장음표시 사용
231쪽
liferarum origine sentiendum p0uaes 2. 0uid eminententiae, quid discrepantiae Verbis plariliteris tenus Hebraicam si inam Arabicam inter et Aramaeum dialeelum intercedit Et unde haec cum comoentia tim discrepantia repetenda ridetur pduaest. 3. uomodo tactum, ut rectrsarum opinio m inter frammaticos de Verbis plurilueris eaestiterit historia pΕ pauca haecce nunc quiden nobis de Verbis ire sularibus faciant quare ad dispulasionem de Verbis perfectis, et continuo quidem de Verbis defeetiris. Pergamus.
Praeter duo praecipua Verborum irregularium genera, prae densi paragrapho paucis indicata, totidem, quae habentur Verborum Imperfectorum genera hic a nobis describenda sunt. Horum prius continet Verba defectiea, posterius Verba quiescentia, vel prima, Vel secunda Vel tertia radiculi maec autem Verba mullo
232쪽
diutius nos tenebunt, inpol multo magis quam illuirregularia. Nam ipsarum literarum modo defectu, modo quiete, modo utraque hac ratione simul, et hinc majore etiam punctorum diversitate a Verbispersectis ac regularibus aberrant. Et in describendis quidem utriusque hujus generis Verbis proficisci solent grammatici ab iis, quae defectu literarum imperfecta et regularia sunt quam receptam consuetudinem nos quoque secuturi sumus, quippe non satis gravem videntes causam, cur ab ea discederemus. Pari quoque modo pronuntiandum censemus de Verborum defeetaeorum in tres classes divisione, ut etiam de eorum descriptione, quam plerique grammaticorum a Verbis defeetaeis prima radices incipiunt. De hisce, ut de omnibus Verbis defectiois, quatuor rerum capita potissimum tractanda sunt quorum primum spectat casus in quibus, alterum casus in quibus non, tertium caussam, ob quam et quarium denique modum, quo desciunt
VERBA DEFECTIVA PRIMA RADICALl.
233쪽
quae tanquam mobiles apud Hebraeos fero deficiunt, ubi propter Conjugationis sormam, non cum eo li, sed cum Schemate, eoque e mobili vel quisse lescribendae sunt, deficiunt quoque et eandem ob caussam et pari modo apud Aramaeos; sed, ut apud Arabes, multo rarius, maxime apud Tros. Verba defectio a prima radicati Nun
eae empto in primis Verbista, cur, eae iit, Ilustrata. l. Nun, non cum vocali fritabam inchoans, in uno
subinde Imperativo Specie Pealper aphaeresin deficit ut ps iaciam, pro pia, inam. 2. Alibi haec desciens litora claudiis stabam, ejus- quo desectus indicatur apud Chaldaeos per Dagesta forte secundae radices impressum, apud Fros aliquando per Cuschoi consa , I. l. II, 1, 2. et g 27, II. in il descere potest et haud raro reapse deficit in sinitivo ac Futuro Speciei
234쪽
A In his duobus casibus litora Nun pelli solet, ita tamen ut subinde etiam servetur, sicut apud Hebraeos, etsi non ob easdem caussas omnes. Et ita etiam in Specie Sohaphe ejusque larma passae litem Nun, utpote stabam ubique finiens. pari modo pellitur.3. Quaedam horum Verborum in Futuro et Imperativo Peat, significatione tenus proprie cum vocaliterminali Ribbula et Goa,scribenda, scribuntur cum vocali A. et contra quaedam proprie cum hac scriben-
235쪽
du scribuntur cum illa, quemadmodum hujusmodi vocalis terminalis varietas in Verbis etiam perfectis locum habere sole Cons. I 41, Ι 42I, 3. Maximi imprimis usus in hocce Verborum genero est vocalis terminalis elota vel Reboao, cum qua Futurum Verbi si Mera, et sere semper cum Tam Fulurum
Vorbi ina item dedia apud Chaldaeos, ut Futurum et Imperativus ejusdem Verbi ina apud Hebraeos scribi solet. - Specie Aphel silera Leharactem a plerumque pelli solita g 34, I, 30 subinde servata V
nitur ut V. c. AcL23, 20 6 - 2 deduces pro forma
o o usitatiore et haec pro A Te forma
maxime Originali si lata a rad. M ta, ut etiam sileram mearia literae N apud Chaldaeos ut c. V.
4. Haec autem Verba Nun primam radicalim non amittunt, atque adeo eatenus Verborum prefectorum rationem sequimtur in Praeterito, in utroque Participio Specie Peat, in lola ejus forma passina, in tota porro Speei Pae ejusque sorma passis pariter tota, in omnibus Verbis media radices vel defecistis vel quiescentibus paucis, ubi haec liter vocalem vel habet, vel inter siectendum accipere debet, aut etiam, ubi extra Imperativum Specie Peat sine
236쪽
vocali posita est ante literam cum vocali characi riuica scriptam, ibi linguas nil non permittit, ut deficiat. Neque etiam in iis ipsis formis omnibus, in quibus descere et poles ac plerumque descere solet hae liter semper deficit, sed saepe servatur. Obs. l. De verrimo Specie Peal. 0bs. 2. .
