장음표시 사용
11쪽
rit extra de Haeret. cap. Ad abolendam Osi ad Papam det m-porabbm Vbi Se respondet cum domino suo innocentis, raed vera nihil ad eum Atque idem legere est apud Io Parisit ensem
de potestate regia lapali cap. x. Sed diu est, quod surdi ista auribus animus. Vnde illa Anglorum querela 'pud Matthaeum Paris in Henrico III. an es compertum se Eccli mAomanam Dei indignationem incurris ipsi enim magistratin orrectores non pηρ'b devotionem, non animas lucrificere se reditus rape pecuniam congregare . Nec gravis aut justa minus, aliarum esse gutium querimonia solet Germaniae imprimis, cujus malis Principes viri jamdiu conati sunt obviam ire, sed remc-dus minus graιis Clero Romano quam nec honorum, nec Opum fatietas unquam tenet. Atque ab inexplebili hac Charybdi proficiscitur quoque, quod phorismo tertio eas nunc condiciones rumpi postulat sibi, super quibus publicae pacis causa,
Passa vij, ante annos xx convenit. Sed non est in manu pontificis, aut cleri, rescindere ea, quae decreta sunt communi Ordinum consilio, interveniente ipsius Karoli autoritate. De parte prima attigisse haec suificiat. Altera autem latius multo patet. Quid mirum In foetu illo cardinalitio non pectus modo refert nobis, sed etiam , quae proxime ei subiacent. Continet autem haec pars phorismos viginti duos. In quibus eadem arseruntur argumenta, quae vidimus in Conullo illo, quod regorio X V Michael dabat Loni-gus. Huic ante dies paucos responsum ano bustuit. Nec quae
tum in mentcni venerunt, necessum est reponere hoc loco Attamen si intellexero, veritatis S pacis amantibus haut ingratum fore, si, quae tum quasi curriculo percurrebamus , cadem
deinceps latius laetiusque prosequamur equidem amore publici boni, quo impense semper flagravi,istum etiam laborem praestabo lubens. Est enim campus iste ita fertilis, ut etiam mei sit milium, hoc est, hominum in disserendo vix mediocrium,in dicendo pene infantium, luxuriare in eo possit oratio. Et si au-
em utrobique S in istoc, inquam, Lonigi consilio,i aphorismi , quo munc damus, osdem pugnetur argumentis aliud
12쪽
tamen hic, quam isti e propositum fuit. Siquidem Lonigo satis videbatur, si persuaderetur Bavariae duci, ut de dignitate, qua auctus esset, Papae assensum exposceret. At minus etiarnantistith cardinales rectae rationis audiunt habenas imo, instar Phaetontis aliculus, cupiditatis suae quadrigis maximo or-lis periciato, Germaniae imprimis, limgillime exorbitant extra pontificios tines. Siquidem, quas parum sit de transsatione electoratus Palatini, atque ejus caussis, de quibus nunc non dis. putamus, atrocem tulisse sententiam, etiam de iure septemviralis digni ratis litem tum Saxoni movcnr, tum Brandeburgico'
Quid autem est, propter quod contendant, fulmen simile in sacrosancta illa imperi capita vibrari oportere triunt, inquiunt, haeretici. Equidem video esse hoc, quod phorismis tot, velut Gorgonis caput, obtendunt. Verum non tam de haeresidisquirere hujus est loci squam illud in quaestionem venit, utrum episcopus, ut ob haeresin excommunicandi jus habet, ita ob eam dignitate, vel fortunis, spoliare quemquam possit. Admodum an dispar illorum ratio est . Siquidem Christus jubet, ut excommunicatus habeatur velut ethnicus, spubticanus.
