De animalibus Scythicis apud Plinium : consentiente amplissimo philosophorum ordine die XVI Iulii MDCCLXXXI. pro summis in philosophia honoribus

21쪽

'variorum aues ortam locos probari potest p). Si vero haec edito te mcundum Ill RVH NKENIVM ct millime esset recipienda, non nimis ausum fore Uto, si Dirtimque legeretur neque amplius supererit, quare dubitemus, quale sit animal a CAEsARE uidi tUm, Ceram nem-ye Tarandus 1 MN. o qui Stime Quin cetera AESAR Is descriptim

6 Tradunt in Paeonia seram , quae Bonasus VO-

Cetur, quina iuba, cetera tauro fimilem , cornibus ita in

se flexis, ut non utilia sint pugnae etC. - PLINIVc totum

hunc locum ex AR1saeo TELI hist. Mat. IX. cap. F. UtUauit, Vbi s - πασσος VocatUr Caeteroquin Pluribus locis apud hunc auctorem s), S UEL L. PAΥΕΠΟ Ι e. q. v adiorum virisque ordini Virorum. Ad quem locum BVRguus in notisci , exemplar Vetus habet trins,, ordinis. V AM L. GELL. IX. 13. I tri summo studio pugnantibus - es ante L1ssio in S. Gisellini, et secundum eundem pud I VIV. XL. Pap. 39. Frumenti spes, quae in Culos fuerat, Otros pariter fruistrata est Hegendum es . Similes ellipses του que obuiae sunt in vocibus cuique, larumque c. cf. VELL PATERC. d. Ru h. T. II pag. 85O. q Ibid. L p. 19o. T Rangifer. GES X. Quadr. p. 9so. c. M. 3NIIIa ERIAS. Ego m. p. 92. Ceruus roentandicus. ED . bird I. ab. I. BRIES. PEN. GN. pag. 88. e Carib . Usa ibid. pag. HI Le Renne. VFF. I f. ΠΩ t. XII p.79: ab. 12. Deleti. . Ceruus Tarandus. 1NN. Lys. nat. I. Vag. 3. EN XL. regit an pag. 3oq. Rein Deer. PENN. R. pag. 46. tab. 8. g. l. bona. Icon optima. BIDING. et r. ab . T. S Hs. N. II cap. I. et 16 Farf. u. III, 2. Mirab ag cst It. . Oa. ubi ολιγξ c et ονα τος vocatur; et hoc e illi nomen inditum se testatur quoque s. an. IX. cap. 5. illi namque λέονα τος Pro Mo νεπος legendum esse credo.

22쪽

Mοτοττος nomiii apud AELIANVM t et Boeraci apud SoLINum, hoe currit. Collatio discriptionum in veteribus scriptoribus obuiarum optiιne decebit, quale anima Bonasus sit. Copnita pithamea vel paulo longiora, eaque amplitudine V ημι- χουν capere post Int nigra, splendentia, contorta, pugia ad inepta u. Usntes primores superiores nulli mna et capist Ouinum πιώ-gnθειά bouis sed fortior. Sellis eius pansa εστ αλιναν

capit a). . .

Certiis et frons tria longa , Oili et crispa te. 'Sae, ad oculos Vsque pendula P.

23쪽

Fes villosi , bisulci , Cauda breuis, bovinae similis Q. Tergus forte Crinis mollis, fulvus II De sina bournis similia P. G1 o sapida lib. Habitat in Paeonia i). Sotiraus male Lydiam illi patriam instagnato

AELIAN. I. c.

24쪽

etrium iugerum augent istaeulando M. et eodem locum ci cum dat, quo partum suum edit o). Facile quisque videt, bovem trunc nullum esse alium, quam

Bonem Aouafum LIAN. ). Omne namque auctores, qui eius mentionem fecerunt, descriptionem X ARIs ΤοπEL mutuati sunt, neque

quemquam illum postea vidisse memini. cones o Messaeo Ni q) ctas esse, quisque primo antuitu iudicabit et H1L1. 1 figuram dedit

