Poëmata Georgii Sabini Brandeburgensis V. CL. et numero librorum et aliis additis aucta, et emendatius denuo edita

발행: 1581년

분량: 580페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

de praestantia laudis ad quam pseuei

turus csset haud falsam cςpi coniecturam . Erat autem certissimum signum natur ςxcellentis & magni ingenh, Cupiditas ii mensa animi ardentis incredibili amore Iiberalis cognitionis & doctrinae eruditae, sibi ipsi irascentis in frustratione. Atque si di ego lacrimas eius & querimonias audiui, non procedentibus iis quae instituerat componendo aliquid Musici operis. Quo homine cum valde tristem aliquando esse cernerem, eum ego & consolatus & ad ii sumbendum in adamata studia cohortotus sum. Ab hac igitur ille incitatione su ρd eam perfectionem eruditae doetrinae Processit, quae&'nunc est& deinceps erit celebris ubicunque delubra Musarum c lientur & conservabuntur sacra. Narrant quendam olim seipsum ad studia disciplinarum liberalium verberibus etiam instigasse. Id quidem nugatorium vel etiam inhumanum videri possit. Ista autem vor cst & utilis castigatio, si accensere negligentiae, reprehendere desidiam, indignari, si ideat alterum, qui aetate eadem sit, ant . uertere. Sic enim qui impelluntur, ii co tendendo vincunt & obtinent palmam quam meretui ingenii, studii, industria. Non hod menuonan facere

12쪽

n g D I c Α τ o R 1 A. quasi incunabulorum laudum soceri liis , cuius tu grandiigiem praedicares, perstringendo quidem verius quam explicando. Atque ego hoc cum praeclare de ipso commemorari iudico, tum spero momenti non nihil habiturum ad aliquorum animoS eu citandos 3c corroborandos exemplo,ne vel in isto spacio defatigentur, vel virtutis praemia sine molestia laboris se sperent esse coit secuturos. Et in certaminibus enim imponuntur coronari ortibus, & Epicharmi ver sus nescio quem vetat mollia sectari ne ob tingant dura, quemadmodum illum Socra res Xenophonteus exposuit, his verbis:

t i Equidem autor atque hortator fui Esaiiesto nostro ut in sua officina iterum ex φprimendum librum hunc curaret,quod re iquiri exemplaria & lectionem illius prodesse studiosis bonarum literarum ac ar itum magnopere posse scirem ,& cuperent nomen' seceri tui summi viri omnibus mo- fidis celebrari: Qui me amando ac colendo sic est de me meritus, ut plurimum illi a me deberi ingenue confiteri nunquam dubitarim. Et cum statuam mihi perhonorifia dam fuisse coniunctionem nostram, cumi

13쪽

mo aeterno ita visum si, ut ante me ille excederet e vita qui ingressus eam esset se-Hus : Si non quibusci inque rebus & modis liceat ac concedatur, memoriam grati in mortuum quoci' animi declarari studeam, quis non me iure optimo improbum & leuem perhibeatὸ Quod ego quidem crimen atrox & omnibus viribus fugiendum csse existimo . Tu vero quod & abs te aliquid contulisti ad alteram hanc oditionem, M soceri tui quasi curriculum in patriae suae Principum Illustrissimi splendoris laud tissima familia confectum magis indicasti quam enarrasti, hoc enim iam historiae opus futurum erat) gratiam tibi habeo, tuae pietatis subiectissimum studium Reuerendist. & Illustrisis. Principi, qu compellas, elementissime gratum acceptum ' futurum esse, certo scio. Quoctiam meliore cum spe elaboratio libri

huius quem S nos epistolis quibusdam auximus o susciperetur , ius priuilegii de talibus scriptis mihi aliquando impetrati impertiendum Typographo putaui, non

minus merentibus hoc monumentis soceri tui, quam ullius alterius, eorum quoque quibus antiquitas autoritatem addit, Quae . ad te omnia perscribenda duri, ut hac in

Darte promti animi cupiditas significare

tur.

14쪽

tur. Atque utinam facultas sit luculentius ibiam demonstrandi. Sed ut possumus,aiunt. I e quam rectissime viuere & optime val re,cum Sabiniana sobole, cui tu nunc alter Parens relictus es, precor. Vale. Li Id. Maii. Anno CHRISTI

M. D. LXII L

15쪽

lumine continentur. i , i glariarum libri si L . Ceyares Germanici De nubtiis Reais Poloniae carmen Heroicum , continens pro cipuas omnium Polonicorum

Regum historias. Ecloga de Gallo ad Ticinum capto. Ecloga de nuptiis Illustrissmi Principis Asserti Marchionis Brandeburgensis , primi Ducis Trus . Epigrammatum O Hendeca ollaborum labri

Liber Carminum Adoptiuo. Additae sunt aliquot epistola, cum ipsius Sabini: tum Tetri Bembi, aliorumq; eruditorum, Caroli V Imperatoris, de Sabino seriptae. Accesserunt etiam phaecepta de carminibus ad veterum imitationem artificio id componem dis , O quaedam insuper epistola antea ncis, edita.