Num uspiam docet ethnicos vel publicanos exueresimperio,vel opibus uiis 3 imo Christus ipse vectigalia solvit publicanis, suo. que docuit exemplo, ita fier oportere. Vixere Apostoli sub imperatoribus gentilibus,corumq; legibus paruerunt. Similiterfecere, qui successerunt. Quin Apostolo auscultantes pro iis orare Deum solent. Vnde Tertullianus in Apologet. c. XXX: upro salute Imperatorum Deum invocamus aeternum,precantes illis vitam prolixam, imperiumsecurum,domum tutam, exercitus Ortes senatum
d lem,orbem quietum cist quado Iulianus a Christiana religione ad gentilem deflexit, num propterea eum imperio deturbarunt Christianio Sed enim, quando haec audiunt, pugnare malunt uniorum exemplis. Cur ajunt, non pari nunc iure Papa obhaeresin possit septemviralem alteri dignitatem conferre, ac olim ea de caussa Leocli I. a Graecis ad Francos transtulit imperium 3 Est hic Achilles ille coetus cardinaliti sed expugnandum ad Ilium nostrum parum sortis. Multa adeo iunt, quae eo
13쪽
in argumento peccantur. Primum illud, quod ex Pontificis fa-ecto colligunt ejure facti. Si enim sic porro argumentari licebit quod mortalis cujusqua facinus culpa non vacabit Altero item nomine errant, eum pro facto referunt, quod factum minime fuit. Transsatum esse imperium omnes scimus sed item scimus, factum hoc esse a senatu populoque Romano, cum reliquae Italiae, seu aperto, seu tacito consensu ut de reliquis Occidentis populis nihil nunc dicam . At, inquiunt, autores habemus locupletes qui a Leone id factum esse pronuncient. Quis repugnat Sed hi Leonem laudant,ut civem Vrbis praecipuum, cujus proinde summa in Vrbe autoritas foret Laudant item, ut episcopum Romanum, qui manibus suis imponeret coronam, imperi insigne. At non ea propterea in haeres fuerunt. Ut putarent, vel solum, vel praecipue id Leonem fecisse, vel potuisse. Quin alij multi, nec numero illi, ne Cautoritate inferiores, aperte nos contrarium docent. Nam factum id esse perhibent, ex decreto ac voluntate, ut dicebamus, senatus, popu- Iiq; Romani. Vt Sigebertus, cum ad an Inc CCI ait Romanr, qui ab Imperatore Constantinopolitano jamdiu animo desiciverant nunc accepta occasionis opportunitate, quia mulier, excaecato Imperatore Constantino, flio suo, eis imperabat, uno MNIVM consensu arolo regi imperatorias laudes acclamant, eumque PER MANV Maeonis Papa
coronant, Caesarem se Augustum appellant. Item Theodoricus de Niem, Pontificius quondam scriba, deinde episcopus Verdensis, pene initio libri de investiturisci Populus Romanus legem condebat more solito,sed dissicile erat pro unoquoque negotio toties in unum congregari unde siententiam, jus est potesatem imperuamperatori conceserunt, quemadmodum legitur Populus itaque Romanus concessit Carolo emineum transulit, omnejus sum, or potesatem Blondus quoque lib. i. Dec. H. AEncas Sylvius, seu Piusu, in Blondi epito me, item Iacobus mymphelingus in epitome populi Rom. cap. X, coronationem a Leone factam a junt, populi Romanis
io se precibω. Onuphri retiam Pan uini verba sunt in Fastis Leopspuli Roman cito, clerique rogatu Karolum imperatorem anc avit. Ex his igitur, de alijs,qui a Senatu populoque Romano factum
14쪽
rs id praedicant, exponi scriptores illi debent, qui id nec ajunt,nec
negant . Quanto enim satius est, testibus id affirmantibus si dem habere, ubi nemo inficiatur quam fidem affirmantibus derogare, quia non omnes affirment, nullus licet neget Re .cte igitur Michael Coccinius in libello de translatione imperi sic scribit Talem imperi, translationem, Romanorum, caeteram que Italiae populorum consensio, se autoritate factitatam, suamque timer Fraciam abhisse, haut dubitandum est. Nec ob at quod ribit Innocentiis tertim aduertoldum arieti ducem, Auem Apollicam Romanum imperium in pesonam magnifici raroli de Graeci, i, an ut eis Germanos. Namsidem AZ Folicam non in alio siense imperium transeusisse concedimin, quam mydum transiremibm