장음표시 사용
491쪽
DE JURE RERUM CORPORALIUM.&e Me
no nurum, sed dominus in suo fundo quiliabet impedire potest, ne quia illuc ad venan in proe lata
Cressimus igitur, idque E supra diaetis patet, eum qui imperium maris semipare potest, aeque dominium ejus acquirer posse, si velit; Fadio enim opus est animique declaratione ad occupationem utrius-quePese
492쪽
aue perficiendam , sicut Romanos marium diterranei imperium occupavisse legimus eoauod mare suum, τῶν Pa --, οπι--,ών - μάλασσαν sibi υπήκουον mare terram'
bubdidisse fersiam , ut haec a Seldeno ipsoque rotio addueta sunt, de quibus isosuimus in M. . APresso L . t. At dominium ab iisdem non fuisti,
nec a populo inuveris, nec a sinsulis vindicatum, quando mare jure naturali omnium hominum commune tradunt in . r. is Ἀσrer Assis passim alibi certum est, ut G otius demonstraitis d. m. .es. m. s. ε in μri lib- , ut hoc repetamus. νη
' Sed non adsentior idem quod imperium maris facilius quam dominium acquia posse tradit in s. s. duodem cap. Quippe in summa controversiae, quatenus haec ad
ἀ θνα-ώ, -- πώ σοι sisHiriciari mi, nim ru in lucem accendent iliaem pertim so k- p. it. Non ambigendum est, eum possidere contiquo, qui ita rem tenet, ut alius eo invito tenere non possit E p. I . Dicendum est, potestatem aeme finiri , ubi finitur armorum vis. Etenim haec possessionem litetur. 1 Ex - ,δε in relain per ea - φ, in mare meaiserraneum sens olim in domini.
--, mira custoditum a cla-- --. Uurparum. 3. V . per salis, inmo dum sicis p.ri. Si quis vel una stapha occupet mare, non occupatum uos sessum prius, isque mulem scapha domini animo, pergat navigare idem mare, non ille nisi iniuria eo submovebitur , non secus ac si quis occupato post primam communionem sando invitus depellaturine. Neque enim conripi potest , αν modo una s--εν- - mare ac pare, aut salum anem maris. Et poti- nec concipis, a s modo marigatione piarium etiam nasium pino mari dic-ur esse Hus a. ει--m reserandum quia ait μυ in με. Me ac quemvis alium herum maris esse, si occupem, herum manere si insidere ροrgam. Suri enim onaui es aes m tur, impossibiles. Et non iamtur a. hista assenionae clarissem Viri cohaerare eis in qua habe p. o. Vinum oceanum non occupari ceri possideri non posse , res est oppido manifesta omnes quippe omnium Principum naves ei possidendo vix ac ne vix quidem sissecerint. Qui vel mare Adriaticum magni oceani extinguam partim aismo hodie Princeps Massibus suis recte custodiuit ας.
493쪽
rus publicum pertinet, sussicit, opinor
regibus isopulis, qui leges aliis populis
Praescr,bere volunt, imperium; dominio magis ad privatos pertinente. 3o. Nec committendum, ut ex quibus locis dominium maris probari posse negavimus, ex iisdem imperium adstrui concedamus, cum per easdem rationes, quibus minium resellitur, imperium qu resistasi possit, ut ex iis, quae a. c. i . .egre ad Seldeni argumenta respondimus, intelligi potest. i. Sane , quantum ad oecupaeionem a tinet Nam de consensu vicinorum diversa alterius vicini non tantum expresse, Verum etiam,tacite, per patientiam temporis immemorialis; si modo altera stus imperii interim usurpaverit: Quo sensu reipubL Venetae imperium in Adriaticum mare vetustate subnixum fibrae defendi potest.
31. Loca Grotii peculiaria d. c. a. s. II. quibus probat, olim foedera fuisse inita, quibus sociis navigare permitteretur,per mare, quod ad alterius pariis terram pertine rei, quid aliud illa fuere, quam conventiones de non impediendo transitu per aliquam maris partem Nam quod mare medite .raneum populi Romani esse dicitur, hoc adserte sit ratio quatenus vicini possunt re exceptiones concessas resetendum est: siqui-
nuntiare iuri suo, quod ipsis in pariem a Ddem mare illud undique terris Romarus con liquam maris sit eomparatum, in gratia sprehensum fiat.
