장음표시 사용
161쪽
Ab Anno 689. ad annum 726. Lib. II. Cap. 7.
dimenta fidei ,σbapti mi Sacramentas cepimus. Quod ipsum versu dixerat: aquoiam nobis baptim gratia fluxit. Et iterum C. 28. ait de Gregorio ; Vnde Geramon ut insin , C pcdagogus, esurivetu inquinest rutareηiam errorem terrae gentilitatis at 'utit, O repetierantis gratia normam tradidit. An qui in prose, tam diserte bis tribuit conuersionem nos iram S. Gregorio, in carmine de eadem materia, utens similibus verbis, eam non tribueret eidem , sed alteri Deinde, cum S. Benedictius nec Pontifex, nec etiam pre byter, sed Laicus fuerit, quo iure potuit s.
Aldelmus dixisse, quod ab ipso, Baptismi gratia suxit Anglis, aut magistrorum
eaterua cucurrit λ non enim ministeriani verbi, & Sacramentorum a viro Laicosuere potuit. Deinde hoc esset facere, non S. Gregorium, sed S. Benedictum, Apostolum Angliae. a. Floruit etiam tunc Ceolfridus Abbas, ct educat edae, quem Mailde-
burgenses, Centur. 8. c. ro. l. 8 . fatentur post Baleum Centur. i. e.ys. ε ς ἔος fitisse oscinis, Philolabicu literas , appo- erudis os Eae in varii , herea in Wenerib- C VLdibranti μὰ vesa m. Idque apparet extiteris eius ad Regem Pictoram apud Be- dam, l. s. c. 22. per quas Pictos ad legitimum tempus obseruandi Paschatis adduxit. Atque ut non tantum in Anglia, sed & Romae, Angli literis florerent, δ' ε'ν Rex Ina Romae Scholam fundauit. A m inquit Wesmonacteriensis, Anno, α' 727. Reges An lix, munus Regium, cum Discopis,piud eru , . clericu, in do b inasiis Catholica erudiendi me urent. De qua Schola ita scribit Spelmanus ex Residentiario Manuscripto Cicestricosis Ecclesiae; anno Domini, . a Rex Me -z I MD om. ro impetranda canoπις Noe S. Arbari martor , Romam adiens, te ο Adriani V Pipe pinni, expedito votoo , Scholas Anglorum, quae c R-κ Druerant, me resus,r tulit adsi entationem Sciolarium re νιμι illuc rementium , se sis agenteosdem - rus mili s , uuibus fors ramum Dderat extra domos m pascuu , ut P. a stoenteorum pretium C '- Hede, et. Et subdit Spei minus in Conciliis , p. ast. clara igitu uit haec Schola,antequam Osta Romam venit, deinceps eQ, mulio clarior ex hac eius munificentia. Et p.
3ii. ex M anuscripto de vita ' Oi R. egis: Scholam um , que tunc Romae se 'inis , ingressus, dedit ibi ex Rexali munificentia adri lentatis ne entis Regni μι illuc -- of ρ ν. ni-tu ,singultii crgentem defami 'Dia, om ita inriserum diebus motis annis. 3. De S. Ioannis Beueriacensis insigni eruditione, ita testatiit Baleus, Centur. - '
i. e. 9 . Adolescens adhuc , Theotam Graeco ad Dorsiremam antiorum Aechippe uti sp bis parentibus tradebatur, literis Latinis , moraecis inestituendos. sci tu, i .m di uinu, quam humams copiose ornatus, πιν plane emtaus ac pius, ac Bodam binis eris olim praeceptor arisi mus. Et c. 87. Ioanne/ Beuerticensis, diuisorum librorum Iliadi sis, reu diri ei gnis. De S. Nili bmrdo ita Anmocrator in Chron. An. 6os. S. V VI -b--Lι cum duodecim foc's docti rara,ex απba in Gassiam mitrat. Et An. 7oo.UVιμ Harp. se de ordus in Fresia idololatriam Ethnicam, Pontificia permutat. Ita perpetuo eosdem do-
cti stimos, & Papistas suisse pronuntiant. Alminus in vita eius ait, quod in Hiis ino Rot s
rma duodecim senis inter eximios prae reuioms,σsacra mi is manstras , futurusmulrerum populorum Πακ carer, erudiebaturi saronius, Anno, Ias. ait, In Mettia nHis reuera his temporibus florebant Monasteri anctitate atque doctrina Florentius, mino, P
162쪽
s E C T I O Q V ARTA. VAEDAM MIRACULA FACTA TEMPORP
a. ita habet: Ioannes Ῥir sanctus Hagulstadensis Ecclesia Pristit .m
.oplura virtutum miracula, qui eumfamiliariter nouerunt diceresolent.
quod homini a natiuitate muto, loquelam per signum crucis contulerit. quod in benedictionem, puellam languentem sanauerat. c. q.
