Tractatus de re parochiali in duas partes divisus, appendice ad primam partem, et indice rerum, ac verborum notabilium, quae in tractatu, & in appendice continentur, locupletatus. Opus episcopis, eorumque vicariis, parochis, caeterisque animarum cura

461쪽

446 PARS I. Tl T. XIII. DE DUPLICI DIUISIONE,

chialia, aliave beneficia, non sint ex sacrorum Canonum disposi-S8 tione s cindenda , absque legitima causa, sed sine ulla diminutione sint conferenda ; ut passim liquet an lib. 3. tit. ra. deeretal. ut Leciem sagitta beneficia siue diminutioue eonferantur, nec non in praesenti , alioque auteriori titulo; s ub hac tamen prohibitione , S. regula 89 minime continentur Coadjutoriae , vel pensiones favore alteri u constitutae . Nam quod attinet ad Coadiutorias, de quibus nonnulla egimus in superiori tit. .s n. s. ad I ., si istae simplices s uni ad vitam tantummodo concessae, nil habent, quod commune sit cum honeficio, nulloque modo istud per Coadjutoria in scinditur, neque so Coadjutor ullum jus retinet ad ipsum beneficium , ita ut mortuo Coadjuto, istud vacare penitus dicatur , juxta mentem sacrae Conm .gregationis Concilii in Medioianen. beneficii , seu cio uxoriα,

Si vero agatur de Coadiutoria perpetua cum futura successione, neque per hanc beneficium vere, & proprie scinditur, ne si que subjective , neque plenarie, sed unum adhuc remanet: neque Coadiutor ullam contrahit cum Beneficiato communionem lsive in ossiciis sacris obeundis, sive in redditibus percipiendis, sed vivente Coadiuto habet jus tantum ad rem , seu ad beneficium, ita ut interim potius fictus , quam verus Beneficiatus dici debeat, per Fagnan. in cap. Nulla n. sq. 66. de concess. prab., in Cap.

Permittitur autem Coadjutori futura successsio in praemium sa Ecclesiastici servitii , ad textam in Can. Miramur dip. 6 I., Garet. de

recent. , decis. 768. n. s. eor. RIertino , & alibi pallim . Adveniente vero morte Coadjuti, jus quod ad beneficium retinebat Coadjutor,sa transit in jus plenum , ut alibi jam demonstravimus in tit.4. n. 9.de erectione Dcariarum, ita ut nova non egeat collatione: juxta resolutionem sacrae Congregationis Concilii in d. Mediolanen. bene fit Hyeu Gadjutoriae, io. Feb.I 6o.', in quo etiam consonant , quae habentur in annot. ct addit. ad d. deeifeto. eor. Angalia g. Cum enim; ubi postquam Alexander VIII. ad preces Episcopi Olonaocensis,& de unanimi Capituli consensu dederat in Coadjutorem cum futura successione Pastori dictae Ecclesiae nimis senescenti Franciscum Antinnium Comitem de Loseste in inter hunc,& Capitulum acerrima exarsit controversia, eo quod ipse Coadjutor satagebat selemnem inire

462쪽

sEU Dis MEM 3 RATIONE PAROCHIARUM . 447

Coadjutoriae publicationem, mediante equitaria, processione cum explossione tormentorum , & pullatione campanarum facienda, ac subsequenti die functiones Pontificales explere . Sed sacrum Ro- tale Auditorium die a. Octob. 169i., favore Capituli hac intueta novitate perculsi respondit, o millis quibuscumque ab Informantibus pro Episcopo adduistis rationibus: eo quod jus tantum haberet 9 ad rem , purificabile post mortem sui Coadjuti. Si vero ad pensionem , de cujus materia ex professis agemus in ultima Parte , super beneficio , quodcumque sit, impolitam oratio convertatur , nemo non percipit per hanc pensionis impositionem non icindi, ac dividi beneficium , ita ut duo beneficia constituantur , sed unum adhuc remanere 2 eo quod Pensionarius 9scertam tantummodo fructuum quantitatem percipiat, non vero beneficii jure potiatur , neque beneficii ferat onera, nec etiam Beneficiatus dici valeat . Pensito enim in abstracto considerata est . quid mere temporale super tructibus constitutum a beneficio distinctum ac separatum , ut observat Rota deos.464. coram 96

Dunoz. , deci I. I 6. n. 9. coram bon: mem: Card. Caprara, in Romana Capellania a l. I si. 9. in Aue coram altero Card. caprara.

