Joannis Raii Synopsis methodica avium & piscium; opus posthumum, quod vivus recensuit & perfecit ipse insignissimus author ... Cum appendice, & iconibus

71쪽

O T E hujus generis Avium sunt, Magnίtudo inter λ Columbas & Al.tudas inedia, Ilastrum longitudinis &crassiti ei mediocris, deorsum modice inflexum, os intus flavum, Cauda longa, R Ius h baccis di infectis promi Dcuus. Hujus autem generis tres species sunt seu genera subalterna; Turdi, Merulae, Sturni. A. I. TURDUS vi ivortis maior, Ne MISSE L-BI R Dor S ARIT E. Pectore est maculoso ut reliqui Turdi, maculis majoribus. Turdum viscivorum minorem, quocumcoloribus convenit, multiim superat. Carne miniis est

delicata quam hujus generis reliquae. Hyberno tempore Aerifolii baccis vescitur. A. 2. TU R D UswiDMorus minor, seu simpliciter dictus Κίχλη. The M A v I S, T HRO STLE. or SONG-THRUS H. Praecedenti similis est. sed minor. Carne inter aves, Mameiale judice, laudatissima. Nidum interius oblinit, inque nudo luto ova ponit. Vere egregili cantat arboribus is

A. 3. TURDUs Flamis. Ne FIEL DEARE OrFELDEFARE. Avis est migratoria & hyeme ad nos adv0lat, praecedente aliquanto major, capite, collo, uro-pygio cinerea, dorso obscvst ruta. A rostro ad oculos

macula utrinque nigia extenditur. Caro in cibis commendatur. Gregatim volat.

A. 4. T U R D U S Iliaeus, sive Illas aut Dias, Ne RED. IN G, S*IN EPIPEor WIND-THRUS H. Turdo simpliciter dicto magnitudine par, & per omnia ferh similis est; pectore duntaxat minus maculoso, & alis subtus rubro mali Aurunt ii colore insectis, ab eo differt. Haec etiam avis est migratoria & gregaria, & una cum Turdo

pilari huc commeat. I. Turdus Americanus minor canorus, ex cinereo at hus, non maculatus ne AMERICAN SONG-ΤΗRVSH, MOcΚ-BIRD or NIGET IN GALE. Ceu

co a

72쪽

eonetitiali, i. e. Quadringentae linguae, sive Avis poly-glotta Hernande Meremberg. Descriptionem vide in Appendiis. Non facile cicurari aut in caveis incarcerari se permittit. Per totam fere Americam invenitur. In Fama ea insula observavit & delcripsit eruditissimus Am eus noster D. SlOane. 6. T A M A T r A Brassienses Marcgr. Alaudae est magnitudine, tota punctis lata maeulis nigris ut Turdus minor. Venter albet maculis fuscis e guttur & collum flavescit. 'strum longum, rubrum, superiore mandibula productore. Cauda carer. Caput majus qu1m pro corporis proportione, uti & Rostrum. Avis est anomala & singularis, ob magnitudinem &maculas similes ad Turaisum genus retulimus. Caeteram Turili stricth dicti notae sunt, eolor in dorso cinericeus, Pectus maculosum e Merulae, color io toto corpore aut maxima ejus parte simpIex, 8c in plerisque speciebus nigricans. Sturni 8c congenerum, rostrum latius S planius seu depressius quam Turdis aut Me

rulis.

. BLACRBIR D. Colore undique nigro &rutro navo ab aliis avibus distinguitur. Avis est solitaria, tui nomen Merulae indica0 8e summh canora.

