti s tracstatibus, cie sto Bohemo de comitatu, Marchionem de facto in maritum recepit. Sic* Ludovicus princeps filium Ioannis regis Bohemiae, uxore ec dominio spoliauit, inconsuetum & horribile facinus attentando. Filium namque ad hoc maleficii genus induxit inuitum, quod videlicet uxorem siri consanguinei in tertio gradu, non separatam ab ullo iudice ecclesi ipsam suam consanguineam n5 uxorem, sed moecham traduxit. Praetendit autem princeps, se iuste illum a comitatu eiecish, de quo ut tenebatur, &visibi per regem Bohemiae patrem promissum asse ruit sub cautione rehabendi ciuitatem Eger non fieret, nunquam se in principe petiit investiri.O idolorum seruitus auaritia quae tantos principes confudisti, ex quibus iterum inter Rohemos N principem 5c filios suos non immerito livor edax, & odia su scitantur. Progredior autem ad gesta Papae Clementis sexti, ec adaliqua quae sub BGnedicto gesti sunt,stylo reddenda.
De morte regis ceciliae perti, eTIratre Ambea obtinrete timinia.
Mortuo namque Ruperio Ceciliae rege, 5c praedicto Andrea fratre Hungariae regnum comitatum p Prouinci ec omnia Ruperti dominia obtinente, eo apud Pa. pam Clemetem pro coronatione laborante, Papa sibi cardinalem dare visus est,coro, nationem, quod ille petens, nimium vilipendit. Cardinalis quoque Petragani tensis, ex cuius sorore olim Ioannes fater Ruperti regis reliquit filium principem,taris danti pro eodem principi in consistorio allegauit, ipsum tanquam Una linea Ruperto proximiorem quam iserat Andreas, eadem dominia annis aliquot tenuisse. Tamdem missis nunciis Papae per regem Hungariae fiatrem Andreae, o Roginta milibus florenorum pro coronatione Andreae, cum crederet coronari debere, nocte Neapo Iim eum ipse Andreas in camera sua iam ingredi vellet lectum, quidam vocates eum, dicebant sibi de fratre suo nuncios destinatos quos cum in crastinum expectare iuberet,& illi pro eius egressu instarent, uxor Andreae ipsum egredi incitauit. io egrinso de eamera, illi mittentes laqueum in collum regis Andreae, ipsum crudeliter iugillarunt,ipsum etiam praecipitantes de muro,nutrix autem eius, quam de Hungaria socum adduxera quae isequenter reginae aderat, de mora reuersonis Andreae attaedia ta, egressa cameram, cum neminem inuenit, prospiciens per senestram, videbatur e videre regem in terra iacentem, ac territa dicens, Domine: ac repente descendens, Dpsum reperit iugulatum. de quo crimine non istum principes tardantes coronati
nem, sed & Papa re aliqui cardinalium tenebantur suspeeti. Facstum est autem hoe facinus anno Domini M. c c c.πL V.Sed quid ex hoc sequutum sit, reseruans, regre dior ad priora. De bu Diribia De binis vis nare is Erant autem duo seatres Delphini vermenses,nepotes Caroli tertii regis Apiliae ex filia, di pronepotes Rudolphi Romanorum regis: quorum iunior Humbe vis nomine, ducens hi iam sororis Ruperci regis,muis praedicti Caroli, cum ipso Ruherto Neapoli morabatur. Socer autem praedic ii Humbreti,quem uxor eius clam re ceperat, Comes Novellus a nouitate est dieius. Orta est autem briga durissima inter Delphinum seniorem,&Cymonem comitem Sabaudiae, a tempore Ioamus Papae multis annit durans: ac tandem Delphino per iaculum in cuiusdam castro praedieti comitis occiso Humbertus frater eius dominium Delphinatus nanciscens ita CP moni comiti reformabatur quὀd pro maiori causa quilibet eorum vasallius alterius in
effectus, sico inter eos briga cestiuit. HicHumbertus bene literatus,liberis carci
566쪽
HO ALBERTI ARGENTI NE N sis ficiem quas muliebrem habens, plus sermonibus dimidiis militiae inlatebati plane Beneditius Papa diligῆs,statim promoto, curiam siuam omnem dedit rident. Et quo Papa regi Franciae exosiis erat,multum in Delphini defensione confidit. Cum autem quandam rerram Delphini vicinam Curiae ab eo emisset, lusine liberis decederet, aut omanam sedem deuoluerulam, Ac v.milibus florenorum ipsi Delphino pro vita
