장음표시 사용
3쪽
HABITA IN ACELLO PONTIFICIO IPSO PENTECOSTES DIE
ALEXANDRO MATTH UO EX DUCIBUS OUII
ANNO MDCCLXILROMAE , ex Typographi Josephira Philippi de Rubeis.
5쪽
mae olim in templo In Iae religiose feromatum ignem nescio quem, eique muneri nostissimas virgines praepositas fuisse accepimus . Id haselatur publicae salutis atque imperii pignus certissimum . ita in re magisne impii an ulti fuerint isti meteres , non facile dictu LI. Nam neque fas erat, id, cui nihil san litatis inesset, tanta ceremonia cuHodiri, nec dienum caetera populi romani sapientia , in eo, quod tam facile ipsum extingui atque opprimi posset, perpetuo mansu- a rae
6쪽
pse urbis aeternitatem offocare. δε olis enimeter B P. quorum ahquae , ac tili praecipue, cujus primae in Ecclesia sunt partes , icet hoc ira cum gloria praedicare . Habere nos ignem coel Iem ac divinum non no aliquo in templo conclusum , sed in animis longe lateque susum , quo publica sa-
sis contineatur, quique fit nobis non tam pignus, quam caespis perpetuae incolumitatis . Hujus widelicet ignis ad Lentu aliaque illapsu in corda trepidantium ChriHi discipulorum Eccleta primo II conHituta , ejusdem mi seretata eL jam saepenumero seretaturque etiam nunc , o seretabitur in omne reliquum tempus, quidquid ad eam evertendam me mali deia mones , mel nefarii homines moueantur . Semper enim eatum hunc ignem in Ecclesia mansurum esse tum divina oracula isIHantur, tum ilia ipsa flammae species declarat, quae nou modo subito apparuisse, merum etiam sedisse dicitur L it L veniendi celeritas mim, manendi mora Habilitatem indicaret. Quae utinam mihi , te audiente, agere licuisset, quemadmodum erant agenda , graetiter o copiose . Verum quid facerem in tantas temporis anguHias compulsui Feci id, quod necesse fuit, ut indicarem tantummodo, quantam dioinus ilia ardor nascenti Ecclesiae salutem adtulisset, quamque esset aequum eidem nos con sire . Nunc oratiunculam paretam oppido atque inopem inscripsi tuo nomioe, atque ad te adlusi. Fortasse parum Derecunde. Verum hoc ita seri e consuetudo poHu-
Iat, o humanitas tua patitur quam tu nimirum ex an L
mauis eximiis mirisscisque tuis Dirtutibus mihi amdiu Lxime ignotam esse Toluisti via ego hac inquam una fretus tili, cujus cerae dignitas majora poHulat, hoc quidquid ess fuculpatiuncutae, dicare non utito : tuosque sancilissimos pedes exosculans, Deum oro, ut te reipubficae s o quam-Hotissime incolumem seri t. ORA
7쪽
Ure ac merito, BEATIssIME PATER, a
quam modo audivimus Evangelii voce jubemur omnem, si qua inest , perturbationem ex animo abjicere , atque ab indecoro piisque hominibus indigno metu ab
stinere. Non turletur cor meHrum neque formidet. Cur enim perturbemur, aut quem formidemus
si quidem ii sumus, qui esse debemus 3 non arroganti fiducia nostrarum virium , sed certa divinae opis expectatione subnixi, eoque freti Spiritu, quem scimus vocatum venire ad suos, quum advenerit, tantam adferre vel rebus salutem , vel animis alacritatem , ut ubi sit ille, nihil turbidi ac formidolosi esse possit . Cujus ego auxilii caelo advenientis, atque omnium malorum ac terrorum caliginem dia scutientis exemplum Hierosolymis editum hoc ipso die paucis exponam, meque, si potero , hos, qui adsunt, ad eamdem spem excitabo. Me quidem ea cogitantem, quae ante divini Spiritus adventum iacta est accepimus, miseret nascentis illius ec- a cle-
8쪽
clesiae, quam video, nec multitudine satis requentem nee animo satis firmam latere in occulto, atque angustis unius domunculae parietibus Contineri . Proh Deus immortalis iqui sui ille terror quae inopia, solitudo abierat videlicet is, cujus adspectu recreari, cujus oratione confirmari,
cujus praesidio niti solebant. Nihil erat uspiam tutum, nihil non adversum, infestumque periculis. Judaeorum quam
