De Longi sophistae usu grammatico

3쪽

PARTICULA IL

QUAM SCRIPSIT ET

AUCTORITATE

AD SUMMOS

RITE CAPESSENDOS

ADVERSABI ERUNT:

4쪽

Argumentum.

Α. p. Exordium . .

Traulatio .

De verborum formis I De accentu 2. De et quod vocatur ἐφελκυσεικον 3 hiatu 4. De declinatione I6b. De comparatione , 6. De numeralibus TI. De pronominibus Oz8. De verborum sterione OTα de augmento et reduplicatione Ozβ de futuro Attico 20 γ de verbis liquidis . l 3 de verbis in v terminatis lε de verbis nomalis I9. De nominibus deminutivis i

5쪽

Exordium.

Valde delectamur et docemur historia ill0rum Saecul0rum, quae Bygantini imperii nomine appellantur. Qu0cunque enim illud tempus contemplantes animo et cogitati0ne nos e0nvertimus, in vita publica et privata pugnam animadvertimus infensissimam inter duas aetates, Veterem et novam, inter religi0nem Christianam et cultum de0rum Olympi 0rum. Omnia sunt turbata et sollicitata fundamenta enim rei publicae et familiae.

Quae cum ita Sint mirum n0n est qu0d etiam in literis et scriptis ill0rum saecul0rum discrepantiam illam atque pugnam inVenimus. Byganti capite imperii facto et sacris Christianis ab imperatoribus useepti graVequidem Vulnus ingeni antiquo est inflictum, attamen umbra tanquam illius ingenii 0nstantinopolim est

tranStata. Hae per n0nnulla adhuc saecula cultri Graecarum praecipue sui literarum. Scriptore Scilicet pedestris rati0nis, qu0d ad scientiam et d0ctrinam attinet, Alexandri 1108 minime assequuntur Graecorumque arte ingenuae paulatim emoriuntur, Sed poetae prae- Sertim quart0, quint0, Sext Saecul post Christum natiam B0V pulchr0que a novissim incumbunt impetu in pugnam de Summa rerum ineundam tum m0V aetate. Praecipue huc pertinent carmina pica epigrammata, fabulae Milesiae quae dicuntur B0ua

6쪽

epigrammata mult0rnm 0etarum in magna e0rp0ra Sunt c0llata, ex quibus n08tra anth0l0gia graeca

orta St.

Carminum epic0rum et sabularum Romanen Sium certam c0nstituere disserentiam est difficile: nam epica carmina nihil fere aliud sunt quam fabulae Milesiae versibus perscriptae, 0ntra hae fabulae merito appellari p0ssunt erotica carmina pica pedestri orati0ne edita. Ex omnibus autem hi carminibus intelligimu Scriptores, quamvis partim atrociter c0ntra novam aetatem et religi0nem pugnaverint, partim eaSomnin praetermiSerint Silenti neque umquam earum rati0nem habuerint, tamen vim atque gravifatem illarum plane effugere n0n 0sse: pirat enim in illius temp0ris Scripti recenti aura aetatis, usquequaque animadVertimUSn0vum desiderium cum de communicandi, religionis divinitu mi8Sae 0rtalibus, omnibus loci 8, praecipue in amore deseribendo invenimus mirum illud ne8ci quid, cuju rei ne nomen quidem 110runt classici Script0reS. Antiquitatis quidem ingenium n0ndum funditus Si brutum, Sed ut a880Wius y ait Statuae antiquae e pur0 et frigido marm0re culptae Pygmali ni ard0ribus c0eperunt instammari n0vaque riuntur pera, in quibuSpulchritudo rob0ris sui c0nscia, simpleX, nuda cla8Sicae aetati cum sensu molli, humanitati plen0, Saepe quaSi erubescenti p08teri0rum saecul0rum mire SD 0njuncta.

E0dem temp0re scripta sunt Quinti Smyrnaei P0st homerica et praecipue Nonni graviSSimum I US, qu0 Di 0nysiaca appellatur, e0dem pertinet carmen illud breve quidem sed am0enissimum, qu0 inScribitur Her et eander, e0dem tempore 0ruerunt er0tici Script 0re S, qu0rum optimi sunt Heliod 0rus, Achilles alius L 0ngus; nam ut 08t 08 fabula er0ticas ediderunt, ut Charit0n, Aristaene tu aliique, B0mine p0etarum 110n Sunt dignit Omne hae fabulae sunt amat0riae et am0ri quidem, libidin0si scilicet, describunt per Vari0 caSu et pericula pr0gre88um, nam fere Semper interrumpitur filum orati0ni Summis discriminibus plerumque impr0visis aby Longi Sophistae Daphnis it Chloe Graece et germanicae per Franc Passo K. ipsi ae 18 11 p. VI.

7쪽

amat0re et amata superaudis Per80nae non rar nihil Sunt quam umbrae et imagine Sine Succo et Sanguine: contra maXime excellunt erotici Script0re amoenissimis descripti0nibus, quibus re saeue Speetui nostro Subjiciuntur. Ipsum dicendi genu plerumque est facile quidem et p0litum, Sed n0 rar leve et diSSolutum. H0rum igitur Scriptorum l0nge ptimu8 St Longu8, quippc ut 0rum virtutibus abundet, Vitiis contra plurimis careat De cujus quidem origine et vita nihil m-

Longinu appellatur; mne autem ei Sophistae c0gnomen tribuunt, ii imperat0rum temp0ribu d0ctores et magistri rationis pedestris Significabantur. y Vixisse eum putant plurimi quart aut quint Saeculo p0St

Christum Butum.