sua castrum pontis Sorginae assignast et recepta pecunia, homines terrae cum conser tire nollent, di siridio commeatu penitus Delphino sere tota remansit. Misit autem rex Franciae pro Delphino,qui cum bona fide ad curiam regis venisset, quidam sal tam in transitu dixit ei. Facite quicquid petetur a vobis,vel perpetuo estis tentus. Ductus autem Delphinus ad cameram regis, in praesentia comma audiuit a rege: Auus cule cupio quod recipias pecunia. 5c sis servitor meus,annuens omnibus faelis meis. Ad quod res dii:Domine, cum sitis consanguineus ec promotor meus, aliter in omnibus vobis consentirem, ex quo ergo largitatem vestram mihi ostenditis, seruenter in omnibus vobis obstringar. Rex autem grates ei referens, di annuos redditus pr mittens dixit: Cum intendam villam Viennensem intra Rhodanum circundare miro,rogo quod tibi placeat cui ille:No solum illud, sed quicquid volueritis placet. Desphino itaque euadente rex illico ex opposito Viennae ciuitatem conflauxit, turrim in Ponte ponendo, quod pro Delphinis progredi non audebat. Post haec idem rex cum auxilio archiepiscopi Viennensis attrahere conabatur Viennam. Veniens autem Delphinus episcopum expulit. Transeuntes autem ministri regis, dixerunt Delphino: Domine factum archiepiscopi est faeium regis, quibus ille satis habet agere. Rex v τὀ vehementer abscesiit.&sc dolus regis est impeditus. Post lige tempore Clementis Papae sexti, cuilis ξc cor regis Franciae unum cor erat, actum est. quod terra Delphini post mortem eius sine liberis, pro multa pecunia data 5c promissa, ad regem deuoliudeberet:quae tamen terra quasi tota ab imperio detinetur.
Rex autem Lituaniae gentilis, iuuenis 5c recens, tempore ipsius omentis fratres Teutonicos S. Mariae insuerussia re Lituania plurimum insestauit, multa Christian rum milia occidendo, di conuerses ad fidem reducendo in perfidiam. Venerunt in rein magistro ordinis sequenti anno, scilicet sub anno Domini M. ccc. XL v. insul sidium reges Hungariae,Bohemiae Marchio Moraui filius Bohemi, comes Hollandiae. 8c multi dominorum. Sed propter desidiam magistri de eis dissidentis, cum ventiliant in terram riuaniae, ec diceretur regem Lituaniae ex alia parte ingressum, rouersi sunt, di infecto negocio recesserunt. Ob quam desidiam deposito magistro, ista viris est substitutus, anno Domini n. ccc. π L.
Quaeuer comes Hor vidiae obsedit elaitatem.
Eisdem diebus comes Hollandiae a senibus est occisus, qui suit iuuenis 5 incens,qui fuit frater Imperatricis e reginae Angli gener ducis nauariae. Sed relictant accepit filius Ioannis regis Bohemiae, comes de Lut zelburn Sic* eodem anno D mim M. c cc. π L v. comes Hbllandiae 5c Andreas rex Apuliae perierunt. Eo ten pore gentiles, scilicet Turci,qui di ante regnum Armeniae ad persidiam coegerant, reterras Christianorum scilicet Cyprum inrulam, odos Hospitaliorum, oc alias viciaritas coeperunt viriliter infestare quibus Venethrex Cyp Hospitalatij, ec alii Christicolae restiterunt quibus etiam Delphinus cum c c c. coopertis equis,quasi sub nonune Papae in subsidium transfretavit, qui praedictum regem Andream Apuliae cons brinum suum iugulatum inueniti Item Benedictus Papa una vice rogatus, ut promoueret suos, respondit: Si mea non fuerint dominati, tunc immaculatus ero. obhi autem feliciter Benedictus P
pa, octauo anno pontificatus sui, scilicet anno Domini m. c c c. X L 11. de mense
Man. 5c inclusis cardinalibus per Senesscalcum Prouinciae , statim electus in P
mn Rogerii, ordinis S. Beotacti, Cardinalis progenie militaris, qui nominatus est
567쪽
c Η R O N I c o is est Oemens sextus. Statim ergo Helectus e minis, nonori faciem,&grato Deo referens . qualiter primo in diuitem Abbitem, postea in optimum Archiepistopum Franciae promotus fuerit, di has dignitates omnes grauibus reliquerit tarcinis debitorum grauatas, repostea ad Cardinatatum, di postremo ad summam hanc dignitatem prouenerit,& diuitias, eo quod Priora eum nutrire nequiuerant, per ordi