Quod comitis coniugem, per aquam benedictam curauerit. c. s. puerum comitas Orando a morte reuocauerit. Et c. 6.Clericum suum cadendo contritum, orando ac benedicendo, a morte seruauerit. Et de ipso, ita scribunt Magdeburgenses, Centur. 7. c. 7.cOl. 2o3. Acua benedicta Vrotam Ianauit. Et ca. Io. col. s33. Furi
cula. Addunt tamen, Non in versitione res tanta essecit, Ruidemn suu preci Gahua hi iambis .atin ius sprehibetuν. Ac si Deus superstitionem, diuino miraculo confirmare luerit; aut Christus superstione v s sit, cum sputum, lutum, aut aquam adhibuit; aut Apostoli , cum oleum adhibuerunt De eodem ita Malmesburiensis, i. 3 . Ponti f. p. 26 9. Nec modo minari es laudibussuis nec adhuc defutam miraculis,c errimum illud habetur,quod habitarcires Mure egi οἰμι iacet pro spei acui olent exhibere. Tauri ferocistim, qui nodosii mis inculis ubici τινο -ον udore adduc ηt-diatim Tt Camiterium ιη' fuerint Bierlacum ubi S. Ioannes conditus est, tanta sima pestea illo rarunt , ut non alius j z is ausi siti e libriis uteri inma miracula , aut maioribus Principum priuil
c.' hhilite, eontigit illustre illud miraculum pro necessitate confitendi' ' peccata, quod resert ne Tet' d i ius m tieulz, es e ,& timere moriem, primum apparent duo Angeli , in
deretur meticu Qi benefacta, ac postea exercitus Daemo
eum in capite ,&pedibus, qui desperans obi jt. Nec habent quod his Protestan- Topponam aliquid, praeter suam incredulitatem. Quam, si volunt , omni bus historiis de historicis quibuscunque iuxta possunt opponere. Q lys autem sanae menti non praesera testimonium Bedae, r esserentis ea quae suo tempore contieerunt Tithoritatem historiae si , a Rege sui temporis ,& omnibus einceps aera' URE um e p. a. ait, c. -υ, Rex, Regnumretinuit, ac Romam perrexit, niaxi
163쪽
A. Anno f6. ad Annam 3'. Lib. II. C. p. 8. 1;93. Des . Guthiaco praefato, hoc etiam tempore defuncto ita scribit Insulsus, is ia
p. 8si. Defuncto acJepulta Dei famulo Guthiaco , si a Tirtutum ac sanitatum per inuoca- S Gutuatationem interces ouis illius coruscare reque ter overunt. Vide Authorein vitae eius apud
SAriunt, tomo Σ. Faelix, qui vitam eius scripsit paulo post eius obitum, ait, senihil seripsisse nisi post certissimam rerum gestatum inquisitionem. Praeterea, sal mesbiir. I i. Regum c L. ita de S. Aldelmo scribiti signa , quae modo apud u. f. hia
eius sunt memoriam, ostendunt praestutibus, praetervae illius ruitae sanctimoniam. Et Ida
pes id, saec. 8. c. II. Refert ex Authore vitae s. Aldelini caecos, mutos, claudos 'Paralyticos, insanos , daemone correptos, aliosque grauissimis & deploratis morbis oppressos, Dei & S. Aldelini beneficio, sanitatem adeptos. E quibus aliquot beneficia, eiusdem aut horis aetate collata sunt. Alcvinus in vitas. ili- r. Hi no brordi praefati , ait, quod Plurima diuina γirtus fecit perseruum suum miracular quo- rum nonnulla ipse refert, Et addit: γ que hodie diuina operante misericordia , signa sim tales ad inm Dei sacerdotis reliqiua , fieri non cessant. S. Suibertus vilius, duos s risimimortuos luscitauit. & alium, mortuus. Surius , torno 2. vide Crantium in Me tropili, l. i. c. 6. Praedictis miraculis addere possumus duo perennia , quae non solum Catholici scriptores, sed etiam Protestantici reserunt fieri quotannis Glas coni , ubi hic rex Ina inclitum Monasterium construxit. Nam ita Canadentis in sua Britannia in folio, p. 16 s. Iuglans hic nunquam folia antefestum S. Samabae j. . .,, o Uret, oe ipso die fessa , fulses luxuriat. Et cornus, ills Chri φι natali , perinde ac men e Ci Q mi. Maio , progerminat. IIaec erit lima si qua fides, plurimi side digni ρηοdunt. Idem de Corno testatur Drait onus in Polyalb. cantu 3 & seiden in Illustrat. Polyali, p. 1 . sed fusius Catholicus , & oculatus testis, Broughtonus, qui plura addit lectu dignissima, in Eccles Histor. Britan . saec. i. c. 28. qui etiam tradit eam vocari ab incolis loci, Sacram cor um.
CAPUT OCTAVUM. ET VEL ARDUS OCTAVUS OCCIDENTALIUM
MA Saxonum Rex Christianus, ab Anno, 726. ad Annum. 739.sECTIO PRIMA.
r. DEda,l. s. c. 7. scribit, quod cum Ita a triginta septem annis imperium occiden -
ν talium Saxonum tenuisset, relicto re no , ac iunioribus commendato, Romam, Gregorio Pontilicatum tenente , ofectus est. Quinam autem suerint hi iuniores, ibi non nominat At in Epitome, ait: Anna ab incarnatione Chri ysi, 73 p. Edilharam Occidentalium Saxonum Rex oia r. Malmesbari itas, i. r. Regum, c. a. p. o. ita scribit. Successit Principatui Edelardus, Inae consanguine F, qui per quatuordecim annos qu et is merea num retentum, Cui ire δε cognito reliquit. Huius Romano - Catholica religio, vel ex eo patet, quod ut testatur Beda Ina ei regnum commendavit. Et inter Episto
las S. Bonifacij, nonagesima est Alli redi regis, & Os geogae reginae ad Lullum,
in qua ita scribunt Nos quoque simul cum nominibus nostrorum amicorum , G propinqu9rum . qua Lichubscripta uni, bterarum cui odia facias contineri, orationibu que, cy' Miffarum celebrationibus, prepetuo Dei patrociniis commendemue. Hunc autem Alli reduna
reuera esse nostrum Edeludam, vel inde patet, quod nullus tunc temporis suerit in Anglia Rex, cuius nomen niagis accedit ad Alli redum: tum etiam quia ut infra patebit s. Bonifacius, de scripsit, & accepit literas pόtissimum ab Anglis Occidentalibus. Et cuiuscunque ruetis in Anglia Epistola fuerit, id constat , Reges Angliae tunc temporis non dissensisse ab inuicem quoad religionem.