atrox esset animus, quam acerba in illos odia, quam imis potens immanisque iracundia, non ignorabant. Contraire ac repugnare nec audebant, nec Vero poterant doctrina eloquentia animi firmitate ac robore destituti ut nihil jam reliquum videretur, nisi ut flerent Orbitatem suam , secumque praeclare adium iri arbitrarentur, si qua ratione hostium vim ac prope jam intenta suis jugulis tela devitassent. Non enim erat verisimile pol se fieri , qui pastoris sanguine manus resperserant, gregem si alicubi essent nacti, ab illo ut abstinerent. O miseram, o certe debilem saepe numero imbecillam conditionem bonorum, nec satis munitam contra impetus perditorum miseram imbecillam ita credo: si quidem sibi fiderent, atque humanis opibus niterentur Sed longe absunt ab hac insania , multoque firmiore in loco spes suas collocaverunt. Habent, habent, inquam , in caelis omnia suorum incommoda scientem , iisque consulentem optimum maximum auxiliatorem, sospitatoren Deum: vivum illum vigentem ardentemque Spiritum qui ubi se incitarit atque ingruerit, citius omni spe omnique opinione salva sunt omnia fiuntque laeta ex tristibus, secunda ex adversis, ex incertis turbidis certa, expedita. Hoc vere dici, quae modo audiebamus gesta Hierosolymis, nonne apertissime , magnificcntissimeque declarant λFa Ius H, inquit , repente de eis sonu: Quid tum eo
9쪽
fragore domo concussa, caelestium flammarum specie coruscante, repleti sunt omnes Spiritu in tori discussae sesemidines , mora tergiversatio cunctatioque omnis sublata, mentes illustratae , ora patefacta , linguae expeditae injectus animis ardor incredibilis . Pudet jam privatis parietibus contineri provolant in lucem , in forum, in concionem ; clamant, vociferantur mira sententiarum gravitate,
mira vultus atque orationis constantia. Quid Judaei, natio tam dura tam contumax conantur initio nescio quid nec desunt, qui rideant homines sapientissimos, ea, quae loquuntur, non divina oracula, sed vinolentorum loquacitatem esse dicant sed continuo Petri oratione, quasi tonitru Omnia concutiente, perculsi mirantur, tacent, laudari eum, quem cruci Txerant , Christumque ac dominum perhiberi, se contra objurgari , ejus, quem divinis honoribus colere debuerant, interfectores dici patiuntur . Quid multa vidi dant manus, suique ac suarum rerum arbitrium permittunt hominibus, quos paullo ante contemnebant, UOS
Oderant, quos omni supplicio dignos judicabant. Quid faciemus , inquiunt, miri fratres non modo fratres appellant, quorum sanguinem antea sitiebant, sed sibi eos demonstratores ossicii, moderatores, magistros, ac prope Ominos esse volunt O mirificam sancti Spiritus in mortalium animos irruentis vim atque virtutem l Quam facile , Omnia a metu ad spem, a maerore ad laetitiam , ab interitu ad salutem traduxit quam repentinam rebus desperatis ac perditis adtulit medicinam i quantas res quam cito effecit Rudes illi ac jejuni bonarum artium immensam doctorinae vim animo complectuntur muti illi elingues omnium linguarum varietate loquuntur: timidi illi ac periculi metuentes celsi erectique ambulant , adversarios adoriuntur, pugnantque tam strenue tamque animose, ut in prima illa
10쪽
eongressione tria sermi hominum millia arma abjicere, ab que ad eorum partes transire conspiciantur . Haec facta sunt citius quam dicuntur. Primus ille dies nondum abierat Chri si jam nomine ac laudibus omnia personabant ;Christi assectae mirifici ac divini homines habebantur Christi ecclesia Hierosolymis id est in mediis hostium castris triumphabat. Quae nos jam enim dicendi finem faciam aequunta,
est, saepe commemorare ac perpetuo meminisse nec solum eorum, qui primi tam praesenti divini Spiritus auxilio laetati sunt, sed nostra etiam causa laetari vehementer; quibus idem praesidii paratum esse videmus. Quem enim illi habuere, eundem nos habemus auxiliatorem, patronum patrem in quo erant illorum , in eodem spes nostrae sitae sunt omnes. Is dum aderit, oratus autem obsecratus nunquam non aderit quamvis omnia inclinata ad ruinam de prope jam lapsa videantur, magno erectoque animo esse debemus, sperare mestora, nihil periculi sermidare, nullis hominum minis ac terroribus perturbari. Dixi.