장음표시 사용
161쪽
tes Imperii sibi non vindicet, sed summis potius imperantibus , prout paren, sartas te tasque consenuet I. V. Prohibentur porro in semes, illi ni. De infami mirum, qui infamia iuris laborant, hM . ehelose und anru lige teute,) quos vatillorum honoratiorum numero adscriptos fuisse, nemo unqUam fando PO- ruit audire. interea tamen haec summum imperantem, ubi certa obseruantia vel singulares cum statibus conuentiones deficiunt, neutiquam possunt im-Pedire, quo minus ciui, iusta de causa famae integritatem restituat, simulque beneficii nobilis honorem largiatur. Quod postremum sicubi factum alicubi fuerit a stimimo Principe, maculae illius non ignaro, fama eo ipso vel tacite re-1tituta merito censebitur g
s) De exeommuniciuionis huius indole, nee
non ustu atque abusu egi prolixius in iurisprieeeles lib. I. cap. VI. p. 2I . 244. Quid Z quod eadem in ecclesiis Euangelieis aut initio non recepta , aut in desuetudinem abiit; frustra huius fulminis iacturam dolentibus, nonnullis Doctoribus nostris; quorum tamen caulam strenue egit pΕcuTius in prolixiori traitatu de exeommunicatione. g) De infamibus, seudorum ex ordine in ea. ratibus, vide lib. vet. de benefiόc. I. q. vcrbis iure
162쪽
Deilligiti. Omnes praeterea illegitime natos, is, clervisitemque clericos ac plebeios , quin ει scplebeii . mulieres proxime adducta iuris seudalis Germanici capita beneficiorum eXPertes disertis verbis pronuntiant. Illeg, time enim natorum ea semper in Germania conditio fuit, ut plebeiorum loco non solum habiti, sed dc macula praeterea laborauerint singulari, quae non potuit non nobilium beneficiis ipsos reddere indignos. Verum & hanc regulam , praesertim in Principum nothis,eXceptionem Pati, pauciS, opinor, erit
De peruri. Peregrinos, qua tales, seudorum hic M etiam incapaces esse, facillime intelligitur. Simulac vero in numerum Vasalἀlorum a summo Principe recipiuntur , eo ipso quoque iure ciuitatis sunt dona. Ii. Sic V. g. per pacificationem west-phalicam Regina Sue corum , cui nullus huc
lare carentes; qiii in margine ed tionis Thoomasianae vocantur infames; rethilost. T F. S. cv. a. voc. me vechse' darben, siue, ut alius eodex Ludovicianus habet, alie recipieto e. Quantum ad codicem s. F. A. ve naeulum, hie nullam eorum facit mentio. nem; quam tamen scΗI Eoa in versione Iatina exhibet cap. I. s. 4.
163쪽
huc usque cum Imperio nexus fuerat aliquot Imperii lauda sunt relicta. Pariter quoque Duci MARLBORovGHIo Principatus Mindellieimensis beneficii lege Concedebatur h)
Et quamuis monachorum non spe D. elaum meminerint s nullum tamen est ebis. cubium, quin siib generali clericorum Notione potuerint collocari l quum, aliunde constela, monachos, initio laicar ortis homineS, Pederentim etiam ule xicatus honore esse mactatos. Huc ac 'eedit, quod monachi, solitariam agere vitam, atque a secularibus negotiis sibi temperare, omnique in primis proprierare carere, Per canones ecclesiasticos: iubeantur. Nihilominus tamen, teste noUimus experientia, Imperii nostri Ab-hates , licet e monachorum coetu ad hane dignitatem euectos, Vasellorum quoque imperii honore, iuribusque gaudere. Nec dubium est ; quin simius contigerit fortuna nonnullis coeno hiorum prouincialium Praefectis. Sive autem imperiales sint, siue prouinciales rhoc certum est, eos saltem ex parte
164쪽
nobiorum , quibuS praesunt, quibusque beneficia data, locum tenere.