confregisse, aut transferendum declara feci sed talis ranslatio tim seu cacium suam habuit aco esse populi. His satis ei occurritur, quod a Leone translationem eam factam docent. Nec facile minus refellitur, quod transtulisse imperium ob haeresin dicunt. Nam translationis occasio erat, quam ex Sigeberto paullo ante aifferebamus vera autem caussa fuit, quod Oriciatis Caesares imperium occidentis mini irae curarent sed pro derelicto illud haberent. Hoc quoquo testibus firmandum est nobis . Lupoldus de juribus regni de imperi cap. IV. Imperatores Graeci tempore Taroli Magn/, o etiam ante tempora ei dem, nimirum tempore Vini patris, ac roli Marte i amisi,in Occidentali imperio polo nomine regnabantisecet ne a Romana, nec aliae Christi Ecclesiae, seu etiam quicunque alij a Loῶ- gobardu oppressi contra j illam n eodem imperis poterant eos vel axtoritare ipsorum uHiliam consequi orsi imperatores praedicti Occidfnrale imperium quodammodo proderelicto habebant, in eo, ut ex diversis Chronicis apparet solo nomine imperando Iadem mens Ioannis Parisiensis de potestate regia S papali cap. XVI. Non fisacrumperso.um papam,se populo acclamante, 6rfaciente, cujm esse subistrae , cui vult sine alterim praejudicio. Ideo hoc fitfctum ex cause necessaria prosus d fensione contra i deles ct paganos, ubi per alium non videbantur post lieni, ao dejurepoterant nam popu facit regem, erexercitin imperatorem. Eneas Sylvius libro de ortum autoi ta- te imperi Romani cap. IX. Demum et ero negligentibin Romam
15쪽
Graecis, eamque ne barbarorum, ne aliorum direption rei quem bus, populinis e Somanw. qui uosnguine tantum pararat imperium Hur suis virtutibin monarchiam fundaverat orbis, venientem in auxilium e-jm Carolum M. Francorum regem, na ione Germanum, qui urbem craque loca ab omni hosium incursone defendit, primo Patricium, post Z Iustum, concurrente summi ponti cis consensi, sata aeti Caesarem. Item ψauclerus generat. XXVII. in anno I Ccc. Ia die nati ita is Domini, praehabita matura deliberatione,Leo Ponifex Romanus considerans Imperatore Con antinopolitanos reid nomen tueri, disci identu-Dimperiam quasi piscieres. At halitum; populi Romani consensu Carolum
Imperatorem Romanorum declarat, ac diademate coronar,tera Hamaue
populo Romano, Carolo Augusto c. Paullus Emihus inlustoria Francorum Caseram majestati jam ct ante prope vilis. Et mox Ea-mani proceres ammis aliter a ciebantur Solium imperi, et elut a nemine insessum, quasi numine merente, regi Francorindum Smmis in relisione me ita id debitum c. Apertissimeque omnium Michael Coccinius libro de translatione imperij: Cum popu , inquit, Romanus, ct universi pene Italia populi tempor- fccessu multarum gentiam incus onibus, ac direptionibus expositi essent, ut Gothorum, Visigonorum, Hunnorum ac Lingobardorum , nec Aspro dissse viribus d se repossent, neque Graeci eos defendere curarenta quinpotim mala ma-i accumulantes ipsimet, Italos opprimere,ac doliare nite antur, nimiam avaritiam se dominandi libidinem in eos exercentes Romani itaque ct reliqui Italia populi Graecorumperficientes amaritiam simul est ignaviam ace; regione Germanorumsortitudinem, industriam, se justitiam, Imperium LGraecis transtulerunt in Germanos in C Doli Magni personam. Et talem imperi transsarionem RomanorΠm, caeterorumque Ita saepopulorum tonsensu, ct adicto itate Titaram,suamque vim fies faciam h buse, haut dubitandum est. Satis ex his liquet, vel decipi vc decipere eos, qui imperium ob haeresim in Francos esse translatum
Denique illud in considerationem venit non si a Leone imperium Orientalibus esset ablatum Occidentalibus collatum: lenes Pontificem nunc transferendi jussin peri fore. Nam longe alia ratio veterum erat temporum alia eorum est, qui bus
16쪽