----- --: ipse Francus Franco feruenter adhaesit. Tempore quoque cor natiorus sirae, primogenito Franci, qui cum duceBurgundiae ammculo suo aderaς magnam pecuniae summam erogauit. Qui filius Franci, gener Bohemi, intrans consistoria pro rege Almaniae rogauit in dolo. Simulauit Papa se relamationem Principis assectare Missi Q iterum at v iteru nuncij per Principem ad Papam, ec ad regem Franciae: sed legati dolo diu tenti fine habere non valentes, Medio negocio simireuersi Papa aute processius hostiis ecclesis Auinioni affixit contra Principem, ut usin ad tertium diem satisfaceret ecclesiae & Deo, aut ab occupatione sursum imperii desisteret, di plura alia faceret sub grauium comminatione poenarum. in quo termino co- sistorio,& crastino similiter Latine 5 Teutonice declarari secit, si aliquis adesset pro
Ludovico de Bauariae nemine tamen comparente. di licet contra eum intendisset criter,procedere tamen ipsum reputauit,solummodo cotinuatione. Scripsit, inceps
Franco, cum certum esset Papam ad nutum situm regi, si quid contra se fieret hoea Franco habereti di si nihilo se regeret, oi ipse Princeps literas Franci Principibus stendebat.Vnde pro tunc Francus scripsit Papae,qQd nullatenus procederet contra illum. Postea tamen innovavit omnes processes si flos per Ioannem papam,nominans schismaticum ec haereticum,& sermones publicos secit contra eum. Eisdem diebus epissicopus Argentinensis per Papam est ab lutus, praestito hira mento, quod eidem Ludovico de caetero non assistat,nis fuerit cum ecclesia resormatus. Eisdem diebus Ioannes rex Bohemiae, ec Carolus Marchio Morauiae, filius esus, fuerunt in curia, de oppressione Ludovici principis, ec de promotione Caroli cogi tantes. Antea autem idem Carolus in curia existens, in odium Hainrici Magunt hDraygens episcopatui subditum Moguntinem promoum in archiepi opum procurauit, duos episcop tus in Bohemia sibi subiici, Sca Moguntinens ecclesiae diti ne absolui:& eidem Urayeensius coronandi regem Bohemiae. rod autem habuit Moguntinus, concedit. de quo postea argutus Ioannes rex Bobemiae, pater eius, a Principibus respondit.quod sine scitu eius faciam esset, iurauit. Post haec prouisusA Iaguntinus de Naitauue, ad villam Rensi super Rhenum ad imam quartam, pos EMargaret sub anno Domini M. c c c. XL v i. ad eligendum regem Principes eo uocauit. ubi conuenientes Bal devinus de Lutetelbem Treuerensis, Walderamus de Iuliaco Coloniens s episcopi, item Genacus de Naita enouiter prouisus M punimen. archiepiscopi,item Rudolphus dux Saxoniae, di Ioannes rex Bohemiae,&Imperium diu vacasse decernentes, praedii tum Carolum Marchionem Moraciae in regem elegerunt uomanum: pro quo praedi lii Coloniem & dux Saxoniae magna pecunia sinit corrupti. Intenderat autem eleetias ire Aquis um,pro coronatione: cui tamen Aquenses,quantum in eis fuerat, intenderant rδiussae. Imperatrix autem stans tunc Hollandiae scripsit Ludovico principi,quὀd per gentem sitam posset resistere Carolo, ne posset Aqui ranum venire.Occiso enim a isenibus anno prioth Comite Uuilhelmo Hollandiae sine liberis,cum Imperatrix esset senior serorum eius, regina Angliae re Comitissa Iuliacens iuniores fuerunt. Gentes autem occisi Imper torem-υnum de filiis suis accipere in dominos decreuerunt. Transcenderat autem in hyeme Impera trita cum vno filio suo perLothringiam&Franciam: &ptimὀv mens Hagnouiam,inibi est recepta ita tamen,quod de redditibus terrarum n 1 reciperet,quovis occisi omnia debita sint persoluta. Promouit autem rex Franciae Imperatricena,sorian non amore Principis, sed quia Turcos per Anglum timuit occupari. Anxius autem Princeps propter diutinam uxoris ablentiam, cum misisset pro illa.
