Sphaera Ioannis de Sacro Bosco emendata. : cum additionibus in margine, & indice rerum & locorum memorabilium, & familiarissimis scholijs,

발행: 1567년

분량: 248페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

131쪽

DE SAc ROBOSc O, c A P. IIII. v Etsemper in plenilunio, veI circae confingit eclipes Corret sis. Vnde cisi non in qualibet oppositione, hoc est, μ' plenilunio sit Luna in capste uel cauda Draconis,

132쪽

tia SPHAERAE IO AMDE Ec LIP SI SOLIS. quo is V m a tem Lunafuerit in capite uti in cauda Dr, is Walpsi conis, uel prope, vel ' insta metas Apradictas, er iusta. in coniunctione c- Sol tunc corpus lunare linterponetur inter aspectum nostrum Cr corpus solare. Unde obumbrabit nobis claritatem Solis, σita Sol patietur eclini Mnon quia deficiat lumine ,sed depcit nobis, proαpter interpositionem Lunae inter assectum nostrum Grylare corpus.

Ex his patet, quod non semper est ea fis Solis in

133쪽

DE SAc Ro B OS c O, c A p. LIII. II s Notandum etiam, qu,squando seclinis Lume, seclipsis in omni terra sed quando est eclidis Solis regno 'ut G. Iguam ino in uno climate est eclipsis,Cr in alio non: quod contingit propter diuersitatem opectus in diuersis clia missis. Unde Virgiliis eleg nti me naturu utriusque eclinis,sub compendio tetigit,dicens: Defectos Lunaeuarios,Solseuelabores Ge r. Ex Mictis patet, qu)d cum rei sis solis es et a Deumisit passone Domini, Credde inpa*io esset inplimbum Iti sti tuis, eclipsis non fuit naturalis, imo miraculos, ct contraria Huiu* ςtia

contingere. Q in historiis

suis memi-

134쪽

e . passime dixisse, Aut Degs naturae patitκη , an

isdicetursuperstitiosas ct damnanda velut μνα, sIacra doctrina aduersetame sicut Ptolemam dicit mprincipio Quadrimimu si ipsim via pssica,ct mo

do naturamaenimus accipere, nonsuper titio aut

ρον - ,sia agm sima doci rima , ct inter sacra sapientia ancilia raecipua apparebit. Unde qui omni super D tione di ssa, eam mesuerat perscrutari:multa, ct magna, mi'uescietrasubstruientia,2 quae in materiatis diui admirationem inducunt,ex ea poteriteti re. De nulis enim magiae sapientiam, potentiam, ct bonitatem Dei admir fAr, quam de coeliarum stastrorum ornatissima eo age, quae astrologia theor malitas coinqsitas Inter catera autem in quibus

liberas a Laee. Octrina Imperiali με domina s

crascientiae inseruit , otissimum est,quod circa maxiamum miraculorum tempus passonu Chrissifacitam, ct docet , ct monstrat. nc enim vi h Ioria tradit

135쪽

DE sACRO BOSCO, CAP. IIII. II die sancto Faschae: quod Exod a. quintadecima die mensisnimi iusis scelebrara. Cum igitur seupra

Astrologianos docuerit ech im, vel obscurationem Solis naturaliter nonpus Ueri msim nomismo ,scilicet prima die Lunae dum ima Soli contantita est:Ρ-quitur necessario quod ista eclimis Solis non fuit naturalis :Ρd ur e miraculose, Sseu ra naturam unde Eu in refert, uod phlegon qui obmpiadum egre- - sup utato t, libro decimotertio de hac erit sic ait Olympiade aοa. ad gna,ct excessens inter omnes, que ante eam acciderant defctio sit futita dies hor exta ita in tenebrosam noctem Perse , Utφθα .in caelo visesint, terraeque motus in P th nia Nicenae urbis multas ades uerterit. Sed,νt Origenes dicit,

Caesare, non tame expressit tu ui se oppositionem luminariu. Dion'sivi vero de quo textu metion cit, ct qui tunc erant in pto non Athenis. vi quidam putant,in Epistola ad Tolycarpum de Apodophane loquens, Eramue inquit, ambo apud Heliopstatim .amboque simul incidentem mirabiliter Soli Lunae

globunotabamus non ei eiusce coniunctionias tunc a

uerat tempus amgi rufiu ab hora nona ad Solis diametrum id est oppositionem addi feram supra

natura vires re titutam. de tanto Proigio' e-'ctus ad eos qui sicli aderant dixit, A ut vetu naturae Patitur aut muri machinadssoluitur. uia sidequadam occulta sieu ininctu omitust ancti redemio