bus nos vivimus. Fuerit sane olim qualecunque jus pontificis Romani, tanquam potissimi Vrbis civis. Quan universam etiam quod contigit nunquam hin pontificem transfuderar potesta-ιem. Quid ad tempora hoc nostra,postquam inperatorem do minio urbis excussu Papa Quo nomine, inquam, posthac, clRoma, vel episcopus Romanus,in creando imperatore sub prα-
tendet suum cum imperatorem dominum non agnoscat Atque ut agnosceret, cum lectores sint constituti ex consensu Ordinum, Gregori, approbante. non ne jure suo, si quod habuit, Pontifex cessit, quando illa concessit abunde istis evertitur potestas ea, quam sibi vindicat Pontifex. Et quam multa alinas Terre adversus eam poteramus Quot etiam viros principes quot eruditione illustre si Sed instituti breuitas non sinit, quae ad alia convertere jamdudum sermonem jubet. Superest pars tertia,quae manibus pedibusq in omnes irruit, quibus displicere Pontificissententia possit. Ea quatuor ultimis constat aphorismis. Primo illorum, suifragii jus in ijs, quae ad dignitatem pertinent septemviralem,ereptum iturSaxonico Electorali Praetexitur, quod dignitatem,qua multos per annos familia haec gaudet, necdum firmarit Pontifex. Quasi non ita sapiat illustris haec domus,ut confirmationem eam postulatura sit nunquam. Probe eoim novit,aamdiu esse,quod quibus Papa gloriatur se imperi nomen conscire, i)s soleat imperi maiestatem auferre ut ab eo inaugurari verius si exaugurari . t quid confirmatione opus papali,si potestatem ille temporalcm, quae corporalem timorem incutit, habet nullam Quod ita esse.)am olim Origenes docuit in Matth homil. XII: Inter et os amem, ariesumo, non erunι haec; ne Iorte, quia videntur habere aliquem in Ecclesia incipatum, dominemur ratribuspro W velpotestatem in os exese ceu t. moniam cutomm carnalia in necessitu sunt risita, non in Amare; siri lia autem in oluntate, non in necessitares suis mcgu orituri princisa in dilectione debet spepossin, non in ore corporali. Et si eo a Pontifice potestas sit eseca oratis quia aio illo est imperialis; quemadmodum adversari docent quo
17쪽
irodo vincent septemviralem a Papa dignitate esse, sinebimperatorem a Papa confirmari sit opus Atqui in cap. egimind. 93 ubi textus habet, exercitψfacis imperatorem, glossa adjungit, verm si imperator, antequam a Papasit cos malin . Neque hoc nescivere Basileenses, quiri post obitum Ludovici,praesente Bam-bcrgens praeposito, responderunt Domine Sambergensis, quem. cumque imperasorem electores, obis dederint, hunc recipi min, etiamsi nunquam Papam requirit ut est in supplemento Vrspergens. Quid quod papa ipse falcatura se esse,non rem, sed titudum duntaxat. Adrianus cnim epist. IV. ad Archiepiscopos, Moguntinum. Trevirensem , coloniensem, ait, Nomenimperators apontifice regnum, o imperium ipsem, ab electori in . Atque inde etiam refel litur, quod proximo dicitur aphorismo, postquam pontifex duci avaro septemviralem stabilivit diguitatem, haut amplius, non dico Hispaniarum regi, cujus hic quoque mentio fit; sed ne imperatori quidem, potestatem fore principi Palatino suam restituendi ditionem atque electoralem dignitatem. Nam si Pontifici nihil cst juris in rebus imperi r nec sane facto ejus suo jure excidet imperator, vel principum ullus, modo ante factum Pontificis ussuffragi habuerit. Insignita etiam arrogantia phorismo XXVII occludere aures jubet, quando vel duo potentissimi reges, Britanniae, ac Daniae vel electores duo serenissimi, Saxonicus,& Brandeburgi cus,principem Palatinum in integrum restitui postulantabimperatore Hoc, inquiunt, est sedem Romanam Baudare jure ma)estatis suae, atque originem septemviralis honotis adscriptum ire imperatori . At majestatem illam falso sibi arrogat Pontifex , quae penes est Imperatorem caeterosque imperdPrincipes, Gordines Falso etiam Romanus Pontifex hic vocatur fons atque origo electoralis dignitatis. Nam potestas ea
constituta est ex consilio Principum Germani.e, ut air Nauclerus generat. XXXIV. De eadem re loquens Theodoricus Niemus in nemore suo Vcrbis his utitur, Principes Germani cordinarunt.
