De canum nominibus Graecis ..

21쪽

0nim est hii tibi tu esse diiudicandum putet, propter

appellandi Sunt, quo 00J0rius quisque ooatus Xaudiat nee tamen brevioribus, quam qua duabus Syllabi en Untientur, sicuti graeotin est σκυλa , latinum ferOX, grae- eum dZ 0ν, lutinum color, vel femina, ut Sunt graeca Urc0Γdri, ἀλλ λὶ ρ 0s xi, latina lupa, erVa, tigriS. A000d iam ad 0s ipsa hoe pusculo tractandas In quarum divisi0n proptor a mnia qua dolib0randa putabam priusquam ad singula progred0rer, difficultates haud Xiguas inv0ni. ossum dividero eoutus formam, Aed ordines sae0r0 X forma olim fortasse nece arium et Deil erit, qui nunc si doctrina grammati ea Status fieri non pot0st' p0ssum divid0r0400undunt significationes quaesti0110s ita institutas r0petition0s numerabiles postular et robus critie constitu0ndis obesse lue clarior. Itaque 00nstitui 110mina o ordino tractanda, ut primum

de iis agatur, qua singulis locis collocta inveniuntur od l0eis ipsis, tum d disp0rsis at tu singillatim inven-

22쪽

tis, ita semper, ut significati primitiva quaeratur qua- tonus uri 0test ac tymologia nominis').S0d initium facere iuuat illo n0mine, qu0d ut in antiquissimis si et significati0n accentuque in medias re no progredi 0git, υργος. -υργος inv0nitur notissimo ill0 0004 291 s. ubi canis Ulixis moribundus inducitur

23쪽

indicare posse nisi celeritat0m constare puto. Sed praeterea

dictum βοες αργοί ' 39 de bubus, qui mactandi sunt; αργχην χυν aquila unguibus 1lar in aura o 161, t iam

c0nstat hie d color quodam esse Sermonem. Oritur

24쪽

nonnulla omnium oration digna asseramuS:

25쪽

tim xplanatis sedeamus iam ad nomen proprium a quo profecti sumus atque scrutemur quat0nus usus adi00tivi Congruat eum natura animalium nominatorum ' ργος

d eunibus usurpatum.

27쪽

tatissima ert eanum Domina erat.

Sod priusquam ad alia nomina eoodani pluribustraetanda ros magna et graVitati et difficultatis, mutatio ad 00ntus, qua 110n 0lum in ' Ἀργος obsorvatur,s0d, ut omnia hie 0spieiendu asseram, etiam in nominibus

28쪽

Sermon om Graecum in propriis, quorum formae eum dioetivis Congruebant, nolinasso ad retrah0ndum edonium, n0n ad prom0Vendum Constat Lehi S. . . .

29쪽

cf. Fie . . l. p. XVI. eo quam prevaria Videntur quaestiones, qua in his rebus diiudicandis a0001itu appellativorum usu frequentatorum nitunturi Haud inutii canum nomina hue poetantia afferro;

Sunt

10γχι haud intellego . Omnibus rebus e0gnitis quid

statu0ndum vid0tur Substantiva appellativa, pr0pria faeta aedentum servare potuisse ne quidquam in iis oss0 mutatum tum praecipuo eum signification0m primitivam Servare et stendere ius intererat, qui nomina dabat Sive danda proposuit paulatim, eum genera Xistebant propriorum variis terminationibus formatorum, Sa0pius dupli00 forma ortae sunt, app0llativum et proprium puris formae, euius euentus igitur analogiana aliorum

30쪽

babilia magna X part tamen in quidem non poterunt adducere, ut arbitraror, app0llativa in nominibus dandis QSS neglecta pr0pria, pin0r, hoc puScul traetata assu lini docebunt, nomina X app0llativis esse leuia n00 adpo a a Gra00i 0ss repudiata, ut iam nil antiquitus opus esset anon ingenios in Vent qu0 appareret, formas esse deeurtatas, familiare quodammodo Sonantes. Quas iam antiquis semporibus 0Xstitisse haud 0go multum valuiss0 ad 000ntus r0trah0ndos in ulla dubitation0 Confirma Verim. Multorum propriorum formas fortuito e ingruere eum app0lhuivis iam supra diei iam. Sed comm0morata, qua phiribus domonstraro ooloe mihi non li00t, si ut d lio minuni nominibus parum apto diuta vid obuntur, attanion do an uni nominibus futuros esse Spor qui aecipiunt. C finem liuius apitis. Ci0d 0g0, fuiss app0llativa inter nomina propria Gra00orum, isi praeeipii adi00tiva antiqui t 'inporibus, qua0 quid 'm novimus v0t0rum eriptis, hominibus non una tribuebantur uredo a pra0sertim significati0n per-