Tamque manifeste fuerunt haec tempora Catholica, ut Baleus, centur. I. c. 93. clamet, PQ ma tunc e ut, pubescente ario3 ubi , tempora. Falcus, in Ha braeos, io. vocat ea, Superstitιψι tempora. Et Eoxus, in Actis, p. ivs. Mona chalem aetatem. Et
164쪽
Beda, qui tunc suam scribebat historiam, ita eam finit: Plum in Geme Nosti hum-bro um, tam nobiles, quam priuati s u que liberos, depositis armis, satagunt magis, a ceptato ura, Monasterialibus ascribere Totis , quam bellicis exercere sudiri. In diplomate Inae, apud Spei man. in Concit p. ar9. ita subscribit. ο delaνd se te, re- inx, o i.
sECTIO SECUNDA. VIDAM PIETATE CLARI IN EANGLIA
i Egnante Ethelardo, Ceolπulsus Rex Northumbrorum cui Peda suam historiam dedicauit, nempe Anno, 737. ut habet Beda in Epitome sua
m luntate attonsus, regnum Ea dberto reliquit. De co ita Malmesburionus, i. i. R gum c. 3 p. a . ceu 3 ulsu post octoa os regni, regemexuens, in Lindisfarnensii caenobio monachicum halut uim accepit: quo loci, quanta meritorum Ir tia conuersitus sit, tisatur
celebris luxi a Beatum Culbertum sepultura , . multa superne dimit a ' miracula. Et l. 3. Ponti f. p. 273. vocat eum Sanctum: & ait, Ossa eius & Bedae, inuenta esse in Mausoleo S. Cuiberti, sub Henrico primo Rese. Canaden. in Britan. p. 73 I. alias 6 i. ita scribit de Ceol. ulsos qui abrenuntians culti in Lindisfarnensit Ecclesiia, Mova chioellectim, caelest regno militatur. Hoc etiam tempore, sanctitate claruit S. Ri
cbardus Rex Alisliae, qui relicto regno, ac patria, Romam peregrinatus, Lucae in Tuscia obijt, ubi sepultus est cum hoc Epitaphio in Carmine.
Hic Lex Richardus requiescit Sep trifer almus, Te mi Anglorum,r num tenet ille Polorum. A num dioisil ,pro Chius o cuncta reliquit. Et in prosa, stes pud Surium, de Baronium , Anno, T O. Teatus Richardus, Rex An liae , Exul Patriae fretor mundi, coxtemptor Im, pater janelorum Fratrum Wilibaldi, cr WVimbaldi G R. v. albuigiis Virginis, terrenum rexuum in caeli te mutatiit. B rutchius
etiam in Episcopis Germaniae , c. io . ait, S. inibal dum eius filium, sepultum est ein Caenobio Heidens iniense, cum hac inscriptione. Hi Winibaldus, Richardi filius almus,
ut Regnum Anglorum mox linquos, hoc Monachorum claustrumfundau. t. --
Filia Retis erat, sed egenam si faciebat c. - - ' Et in Episcopis Alchstat ensibus ait, hunc Erkenboldum, elestum et Epici pr. Res a pum, Anno, 88 . Non ergo Philli pus Et stat ensis Episcopus, primus est tasse 'I i. serit Baronimo qui S. Richardum appellauit Regem , sed H olfardus, multo illo. antiquior, ac vicinus famulo in quo S. Richardus vixit, quique ut agnosci r saronius. Anno. 72 y. alburgae iram quam sideli scripsit, & qui vixit circa
annum Domini, 89o. His publicis testimoni)s consentit Martyrologium Romanum quod 7. Februarij ita habet rcueae in Tufia, deposiitio S. Richardi Retis n-glorum. Et cum I. acenses tradant eum fuisse Regem Anglorum, unde id scirent, nisi ex relatione filiorum suorum , qui etim illic'tae uret, ut habetur in vita S. Wilibaldi Θ Pranetea , Philippus Episcopus Eistat ensis in vita s. Ualburgis Trithemius
165쪽
b Anno 16. ad annum, Lib. II. Cap. s. a in rithemius l. 3. de viris illustribus, c. 18 . Molanus. 7. Februarii, Platus, de Mi M A bona Relig. l. a. c. 26. Yepes, CCntur. 3. Anno , I s. Gualterus in Chron. sa c. 7. p. et 2. Servius, de rebus logunt. l. 3. Ferrarius, r7. Maij, Bossius de signis Eccles. l. r. a. c. 3. F. i6. GOnOnus, invitis Patrum Occidcntis, &cvt Stuartius Nota 3. in vitam S. alburgae, ait Omnes τηο. ne ore Aegem Aulo faciunt. Et
s es eae seri, at uerat. Et Gret serus in obseruationibus ad vitam S. ilibaldi , c. 6 probat S. Richardum Regem fuisse ; primo, ex communi traditione: secundo,cκ communi persti asone Eis latensium c tortio, ex imaginibus commuiribus ipsius quarto, eX Missalibus,& Brcularijs : quinto, ex Epitaphio Lucae, Sexto, ex varijs Authoribus: demum, in vita, . Ricbardi dieitur, quod reliquerit ii beros silos apud S. Bonifacium Moguntinum, copio te s. t de b regno eius. Ne lucquisquam quod si am) ante baronium, negauit S. Ricli arduin fuisse Regem. Is vero cum tona. 9. Anno 7yo. dixistet, S. Richardum fuisse regem, postea in L.