similiter Scriptores alij. Neque diffiteor, factum id eue Grego
18쪽
Iyrio approbante. Verum non propterea autoritas ea praecipue est a Pontifice. Nec enim Pontifex,sed Imperi Principes,reprae sentabant universum Imperi populum, in quo ut loquuntur, immediatc,velut in subjecto, potestas residet cmporalis: quemadmodum optimc judicio meo, docet Nicolaus Cusanus lib. m. de Concordantia Catholica cap. N. Inter alia ait Elcct
vi, consenehine quondam Othonis. Non es igitur o modo concerinaeum, Esectores a Romano Ponti sepore rem eligendi habere, μιμο -s incta entiret, non haberent avis vesiet, ab ipsis ros repostet apoi ,rcgq, dedit populo Romano potesatem eligendi Imperatorem is Zsim I divinum, O naturale ' per viam enim oluntaria Dbjectionis, ct con se ur in praesidentiam, praelationes concordanirales racuis sexcrica Α- ratae sunt in omni dominandi specie. Et post aliquari lictor qui communi consensu omnium Alemannorum, o aliorum, qnimperto seb iuri era, rempore secu H Henrici confiituti sunt, radicalem vim habent ab ipse communi omnium consensu, quisbi Aaturali iure Imperato' rem constituerepoterant non ab ipse Romano Ponti re, in cuimpore Cre ηρ est, dare cuicumque provinciae per mundum Regem, vel perasorem, ipsa non consentiente. Denique obsignantur aphorismi iuramento hujuscemodi nec Pontificem ipsum, sine sedis suae praejudicio,posse Electoratum a Duce Boiorum repetere , postquam in ea dignitate stabilivetit. Imo obstrictos esse Antistites Ecclesiae Romanae ad armorum vi tuendum Ducem atque adeo Ecclesiam universam suas ad hoc vires coiijungere oportere. Ita clerus Romanus, spreto Regum Principumque judicio, controversam Imperiisecure decidit armaque ijs minatur, qui acquiescere nolint Pontificis sententiae. Quam ista, o Romano Episcopo,&clero Urbis parum conueniunti Non possum non
hac de re adscribere insignem locum Petri Damiani, qui anno vixit C L . x. Is in epistola ad Episcopum Firminum sic lo- cui tur: Sicut ipsi Dei Filius cuncta mundi furentis ob cula, nonperdictricti examinis ultionem Jedper invictam superavit inconcesse pa-
19쪽
rientiae maiestatome ita decet, mundi rabiem petim ouanimiterferre. quin ete arma corripere, et Aia nil onibus resonaere; cum praeferri inter Regnum e Sacerdotium propria hi que finguantur timcia, sis ex armis utatur secuti Sacerdos accingatur gladios' rituaci, qui est verbum Dei. Deseculi nempe rincipe Paulin disit, Hon sine causa gladium portat Dei enim minister est, vindex in iram ei, qui male agit Azariab Rex, hia Sacerdotale, serpat estis 5 epra perfunditur, G Sacerdosarma corripit quod utique Laicorum est qui meretur,oc. Et post aliqua. Adhaecsiquis obiiciat Leonem belgicisus e frequenter implicui e Ponti cem nihilominus eram esse dico, quodsentio, u nium nec Petri ob hoc Apostolicum obtinet principatum, quia neg/vit; nec David idcirco prophetiae meretur oraculum, quia thorum iri alieni invasit: cum mala vel bona,non promeritis confiderentur habentium, sed expropriis debeant qualisatim iussicari. Nunquidhoc legitur vel egisse, et elisiteris ocul e Gregorius qui Iot rapinas,atque solemias a Longobar
