Specimina et elenchus exemplorum quae in Pomerio Serm. Quadragesimalium et De tempore fr. Pelbarti de Temesvár occurrunt

1쪽

ROBA

2쪽

PRESENTE TO

PROFESSOR MILTON A BUCHANAN

3쪽

λέSPECIMI ET ELENCHUS

5쪽

EXEMPLORUM QUAE IN POMERIO SEHΜ. QUADRAGESIMALIUM ET DE TEMPORE L. PELLARTI DE TEMESVAR OCCURRUNT.

7쪽

FonteA. ex quibus auctor Pomeri potissimum tauriel, ut sunt: si Speculum Xemplorumu, amplissima huius generis narrationum

colle etio, iisdem sero annis quibus Pelburius nost0 1lorebat, Om-ΡOriuia : Vii: Patrumh, sub quo titulo u semporibus . Hieronymi

Variorum auctorum eripia se adsem materia Olleeta sunt: Dia

Eam ver muteripe varietatem, quum haec Xemplis, quorum nonnulla ad comparationem qu i dicitur litterarum haud parvi momenti Sunt eomplectuntur ulter Inde rerum et nominum lueu lenter ostendit. Sunt porro quae dum inter a narratiunculus. Ut inprimi interius, qua auctor sabulosa S i et sabuloAe narratas iv0l paraboli eo dictas, denotat, quia partim e sontibu remotioribus, partim sero corali traditione Sumptu SS Videntur. His enim distinetum quendam Sui generi Saporem ineSSucomparatio earum eum alii8, plus vel minu Similibus narrati0nibus

8쪽

adnotatiunculis pro semporis ne loci ratione quam brevissimis illii stravi. Commoriturium ampliorem ad ns olburti sabulosas narrationes privsortim ad subulum It stititie et lilii stiliae longo luto quo divulgatam, necnon u)υγbi. ruri et incidi. Confessio iis uuimuli tui. Ollae luctis Hie . in disserinii ono qui ossicia Aenduiniere sodalitutis nivorum hungarico conscripta invenire Ot0Η ilii Ai

quam obliviseeris me olburio sumpse fidum Aeliuium itum in

excerpti man Si 880, mn Ximeque ut par orat in iis, qui verbo advorbum descripserim.

l. 'mni ne I mi Ih, Rem ut Pus h. 8 . Exuui pluui nil id arratur parabolicuiti. Naut iit ,hilosoplius ait: Exompla iliaidem Otii iuri Sa lio On iluod ita Si Di, sed ut addisconios addiseant. Est autum similiti l talis, si uid quidam dive et in iiiiiiis habuit servum idolum o iustum Aecidit, quod servus die quadam coram domino diceret, quod iustitia otium in hoc mundo irrevalet, quam Diu stitia. Ad quom dominus ait: Non st verum. luia liis prospertitur homosior iniustitium, quam se iustitiam. Contention motu obliu avomini Diu uiuo tuli acto, quod si servus illo in hoc probando iraeualoret doluinus suus tenoretur ibi dare C aureos florenos. Si autem dominus robur ficontrarium, Servo eruero umbo oculos. Verunt ergo, ut de hoc uni oron iudicium Venerunt ad quondam magnum mercatorem, a quo interrogav0runt. Illo autem respondit, ii od iniustitia prae valet si Dim ego. inquit, omnia iuSto emerem et venderem depauperarer Tune dominus ait sorvo Eeeo ordidisti oculos, sed tibi adhuc parco. Requiramus plur0S. Vonorunt ergo ad iudicos Illi simillior ressionderunt contra iustitiam. Itorum onerunt ad quendam magnum piscopum . illo fiam tonuit ro- spondondo pro iniustitia. Venerunt ad regem illo similitor respondit. Et sic dominus umbos oculos servi cultro ungondo transfixit Sod do danto uetes visualis glaeie intacta permansit. Tunc illo enu atus extra civitatem ambulans, cum sol baculi devenit sub quadam arboro, it ibi se posuit