DE JURE RERUM, QUAE IN PATRIMONIO
De jure rerum hereditariarum n. I. a. 3. y I .animalium amissorum,n. 4-t. rerum pro derelictis habitarum & deperditam n .H-I8. De Thesauron. ip de jure rerum sacrarum acclesiasticarum ubi, an hae mutata religione, alienari, vel in promiscuos usus converti possint, copiose varie iusdisseritur. n. a. II. I. GEquuntur res, quae in patrimonio esse I esse in patrimonio palam est, ideoque nuli desierunt, ad tempus vel in perpetuum luin dici nil vetat, I communes sunt in Prioris generis hereditarias id est, res esse negant, quia tio fiant occupantium, reditatis jacentis, nondum dirae,in res de utique res hereditariae. relictas esse diximus. Illas in praesenti non Atqui in se confideratae, fi maneant ta-Μm les,n. r.m nihil vetat Mini inia ris non rem is essent' - - --
494쪽
Ies, eodem loeo sint, quo aeterae commisenes, quarum tu fisco acquiri solet ubi eam fisci us non est stabilirum in tali s oe-aupanti cuilibat, inique, si ab herede aeon adeantne seciis ac plerumque fit, aequiri
is non transferuntur in alios , hae in emisimprimaevae commimionis reverti videmur, ε. Nam etsi verum esset, quod illivo ne, Mutis animafibus competere aliquid anal gur rationis, ris, attamen dominis ει- gae inrentione non magis quam homines filia ducere se possent; et nihil interia certivae'. quam feras eiusmodi vagante Hr se tiam fieri capientium. 7. Grotius rerem, quam Diuris Roman. auctoribus Se nos ejecim , ausam hum.
adeoque fiunt coipantium D πirrrendi j acquisitionis, ait esse dissimhatem de despe-c ausa vel modi sunt duo , defectus successet rationem remperandi seram, in dominio, risu derelictis, idque tam in rebus aut sed neque hanc sufficere videri, statim viamatis quam minimatis obtiner extra quam debimus, Boi m M. a. L. . Iovidelicti, si res ipsis pereanti t. Dicendum iotin , promiscuam emi M vero in rebus animatis a Leriam' di feras iacultatem non recipere diserimenustentio re dioinvito sublectae pro tertiacat veteris domittit, quo in usdem generio in amittendi dominium haberi potest des animalibus infinite vagantibin disereni a
iure gentium quidem non videtur. Nec . queat: a quaeratio iii hominibus aliisque re ni homo redactus in dominium, ex causa biae, quae facilius discernuntur, aliter se ham
ure minum justa se fuga domino subduce aet, aliterque etiam in ipfis feris, fi qua re potest,m redierit in Patris iure post i torqui vel repundias inscriptum habueris liminii, vel ad gentem, ubi libertas iptitu vetoris memoriam domini. re competit omnibus de fingulis humani M. Porio, de emis suceinbris facit u neris consertibus, quo eas ipse fibi homo
stituiti R. s. Ergo, quod Romani iurisco alti gentium smodi res occupantium fierea minuam in feras amitti volunt, ex eo quod ita Leonspeeti dominorum , evaserint , ut diffieilis rami sit persecutio, quasi libertamin hoc modo acquirerent, ad uris amitte
di rationem lassicere non videtur. res nullius censeatur, fi quis sine herede fit serious adeo ut ex fimplici ratione ii εἰ nisi cympertum esset, perquam raro id usu venire, ideoque a magistratibus in usum heredum emergeritium, sequem mulas se, ratio di istaretio. Quod si plane fiat, ut successores nuti
496쪽
M, LIB. I DE IURE CIVIT. in . N. CAP. III
memoria non extat. Aequiritur etiam inventori secundum simplicitatem juris gentium, quam Romani δ qui institiita illorum exacte ferreant, Frisii sequuntur. Alibi isto