A. 2. MERULA torquata, ne RING-OUTE L. AM ZEL. Merulam vulgarem magnitudine vel aequat,

vel excedit, supina parte E fusco nigricans. Infima gulatorque albo, digitam lato, limulato exornatur. in mon-mus Derbiensebus, Eboracensibus &c. invenitur. A.3. MERULA saxatilis. Ne ROC k Ο u et E L. Pra tedenti similis est, sed torque caret. In montosis Pecci

73쪽

rupibus e quibus lapides molares exscinduntur vidimus plures. Descriptionem vide in ornithologia D. militigbis. It u frequent ou the bub Mountains of Caernarvan- mire and Merionydhiuire in Wales, where ther callie

D. Llistae An saec a praecedente, specie, an sexu tantlim

distincta sit, aliquando dubitavi, necdum mihi plend

4. PAssER Iolitarius dictus. Magnitudo & figura

corporis Merulae. Caput grandius quam pro corporis mole Mares colore Geruleo, seu ex coeruleo purpureo undique splendent. Formina ex cinereo nigricat. Prona

pars tota lineis transversis cinereis, nigris, albidis pulchre undulatis eleganter pingitur. Rostrum ordino paulo majus, nigricans; crura, pedes, ungues nigri, diminores quam in congeneribus. s. CYANos seu Caerulea avis Bellonii; Merulae similis est, sed paulo minor, colore undique totius corpori coeruleo. Nidificat in montium summitatibus, ut in Creta, Citharam, Corcyra, Pontho & Eubaea observavit Bellon. in GaIlia & Italia non reperitur. 6. Cranos Indica r Ne INDIAN MOCRAIR D. Ain laudae vulgaris magnitudine est, 'fro .recto, acuto: colore per totum corpus undique coeruleo ; cauda longa. In in eo Tradescantiano siccatam vidimus. Praecedenti forte eadem est. A. 7 MERULA aquatica, The WATER-ΟUZEL. or IV ATER- C R A L E. Magnitudo paulo infra M Tulam vulgarem, Dorsum nigricat cum cinerei mixtura ;pectus niveum: Aquas frequentat, & Pisces praedatur. In montosis Septentrionalibus & Camb=obritannieis satis frequens. QuamVis toto corporis habitu & pedum fabrica aves terrestres referat, sub aquas tamen interdum se demergit. t

tius corporis, si caudam di alas excipias, quae nimirum arra: sunt, adeo intens. rubent, ut Omnem alium rub

74쪽

AVIUM. 67

Fem superent: cauda longa est: Pedes & ctura nigra tRastrum ut in Passere breve. Nos in Musis Trades n-eiano avem Indicam rubram vidimus caudia oblonga, magnitudine ferb Turdi minoris.

9. MERULA rosea Aldrov. Sturnum marinum Vocant Au pes, inquit, & sorth reeth, quamvis maculata non sit. Merula paulo minor est, dors, pectore Sr alis supernis roseo seu carneo colore ; capite cirrato : Alis dicauda nigris. Rostro qua capiti jungitur nigro, caetera carneo: pedibus sest croceis. Apparer, inquit, in agris nostris & in fimo versatur. Io. ME R U L A Indica pectore cinnabarinor an Paca uMarcgr. p Hujus pellem lassultam vidimus in Musto Tradescantiam : Magnitudine erat & figura Merulae. Color in supina parte tota niger, orae duntaxat plumarum circa uropygium cinereae aut albidae. Pectus coccineum : Rostrum Merulae ; cauda etiam longa Merulae similis. Pa- eapu Marcgrav. huic Avi persimilis est si non ead m. II. MERULA bicolor Aldrov. duobus potissimum coloribus fusco scit. seu subnigro di luteo rubescente

varia.

Ia. MERUL AE congener eiusdem, linea prope rostrum rubra. I 3. MERULAE congener alia ejusdem. Harum δε- scriptiones videsis apud Alrimandum innittit. lib. I f. cap. I 2, I 3, I 4. Priorem putam duntaxat vidit, nec posteriorem Vivam.

A. I.Q TURNUS Aldrov. & aliorum, αρ A - STARE, Or SPAR LING. 'strum latius est Ndepressius D m Turdis aut Merulis, qua praecipue nota . ab iis differt, quibus alias magnitudine & figula similis est. Apices plumarum in collo & dorso flavescunt in m/re, in foemina albicant; alias nigricant cum ccerulco