De quibusdam horum Verborum formis dispari ratione a grammaticis explicitis. ouaest. Ouamobrem Nun minus frequenter in sermone Aramae e marime in Arctim quam in Hebraim pulsa ine turp
Verba defecιina prima radicati v et Iod, eae emplis in primis Verborum , senuit et v v, G seirit, illustrata. l. Hae duae iterae radicales nori minus apudAr maeos quam apud Hebraeos secum invicem commduntur, et proin minime, quemadmodum plerumque apud Arabes, dispari sua in omni propemodum e horum sede larma distinquuntur. Consa 6 6.
237쪽
2. In qualibet harum dialectorum plerumque V . rarissime vero Iod est prima radicatis literae aec quidem apud Aramaeos, ut apud Hebraeos, in prima radicum sede apparet, sed apparet sere semper in quam illius vicaria. Atque hinc repetendum, cur plerique grammaticorum Verba quiescentia prima mappellare soleant quiescentia prima Dd. E communi tamen grammaticorum sentensia Adestrassio lis in ny mcdit: cujus imum alterumve invenitur derivatum, et ita in paucissimis aliis exemplis Iod habetur litera radiculis. 3. Iud sive radicatis, sive vicaria sterae Vati in uia labae initio proprianon cum Vocali scribenda cum vocali cieboso scribitur g 21, IRI, a. quam ad praecedentem literam vocali destitulam transfert 20, I. atque in ea quiescit, ita tamen, ut pro hac subsidiaria vocali interseelendum solita vocalis Reboro, vel Pelocho substituatur; usi etiam inter flectendum Ad pro Sehesiae suam vocalem miris vel Patuc accipere solet:
238쪽
225 Participi passio Specie Peat, ut etiam in tota
Specio Ithpe et Verborum persevirum rationem sequitur. Cons. g 45,1,2 et praeterea de Ethpe elvid. 55, 1. In Participio porro P est nonnunquam dudsub se habet Pelocis ut v c. Rom. 2.18.
edoctus pro rad. in . i. q. didicit. Cons. g 43. In uno denique Verbo in deditor aud accipit mediae radicalis vocalem quolim ita scribitur, ut g 17 V. 3, a. indica tum esL4. Ut Nun, ita ulraque haec quoque itera, idqtie quidem in iisdem casibus, eandem ab caussam parique modo vel saepe, vel nunquam deficit ut m se
haedilem quamvis in utroque hoc casu aliquoties, ut apud Arabes et inprimis ut apud Hebraeos, deficiant; lamen, ubi sγllabam finiunt, saepius, more etiam Hebraeorum et Arabum, aliam rationem sequi solent, quemadmodum ci 550 videbimus. Et quod ad vocalem terninralem attinet haec in horum Verborum Praeterito Speciei Pea Iest inprimis Reb o Patach
239쪽
22 Ivel Cluris cum bd: ut in arsis, IIV et 'n', 'in , sedil. Et ita etiam vocalis terminalis in Specie Aphel Praeterito, uturo et Imperalis esse solet Chisest cum Ad scripta. Ila V. c. a rim nihil est et ei pN Cons tamen
vERBA DEFECTIVA SECUNDA RADICALI EXEMPLO INPRIMU
Non minus regulariter apud Aramaeos quam apud Hebraeos et Arabes more receptum est, ut Verba hac paragrapho describenda, plerumque vario modo a Verbi persecti ratione desseclant Scilicet illi, aeque ac hi, similium literarum concursum plerumque non nisi aegre admittunt, sed contra haud uno modo lubentur sere semper erilare solent, imo vero ubi hoc non possunt, ibi quoad ejus fieri potest ac licet, minuunt quodammodo. Exinde ergo sponte hisce in dialectis exstitit hocce Verborum dese Morum genus, quod, ut facile hanc ipsam ob caussam perspicitur, nunquam per Species Pale et Pea Ialearumque formas passaeas utpote postulantes, ut una
240쪽
eademque liter vel ter pronuntietur, vel quator iteretur, retitur. Jam Vero, cum hujus non minusquam Hebraicae et Arabicae lingua ratio modo permittat, ut hujusmodi literarum confluxus plano evitetur, vel certe aliquantum minuatur, modo postulet, ut maneat, et prossus intactus relinquatur; cumque porro media radiculis nunquam descere queat, qui originalis nullius non Speciei sorma plus minusque semper, subinde vero quam maxime obscuretur intelligitur, cur grammatici huic quoque e
borum generi describendo in suis Insititutionibus insignem etiam Iocum dedicaverint, idque quidem eo magis, quia prima russiculis more quidem et Arabum et Hebraeorum, uti Vidimus, et pellitur, et pulsa compensatur per vesta forte media vero radicalis minime pari semper modo, sed dispari etiam illo, apud Hebraeos et Arabes partim raro obvio, partim penitus inusitalo, cum pellitur, tum pulsa compensatur.
Et hisce quidem ita universe praemonitis, ipsam horum jam Verborum siexionem describamus accuratius.
l. Mediarassicalis in hoc Verborum genere plerumque deficere solet, ubi Conjugalionis forma postulat, ut ea sine vocali characterisfica, prima vero radι- ealis cum Scheniae sive mobili sive quiescente scriba tur Solum Participium activum Speciei P. ad , maximo apud Syros, a generali horum Verborim ration d-29.