Appendice posita postfin Tomi ultimi negat suisse regem, sed virum nobile,
quia in quadam vita s. ilibaldi, non vocatur rex, sed tantum , rebus a rus. Caeterum, aequum non est, unius silenti uin, tot tantisque testimonius anteferri. Deinde illa verba, Geneste rebus imis non sunt in vita S. vili baldi a sorore seu consinguinea sua conscripta, sed ab aliquo incerto authore, ideoque non tanti a iii manda: certe inonialis quae scripsit vitam S. ilibaldi, quaeque asse
Illis Levi, nec in alio procul dubio, sensu, quam Rodulsus invita S. I iobar, vocat Tetram, sororem Regis Cuthredi, Nobilem, hoc est Regium. Noluit autem disertis verbis vocare S. Richardum, regem , aut humilitatis gratia, cum dicat se ex eius stirpe propagatam, ob quam cata sana se appellat noui Oniam deSaxonica gere, aut quia S Richardus nondum rex crat, quando S. Wilibaldum obtulit Deo coram cruce: aut quia licet fuerit unus ex iunioribus illis, quibus teste Beda)Ina Regnum suum commendabat, illud tamen cessit Ethelardo. Ccrte ea verba Bedae conuincunt fuisse plures quam Eth lardu solum quibus ina regnum reliquit, & quid ni putemus unum corum suisse S. Richardum , qui illo tempore vixit,& tot tamque publicis,& antiquis testi noni js Rex A ngliae asseritur V inus urget quod alis obi jciunt, s. Ric sardum non nominari in Regibus Anglia . Nam complures alij in leniuntur dicti Angliae Reges. qui in serie regum Angliae
non reperiuntur. bcda, l. p. c. 23. ait, quod Ebditu ardus filius Osualdi m Dei, mpistribui petuum tabebat. de diserte uiri vocat Reum : nec tamen mentio fit huius regis inserie regum Northumbrorum. Et l. q. c. 23. ait., In prefatopraeho , quo vi , ius 6ὶ hev c Elbuim. Et l. q. c. 23. Meminit Oseu Rexi DreMunciae I iciorum. Nec tamen
nominantur hi reges in ullo Catalogo regum Anglia . Cissa in in Diplomate suo
ut refert Harpesseildus, saec. io. c. s. vocat se Regem V et saxonum: Quem Canadentis in sua Britannia, p. 2 a. ait aedificasse Monasterium Abingadonei se tIn Epistola V inter Epistolas S. Bonifacii mentio fit Sigeb.ildiretis oecidentalium d n. saxonum i in diplomate Henrici secundi; Itemque Ina Regis in Apostolatu p.
3. nominatur sal Bessus, Rex in vita Nileliadi apud Stirium tom. 6. uni hui, ' ' /uis: In Natalibus Molani, 26. Iulii, Mi P minus Rex Anclorum : Et se. Febr. Hum, Whv um. In vita S. Erconualdi dicitur: Ossa R Ostientalium S. Monum. Et in vita S. Edmundi: Olfa Rex Orientaliam An ortim. lii vita s. Botulphi. Et mundus rex, iratium Saxonum seu O mundus ut habet Florentius Anno, 7 y8.
Vt nihil dicam de Ossa rege Anglorum . de quo supra ,& tamen in Annalibus Anglorum, non recens iur hi reges. Potuit ergo S. Richardus dici Rex Anglbrum, saltem ad modum, quo praedicti, dicti sunt Reges Anglorum a Beda,& Gro:
sed di Hierusalem. Nam ita loquitur baracenas quidam apud Monialem Hei
166쪽
denticinensem in vita S. ilibaldi Angli Requenter vidi a uenientes homines de illius terrae partibus , istorum conti bules, non urru ut mala ,sed teram Deorum imple e cupiu t. Mortinis est siti, hoc Rege, nempe Anno, 729. ut tradit Deda, l. s. c. 2 q. Praedictus S. Egbertus, qui Huonses Monachos conuertit ad Catholicam pascatis obseritationem : Sub hoc Rege, Picti ad Catholicam Pascatis obseruationem adducuntur, per literas Ceolfridi Abbatis, Beda,l. 4. c. ra. Sigebertia S, Anno, 7o'. G brard. A iano, po7. Florentius, Anno, 738. ait, Ceoluulfo Eex Nor-rbumbrorum re guberniculo retic Eadbritho tradito, Monachus Vbicitur ; Merseus scribit, quod S. Agilolphius P piscopus Colon. creatus Anno, 728. suit ex num cro Corum Monachorum , quos secum adduxit S. Bonifacius Apostolus Cer
I FODL, 3. Claruit etiam circa hoc tempus S. Fri desiida, de qua ita Malmesburiensis, l. q. Ponti f. p. 29 i. Fri desin ida , vir sacratis ma , regis sua, regis thoros despexit in-ν,- i,. te ri aiem uam Domino Chri ysopro fissa , cui cum Winceps mim inferre Tellet , ibit plia Σ ca itatem incurrit, intellectoque nrtinaci ouae detino, . Frid inissa per nuntios exorataea dcm Celeritate, qua perdiderat, lumen recepit. Idemque habet Canademis in sua D.. 'i Britan. P. 2s . alias. rri. Goduinus in Eniis conis Oxoniensibus. Plotins hedus m tentia: de relata est in tabulas Ecclesiasticas is . Octobris. Spedus in sua
ι rom. q. Claruit etiam tunc, magnu ille Ponisecius Moguntinus ArchiepiscopusFAci x. Jc Apostolus Germaniae, retia stirpe natius, ut habet inscriptio in templo Arcis , . . . Moguntinae, &ί ut nonnulli reserunt nepos praefati S. Richardi Regis. Qui tili Ius meruit appella, i. Edbertus seu Hedilbertus rex Cant ij, in Epistola apud Baronium , Anno, ras . scribit quod innumerosam multitudinem Gentilium ad chri stanae si iAn,. ri, do normam conuertit. Annales Francorum apud Chesneum tona. 2. p. 132. V a-7': steria Monachorum ac uti et num . primus in partibus Germani e in tituit. insignes laudes,
,-- a. quas Germani, tum Catholici, tum Protestantes, huic illo Apostolo tribuunt, legi possunt in Serario de rebus Mosunt in is , l. 3. Nota, 17. & sequenti. Certed bisuo iii i annzs Auentinus i quem Baleus, & Magdeburg. vi grauissimum scriptorem serie loca exoscillantur l. 3. Boiorum recitat literas Gregorii secundi, in quibus ait , qu)d
Germa. compertum habet, pietatem , di studium literarum, ab ineunte aetate Da , esse in Bonifacio.