9쪽

ad itioseon dum tristis. Media aut om nocte superVenit turba daemonum, o itulum super illa arbor eonfodendo faciens. Cumque singuli sua facta mala in mundo referroni, unus daemon dixit: Ego feci, ut praeserro tur initistitia iustitis sic et sic. Et prin eops daemonum illi statim coronam dodit si s eum sedere fecit in throno. Cui ultor PDion invidon ait Certo in o modico illo si honoratur. Ego Sub Sta arbor scio talem osso

herbam, quam Si 90eus apponeret oculi S, Omnem Sanguinem Xtraheros, vultiora curaro et illuminaretur. Sicque daemones abscesserunt. Time

emotis hoc audito invocavit deum se coepit varia herba sub arbor do corpor et oculis applicare, et de dante repperit unam inter alias, quam applicavit se sanatus est. Rex habebat filiam, quae sanguine oculis obtoetis erat quasi caruere, ne curari poterat. Intravit Si ad regem et promisit quod illam posset sanare. Re nuto promisit eum sibi dare in coniugem, si sanarsei. Et sic poesset eam eum orba prs dicta sanavit et alia in

dom illo dominus suus iudiens, ac eos sit ad istima et interrogavit, quomodo Sanutus fuserit, illoque narravit modum, quod ait, tali arbor habersetur talis herba, quam tam n idem non ostendit. Unde illo ex avaritia, ut poss0 por orbam ditari amplius ivit set baros orbas coepit decorpero ac temptare Aecidit quod immo num turba ut prius supervenit se dix0runt: id se amus, si aliquis si sint, arbore uias enitans nam uidem non conspoximus, set si ille cimeus nos Disellit. Und di mono videntos istum ibi esse, apprehendorim et idem ambos oeulo omnino eruerunt. Sicque patuit, quod iustitia, eo ad tempus Opprimatur, amota Osto sublimatiar, o iniustitia finalitor hominori per let, rat , a tot in Christo Judinis. ergo homo, sequere iustitiam.' Fabrata similis in eod. at A: De. XV. n. l l . ΠR Nnt muli g. qui. Magistor Aopinnus o Avianus inseribitur. is 2An Iusti iam sequere, remm c me le trem Si mala te eo piunt, te deiis his redim t.

Hi an 'tor monot os, ut iusticiam se veritatem Sequam V . . .

2ob Exemplum sopiani do seritato ot nisi talo. Duo socii transi sentes Romam soceriint ignia pro oculis Minor tenuit falsitatona maior uoi italom tali condiolono, is uod eui eum in tor ostimonium portii buserit Dolitabis otia muni do suo opere, ut alteri oculos rueret. Et rota iter in torrogabant Nitos in ciuit ut Roma, eum quo melius tomo posset or- transtro an cum veritate vel falsitate. Et anno i Xomant, quod utiquo salsita pronato vovitatum. Et si Falsitas ruit oculos oritati. Et ae0bat cocus ad deum suspirando. Cum autona sonator luidam Romanias dormiret, apparuit o ungotiis domini in sompni et dixit ei: Ecce rogomnon in boti in ciuitato. Matio alto largo Vado ad portam socio Sum. Otitivonio ibi unum secum o recipio do ror coli, sui At ii tilia, set unge oculos ius, o videbit et ipsum ligatis in regem. In autom rex, qui

10쪽

fodit ad O voeari illos Omnes et dixit Potito inie Hiil vulti , et Promitto duro priri P0-tonii, is uod olit, tu,suod qui posterius potiorit, ilias luna dabo ei l. illi istium pri Dio et tortio similiter dupli tan

i ti plura aecipiolatos honorabiliores rosularentur, allogavit, quod

piditat ductu nit, Se plura aliis volt habere ergo nollet osso in o tendo rimus. Quibias ro ad suiuuit Vonit in uidia tristis it eius pro eo, quod alius ei uium duplum alius tris, am ob sebui aboro,