sere, ut reliq- res his , addicuntur. Plura in hanc rem collocavimus in . cap.RxvII M. iv. Dire --.ao. Hactenus de jure rerum, quae ad tempus in patrimonio esse defierunt. De rebus in perpetuum exemptis, quae supra sunt expositae , sacrae, sanctae de religiosae, quid juris sit, ex ipsa rerum differentia superius exposita colligi potest, non dari consecrationes rerum, nisi in usu sacramentorum fidei,tempore Novi Testamanti 'lias res mobiles ac immobiles consecrandi usum esse meriamonialem hodieque superstitiolam. ai. Proinde res saerae omnes sine eeel fiastici juris. Et quia celeta jus universitatis habet, ut supra demonstravimus, hine bona ecclesiastica, tam quae sine medio eul. tui divino adhibemur, quam quae ad semptum, quo res ecclesiastica sustinetur, praebendum serviunt, habent ius universitatis,&quidem talis, quae causam habet perpetuam . silutarem. 22. Quare . alienatio sine discrimine iuris Romani, quod res sieras nonnisi casi-bhis exquisitae necessitatis, Ee lesiastieas ob utilitatem alienari permittit Nos ris sio. squabiliter fieri potest atramen animo non inminuendi, sed ut ecclefiae consulatur ac utilitatis causa. a3. Ex illo principio decidi potest quae-mo magnis animis in Belgio imprimis agi--α, d medio rite hoc seculo,an respublica de bonis ecelesiasticis arbitratu suo disponere, via in prosinos usus ea conferre possit. 1 . Non posse, statuendum est, quia nee aliarum universitatum bona Meeps bivindieare potest Ecclesia autem non minus habet juris, quam civitates 3 pagi finguli que familiae habent uuibus relicta bona nullo modo adicias. Idem iuris coenobiis de orderis, in res olim iquisitas,ubicunqt locis, ubi institudinum non probstatvaesii.
bona es res fitas habenu in ditionibus protestantium, quominus illis utantur di fruar eur, nihil magis obstat, quam quod singuli patresfamiliarum jus rerum in diversis regiis ovibus sitarim non amittunt, sine respina resigionum,quas apud se profitentura idem uue iuris vicevere orotestantes habent in
at. Sed religiones in patria prohibitae
ranquam universitates interdictae , fi domi non possitne habere eommunia bona , non habent rationem id ius alibi locorum exigendi; quia jus personae inde ab initio non habent,ac ideo id alio versam diffunderem queunt, nisi ex speciali indulgentia. 19. Cum alioqui jure gentium civitates id tacito consensu passim observent, ut ius aliquo loco legitime acquisitum ubique proterit
497쪽
DE JURE RERUM, QUAE IN PATRIMON. - 46i
tigitimo agnoscatur, ut loco deinde proprio videbimus. 3o. Quod igitur jure Romano proditum est, utilitatis causa res ecclesiae vendi posse iocum etiam habeat in ipfis templis 6 vasis sacrorum; ne de altaribus de donariis dieam; quorum illa, post sacrificium erueis, nulla sint aut esse debent, haec fiunt eeelaae4 in
usum pauperum cedunt, quorum gratia quominus alienentur, nihil equidem obstat. 3i. Proinde, si templa vetustate vel arctitudine eeclesiae nonini utilia, quominus, aliis extructis, alienari, in macelia vel ama mentaria similesque usias promiscuos converti possint, nihil iterum Ohstat. 3a Quippe in nihil sint altu quam lmea tuendis coetibus fidelium adversus coeli iniurias paratas cum alioqui coetus isti sibdio vel in horreo aut stabulo habiti, aequἡ Ω- fint, quam qui in magnificis templis
33. Bona templorum ast ecclesiasticis equi- - disterni solent,ut pleris ;locis a separatis
etiam oeconomis administrentur, ut tamen
hoc, in modo magis quam in juris specie constat, fi templa vel ex opibus ecelesiae, vel ab aliis animo donandi ecclesiae, structa fiterint.