75쪽

quodam aut purpureo splendore, cui viride interlucet pro vario ad lucem objectu . Infectis solis aut came veIci aiunt, non baccis 1. STURNUS Indicus Bontii. Plumis cyaneis aut subobscur1 caeruleis ac cinereis guttis interstinctus Sturis num nisi ratem refert, Verum crissam flavam in cervice gerit, & evat nigris. mollibusque ceu holosericeis plumis vestitum est. Humanas VoceS multo accuratius quam Psitacus imitatur. q. MERULA saxatilis AHrov. Rytisilla major olinae Turdus marinus Florentinis. Sturno aequalis & similis est; rostro nigro, pedibus ex fusco plumbeis. Mentum nonnihil albet. Prona pars corporis ; albo aut in no, nigro, S subflavo coloribus varia. Caput & dorsum fuscumant subnigrum, apicibus pennularum cinereis. Caudarusta seu fulva; quae hujus avis nota characteristica est. Colores alias in maribus di foeminis plurimum dis- ferunt. In Italia satis frequens est, vidimus de Viennae seriae. 4. STURN Us Indicus Mus L erae

lus Alberto. Chloreus Aristotelis ex sententia Aldrovandi ;L eius Plinii eidem. Turdis aliquanto major est ; Rostro I rdino, sed majori & longiori, rubro : Pedibus plumbeis, praetor alas S caudam, quae maxima eX parre ni Rricant. mas ubique toto corpore, pulcherrimo colore flavo spectabilis est, ut colorum elegantia & splendore cum Americanis avibus certet. In Germania & Italia

invenitur. Cum Turdis & Merulis Rostri totiusque corporis figura, magnitudine quoque & victus ratione,

convenit.

Aves minores seu A v I C U L AE.

A VICULAS voco Aves omnes Turdis minores, quae in genere dividi possunt in Tenuirosras, So FTBIUD BIR DS, quae rostra habent tenuiora, infirmiora, plera que etiam longiuscula ; & crassii Osras H A R D BI L' DBIRUS

76쪽

Bi Ros, quibus 'stra brevia, crassa, duriora & sertiora. Priores insectis praecipuli aut fiuctibus mollioribus victitant; poseriores seminibus & granis durioribus, & siccis.

A v E s minores rostris tenuioribus.

HArum multa sunt genera r. Alavdae, Κορύδάλοι, quarum notae sunt calcaneum sive digiti postici unguis praelongus, color testaceus terrόusve; in sublime ev lantes cantillare. Harum species sunt, A. i. A L A U D A vulgaris, ne common FIE L D LA R Kor Sicu LAR K. Color testaceo & nigro varius, plumulis in ambitu cinereo- russis, media parie nigris r uda longa; Humi nidificat. A. 2. A LAUDA arborea, Totimilla olinae, The GOD LAR K. A praecedente aliisque differt, I. Quod

minor ac corpore breviore crassiordque st. 2. Quod extimae caudae pennae summitatibus suis albicent. 3. Voce seu Cantu Merularum aemulo. 4. Circulo plumarum albicanistium coronae instar ab oculo ad oculum caput cingeniatium. 3. Quod extima alae penna remex, secunda mulio

brevior sit, quae in Alauda vulgari ei proximb aequalis. Qucid arboribus insideat, cum illa terrae plerumque. A. 3. A LAUDA pratorum Aldrov. The TIT L A R DAlauda vulgari dimidio stili minor, viridior est, & mi-nlis pulchre colorata. Arboribus etiam insidet. 4. A LAUDA erastata maior. Germanis Kommanis . The reater C RESTED LAR L. Alauda vulgari major est, rostro majore & longiore; capite cristato, crisa ex septem, octo, aut etiam decem duodecimve pennulis Composita. Color dorsi minlis pulcher, nec adeo maculis 'distinctus ac in illa. Causa brevior. Non adeo frequenter In sublime evolar, nec evecta tam longam inibi moram trahit: Tandem non ut illa gregatim volitat. A. 3. A LAUDA eristata minor, Thelasser C REsTEta LAR K Alauda vulgari longli minor est, & apicem pro corporis parvitate longiusculum obtinet, pedύIque rubros,