Bisontis , cornibus nimis auctis pictam atque ex ALD ROMANDO S desumtam. Facile itaque summo Es NERO et Ill Buppo assentio, qui Bisontem, Onasumque nius tantum animalis pecies esse rati sunt. Illustres vero huius aeui Loologi , KLΕ1 t Buspo v et onmatum facile princeps cuius vestigia eminus tantum sequi mihi liceat PAL-LΑ x vlterius aditu progressi , Urum quoque cum hisce pro eadem specie habuerunt, neque nisi nomine differre, vel ad summum Bisontis varietatem constituere, opinati sunt. Variae autem adsunt TationeS. quae me, quominUS Jaorum opinioni assentirem, diu detinuerunt, Uri namque dorsi , si Veterum descriptionibus fiden1 1abemus, neqUe Oro, ne Ue liba praeditUna est, et cornibus ille ma-onis fortibusque, et iamia, nillil fere a bouis cicuris facie diuersa gaudet: cum Bisonti e contrario cornua sint breuia iuba longa, to-

25쪽

-s De Morsi, et cauda insuper bovina multo breuior quae omnia . imprimis vero varia cornuum structura me impulerunt ut diu diuer .sa esse animalia, ratus sim. Quae namque Illi vppo de cornuum dortaesticorum boum tanta varietate narrat, ad boves quoque sylvestres applicare, regulae ab ips hoc Ill. Viro saepius prolatae, in animalibus nempe in statu adhuc naturali degentibus multo pauciores quam inculti inueniri varietates, quam maxime vetant. Si itaque etiam secundum Ith ΡALLA iuba longa, toruSque maior in bubus tantum aetate iam iam profectioribus inueniatur, intelligere tumen non positim, Vnde Uris, cornua tanto maiora quam Bisontibus oriantur, inprimis si

hi pro senioribus Uris habendi sunt. Boues autem feros cornibus iutantum modum protensis praeditos exsistere, exemplum a GgsΝERO )de cornu ingenti a se viso prolatum docet quod vero Uri cornu fuisse ob tantam eius magnitudinem nullus dubito, quamuis ille Bi, sontis dicat. Haec sunt varia illa dubia, quae mihi Contra tanto'

rum Virorum Bisontis cum Ur Consun Ctione, se obtulerunt . Cum autem pleraque dubia ex antiquis Criptoribu desumta re Centiorum que descriptiones aut ex iis mutuatae sint, aut etiam omnia Confundant: Cum porro CA EsAR ni Cus fere scriptor sit, qui Uri latiorem descriptionem dedit, rectentiorum autem de eo narrationes omnes ad Bisontem, pertinere videantur, lubentes tantis viris assentio, qui diue si tantunae nomina LINI et SOLINO in ausus fuisso putant, ut quasi .

diuersa animalia rum et Bisontem deseriberent. Fortasse namque Cornuum magnitudo in singulis indiuiduis varia inuenitur, vel etiam: CAEsARE et ΡL1Nio nimis au Cta est, et Uri Bisontisque nomen inivariis Cyllitae regionibus eidem animali datum est.. Iam vero ratib mihi reddenda esst, quare, GEs NERVI se Cutus, Eonai in atque fontem pro iisdem animalibus habeam. ARISTO

nayi, nisi repetiti AR Isaeo 1EL 1s verbis, mentionem e Cerunt. Vtrique ergo nullum animal e nomine , quo alter usus erat praeditum, nouerant Facile itaque fieri potuit, illos unum idemque ani-

26쪽

inal nominibus tantum diuersis descripsisse. LINI nimius erat

compilator, quam V accuratiorem eum liuius rei disquisitio 14em insiluisse credendum sit. Descriptiones autem amborum an imalium optime conueniunt id enim, quod AR1s ΤΟΤ ELE de depenssione Gnas fimo narrat, ad fabulas efferendum esse, nec dubitare licet et ex aliis quoque comperuisse vero simile est. Cor1χua Bitontis Bonasique bene Conueniunt: LlΝ1vs quidem nullam conivum Bisonitis facit mentionem, OpΡIAN vero descriptio eorum figuram bene e Ilibet intorta enim ea interdum esse 1 DINGERIANAE plurimae Bisontis et Otres do Cent, quamuis ille, quem ipse vidi, et cuius delineatio in Beritu Samni exstat, Cornibus minus tortis praeditu erat.

ARISTOΤELE Bonas iubam magnam tribuit, eademque es Bisonti e cauda insuper breuis, pilus mollis, Color usto- flavus, magnitudo, et, Vt uno verbo dicam, tota Bonas descriptio nimis eum Bisonte Conuenit, quin pro una eademque specie habendi sint. ERRAT lΠΤ. 6. 398 DA 595.