niam, quem veteri suo Anglico nomine, vocat 'rinfridum S. Ludgerus, in vita S. Gre hqs goiij , ait se vidisse S. Bonifacium, & quod sitit de gente Anglorum clari simumsidui,s v. l. - . in modum lis esuperit in templo Dei: quodque ab eo pertratiam Chrysi , meritum, ii με, ο ei confines nationes illuminatae sunt. Y epes , Anno , 176. refert cae. u. Auentino, quod tempore S. Bonifacit in sola Bauaria fuerunt aedificata 12. M avi is vita nasteria, & per S. Bonifacium dedicata. Adam Bremensis, c. 8. Primus omnium, qui australes Germaniae partes, idoli, tim cultui deditas , ad cognitionem diuinae ac Chri Osia- Dio s. c. iν nae religi is adduxit, erat 'infridui natione Ilus , ,erus chri ii Philisiphus. Sed au- , diamus Protestantes: Magdeburgenses , Centur. 8. ca. a. col. Lo. Excitauit m- , , ,-- m ' infridum quem Romani dixerunt Bonifactum cum Fuis Collegis , Gregorio, Lialis,
auia i s Megin rati, o libaldo, Murmio, WVigberto,s' surchardo,inti purum, Car tum , re- , , pietate ,σγirtute praestantes , aa Ecclesiis suae in Germania propagationem , opu mandum eorum, ijstguberna uir acnomemt. Col. 23. Collatis signis, orante Bonifacio, n-
167쪽
. Ab Anno 7x6. ad annum sq. Lib. II. Cap. 8.
compescuit. c. IO. col. 79o. VI infridi nation Milio, literii asta, excolitur, aries dicendi, musicam didicit, in poesi cὸpr gregii cit, ut merso criberet , Itis oriarum quο-que cognitionem sibi comparauit , modum secras literas interpretand recepit, ac tandem ipsi alios docere capit. col . 79q. Gentilium errores ref auit, multos ad c ijti fidem convertit, taxau:r τι tia , adhortatus es fluuios ad piet.trem , cr bona opera ; Centum millia hominum bapti et asse scribitur. Vrbanus Regius ita Locis Com. tit. de Imaginibus, sel. 331. vocat Boniticium, Martyrem, & ait, eum conuertisse uotclamas ad sidem a ,1 iis chris , merito ab omnibus dici Germanorum Hs stolum. Canadentis in sua Britan . G. - - . p. 1 7. al. 166. Nessos, Turingos , Frisios Ge, mante, ad Christum conueriit. Et in Indice ita habet; infridiis Germanorum. Lystolus. Stous, Anno, 7I8. Bonifacius o Ari this, martyrio asse ius obprofestionem chryti, elui uesancti Gangelis'. Vbbo Emmius Loin .. . . l. . Rerum Friticarum : Bonifacius xeritatis lucem multis populis o lendit Qua reat etate , c purio - via alutis annuntiauit - τι inti M. hit gilsus in sua defen- ρ ' tione, p. q 3. Bonifacius conuertit ad chiliam um interiorem Germaniam. Spei manus in Concilijs, p. 289. Erat Fonifacis , Anx usgenere eruditisne, prudentia, et a te, si tu rum silentia . adeo inter coaevos suos emica his , vi Moluntanus euasit A chiepiscopus. Et addit, quod Cut bertus Archi-Episcopus Cantuariensis , eum fidem
chrisi apud FVisios praedicantem, mari loque coronatum, anniuesaria honorauit lemnitate. Baletis, Cent. r. c. 93. numerat Bonifacium intersanctis mos, inquiti eius aetatis Monachos. Et Centur. i q. c. q . vocat cum , magnum Germanorum AposZuum.