568쪽
ies ALBERTI ARGENTINENs Is gentes autem illae voluerunt habere seniorem filium Imperatoris pro domino, Princeps Vuidhelmum silium suum misit ad terram illam, cum Comite de Kaletentaenhogen, post quem idem filius spadonem, more Garconis,equitabat.Timor enim eratpariter, propter litem praedi jam,ipsum deprehendi in via.
Cum autem Casoli iaciam coronatio saepiscopus Leodiens propter quaedam homicidia di iniurias cler---- odietisobsedit volens ibi ad condemnandum illos pro tribunali sedere, ad quem episcopum tanquam consanguineum di adiutorem suum idem Carolus properauit, ec pater. Habuit autem episcopus secum circa quatuor milia Pleatorum. Aderant 'nim sibi rex Bohemiae, di Carolus silius etiam Comes Marchiae, frater eius Marchio Iuliacen Comes Montium dominus de Kalhenburnec alm multi Barones. minant
autem quaedam ciuitates vicinae populo Leodiensi X L.milia peditum armatorsi, qui se posuerunt in locu iudicis qui sunt extra muros ciuitatis, se circumuallantes, ne ibidem epistopus posset praesidere. Cum autem extra locum episeopus praesidere illum Vinceretur, habitiscn inter partes tradiatibus, volenteci; populo restituere clerum in persionis 5c rebus, ec super iniuria ad arbitrium meliorum satisfacere, episeopi eadem vice: episeopo autem contra consilium sirorum omnino praesidere volente: ecce quitidam ribaldi de 'populo impetum facientes in aciem equitum,qui versus stratam, ubi Popularibus patebat exitus, fuerant ordinatheodem equites ab ingressis per eandem stratam ad populum prouocaruntici ingredientibus circa quingentis galeatis, occissisin in impetu multis de populo no armatis: depopulo vero armato in equites impetum faciente, multisque occisis,&praecip ue domino de V lhenburg valentissimo, quingenti ingressi eum alii non sequerentur, eo prout poterant inuaserunt, totaque acies epistopi statim consula recessit. Iuliacensis autem in loco libentissime permam sit. Venientibus autem rege Bohemiae,& filio suo,statim venerunt noua, de transitu regis Ataliae in terram Franci, Francus*Bohemos pro adiutorio deprecatur, qui illico in Hanciam sunt profecit. Anglus autem Normandiam partem Franciae ingrediens, cum aliquibus egregiis viris,ciuitatibus aliis modicis omnino destruetis, sp iijsm in Angliam destinatis, terram illam per L X. miliaria in circuitu ignis incendio deuastauit. Posthaee ad ciuitatem Parisiensem ad unum miliare transuit, ibi j multis diebus glorians, multa* vastans, non audente Philippo cum longe maiori sente Parisios egredi contra ipsum,tandem per deiectum victualium reciniti versus* ciuitatem Almanen. descendit. Egrediebatur autem Philippus, sequens eum cum gente innumerabisti equitum di peditum, ad iii ι diaetas. 5 ubi Anglus praecedente no steiacuit se posuit Francus sequenti nocte. Sciens autem Anglus illos sequentes, uno die eo velocius quandam sylvam transiuit, mane iuxta syluam quasi abi consus se ad conflictum disponens. Transiens autem Francus cum exercitu suo, cum credidisset Anglum ad unam diaetam transiisse, ecce repetit cum ad confli eium paratum. Amglus enim omnes equos silos eum Garconibus ad se iuxta sylvam collocans, pedestithus se commisit, curribus se circundans,nec equites Franci alibi quam in cornu ante. riori inuadere eum possent ante se, di milites suos praemittens triginta milia sagittariorum. Francus autem praemisit π.milia sag ttarioriam, ec gentem innumerabissem B uariae statris sui Comitis,item Comitis Fladii ducis Lotrinς εc aliorum, si possim illos ponens post Bohemos & Alemanos, nolens eis dare honorem praegredienes Alemanis, ita se fatum credideriant sequutos. Manens ipse Francus cum exercitu frocirca xv l. milia equitum.Congredientibus autem primis ad conflietum circa meridiem sabbato post Bartholomaei, anno domini Μ.c c c.π L V i .diui certantibus,sa sitiarii si Franci terga vertenti b. ac cum populo sugientib. tota Franci acies fugam
ciediheo reclamante diu eum* paucis manenteDiu autem in certamine remanteriit Alemani, ita quod multi sint occisi: inter alios, Ioannes rex Bohemiae caecus, Rudolphus dux Lothringi ComesFlaciis, mes de Blasi nepos Fiaci, Comes de Salmis
569쪽
dominus de Rodibach,item Monachi de Basilea,Halaticus de Clitigetiberg,Haitubcus de Rattentiusen,& alij plures electic
ogaliter rex Anglis dolait de occisione regis Bobranti er Alcmanu.