3 . Ex his non difficulter, quid de iure
bonorum ecclesiasticorum, si consessio stigiolus mutata fiterit, existimandum sit, intelligitur. Eifi haec res seperioribus annis ingentem cum in Germania, tum in Belgio controversiam, nune aliis iubtilioribus obliteratam excitaverit, modo tacta, sed ple
nius exequenda.ctu reipubl. ecclefiae, quam ratione divi sarum in ecclesiis consisionum. 36. Mutata resigione, quod sepe fit etiam verso statu reipubi imperantes is esse putant, celesiae bona sibi vindicare& ecia riiare, ut Vulgo loquuntur, quasi causi proprieratis ob improbatam religionis conis sionem laborante, iuxta rescriptum Hon Hirae Theodosii, quo se loqunntur omma
loca, 'asacris error peterum deputasis , --
a res be-- sociaria f. C. de Pagam indicante rubrica de geruitium sieris id esse accipiendum.
37. De Christianorum dissensionibus aliter statuendum; per eas non mutari mee-clesiaes ne quidem si in deterius mutata sit consessios non magis quam personae aut δε- miliae suum jus quaestum ob ejusmodi causas adimitur, utique, si undamenta Christi nae fidei non penitus convellantur. Θ38. Multo minus ecclesiae res publicari
possunt, ficubi emendam sit religio Q nmelius Tesyrmata fiterit, quod semper, si
rectores ivitatis habet consentientes, pro certo habetur at in consequentiam juris e tem praesumitin
3'. Idque nee aliter se habet, si aequitationes, per vir illabosia ecclesiis addicta sint, vitio aliquo siperstitionis adsectae s erint: Nam vitio deterso, manet proprie. ta ecclesiae, Musus superstitionis in alium illi adfinem sed vitio carentem tranDut tur, quo pertinet argum cxvi fae Urset. o. Plane, quominus in desensionem ecclesiae & religionis , bona, ilibus ecclesia
B.37. o convellanturi Sed nec haec satisfacient assentientitas, sed intista erunt, ' reponim t. Nam r. cur non idem liceret Principi in re onem haeretiea- aut hetera x m. quod leuis Imperatorib- Romam in sinisam Sancorio posterioris riserti nusi esse potest si Pam,quod religio rata fi erro ab olisua. At hae rati minea eri sonera religionem pseud Aristian m prohibitam. Com. Ammmem i,fra, AEu mutatio, nisi fundamenta Christiam fidei non penitus eoisinantur,explaeas obsecurumseram obsecuriem, quia nonaeum eoassienerint,isee seriis consenient Doctores ita acem tDc---ribendis articia με fundamentali .
498쪽
li, ipsius ecclesiae voluntate fieri intelligitur, idque ita re M onsillimar. i. Proinde fine ejusmodi, necessitata vel evidenti utilitate , IJ fistus aut princeps, vel respublici de bonis ecclesiasticia in fraudem ecclesae statuere non potest, nisi iuris s. Melius quidem consilinae, ad e elefiam bona talium collegi vim reserantur; sed ut ho postuletur, jus periectum non probabile requiritur. 6. Videntur igitur rectores civitatis bi na monastica de canonica illis corporibus
potius quam libidinis sin rationem haberea abolieis quod an iure factum sit,uei sietis,
1. Quod si universitates sint aliquae aeeelesiam pertinentes, consorinationemra
men habentes separati eorporis, ut sunt monasteria, collegia regularium sive canonic rem, ordines sacri equitatus similia, eum ire permnae, quod est univeritatis, habeant
ab aesesia distinctum, ba dominia quoque
rerum, quae ad iusinodi universitate pertinent, diversa sunt. dominus enim ec fiastiearum. 3. Proinde, si tales universitates aboleantur, earum quoque ius de ominium κ- tingui consentaneum est, nec ad ecclesiam,
Quae personam habet diuinctam, transserti
videruta Non obstante, quod res semel ad pios usus stinam adproianos convertiis Id enim ut effetiuim habeat, per
hese non disquiritur in fiscum redigere
posse. si collegia illa maneant, e te