perus in Chron. p. 7I6. scribit, Quod cirica hoc rempua Ge mani sper Bonifacium) .receperiist fidem Chri si . spedus in descrip. britati. c. io . vocat eum H mirum, Thuringo um , cs Frisintim apud Germanos bulum. Chytreus, in sua Historia, p. 9 3. Bonifacius Ecclesias ad Rhenum, . in Nauaria Pasimi reformami, in interiore Germania, ιη FHanconia , Thurimi a , Irusia, es Frisita , longe Lateque Euangelium Chilli, adiutus a
collexu his, eximia fide, i Dit te, σα elo propalavit. Ita isti de eruditione, pietate, ac veritate doctrinae S. Bonifacij. Et nihilominus, ijdem ipsi agnoscunt S. s. κ,-. . Bonifacium suisse Papisiam, eiusque doctrinam, Papisticam. Magde burgenses, tui dit o Epistola dedicatoria Centuriae S. Bonifacius ille Ge, manorum sos esus diectus, in hoc
unum, ummos udio , arte , ac ι incubuit , t niuersam Germaniam in potestatem Pape
Romam pedeteret. cardinem is um uniuersepietatis , de iustifcati e gratuita perflam i chisylo fidem, inuertit atque elisit, Omnibus Osuadens, homines suis operibus aes udjι, τι tam aeternam adire , consequi posse. ibi lcm, ca .i Q. col. 796. Sub Pontificum iuro,
Francos, Noricos, Boios, Turingos, Carios Saxonum partem, Dacos, Gauos, Frisio, μ'
detit. Col. 797. Missa pro mortuis celebrare it sit, Pot cibus Romanis adeo sit addi i. Ebus, i nihil sine eorum co silio agerer, 798. bonis operibushlurem ascribit. Baleus, Cent. i . c. 3r. Non acium,in Germaniam Gregori secundus designauerat sylesum, it omnia ad Romanae o togae firmam commutaret, alde licitus erat Bonifacius ille in eaDη-llione super Papae regno promouendo. CHibarum Sacerdotibus imponebat Gremanos, biolus iste ex Christι cultoribus, Papae cultores fecit , sicut cum Aetlsa nibus, ante illum, Autu sinus Moactus egit. Et c. IO. est . quδd docuit, ibatum Cle, io um, fatuarum Tenerationem , Romani Pontificis Primatum, Missas pira defunctu , gat ο-kium. Eadem habet, Cciatur. a. c. 13. Vbi eum vocat Maoum Pape solum. Fit ait, quod Centum hominum millia in Ba uaria , Pont eio characfere si auit. Foxus in
Acitis sivis. p. iis. scribit,quod λη facius duxit multas mouincia subaedientia Pape, O quod aut a fuit doctrinae disi O. Can. Si Papa, Et quod fait enaen , ac defensor retius Papisimi. Whit axerus , Controu. q. q. s. c. 3. Bonifacius, vulgo dictas Apostoliis . Greniano in direnuum es cur Papae militem. Similia habet Controu. t. q. s. c. Io. Plesleus, i. i. de M ista, c. 8. Holpinimus . parte I. Historiae Sacramentariae, I. 3. c. 6. p. a II .au, Magna pDrs Germaniae, a Fon facio IA ub iugum Antichris σ Ecclesia
Itomanae redacta fuerat: nimirum Franconta , Noricum, Bauaria, Turingia, Hasa axο-mae pars cliqua , Duci, Sti nia , m. Has Prouincias omnes Romana Missa ,al f uereremoni s lac Psiud nonachus desemauit. Simpsonus, i 2. Cent. s. p. 336. ait, quod Bonifatius miseeremsectus erat opinione purSator', inuocationis Sanctorum , enerati s imaginum i oe quod totum eius; ludium erat adducere Angliam, Germa iam, Gai
168쪽
liam, adsubiectionem Pontificis R Urani,stc formit te mesuper rione Rom, Ecclesiae. Angelocrator in Chron. Anno. 73o. 3 facis la Vindelico rum Synodum rei Dat pro Primatu L. Ecclesiae. Bonifacius ipse una cum suis Coepiscopis ita fi- .isi dem suam profitetur. Decrevimus haec in nostro S nodali conuentu , c confesti Ium, set j - Δm ,στηuarem c subiectionem Roman Ecclesiae De tenus vitensi ha velis e. 'si areo S. Petro, σ incario uxelle sub cr. Vide etiam eius professionem factam i7 Gregorio secundo, apud Baronium, Anno, 723. vel apud Illyricum in suo C talogol. 8. p. 662. , r. Contendunt aliqui hunc illustrem sanctum, fuisse Scotum. Caeterum, ipse- ..., ε' met Epist. 6. vocatW eruaculum remi Anglorum: dc est , quod antiqui Sationes quibus praedicabat solent ei dicere: De νηομη in σ de o egesimus. Epist. I o.ait, quod detore Aethrum natus, o nutritus e . Epist. 13a.ita scritat, laniatucir Ecclesia
a discipulis S. Gretorii constituta, ordinata fiat. Eademque verba repetit Zacharias Papa ibid. Ehist. t o. Cut bertus Archiepiscopus Cantuarienss. ibid. Epist. o. ingentes gratias agit Deo, quodgos Anglorum de Pritannia emiserit B saum imclitum Chilli malitem cum multu bene educatis, . optime mitructis disi palis. Et Mitro. Episcopus in Anglia ibid. Epist. 7 8.est, quod S. Bomfactus fuit decus G columen omois eis, nivm , quos prores protulit patria. s.Ludgerus supra,ait quod S.Bonifacius erat de re μιενερ i. i. te clorum clarisimumsidus. Idem testantur S. Vilibaldus in vita S. Bonifacij. ar DU delisertus in Martyrolog. Rodulphus in vita S. Lictae. Egiluardas in vitas. r- , . - 11 chardi. Et ipsemet SanAus Burchardus, S. Bonifacii comes & consanguineus I . apud eum, . a. c. ai. ait, VAUri xatione Anglu , ritu chrisi Philosiphus , omne alios ... ... pudiis c laborepraedicationis anteuenit. idem ait Florentius, Anno, 7is. Malme Musi L 3 r. buriensis, I. I. Res. c. q. Molanus in Martyrologio Belgij. s. Iuni, Chronicum