77쪽

M colorem totius corporis ad suscum magis vergen

A. 6. A LAUDA minor campesris D. Iessop. Ab Alamri pratorum differt, 1. Quod paulo major sit: 2. mi-nlis viridis et g. Pedibus pallidioribus : 4. calcaneis multo brevioribus. A. 7 A LAUDA minima Loeusiae voce. Loeustella' D. Tobnson, ne TIΤ-L A R R ibat lings like a Grass-Hopinper. Regulo non cristato minor est, supernh h flavo fuscescens maculis subnigris ; subtus ex albo flavescens, summo spiniae alicujus ramulo insidens, corpore erecto, aperto Gre, alis paulum eaplicatis, stridet more Locustae sed sonantius. Nota Alaudarum maximh characteristica, & omnibus communis est, Calear seu unguis digiti postici longi rumus. 8. Alauda Indica Mus. L d. 9. S pIP O LETT A Florentinis, Tordino Venetis. Alaudis minor est, Ficedulae par. Rostrum gracile, rectum, acutum. nigerrimum; pedes etiam nigri. Calcar seu unguis posticus praelongus, Alaudae instar. Color in supina parte cincri ceus cum quadam viroris mixtura. Gula, pectus, venter in nonnullis albent, in aliis pulchre flavent. Pectus autem gutture & ventre in omnibus obscurius est & maculatum. Calcanei longitudine ab aliis avia hus ; colore atro rostri & pedum ab aliis Alaudis differt. io . GI A R O L A Ald v. Magnitudo Alaudae. Rostrum rubicundum, intus & in rictus marginibus lutescens. Supinae partis colore Coturnicem exactissimh refert, aut Gallinaginem. Verticis finis, collive initium albicantihus plumularum marginibus tanquam corona cingitur. Venter albus. Cauda vix pollicari est longitudine, angustissimis plumulis composita. & ipsa angusta, Pedes carnei, calcaribus Alaudae. In omnibus fere, praeterquam caudae pennarum colore, cum Totiovilla seu Alauda arborea

Secum

78쪽

AVIUM. 7

Se Mum Avicularum rostris tenuibus praeditarum Genus esto Hirundineum.

vi IRUNDINUM notae characteristicae sunt, caput grande; Rostrum breve ; Oris hiatus amplus, ad muscas alicque insecta inter volandum facilius capienda ; Aia longissimae, fle volatus pernix, ad eadem acritis insequenda; Pedes breves 8c exigui, nec enim multum incedunt; Cauda longa & forcipata, ad corpus expeditius flectendum & circumagendum ; Ova alba ;Hyeme, cum infecta in aere Volitantia non inveniuntur, vel in latibula se subducere, vel in longinquas regiones avolare. Hirundinum species quatuor observavimus. A. t. HIRUNDO domestica, Ne Common, or CHIMNEY-S WALLOW. X λιδύν. Pars supina cceru-Ieo saturo seu nigro purpurascente colore splendet. In Sincipite di sub mento macula albicans obscvrh sanguinea. Pectus venter & plumae subalares albicant cum aliquo rubore. Cauda valdh forcipata, transversa macularum albarum linea distinina & ornata. In ventriculo dissecto scarabeos invenimus. In caminis nidificat. A. 2. HIRUNdo rust ea sive agrestis Plinii, NoMARTIN or MARTI. E T. Caput ut in praecedente planum & depressum. Supina corporis pars ejusdem fe- id cum illa est coloris sed obscurioris & minus splendentis ; prona pars nivea: Cauda miniis forcipata est. neque extimae pennae proximas longitudinem tantum excedunt. Sub tectorum suggrundiis inque fenestris nidificat, non in caminis, nec nidum construit hemisphaericum 8t superuore parte totum apertum in Hir. domestica, sed ovatum supernh tectum, rotundo rantlim soramine ad latus relicto, per quod ipsa intrat & exit. A. g. HIRUNDO riparia Aldrov. The S Nn-M ARTI Nor SROR E. BI RD. In Hirundinum genere minima est. A praecedente differt quod mongium non ut in illa album est : pedes nudi, non ut in illa ad un-

79쪽

gues usque plumosi. In riparum foraminibus nidi

ficat.