16쪽

SIMO ET REVEREN-

mundo, Archiepiscopo Magdeburgensi, Primati Germaniae, Administratori Ha hernatensis Ecclesiae, Marchioni Brand burgensi , Stetmiensium, Pomeraniae, Cas. subioruin, Vandalorum, dc Crosnaria.. Silesia Duci, Burggravio Noria ibergensi, ac Rugiae Principi:

Georgius Sabinus

S. P. D.

; T alij motus heroici , quia

bus ceu flammis acce duntur excellentes Viri

tes , sunt singularia Daropera in hominum natura, ut Herculis; Achillis, Alexandri forti ludor ita non dubium est, vim ingenij excellentem ad fundendum carmen sonorum, copiosum, dulce mentibus arnibusq; eruditorum, proprie DErB opus

17쪽

opus esse, ac singulare & mirandum harvi ae humanae decus. Lucet autem magis , cum res sapienter cogitatae, &illustratae verborum luminibus , nil inerosa oratione exponuntur : quod sine multarum artium ac rerum cogniatione essici non potest. Quid enim ev-

cogitari pulcrius in natura humana potest tali seu musica seu poεtica, quae ins ructa sapientia & cognitionό re

rum optimarum, fundit ceu flumen, illam magis arum rerum expositionem dulcissima harmonia numerosae or

tionis Θ Talis, est Homeri, Virgilij &

Ouidi; Poetica & fortassis talia fu runt multorum aliorum excellentium Vironim scripta, Orphei, Amphionis, Lini, Musaei, Ennij quorum etsi non extant integra volumina, tamen cum tam honorifica de eis Iudicia facta sint, ut alii feras, & saxa traxisse ferai tur , alij summis viris familiares fuerint, & fragmenta ostendant, eos res maximas carminibus complexos esse

fredibile est vim naturae in eis & sapi

entiam

18쪽

entiam fuisse maiorem, quani qualisici mediocribus hominibus. Itaq; de vera Poetica cogitans , magnum quiddam & diuinum, eam esse assi mare non dubito. Ac same doleo, non solum Reges & Principes , qui non sunt exculti doctrina, pulcritudinem huius facultatis non considerare: sed

hos etiam , quorum ingenia non abretorrent ab hac musica, adeo negligentes esse , ut naturae facultatem non studeant augere & ornare doctrina, &imitatione optimorum exemplorum.

Aliqui enim vim ingenij irpi materijs

indignis lectu, in maledictis, aut obscoenitate consumunt. Sed profecto aliqua est & Principum in ea re culpa, qui si eligerent, & fouerent ingenia, plures ad veru decus tenderent. Nam quantulumcunq; est, quod studio ad naturam adsici potest, tamen postulat

tempus, ocium, animum Vacuum sor didis curis rerum multarum doctri nam, collationem iudicioru cum doctoribus , emendationem: nec qui

19쪽

quam praeclarum subito nascitur. Haec . autem fieri non possunt , nisi Principii sapientia & discernantur ingenia, &liberalitate adiutientur. Cum ineptus quidam Poeta olim i' conuiuio peteret ab Archelao Macedonum rege munus magni prech: in eodem vero contiivio Euripides quoq; adesset: rex iubet mox afferri munus, ac dari Eur,pidi i addens sui iudicij significatione, his verbis : iste dignus est qui petat, Euripides dignus est qui accipiat. Si

hoc modo & discernerentur & aleren-- 'tur ingenia, tum literis tum reipublicae melius consuleretur. No haberet haec aetas tam multum perniciosorum luebrorum , qui spargunt errorum &s ditionum senaina , si graui autoritate ad diligentiam in scribendo bona in genia inuitarentur , & naturae disto tae, monstrota, seditiosis, Venetiatae, 'reprimerentur. Mores ciuitatum mutari, dixit vetustas, mutata musica rvcrius est, quod nos vidimus, mores

hominum mutari scriptis sine delectu

20쪽

rditis. Et saepe sit , ut clamores tribu-

aiiij, qui, alludunt ad populi affectus,

. incant. Huius rei cum haec aetas ha-

eat insignia exempla , commouerirerte Principes gemitibus bonorum mnium debebant,ut studia doctrin

um maiore cura inspicerent , ®e ent, discernerent ingenia , inuitarent,onas mentes ad diligentiam, com-iescerent audaciam temere scribenium sine cura veritatis , & sine curamblicae salutis. Scio tantum autorii ii in oratione mea non esse,Vt his tanis malis publicis mederi queam e nec rofecto unus illam infinitam turbamaalorum scriptorum pellere potest. ed tamen cum haec mea scripta edo.em, dolor, qui mihi cum omnib. bo- is communis est, me impulit,ut hanc uerelam effunderem. Equidem sat r me & amare & magnifacere Poetiam , & optare ut eius pulcritudinem lures intelligerent: sed excellentibus ri ptoribus nequaquam me insero, de

pter ingenij imbecillitatem, & pro

SEARCH

MENU NAVIGATION