Elementa iuris feudorum, tum prouincialium, tum imperialium, reipublicae RomanoGermanicae ... Auctore d. Iac. Gabr. Wolfio ..

411쪽

mactus nondum percepti, tam industriales, quam naturaleS, vel ad Dominum, vel ad successorem seudalem, Pro Casuum Varietate, pertinent; & ideo quidem, quoniam sunt fundi partes. Si vero post calendas Martii decessisset, fructus pendentes ad heredes Vulgares pertinent; quum defunctus iam ultra anni dimidium superstes fuerit; atque adeo ad tempus fructuum percipiendo-Tum propiuS accesserit. Quae ratio eo magis concinna videbitur, si ad Italiam oculos conuertamus, ubi semina citius in terram proiiciuntur, ac messis etiam citius institui consiueuit. Hoc placitum Longobardi cum uti & ad me cedem ex fundo conducto debitam ap

plicari solet f); ita tamen ad fructus

ciuiles alios trahi nequit; sed, ratione illorum , attendendum, utrum dieS Venerit, vasello adhuc superstite; an vero ab obitu demum ipsius; priori casia solis heredibus allodialibus debentur; posteriori, pro rata temporis, inter staccessores allodiales & seudales stant diui

dendi M . Ad vaselli heredes iure Sa

quaest. XXV. g noRNrva in iurisprud. fud. cap. XVI. g.

Aa s

412쪽

xonteo spectant fructus industriales, si,iblo in vivis adhuc existente, horti fuerint consiti, agri rastro sebacti, vineaequevsque ad diem S. URBANI cultae h). Quod si haec cura & cultura equidem coepta fuerit, non vero absoluta; fructus ad successorem seu dalem pertinent; impenta tamen heredibus allodialibus testituendae si . Quod vero ad fructus

attinet mere naturaleS, quos nempe na

tura producit, sine ulla, aut minima hominum cura atque industria, una cum fundo seudali, cui post mortem vaselli adhuc cohaerent, ad si1ccessorem sevdalem, aut ad Dominum laudi directum trans eunt h). Extra SaXoniam autem, nisi singularis terminus definitus, regula iuris seudatis communis paulo ante

tradita est attendenda l). De seu dis Imperii ITTERvs m) notat, fruinis

ad Cameram pertinere; adeoque in successorem laudi transire; minime vero in heredes vulgares. Intuitu censuum,

413쪽

attendendum, utrum dies, Viuo vasallo, venerit nes , f. V.

Accessionum nomine hic VentUnt De aem. cuncta, quae laudo, Vt ParteS, cohae-mnibus. rent, vel in seudo sunt, perpetui usus gratia. Veluti torcularia Vinearum, machinae arcium, pisces & ferae, in pisicinis & vivariis, propagationiS Causa, custoditae, & quae forte sunt plura. Quodsi de accessionibu S controuersia oriatur, nec vasallus sit in possessione constitutus, ipsi incumbit probatio; quod omni iuri est concinnum. I. VI. Impensas, fructuum caussa factas De impensi vasello, heredes eius non recipiunt quippe qui cum fructibus sunt compentandi. Ast si rem suis opibus in perpetuum reddidit meliorem, praesentis utilitatis pretium, non tamen Vltra impensas, heredes repetunt, Vel positum aufferunt. Iure Saxonico aedificiorum pretia non repetuntur o). In seudis publicis, Imperii caussa concessis, impenta sunt ossicii, neque adeo repetuntur.

quae s. XLII. num. 3 6.

414쪽

f. I. Rusim I Umma laudorum diuisio est, ut aliud aliud pr' sit seudum proprium, aliud imPro zz z. 'prium Q. Vocatur proprium et

urium. iam laudum reaum b ; In litteris in uestiturarum vernaculis: eint hem Verum non semper rectum studum idem est, ac proprium; sed potius non- , nunquam pνο vero Vsurpatur; veluti in

formula: einem in Φut ιu rellen tinensebeia; qua distinguitur ab institutis vicinis, censu, emphylevsi similibusque.

Praeterea iure quoque Germanico , a ratione transmassionas, quod transmitti

potest in successores habiles o 1, vel a ratione posse onis, cui iuncta est possessio M, seudum dicitur rectum.

Rudum In dubio seudum praesumendum priυμ se esse proprium e , regula est iuris se

V. qu. Ia

415쪽

dalis, ratione nixa sussiciente. Quonbam enim proprietas ad naturalia perri-net ; haec autem in dubio semper adesisse censetur; conclussio setis est manifesta. Proprietas autem nobis potissimum ex iurium patriorum regula est aestiman

da f). g. III.

Sunt, qui inter seudum proprium An detur atque improprium mediam statuunt in speciem g ; sed doctrina de noua hac ermeria. specie nimiam sapit subtilitatem, nullumque omnino usum praestat. Nam ita distinguentibus proprium subtiliter audit, quod in nuda omnino parte abit axegula; improprium autem, , quod tu. Omnibus momentis abit a regula; &media denique species, qua aliquas quidem Dudi proprii partes habet; in nonnullis autem, vel altem in aliqua parte ab ordinaria sudorum natura deflectit. Sed posterior species quam rectissime ad lauda impropria refertur. f. IV. Secundo seudum distinguitur in no

416쪽

nouums

pariter supra h ) iam illustraui. Mu- dum nobile subdistingui solet in regale& non regale; de qua subdiuisione etiam egi supra io.