Anglus autem recessum inimicorum videns, &Bohemum occisim dolens, stipereum digiti Alter lectus regem Bohemiae deceret. celebrans. solennissime exequias ipsum in Luta elberg cum tali .dextrariis habentibus arma Bohemiae deorsim versa transmisit. Doluit autem de Alemanis dicens Et bene lis in mortem cum Fi aco pergunt,qui eos odio prosequitur, nec eis quicquam largitur, oc ego eos diligens largitus sum eisdem. Carolus autem cum armis Imperialibus fugiens de conflictu cu aliis, eum a Franco aliquid peteret, saltem pro Alemanorum expensis, nihil dedit eidem. Dicebatur autem, quὀd Francus magnam pecuniam dederit loanni Bohemo patri pro stipendio Alemanorum: quam ille eis non assignans, Coloniensi archiepiscopo pro coronatione filii destinauit. Filius autem Franci, ac dux Burgundiae, exeuntes in Vasiconiam cum viginti milibus in obsidione cuiusdam munitionis, optime per Comitem de Herche capitaneum Angli vi fit treugas secerunt amodo subueniendi Fra co sed antequam eὀ venerunt, Francus in Rus est,ut praefertur.
Licet autem ab antiquo inter Anglos & Francos super terram Vasconiae lis fuerit immortalis,causam tamcn specialem discordiae horum Philippi di Eduardi super re gno Francior,digrediens a materia duxi breuiter exprimendam. Olim Philippus Pulcher rex Franciae,qui regnauit tempore Clementis sexti Sc Hainrici Imperatoris, qui
omnes Iudaeos a terra sua expulit,eorum thesauris retentis:ordinem quoin Templa. riorum, propter eorum potentiam di diuitias, pro quibus aspirauit, conuelis in eos
quibusdam turpibus, ab ipso Papa destitui procurauit, quorum domus hospitalariae sunt unicae per quod modicum proieceriit. qui Philippus habuit fratrem Carolu, limius Philippi de Valesio Regis patrem. Ipse habuit tres filios,Ludovicum,Philippum
8c Carolum: quoru primus oc tertius de Burgundia, sorores duas habuerunt uxores. Habuit etiam ipse Rex filiam reginam Angli matre praedi sti Eduardi.Haec post naistiuitatem veniens ad Philippum patre,Eduardum maritum situm de Sodomiades rens ipsum de patris auxilio captiuauit,& vscp ad morte tenuit captiuatu. quo desuncto, hic Eduardus praeclariis regnans,matre captiuauit,ec detinuit captiuam muliὁs. Q qui in nece patris aspirasse propter adultera Reginam dicebatur, occidit Haec Am. gla antequam discederet a cima patris,nedum maritu de Sodomia, sed & tres υxores iratrum suoru militum de curia accusauit de adulterio, nec cessauit, nisi decollatione uxorib.militibus excoriatione extinctis.Ludovici uxore extincta, idem filiam Caroli tertii regis Ceciliae neptem Rudolphi Romanorum regis duxit uxorem. quibus, Ludovico oc Philippo post mortem patris successive regnantibus, re sne prole defuit. ctis cum iam Carolus friter eorum regnaret, venit ad eum ducissa Burgundia mater uxoris eius captae,timens huic similiter mortis periculum imminere, dicens eis:Parcatis mihi domine, ego iungam matrimonio filiam meam, quam pater meus de sacro sonte leuauit. N adducens Ducissa quosdam testes expertos ad Clementem papam
quintum, gaudente Rege,diuortium per Papam fieri procurauiti Regim Carolo, sella quondam Haimici unperatoris,soror praedicti regis Bohemiae,data est in uxorem 'quae formosa valde,omnes alias virtutibus4moribus antecessit. Transiens autem quadam vice Rex,& Rubertus Atrebatensis Comes, causa venationis iuxta castrum,
in quo prior uxor morabatur eaptiua, missa familia sita in sylvam, ipse Rex & Comes sunt castrum ingressi. Illa autem existens in lotione capitis, fugiente familia, viso auo, tem Rege se in modum crucifixi ad pedes Regis prostrauit timuit enim ex aliqua d ,
latione clam Rege iratum venis.Trat enim pulchra di amabilis valde Rex autem eo . leuans ipsam,egressis Comite,eam repente cognoscens recessit,ex quo illa imprema i