A. 4. HIRUNDO apus Τhe BLACT MARTIN orS w I s T. Maxima haec est inter nostrates, eapite praegrandi, Oris hiatu immani, REstro perexiguo, debili, quocum caprimulgo convenit. Color totius corporis, excepta macula sub mento albicante, pallus cum quadam virorutinctura. crura brevissima, Pedes minutissimi, structurae singularis, qualem in nulla praeterea ave unquam observavimus, digiti enim omnes ζ4J antici sunt; inque digito minimo unicum tantum ossiculum in reliquis tribus,

praeter aliarum omnium avium normam, non plura dum

hus, altero brevissimo, altero longiore. Ob alarum langitudinem & brevitatem pedum humo aegrh se tollere potest. Pulius Soliger hujus generis Αvem se vidisse asserit magnitudine Buteonis, sed facie ab his nullo modo disi, mili : cruribus tamen atque unguibus ad praedam & pugnam idoneis, nec miniis Rostri aduncitare. Hirundo marina Alsovandi hujus generis non est, sed

Laris annumeranda.

I. Hirundo Americana, Brasiliensibus T APE R A dicta, Andorisba Lusitanis, Magnitudo, Volatus, 'strum Hirundineum os amplum, quod aperire ultra oculorum regionem potest, ut nilau major, qub cum Apode nostrate convenit, ut S alarum longitudine desinentium cum fine caudae. Supina pars tota coloris est fusci cum griseo mixti: guttur pectus grisei cum albo mixti. Venteν albus. Parum differt ab Hirundine apode nostrate. 6. HIRUNDO Sinensis nido eduli Bontii. In tractu inquit maritimo Orae SAensii Aviculae parvae discolores, Hirundinum specie, certo anni tempore, ubi aestus pro-lificandi eas invasit, E locis Mediterraneis ad mare in scopulos meant, & ex spuma maris basin scopulorum alluentis tenacem quandam materiam colligunt, ex qua nidos suos aedificant in iisque ova ponunt, & pullos excludunt. Caeterum Chinenses hos nidos h scopulis avulis ingenti quantitate per Indiam venales ferunt, gulosis in

summas delicias: qui eos Gallinae seu Verveeis decocto dissi

80쪽

AUIUM. 73

dissolutos avidli devorant, & Ostreis, Fungis caeterisque gulae irritamentis longh anteponunt. Hoc genus nidos. aliquoties vidimus in musis curioλ- rum: sunt autem delcribente mormio, harmisphaericae figurae, ovi Anserini magnitudine, substantia ichthyocoI-lam referente.

TERTI UM genus Avicularum PARI constituant, 'Aιμ λοι Aristoteli.

TX I S Rostra brevia & pro corporum ratione majora quam aliarum tenuirostrarum, nigra. Circa Arbores plerunque versantur, & de infectis quae ibi inveniunt praecipud victitant, inque earum foraminibus nidificant, unde sorth nomen Anglicum Tilmouse. Tu erus cannabino etiam semine vesci prodidit; & nucibus quas rostellis suis perforant. Pedes omnibus, praeter Parum

caudatum squi sui generis Avis est, 1 Paris longh diversi plumbei coloris sunt. Quinque species hoc nomine donatas in Anglia obse

Magnitudine est Fringillae ; Capite & mento nigro, cula alba insigni in utraque maxilla, nigro cincta ; reli qua pars supina b viridi flavicat, praeter uropygium quod

erviescit: Prona pars corporis lutea est. Pedes Plumbeiis Α. 2. PARUS ater Ges . Ne COLEMOUS E. Caput huic nigrum cum macula in occipitio alba ; Dorseum cinereO- viride, uropygium viridius. Pedes plumbei, a praecedente parvitate sua satis distinguitur. A. 3. PARUS palustris Ges n. Atarov. The MARS Η TI TMO Us E or B LA CK. CAP. Caput nigrum, maRillae aIbae ; Dorsum vi reicit; Pedes plumbei lunt. A praecedente differt. i. Quod major sit ' 2. Cauda maiore et 3. Macula alba in oecipitia careat g. Prona facies albidi' Missus nigri sub mento habeat ; 6. Maculis bis in apicibus tegitum alarum Prorsus careat. A. 4