A seudo nobili differt ea seudi species, quae vocabulo eines Elepperlehns dessignatur: nobilis etenim, qui seu dum equestre possidebat, ex institutis seudalibus quondam ad seruitia personalia erat obligatus; vasallus autem , qui seudum posterioris generis tenebat, ad se uitia bellica personalia Plane non erat obligatus; sed tantum ad equum vulgarem Domino Praestandum. Dari vero adhuc hodie huius nominis seuda, ex responso ordinis nostri apparet, quod insertum diurnis Fullensibus k . Vnde simul cognoscitur, quamuis eiusmodi studum non sit nobile; id ipsum tamen esse a tributis Vulgaribus immune.

Tertio ratione modi acquirendi seudum diuiditur in nouum & antiquum' Cap. VI. a 3 sqq. Addatur iterum Illustr.

417쪽

quum t): Illud est, quod quis irae re

cens aequisiuit; hoc vero, quod a maioribus in possessorem successione est transmissiam. Olim seudum intra quartum gradum, ex latere vltimi possessoris, audiit paternum; Ultra autem quartum, in quinto & tremotioribus, antiquum ; quasi antiquatum; quoniam agnatis, Ultra quartum gradum consti- rutis, successio gentilitia negabatur. Sed hodie hoc nullius usus esse, facile intelligit, qui ex superioribus nouit, successionem seudalem postea in omnes primi acquirentis descendentes transiisse. , Hinc & quodlibet seudum, ab ascendentibus paternis acquisitium, Pa- Iernum dicitur, quicunque ex superioribus aequibi uerit m). Quod autem ab

ascendentibus maternis origines acquisi-xionis ducit, maternum dicitur n).I. VII. Feudum in dubio, orta lite, prae-stuali insumendum esse antiquum, ipsa seudalia 4μbio priubent decreta Q. Quare merito mismmo risim facimus eorum opinionem, qui, neutrum Praesumendum esse, conten, dunt l) De hae distinctione eons Illustr. Dn. d

418쪽

cessant argutiae auctorum. Et fauor hic est agnatorum aequissimus; quippe quorum maius est detrimentum, a laudi

gentilitii successione excludi q). g. VIII.

D estis Feudum nouum potest etiam con- nouo in vim cedi ut antiquum, seu in vim antiqui,

sq, quo litigant interpretes, sitne nouum, an potius antiquum 8 In IVREA LEMAm N i c o υ deciditur, seudum eiusmodi non manere Paternum, Vel antiquum; quum paternum non sit, nisi, quod successione deferatur, Erbalehen, ut ibi vocatur, seu ererbies 8ehen. Atque haee etiam est conclusio, ex definitione seudi paterni prono fluens alueo. Quodcunque enim seudum successionis iure non est acquisitum, sed potius ex noua conuentione, id profecto nec est proprie Paternum, Vel antiquum. Quare nec mirum est, & Longobardiae 1apbentes s hac in re dissentae. Interea,

H In quorum numero etiam est 1 T v xv sin exam. iur. Hud. cap. III. quaest. 2 a. q) Cone illustr. Dn. de Luna I cit. cap.

qu. a.

419쪽

sententiam, quae praeualuit, seudum nempe refutatum nihilominus paternum esse debere, non omni iuris ratione destitui arbitror. Conuentiones enim ad meritem paciscentium sunt explicandae. Patri autem refutanti, in fauorem filiorum, mens esse non Potuit, ut in eorum detrimentum, ratione iuris succedendi, antiqua laudi conditio mutetur; quemadmodum agnatis multo minus Potuit nocere. Cautius tamen agitur, si de iuribus succedendi sartis tectis undique conservandis diserte refutans pacis.

catur.

f. IX.

Sed refert utique, Utrum seu dum De eo, quod sit antiquum , an nouum: illud enim fi referi,sse. ne consensu agnatorum, a primo ac-η di quirente descendentium, non potest a μης quum,lienari t); de hoc vero secus pronun μ' ηρη matiandum: nisi adsint simultanee inuestiti. De refutatione idem est assirmandum. Feudum autem, in fauorem filii refutatum, naturam seudi paterni retinet, vel antiqui u . g. X. Potest vero contingere, Ut filius, Quid si quem graue aes alienum Paternum haud lius, repularet Ο ΙL F. 39. pr.

420쪽

nis heredi- latet, repudiata patris' hereditate, una sate , den crum seudo, ex singulari Domini gratia, o inuem' cum consensia agnatorum, de nou inuestiatur ; atque adeo tunc oriatur quaestio, utrumne hoc seudum sit nouum, an secus se res habeat 8 Ac profecto ex definitione seudi antiqui consequitur, non esie antiquum; sed nouum; unde porro fluit, nec agnatis, nisi se isto sibi prostexerint, spem succedendi superesse. Quoniam vero actiones ho-- , minum eX animo inprimis sunt diiud, candae; hic autem in agnatis is non fui ut consensia suo se iure succedendi voluerint priuare; consequitur inde, hoc& tacite esse conseruatum; licet pactum disertum ad viam pertineat i securiorem. Posset etiam dici eiusmodi laudum no-

yυH d. Idem etiam de seudo amisso, & post

invia rec ex noua Domini indulgentia recupera- ρου sty to, affirmandum, esu Dominus sibi quid reseruauerit. Interea hoc non Pot- , est nocere agnatis, aliquando successu-