ta, soli nunclauit Comiti, rogans ut ipse virtute sua vice mi eris α partus insi
570쪽
iso ALBERTI ARGENTI NE N sis praecaueret: quae paries masculum,clam eo subtra sto,alienum submisit. Verus autem illius ex ordinatione Comitis, ad amicam suam, praedi fiam reginam Angliae est tranc missus,quae eum clam delicate nutrivit:putatiuus autem filius breuiter expirauit. Dicebatur enim,Carolum patruum, praedictorum filiorum cura quasi ad regnum aspira se, o ob hoc filiorum Regis mortem petiis te. Mortuo autem eodem Carolo, di post eum Carolo rege &Uxore suade tetel burg nulla prole relicia: ecce hic Philippus praediisti Caroli filius,sibi regnum usurpat qui omnes rises Franciae a tempore Caro ii Magni diuitijs N potentia antecesiit. Mortuo autem Ouardo Anglo in captiuita- ee,E duardo succedente prsclaro filium* Caroli avunculi sui secum habente, in stom Per eum rege Scotorum idem Anglus cum praedicto Philippo litem pro regno viriliter est ingret Ius,non praetendens tam auunculi filium, quam sententiam Papae, quu se Praedi sto ultimo rege Carolo proximiore heredem cuDrancia a nullo haberi dicatur in seudum quouis, econtra nullus per Demiiuna linea in regnum successisse dicatur. De emptione opples dicti Minister,er eastrinbarrita tam terribertum ducem Austi iam Bristanti.
Praedicto anno π LVI.Albertus dux Austriae emensa Ioanne de Stoussim oppudum Mimner Bri augia S.Ruperti castrum Scharisenstain,quod a Duce tenebatur in laudum, sub Eriburis castrum cum oppido conti egerasiat serens sibi obligata, nec
tempore statuto redempta. Qualiterrex Scotorum tuu ad oppiat indam imam regis Anglie,iplo Rege ex rete hi ob intae K. .
Anglo illis temporibus in obsidione occupato,rex Scotoru ex instructione Franci latenter, ut creditur, Angliam est in gressus. Anglus munitus scripsit Anglis qui ingrediente rege Scotorum,occisa omni sua gente, ipsum ceperunt. Eisdem temporibus ante festum Martini, in dominica, Papa in consistorio praedictum Carolum&Ro- manorum regem solenniter approbauit. quem Aque es&Colonienses non rec Piisent nec Colonienses, nisi in Bunna ab archiepiscopo Coloniensi extitisset cor natus,& ab ipso Colonien Treueren. Golaciis de Naidauu prouisus Moguntinus a
chiepiscopus:item Monasteriensis,Metensis Leodiensis, ec Virdunensis episcopi de suis regalibus inuestiti.
Decori dolore regis Hungaris. pro fratrem rege Apuliae Anire iugulato per Garicos.
Praedicto anno X L v i. mense Iulii, Cμolus rex Hugariae de iugulatione iratris dolens,cum magno exercitu scilicet LXX. milium equitum, Aquileiam est ingressis patriarcham coercens,ingrediendi Apuliam viam quaerens. Intromisit autem se dese soni Rhodis ciuitatis maritimae, quam olim Veneti obsederant, cupiens ibi portum maris habere. Et cum diu uex in terra, Veneti vero circa ipsam ciuitatem iacuissentiri
mari,Venetorum exercitus latenter de montanis egrediens,magnam occidit multiatudinem Hungarorum. Triumphauerant enim Veneti cum domino Mediolanens di Veronensibus ita quod potentes fuerunt. Sic quod Ungarus iuuenis & inexpertus litium,frustratus proposito suo & negocio Vngariam eii ingressus: Veneti autem ciuitatem vicerunti Papa enim sciens sibi aduersari Ludovicum principem garunt. cum Mediolanensi antiquo hoste foedus amicitiae ligauiti
Demares. comitatus Dralis per Ludovicum principm, cum Ludovico se st
phara silijs suis. Eodem Iulii mese Ludoviciis princeps cum Ludovico B Stephano filiis suis Comitatum Tyrolis est inmessus:&in Tridento quod sibi ec filio ratione ipsius subesse
credidit, sic ante cum vngaro& Mastino Veronensi habere colloquium nitebatur. Episcopus autem Tridentinus ad preces regis Bohemiae sedis prouisius, occisa sibi gente Mediolanensi, Tridentinosa praedicti Ludovici Marchionis denominatione retraxit: ec custoditis Montani sine illi conuenire possent, impediviti