g. IX. Clerici seculares, qui Pontificiis . audiunt, licet sibi quid habere potue
rint siemper; ideo tamen a seu dorum aciquisitione initio fuere exclusi, quod neque ossiciis aulicis, neque ministeriis militaribus , quorum intuitu beneficia primum data, fungi potuere. Non paucis praeterea quoque impedimento fuit plebeii ortus fortuna. Verum diu iam & hac in re mutatio contigit, ita quidem, ut lippis atque tonsoribus sit notissimum, clericos non solum seu daequestria, sed & regalia per Germaniam tenere. Cuius mutationis origines a Carolingorum atate modo iurium regalium separetur exercitium
merito ducimus i . I. X. Quae clericos, eadem & mulieres studorum expertes esse iussit clericorum
ac i) Quare S F. F. A. regulam ante positam
deinde cap. III. 3. a. limitat, ac, quemlibet clericum , originis equestris, posse utique seudum tenere, disertis verbis testatur. Cons et . F. 4o. 3. vlt. SCHiLTERI commentar.' ad IF A. eap. I. 3. 4. seqq. It. cap. III. uoRNu I. F. cv. V. 3. 29.
165쪽
ge ministeriorum , illis iunctorum, ratio. Interea tamen & seuda steminina tandem orta, de quibus infra agendi
Nec in plebeiae Qrtis hominibus Daplebeis. potior mihi ratio exclusionis alia liquet, quam quae a nobiliori primorum beneficiorum ac ministeriorum indole dei-mitur. Verum quemadmodum i& Ruda ignobilia successere; ita pedetemim& beneficiorum equestrium emtiones ignobilibus permissae , religione eXPeditionum cruciatarum ansam praebente l) Quid i quod nostra aetate vel ru-1tico, facultatibus abundanti, eiusmodi beneficium nummis tibi comparare, in
nonnullis locis fas est integrumque m). I. XII.
Ipse interim iura seudalia , paulo Limitario ante citata, eam regulae mox adiiciunt reputari limitationem, ut Domino integrum sit, ον pM '
166쪽
interdum & alicui incapacium concedere beneficium; ita tamen, ne in haeredes possit id ipsum transmittere acinquirens , nec cum Paribus curiae sententias ferre, nec in causis seudalibus test, monium perhibcre Iicet idem Domi nus, a quo beneficium praeter regulam Ecceperit, talem nequeat repudiare n . f. XIII. iCererum antiquiora iura seudali
Germanica certos vasallorum ordineS quibus seuda conferri possint, numerarerunt, ac per septem clypeoS militare
n) y R A. eap. f. circa se . Quod vero transfimissionem in haeredes permittit; nisi forte particula negatiug ibi omissa. Cons. sCHILT. comment, ad cap. I. S. 27. 28. so Septem clypeos militares copiosius exponit seMILTgRus in eommem ad y. F. A. csp. R. Ex sibx vet. de benef. b I c pertinent cv. a. 3. Εκ I. F. S. cap I. atque ex tur. Sax. Frsu. nrt. 3. qui perfectior. Cons. Illustri quandam de ooccvi dissert. de pote se m- tuum Imper. circa riguitates, cap. II. g. 3I
BEYFar delineat. iar Germ. libri I. cap. X. num. II. Dq. Ambo tamen cum OCREMO, euius sententiam ultimus eorum pariter
ponit,) numerum clypeorum septenarium turbant, ae seeundum S tertium in unum conpingunt; licet ex genuinis historiarum monumentis eonstet , iam Merouidarum aetate
167쪽
ordo hic est: I Rex Romanorum. a Episcopi & Principes Ecclesiastici. 3 Principes seculares. 4 Domini liberi. s) Domini medioximi, die MittebJreperiob Ministeriales. n die Semperieute. f. XIV. Exhibent autem adducti elypei infrem
Praeter supremum Dominum, OrdineSagradibus 'tantum militum, seu vasallorum; mini, nobilitaris. me vero gradus 'nobilitatis. Primo etenim homines septimi clypei Germanae nobilitati nemo cum ratione adscripserit. Praeterea nec Duces seculares antiquiores, in primis eos, quos Archi-Ossiciales vocare sblemus, quisquam rerum Germanicarum gnarus Principibus eo
clesiasticis sine discrimine gradu nobilitatis postponet; qui9pe quod in ordino Clypeorum militarium ideo sectum, quoniam Principes seculares Episcoporum pedetentim euaserant Valalli, at que adeo, ex ratione iuris seudalis, Episcopis, velut Dominis directis, gradu inferiores PII XU.