et ' Hildeshei mense, Annales Fuldenses, Annales Metentes, Annales Hepidani,
iis, Bellarminus inscriptor.esserit, eum fuisse, natione nilum. Baronius, Anno, i . vocat eum Magnum etiam , Germanorum 60tolum. Vide eunt Anno, 72 s. n. 13. ΣΘ..,' Et Gret serus , I. r. obseruationum invita ilibaldi. c. 3. ait, Patriam S. Bonifat Wiρ μυε. esse Angliam, d lucidius es , quam it longa probatione egeat. Serrarius, i. 3. rer. M
2. ia, gunt. De Scotia flete ,fabula edit. Idque euidens est ex tota eius vitae serie ,&Eρμris,.. stolia eius, ac familiaribus, seu sociis, qui omnes Angli fuere. Ex quibus refelli R potest Dempsterus, qui l. r. Historiae Scoticae, c. I3 o. asserit, selibra edito nouem . ' rationibu firmissimi trobasse, S. Bonifacium Anglum noluisse , sed Scotum, ex S. Mario inino, iginti ai s. Caeterum Marianus ipse, Anno.717. diserte scribit, quod B ni facius fuit, nati e Metius. Exemplar vero illud Mariani, in quo asseritur Sc , tus, corruptum esse ostendit Harpesseildus, saec. H. c. 26. ex vetussimo Manuscripto codice Mariani, ubi disertis verbis dicitur Anglus. Ruit igitur funda- . . M t mentum Dempsteri, & aliorum omnium, qui authoritate Mariani nixi, S. B ni facium Scotum esse asserunt. Imo ipse corruptus Marianus, & impressus B is 1 .. si eae per Oporinum, Anno, is s'. licet S. Bonifacium vocet Scotum, nusquam Au toxν tamen dicit, eum fuisse natione Scotum, prout dicit eum fuisse, natione Aulum his verbis, Anno , 717. Hure πο- πι, 'Nis quiris , o in Epistomordinaretur,ox. η.f. Bonifici' nomen accepit, Doctor catholicus, natione Anglus,primum Romκm, deinde, cum ' L. . aut soritate Gre 'r, Papa, in Franciam, ad praedicandum verbum Dei verit. Clarius
ergo, etiam ipsae corruptus Marianus, asserit S. Bonifacium esse Anglum, qa1m K ι-- .i Scotum, cum dicat eum fuisse, natione inum, non autem natione Scotum. At- 'i' que ita evidens est. Anglum eum fuisse, ut id fiteantur ingenui Scoti, ut Gordon in Chronico, Anno 7as. S. Bonifacius presister Anglus, accepta potestate a Gr oris Papa , verbum Dei annuntiat in Frisia cum magno uctu. Idem agnoscit Robertus Philippus-Serenissimae reginae magnae B ritanniae Consessarius , Simpsonus Scotus, ac Protestans, l. 2. Centur. 8. ait , Bonifatius natus est in Anglia, non longe ab Exonia, Nec Lelleas,l. q. Historiae Scoticae, ca. 6 o. aliter vendicat S. Bonifacium
quam e te sinismo sinquit J Mariani, qui ut vidimus nullum seri testimonium pro Scotis hac in re , sed contra ipsos.
6. Natus est autem S. Bonifacius in regno occidentalium Ansi Saxoniam. Nams m
169쪽
LAb Anno - 16. ad annum, 739. Lib. II. Cap. s. i SNam, ut habetur in Epistola, as. ipsius, habuit amicum Tinna in occidui laeti ui ibique consanguineam dictam, Ebbe. Et a Daniele Episcopo Wintoniensi litera commendat itias accepit. Praeterea Ninebertus Abbasi qui subscripsit Diplomati Regis In pro Monasterio Malmesburiensi fuit niagister Bonifacii. IEt l. i.
de vita eius dicitur, quod Milliosuit a rege saxonum re naute in Occidorali AEuζhae regione, Londinum. Canadenus, i. cit. Harpesset idus saec. 8. c. I.&alij aiunt eum natum esse Cridi ad ani in Delionia : quoaoppidum modo Kirton dicitur. Baronius, Anno, 739. refert S. Bonifacium conuertisse centum millia Paganorum. Et Anno., 7 7. Eius hortatu, Carolomanum, relicto regiae fictum esse Monachum. Et 7 sa. ex mandato ' Zachariae Papae , inunxisse Pipinum in Regem Franciae. 7. Hoc etiam tempore, claruit illastre illud Anglia: sit diis, venerabilis Beda, quem plerique volunt mortuum esse, Anno , 7sq. aut sequenti. Camriim, quia Epitaphium ipsius tribuit illi ter triginta annos, infra de eo agemus commodius. Martyrio etiam claruit hoc tempore, S. V Vigbertus , unus ex duodecim socijs S. VVilibrordi, de quo ita Marcellinus invitas. Suiberti,c. 7. R diadus, S. Vt Wbertum quem dudum nouerat Christianum, dira tormento iurulari tu te, qui continua ννασDeum exorare silebat, pro conquirenda palma Mari ν. Beda,l. s. c. io . ait. quos suit contemptu mundι, ac diatrinae serentia in duu : Et l. 3. c. 27. quod S. Egis tus , Anno, rast. migrauit ad re a caelotia, adeoque sub hoc Rege, de S. V viderico successores. olli liadi, videndus est Crant ius in Metropoli l. i. c. 13.