na nuneupatione de oeconomia, sedulas e mim primaevararae authenticus institue minesesiae reipubl abolitus iuerit, an his antiqua bona conservari debent aut possunt 48. Debere non dixerim, quia sublato a su pristino, desierunt egerinod fuerunt: ninusus in alium meliorem, ecclesiasticus transinutetur qu casu alet idem ius universitatis, quod olim fiat, ut de ipsis e siis, versa consessione, demonstratum esu '. in videntur, quia cum illa bona, deficiente persona cum firmant, in fistum redigi possint eadem ratione milibet alie, conliquenter etiam hominibus paedem no minis, etsi non ejusdem prosessionis, a primcipe concedi posse viaentur. o. Nec obstat, quod a pristiuis aucto;
sonam, cui domustum competat, exiliere mi
500쪽
Equuntur res, quae sunt in patrimonio, quatenus ad ordinem reipubLPatiimonium est
vel iublietini, et eum est via proprie tale , vel universitatis. Proprie, quod ad rempubi liberam pertinet: quam 4 patrimonium habere, vult
ratio rusus juristonsultorum in L L .F A. R. D. idque minus inexperuti habet in
universitatibus, quarum res etiam publicae dicuntur in I. V. de κλ& jure priVat
x. Quid sint publicae ac universitatum res μαρα- expositum est. et de jure ili tum in ordine civitatis agendum. Publieas osse duorum generum inde supina constata vel tales, quo rare U- est om-m, ut sunt porrusin flumina, vel quibus singuli non
utuntur, ut fisci res atque aerarii, quod dis. erimen ab Augusto inventum λεν - ον Θω eis magis in Diom, quam re, dedimus inpositum inparte I. Aurus. Δώ. s. c. n. 3. Inter publica prioris generis sunt fluminarae portus. Flumina scilicet, peremnia Nam torrentes atque hyemales, qui per aestatem non durant, magis sunt priva
torum, per quorum agros cumant, ut tra
mo, qui consistat in navigando pisca doque ; nam id omnibus suis ivibus commune voluerunt esse Romani, ε sicut in terminis primae ceupationis esse debeat. s. Quia tamen occupatio illa ab universo populo facta, eidem ius proprietatis praestat, non est dubium, quin populus eiusmodi leges navigando piscandoque imponeres' sit, quales expedire sibi putat, ideoque vectigal imponere invigantibus, exteros etiam navigando in eo prohibere queat, utiquo mereaturae causis sed transitus innoxios prohibendi usu non habet, multo minus uinquam plostuentem hauriendi , quod Latona barbaris apud Ovidium exprobrat, ἁ ν-γα---- - - ό. Piscationibus autem, nedum exteris, etiam svis prohibere potes , quemadmodum a pleris hodie consultum id mus , ut in fluminibus addix rint fisco Et non desint, qui in terminis primaevae occupationis ab universo populo
fame substiterint, quos inter Frisii nostri; quibus sufficere visum, leges imponere pisca
tionibus duntaxat generitin sereandorum causa requistas: et in portubus eadem libertas non placuerit, in quibus alioquin idem jus ae in fluminibus obtinere conse taneum est, & Romanis legibus obtinet.
7. An vero jus piscandi praescriptionibus subjectum est, ut si temporis a singulis occupari de in ius privatum redigi possit iditur in F ι.ε. a. essem de flumMe.
in lumine consideratur amnis , alveus , insula, ripa, de quibus breviterin distineri.
Prim de universo. . Flumen esse inter ea, quae a populo ceream regionem sua ditione complexo per universitatem occupantnr, superius dierim, t Non videbatur,exemplo viae publicae,quae v. nec controversum, neque dubium est, quin i sucapione vel praeseriptione a privatis axqui-priaistius scopus sit, in usu amnis promis tui non potest, ut in F sincitum est L a. ἀνοι a. Romani uiaem Romami eon uerunt, si anci cons tutam termisi 'μma occupationis abarimestio est Sane qua per unifestatem Oee pantae eor--- α regulariter ad unifestMem perimet, non ad fingulos,nisi ex ANntate uinisem ια ρα- tiari inde etiamsi emendan sequaen n. 6. .
. thius non habet hambet utique, quia denegatione hae nemini faeis injuriam, φρένες peccare contra Veia humanitisse. Masem dicendis undiae denegatibne, hau '