Aurelius Prudentius Clemens in seiner Bedeutung für die Kirche seiner Zeit

발행: 1872년

분량: 362페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Vade, ait ipse parens opifexque et conditor Adae, Vade, homo, adfata nostri praenobilis oris inSubjecte, potens, rerum arbiter, arbiter idem et judex mentis propriae, mihi subdere soli SPonte tua, quo sit subjectio et ipsa soluto. libera judicio non cogo, nec exigo Per Vim, sed moneo, injustum fugias justumque sequariS. LUX comes est justi, comes est mors horrida iniqui, elige rem vitae, tua virtus temet in aevum Provehat, aeteritum tua dampnet culpa vicissim, praestet et alterutram permissa licentia sortem Hamari. 697 sq. .

Broch haus, rudentius. ο

52쪽

Praescius inde Pater liventia tartara plumlao inccndit liquido piceasque bitumine ossas infernalis aquae furvo suffodit verno, ct Phlegetontea sub gurgite sanxit edaces

perpetuis celerum Poenis inolescere Vermes. Norat enim statu ex proprio vegetamen inesse Corporibus nostris animamque ex ore Perenni, formatam non posse mori, non osse vicissim l)ollutam vitiis rursunt ad OnVexa reverti,niersandam penitus puteo serventis abyssi. Vermibus et animis et discruciatibus aevum immortale dedit, senio ne Poena Periret, non Pereunte anima carpunt tormenta foventque materiena sine sine datam mors deserit ipsa aeternos gemitus et sentes vivere cogit.

At diversa procul regionilnis in paradisi Praemia constituit majestas gnara suturi

53쪽

iter od vertasse die in de Pein 'ii Heben Ver damnaten. Aber

spiritibus puris et ab omni labe remotis,

quique Gomorrhaeos non respexere uinRS;

. . . . . . . . . . . . . .

Ac primum facili re nititur ad astra Volatu: unde fluens anima structum vegetaverat Adam. Nam quia naturam emtem declivia vitae Pondera non reprimunt, nec tardat ferrea Compes, concretum celeri relegens secat aera laPSU, exuperatque Olum servens scintilla remensum Carcereo exoSa Situs, quibus haeSerat exul.

Thinc postliminio redemtem suscipit alto cana fides gremio tenerisque oblectat alumpnam deliciis, multos post diversoria carnis

ore renarrantem querulo, quo PaSSa labores.

Illic purpuere latus exporrecta cubili floribus aeternis spirantes libat Odores, ambrosiumque bibit roseo de stramine rorem. Ditibus et longo sumantibus intervallo, fluminaque et totos coeli sitientibus imbres, inplorata negat digitum insertare palato, flammarumque apice humenti extinguere tactu. Nec mirere, locis longe distantibus inter

dampnata juStaSque animas Concurrere Visus conspicuo meritasque Vice per magna notari

54쪽

docti in ene telan liche, ohin clas Auge ni hi trage. So habe Johannes das sinstige erscha ut bis gum Ende der eli. Wi erst, oendet er Wird das Chauen sein, rennii Seele des Leibes entiaden isti De LesChlus machi in demtithige Gebet de Dicliter guChristus ii sicli selbst, er hos si obglei h er Strase Verdient at, docti, das e durch Christi Gnade nichi die Beute eines nubers

Das ritie de epischen edictite, die PsychomaChia, han man

55쪽

Engel, die reieinighei emplangen, de Wir die lina vernilitiite

Alexandrien Tertullian undisnder gedeutet. Totum hominem et calidos a matre amplectimur artuS, vimque poteStatum per membra recenti alumpni, spargimus et rudibu dominamur in ossibus OmneS.

56쪽

Quid ni illos spes palpet iners, quos pulvere in isto tirones Bellona truci non excitat aere, inbellesque animos Virtus tepefacta resolvit panne pudicitiae gelidum jecur utile bello est,

an tenerim pietatis opus sudatur in armis pQuam pudet, o Mavors et Virtus conscia, talem contra stare aciem erroque lacessere nugaS, et cum virgineis dextram conserre Chorei PSycli., S. 235 q. .

Justitia est ubi semper egens et pauperione Sta S, Arida Sobrietas, albo Jejunia Vultu, Sanguine vix tenui Pudor interfusus, aperta simplicitas, et ad omne patens sine tegmine vulnus et prostrata in humum, nec libera judice sese menshumilis, quam degenerem trepidati Prodit PSycli., S. 243 sq.).

Quis locus in nostra tunc vobis sede dabatur, congenitis cum regna simul ditionibus aequo robore crescebant nati nam luce sub una et domus et Domini paribus adolevimus annis, ex quo plasma OVum de consepto paradisi limite progrediens amplum transfugit in orbem pellitosque habitus sumpsit venerabilis Adam, nudus adhuc, ni nostra ore Praecepta secutus svs. 2I7-227ὶ.Prudentius lassi in diesen Versen die Hostari sicli lilimen die Ursache des Sundensatis gewesen ii se in die sie inter dein Gesichispunt te ines Cultur ri-schrittes rectit sertigi. Vielleicht is a ierin cine versieci te Polemili gegen cinegnostisch-antino mistischemareste u suchen.

57쪽

Desine grande loqui, rangit Deus omne superbum, magna cadunt, inflata crepant, tumefacta remuntur. Disce supercilium Supponere, diSce cavere ante pedes foveam, quisquis sublime minaris. Pervulgata viget nostri sententia Christi,scondere celsa humiles et ad ima redire feroces sus 285 - 29Οὶ.

58쪽

Dixerat, et torvam aciem surialiaque arma exuit, inque habitum sese tranSformat honestum. Fit virtus Specie vultuque et Voce SCVera: quam memorant rugi, parce cui vivere cordi est et Servare Suum, tamquam nil raptet Vare, arti adumbratae meruit, ceu Sedula, laudem. Hujus se Specie mendax Bellona coaptat: non ut avara lueS, Sed Virtu Parca utetur, nec non et tenero pietatis tegmine crines dissimulet rabiem diroque obtenta furori, quod rapere et clepere est avideque abscondere Parta, natorum curam dulci sub nomine jactet.

59쪽

.... DiScordia dicor, cognomento Heresis Deus est mihi discolor, inquit nunc minor aut major, modo duplex et modo implex, quum placet aerius et de phantasmate visus aut innata anima est, quotiens volo ludere numen:

praeceptor Belia mihi, domo et plaga mundus 7O9-7I4J.

Ergo cavete viri, ne sit sententia discors sensibus in nostris, ne secta exotica tectis naScatur conflata odiis, quia fissa voluntas

confundit variis arcana biformia fibris us. 758 sq. .

Die Haupthyresten de Zeit sind in urge Verse usammengedrangi Deus major et minor de Arianismus duplex de gnostische ualiSmuS; aerius et de phantasmate viSus de Dolietismus, de in annichsacher Gestat austre-tend, o Prudentius in de Apotheosis bekLmpst,urde innata anima die Lehrevo de platoniSchen eliseele, die sicli au verschiedenen egen in das Christenthum ingedr1ngi atte.

SEARCH

MENU NAVIGATION