ὰ VIDAM ERUDITIONE CLARI IN LA N GLIA
tempore Regis Ethelardi. . M.tanus
terarumperitia , acri animo alacri sudio comparata. Vadatur sermonis mei veritatem, oς. eda, qui eo tempore, quo maxime sic turiebat literatis Britannia , ter nysmum rum historiam ela indan tulit,eligens nimirum in illo, authoritatem bene di si ναι au i s. --- propter imperium, oesilentiam perperam dicta emendandi , propter inrenium. Houeden,
anno, 932. Erat miro septurarum studio imbutus. Beda etiam, sub finem suae historiae Anno , si . l. . c. ait Aque hodie sepe sunt deorum Theodori & Adriani; s Vr ιιι dispulla, qui latinam graecamque linguam , xiue utpropriam, in qua nati sunt, norunt. Et Foxus in Actis, p. 1sq. IVnece ui fus, ρ ut i merem litus erat, ita ipsitiis tempore s Eo t. diuersi viri desti in Aurba si uerunt. Beda supra citatus testatur, qtiod S. Tigbertus Vir erat dod rinae fcientia insenu. f., m M a. De S. Bonifacij praefati eruditione,ita Othi mus in vita eius, tum mamma Eροπική ricae . Posis, tum Pu itualis intellirentic optata erudition potitus, adeo caepit haberi cele- bris, is fama vim docti inae passim dissus alios alliceret, ut hein eius reati eati disii plinam. P erom Daniel Episcopus Uentanus in Epistola ad Sanctam Bonifacium, apud Baro- nisi lenis nium , Anno, 726. ait, eum molli 'ciscientia , variarumque ii, tutum varia sitisse in- ssim signiter decoratum. Trithemius, i de viris illust. Bonifatiuinatione Ausui , is, in di-o uini cripturis docti simiti, ingenio subtilis, Αο πιο disertus. i Gregorius a. apud ' Auen- ζ. 2 . 'tinum, l. 2. Boiorum,p. 2 ig. ait, quod compertum habeat, eum si se irum eruditum, μέ ω' omnis chitinι humanique iustis consulti fumum : quod testimoniuin etiam reserunt Magdeburgenses, Cent. 8. c. ro. col. 792. ubi etiam col. 78 . scribunt, quod libu Ioannesmentra literarum , Sr mirumsanctitate celebris, a Bonifacio Salisbe et e habitare, s
cur Ecclesiiam illam regere, iubetur. Strabo l. de diuinis osticijs. c. i . testitur , quod S. Bonifacitis suit, tam scientia , q m tradu praecipuus. Radulphus discipulus Rabani, in vita S. Liobae scribit, quod S. Sonifacius ex Anglia , ex diuerso clericorum or
dine, nonnulus accersivit, dochas lege diuina , θ' ad praedicationem Ῥerbi, vita merito,ms
170쪽
mqueprilitate , id eos. Si Pson, Cent. 8. p. 33 s. ait, quod S. Bonifacius erat bene d fus. 3. Floruerant etiam tunc Fgbertiis Eboracensiis Archiepiscopus, Acca Epis copias, Beda,&alij, de quibus infra reseremus : Claruit etiam tunc Tatuin. Arcti lepiscopiis Cantuariensis, quem Beda,l. s. c. vlt. testatur fuissc, miram rolixone , prudentia in signemdacrisquoque luem nobiliter instructum. Idemque agnoscit i 'orkerus in eius vita Item Forther Episcopus, quem Beda l. cit. c. 1 9. asserit fuisse τι minscripturissanctis multum eruditum. Item Iglacus, qui testibus Magd buuentibus. Centur. 8. c. io. col. 8 s. in Theologia ita protressus hor, τι praealys excessester,multi Iubems isciplina viri diali evasinint. Item , me inus homo eruditus, disiendi cupidus. Et co 8 1 s. o bardus Abibas in Caen o Exestrensi, praeceptor Bomoc fuit. Cimbertus Episcopus Lindessensis fatente Baleo, Cent. a. c. 6. fut virturum ornamentu mansutis , prudentia , ac scientia compte adornatus. Et c. 7.cut bertiuGreuicensis , in narum artium vitione, mirum in modum proficit. Et c. s. Plegulam, homo ad hiero ab ipse iuuentute ingeniumparatum habens, reconditis naturae mystctys , it guarum cognitioni , prompta atque expedita ad I igilabat industria. Magdeburgenses,
Cciatur. 7. c. Io. col. Ia I. Brithii 'aldus, coma friptur rum, Ecclesiiesticis sit-mul ac Monachicis disici mu imbutus. Centur. 8 c. IO. col. 8i S. ' Tain intis , νιν religione acprudentia insignis , scrutiteris probe instructus. Ibidem, Nothelmus, fuit virer dattis, grauis : Bonis operibus Ucripsitsalutem. 5aronius, Anno, 73 . inquit scia-νuit Duddo abba, in Anglia, dias a celebris, quem de dubijs consuluit Bonifacius per li- terra. Eodem ath Anno meminit, Pethelmi Episcopi, quem ait suisse eruditione insit nem. i'araterus in vita Cut berti, n. I I. nominat complures Episcopos, qui interfuerunt Synodo C sensi, Anno, 7 7. alirque inquit complures, driri ,σ moribus probatis mi.
i. E Ceolrulso Rege praedicto, ita scribit Houedea, Anno, 76a. Multis
I J isse tur ab habitatoribus libui loci λ 'miraculis claruit. Et Malmesburiensis, I. I. Regum, c. 3. Vuanta meritorum gratia conuersa --, tolantur multa si Via d
missa miγacula. Sed multo illustriora sunt miracula,quae Deus per sanctos Anglos extri Angliam hoc tempore operatus est. Nam c ut refert Marcellinus S. Sui-bertus per Angelum e carcere liberatus est 3 ipse mortuum suscitauit, paralyticam sanauit ; caecum illuminauit, Daemoniacos curauit , ac vivus ac mortuus insignibus miraculis coruscauit: Et primus fuit , qui ' solenniter in sanctorum numerum relatus est. Magdeburgentes, Cent. 8. c. Io. coL 32 scribunt; T biam Roffensem Episcopum mortem Obiisse, Anno, 72o quem agnoscunt Dein rebum cumθυε miri leue asse σ ct ruisse mirac bi. Papisiam autem eum fuisse, constat ex eius ruasistro, S. Theodoro.