Hrumferitate estperpe ' cum Ambro us letim Arrianisse. ἶancque Ecclesiam crudeliter infe antim intulit 'Nunquirin arma Sanctorum qui stram traditur insurrexisse Pontificum 'Causim igitur Ecclesia=ci cui cumque negoti, leges aeri niseri,vel credo alis edicta Concilis ne quod gerendum est in tribunalibω Iudicum,uel sententia debet pro . dire Pontificum in nostrum vertatur opprobrium, con 'ressione bellarum. Atque ita quidem Petrus Damiani. Sed longe aliter animatus est clerus Romanus. Quippe fere bellum spirat speratque nec
sua minitari arma contentus, advocat etiam aliena. Et ista cum
facit, dicere non erubescit, obstringi se ad haec jure divino. Quasi non Christus potius mandarit Petro, ut gladium in vaginam reconderet. Vbi autem Deus clero praecepit,ut de seculi dignitatibus, atque adeo de bello decernat imo, quod nunc facere
videmus, quasi classicum canat in Deus illi est cupiditas do minandi ut hic quoque habeat locum quod a poeta dictum fuit, Sua cuique Dein sit dira cupido. Et quale illud, quod in sanguinario hoc jurameto legitur, unum istoc antistitibus illis propositum esse, ut facies Ecclesiae veterisi saneti conservetur
Quid enim An talis, ac hodie facies erat Ecclesiae veteris
20쪽
Atqui, ut Tertullianum, Ambrosium, Augustinum, de totasos omittam, qui uno ore, etiam clerum terrenis potestatibus su 3iciunt , ipse Gregorius Magnus in epistola ad Mauricium in peratorem sic scribit' Ego indu pietatisve a UAMvLus. Et post pauca hoc =im potesinsuper OMNES homines Di MINORUM MEORVM pietati caelitus data es. Idem cum Imperator Matiritius legem, quam tulerat, promulgari a Gregorio juberet hic autem eam judicaret iniquam, di Ecclesiastica libertati adversam non propterea detrectavit imperium sedi domini sui mandato paruit,&, quid de eo sibi videaetur, non dissimulavit. Sic enim, quam dixi, epistolam claudit Ego quidem
ivssa NI UMECTUS eandem legem per diversu rerrarum partes
transimitti feci sequia lex ipsaρmnipotent Deo minime concordet, ecce per suggestienu mea 'aginam serenissimis dominis nuntiavi. Irobique ergo, qua debui, exsilis, qui est imperatori obedientiam abui, pro
Deo, quod 'sit minimetacui. Dixerit fortasse aliquis eum coetus cardinalitius ad antiquae sanctaeq; Ecclesiae provocat exemplum designare potissimum tempora Gregorijseptimi. Is enim primus otis sibi tribuit in Imperium ipsum. Sed quando Gregorius demum vixit circa annum prope millesimum centesimum:
haecne antiquitas est, an potius est cum Tertulliano loquaru novellitas ' Et quae sanctimonia ejus temporis, quo regnarunt fictiones, muris, selera, de qui scribere periculosium e ei ut a te auctor esus aetatis in vita Henrici IV Nec ulli ignota sunt, quae de Gregorio illo in vita ejus prodidit Benno Cardinalis. Quam quod Bellarminus ab homines theran conscriptam suspicatur nae illa nullo negotio refellitur. Siquidem eam primus in lucem protraxit vir impenseRomanaeEcclesiae addictus, Orthia inus Gratius,in fasciculo rerum expetendarum. Atque ut ista non essent, satis scriptores ali suis Gregorium coloribus depingunt. Et ex Jus tamen tacto de Pontificis testate concludit Romanus clerus Aphorismo XIX. Nec ex tactoGregorii tantum id facit; sed aliquot etiam aliorum Pontificum,
quotum non dissimilis erga Imperium crudelitas fuit. Nos an-