136쪽

ΟrIgene1 tenet quod haec eclipsis non apparuit nisi in terra Iuda,

in qua Christus omnia sua miracula voluit ostendere: &hoc vult di

Cere textus

euagelicus, Cu ait, super uniuersam terra miscilicet Iuda.

mili confirmat per illud quod di

Citur tertio Regii cap. 38. vivit diis Deus tuus si est gens aut regnu , ubino miserit me domin'me' qua re Te te. Vbi intelligit de

gentib.qua me circa Iuda. Alij indoctores di

niversa tem

ra habitabili,super cui' hemispheri um tunc erat Sol.

o p SPHAERAE IO A N. tin istuc inque clausas aperuit unigenitus Dei filiis. ν nos perducere dignetur ille, in cuius nomine omne genuflectitur, ct sine e visit oe regnatDeiu

De Dionysio quodam Areopagita, hoe tantum in Actis Apostolorum Lucas scriptum reliquit. eum, cum Paulus Athenis Christum praedicaret, credidisse, & Christianum effectum suisse. Vide quid in illum locum Lau. Valla, &DesErasmus annotarint:quoniam dubitat non nulli an is Dionysi. sit qui apud Parisios pro Christo capite plexus sit: di cuius nunc reliquiae illic tam religiose col/ntur. Quod autε ad prodigiosas illas tenebras & solis in Christi morte desectum attinet, sunt qui illud Lucae. ἐσολ γώγ, A . de uniuersa duntaxat terra Palaestina Iudaeave exponant, licet Michael Syngelus Hierosolγmitanus πρεσΣτερος. cuius meminit Suidas in vocabulo , in eo libello quem de laudibus D. Dionysij Graeco sermone conscripsit. non solum Parisiorum Dionysium eundem illum Areopagitam esse putet, sed etiam defectum illum solis eidem Dionysio Areopagitae, & Apollophani cuidam sophistae etiam in AEgypto visum velit, cum illuc e Gaecia uterque philosophiae gratia sorte tum prosectua fuisset.

De triplici ortu, & occasiu

ane dat Heliacus quaedam siubuecta videre Astra, sed Acronicus nocte ridenda trisu.

FINIS.

137쪽

lonaris, & aequatoris sit inuestiganda.

ε μ' -- pstimo operi subjcere canonem,

tabulins, quorum diretitione quilibet m a regione, vel habitatione exaltam pomis inuenire Foti eleuationem,itemque ct aquatoris supra horizonta eminentiam, tametsi utriusique eademsit inuentio, licet non eadem altitu

do, ni ivbi Polus quadraginta quinque gradibus su

pra horieontem attollitur.Subtracta nanque aequinoctialis altitudine a nonaginta gradibus, relinquitur Poli eleuatio , ct rursum si Poli altitudinem todi a nonaginta gradibus, recidiuam habebis aquinoctialis eleuationem. Earum enim superficiespianae,re tum incentro mundi cauisent angulum: ct hinois ut quantum superficies Polisupra horizontem eleuetur, tantum superficies aquinoctialis a nenith ad horieontem declinet rut si Polus eleuetur decem gradibus, δε- scendet aquator tot gradibus versus horaetontem, eminebisque octoginta duntaxataradibim. Verum hach s in

138쪽

H8 DE ALTIT UDINISi 'bara materiali locum Aabent. Igitur Poli eleuatis certιm mumiri nequit quam ex Solis motu: idi hoc ordine. Verus Solis locin quotidie haberi poterit visam dicam , ct ex eo discitur Solis declinatior quasibtracta vel addita eleuarioni Solis supra horizontem,ostendit aequinoctialis altitudinem. Emta autem aequinomalis eleuatione: facile per eam deuenitur in cognitio

nem Folinis eleuationis.

139쪽

locum solis in meridie.

Aprilis. Maius. Iunius.

22 a

o 's' '

7. O

140쪽

Itaque DE ALT IT V D IN I sQVI US LIBET D I EI sE C V

dum tabulas Pruthenicas.

Iulius. August. Septeberoctober iNoueb. Decεber

9 28

II. I

SEARCH

MENU NAVIGATION