aetate Primipes fuisse eeelesiasticos, eosque separatas a Principibus secularibus habuisserationes.
168쪽
336 CAPvT VI. XV.i De Rege. Primum Rex clypeum hic occupat ; non tam ea de causa, quod omnium in republica sua sit nobiliss1-muS, ac sonS Velut, ex quo nobilitas in ciues quasi redundet; sed potius, quod caput omnium vasallorum suae civitatis supremum, seu summus miles existat. Quatenus autem Germaniae Rex Imperii beneficia tenet varii ordinis, eatenus & inferioribus clypeis seudalibus est adscribendus. Neque dubium mihi est, quin Augustissimus Imperator noster ex vero, ac sine Maiestatis sua laesione , modo diuerta, quaS agit, Personae caute distinguantur, Imperii Masallus dici queat; quum sitne negotio λ- tui possint nodi, quos nectunt dissen
ymp. cap. V. F. I. Adde iaMNAEVM ad evit. Ferdiu. IV. art. 3 I 9 nec non capitulat. IosEPHi art. 3O. ibique Ano mi mediationes; ut S NITEscHII commentar. ad cir. art. g. 6. CAROLI Vl. cap. an. X. prope a fine, ibique
169쪽
hic admodum obstare; quippe ex quo F. I Q elucet, electum Imperatorem non pos frui μ' se retinere Ducatum seudalem, quem ante acquisiverit. Sed salua res est: Ex
facto enim, inquit Feudista, inendisses , FRiDERIcvM , Principem nostrum, quum ab initio Dux esset, pro Ducatu fidelitatem faceret, diuino nutu pOs ea imperatorem creatum, petita ab es desitate , petenti Domino reisondisse: non teneri se fidelitatem facere, cum Omne hominum genus sibi fidelitatem debeat. Scilicet scrupulus hic omnis inde oritur, si negligatur distinctio tis ter seudum immediatum ac mediarum. Imperatores Germaniae, in Imperiale solium euectos, seuda Imperii immediata inuitos amittere debere , & rarioni repugnat, & perpetuae aduersum est obseruantiae. Verum penitior capituli adducti inspectio abunde docet, quae stionem, in specie proposita , de Ducatu fuisse mediato, atque in Italia exti- tisse, ac prudentes Longobardiae benignam tulisse sententiam : veI seudum esse amissum, vel alium Dueem in Ducam consituendum, qui jeudo serui
170쪽
De Pristi- Veteres Germanos, ethnicos Paritibus eccle- ter, ac deinde Christianos, summo Ω-siosticis. cerdotes honore esse prosequutOS; at que Episcopos Merouidarum iam aetato
Principum fulsisse honoribus , Offici Regni publico in regendis ecclesiis instructos, cancellisque Augustalibus praetfectos, iurisque comitiorum parriciPeS id quidem alibi iam est demonstratum t). Qui eorum cultus insignis dubio Procul etiam essecit, ut tandem & Principes Imperii seculares, vel maXimi, Vinluti antiquiores Archi. Ossiciales secula res, Epistopis nexu clientelari se obnoxios reddiderint, beneficia & offerendo di accipiendo.
, Dὸμἱu Quantum ad tertium clypeum, Uiburs- Paucis notamuS , eo pertinuere Duces u ribus. & Principes, Principis nomen vetustiori stylo curiali, signat dignitatem ordinis; den Jursten. Stand; Ducis vocabulum eminentius Regni ossicium, das