Nec quid facessit, quod Clericus Pensionarius in vim adeptae pensionis valeat ad sacros Ordines promoveri , ex Trid. Concilinus 97E I. de reforis. eap. a. Quandoquidem etsi id verissimum sit, non inde tamen lequitur pensionem eccIesiasticam esse beneficium, ad texitan 98 cap. 4.de praef. in 6. ,-Conesi. Trident.incirinus 3I.de reform.cap. a. , ubi a beneficio Ecclesiastico omnino pensio distinguitur, ibi: Patris monium vero , vel pensionem obtinenter, ordinari posthac ποπ possint, sic Rot. cιr. I Alin. decis.I3oI. n. I . ibi : Pensio non est titulus bene-feii : juxtaque Antoου. Mar. De Nigris De meatione Benefeiorum ,

ιib. I. cap.6. in addit. n. a. , cap. 38. tu addit. n. 7., eap. 39. tu addit.

t. Versamur enim in materia dismembrationis beneficiorum, suapte natura admodum odiosa : quod satis superque est, ne sub be- 99neficii nomine pensio contineatur, ad tradita a Rigant. ad regul. 4 S.Caπcell. a. a n.I2 3. , in quo concordat Sacra Congregatio Concilii in Glimbriee.. pensionis 16 4., ae Rota in S. Severina pensiosisI7. Febr. q.4., ct 7. Pun. q. 7.-iu Romana Capellania a I. gus.

6.9. in omnibus eor. Card. Caprara anno I7s Ios amobrem , etsi Clericus saecularis pensionarius , ut me Iius videbitur in quinta Parte, ad sacros Ordines promoveri pose sit, id tamen non sine communis juris, illiusque vigoris ostendiculo fuit permissiim, atque introductum , ita videlicet utilitate , & necessitate Ecclesiae suadentibus, ab Ordinaria approba- Im

463쪽

448 P. I. TIT. XIII. DE DUP. DIV., SEU DIS M. PAROC.

sis: eo quod attento juris rigore sistus beneficii titulus idoneustit, ut quis sacris Ordinibus valeat ita signiri : quae omnia patebunt obtervanti, quod Summus Pontifex statuit in eap. 4. de praeo. in cap. 23. eod. tit. . ae Tridest. Coneu. in d. sessii. de reform. eap. g. , ibi: Statuit Sancta Synodar, ne quis deinceps Clerieus sae- ea laris , quamvis ali)s sit idoneur moribur, mentia, ct aetate , a fueros Ordines promoveatur, nisi prius legitime constet, eum bene

fletum Gelesiastieum , quod sibi ad mictum honeste sufficiat, pae cepsuere . . . Patrimonium vero , vel pensiouem Ollinentes, ordinari

pojibae non possint, nisi illi, quor Discopus judicamerit assumendos,viet eommoditate Ecclesiarum suarum .

Ex quibus aperte sequitur , non esse ad dis membrationis materiam , qua de agimus , ullum argumentum admittendum :cum neminem lateat, ea, quae propter necessitatem contra j tot ris rigorem sunt introducta, non esse in argumentum , & conse quentiam deducenda, textum in L .r6 a. mae propter , ibiquσelus st . de rex. juris, L. i . ese i f. de legib., eap. a a jure 28. de reg. jur. in 6., ac alibi passim ; quemadmodum etiam conCurrente diversitate circumstantiarum , rationum , atque casuum , inutile essici , & contemptibile argumentum , ad textum in L. duos f. de adopt. , , Rot. in Carpentotacten. peeuviaria super seeundo dubio , quoad primo , secundo Ioeo reservata I 6. Ian. 37s6. q. . eor. Stadios , in Giesues. Archipresisteratus a r. Martii 17s7. q. . eor. Cantiliae , ct in Romana subsidiorum ritaliam Ir . Decemba7 s8. q. s. eor. Sbaldo , juxtaque tradita eor. Iada in Tarraeones. reaedificationis , ct restaurationis Ecelesiarum I9.2al. 176 I. q. ultimo,

FINIS PRIMAE PARTIS