Quatu0 libri, qui ποι ' ιενικά λ τα τ ὰ Λαφνιν καὶ Σαν scin8cribuntur, explicant amorem in puer et puella rusticis et simplicibus rientem et creScentem Sque ad amborum c0njugium Fabula praecipue excellit descriptionibus agreStri vitae hilaribus et am0enis, quibus bene 0pp0nuntur Vitia urbana adulterorum et aedicat0rum Argumentum narrati0nis Simplicis et perlucidae fere

In Lesb insula pr0pe Mytilenen in agris

Di 0nys0phanis viri divitis amo caprarum paSt0rpuerum invenit exp08itum, du0bus annis p08 in agris finitimis Mega clis Dryas vium paSt0 puellam, qu0Smi8ericordia capti Myrtalae et Napae X0ribu erudiend0s tradunt. r0pter caritatem anagn0riSmatum apud 08 repert0rum accuratius educantur quam pr0 vita agresti. Cum Daphni quindecim anno natu eSSet, Chl0 tredecim, in prata simul mittuntur ineunte Vere, hic capras pasturus, illa ves. Chl0 Daphnidem videns in D te lavantem nihil sentit nisi desiderium iterum eum videndi lavantem. Inde am0 in amb0bus 0riens amoenissime deseribitur etiam Daphnis Chloen videt lavantem 110n vestitam, qua re am0 adhuc ignotuSin e oritur et magis magisque augetur. Tum apparet Philetas senex, qui eis carmiua canit de m0re de0,' ci. Villoison protegg. ad Longum et Longum ipsum 4, 18, 1 ως μεγάλους Eoως υιεῖ σοφιστάς.

8쪽

de sculis, de amplexibus, de c0 cubando quae mnia faciunt, Sed nihil proficit. Prope autem habitat Lycaenion, libidinosa mulier ex oppid0 allata, quae Daphnidis inscitiam et simplicitatem in suam Verten Volup tatem eum d0cet artem tam diu quaesitam. Illam Vero artem in Chl0 adhibere n0n audet Veritu8, ne eam laedat. 0Strem denique rigo puerorum detegitur: liberi sunt exp0Siti 0rum domin0rum, qu0rum in fundiSSunt inventi, matrim0niumque ineunt. Simplicissimum h0 orati0nis filum interrumpunt varii casu Suo loco incidentes lupi grege aggrediuntur, innocentia Chloes in discrimen v0eatur, Daphni a piratis Tyriis abducitur, Chloe a Methymnaei rapta Panis et Nympharum auxilio liberatur, paraSita perditissimus Daphnidi insidiatur etc. Quae uini tam pulchre et dilucide uti descripta idque dicendi genere pro aetate script0ri tum pur et classic0, ut e legendo valde delectemur neque Tar0 Lucianum l0qui opinemur, cui in dicendo simillimum fuisse Longum multis l0cis dem0nstrabimus. Qu0circa mirum n0n est, quod L 0ngi libellus exemplar factum

eSt innumerarum narrationum pastoralium apud omnes popul08, ex quibus praecipue Ge88nerum 110Strum commem0r0. Quibus omnibus caussis ad Longi Studium adductu nunc, Si licet, accuratius Xplicaturu Sum, quatenus Hu 0rati a classicis script0ribus diSce88erit. quatenus cum illi congruat. B.

Tractatio.

De verb0rum formiS. Ac primum quidem priusquam c0ntemplabimur, qu0- modo Longus Verba et Sententia inter e c0njunXerit, quae ejus Sit Syntaxis, ut dicunt grammatici, n0n alienum erit nonnulla afferre de ips0rum verb0rum Drmi apud illum usitatis, de v0cabul0rum declinati0ne et c0njugati0ney 3, 15, 1 γίναι0ν ἐπακιον ἐξ ιστευς

9쪽

aliisque hujusm0di rebus ad 0ctrinam formarum pertinentibus. Qua in re, nisi fall0r, optimum erit eodem ut 0rdine, quem in optimis Π0strae aetati grammati-c0rum libri videmus bServatum.1. De accentu.

Qu0 ad accentum attinet, 3, 2, 2 apud Hercherum' κά ρυξ legitur, dum ii, nonnullis editi0nibus pri0ribu κγηρυξ invenimus. Mihi quidem dubium non 8t, quin L0ngus erip8erit; quamquam enim VeriSimile est apud J0nes' et veteres Atticos ultimam Verb0rum κήρυξ, 0 νιξ ali0rumque syllabam fui8Se 011-gam etiam in 110minativ et v0cativ0, tamen HomeruS 'i, dramatici p0etae, quin etiam qui pede Stri rati0 ne Si Sunt Scriptores jam classica aetate et et v0cale in hi casibus c0rripuerunt, cujus rei d0ctiS-8imi' h0mine veteres recentesque sunt auct0reS. Sed h0 110 magni Si Cmenti.

R Hom, Il. 3, 248. 23, 567. Od. 2, 38. 17, 334.

De m. de corona 170. ' Choo roboscus . . p. 1429. Priscian. p. 753. Lobeck. parat. p. 11.

10쪽

verborum interpuncta, quamvi Sequens enuntiatum primo habeat 0e literam c01180nantem. Qu0 praeceptum diligentissim0, ut par St, 0 et a Sequuntur raro metri caussa' illud ν omittitur. P0etarum c0nsuetudine inter Script0re pedestris rati0nis saepissime utuntur Attici oratore S imprimi Dem08thenes ), quippe qui etiam medio in enuntiat ante con80nantes' ν 0Suerit, ut nonnunquam p0etae faciunt et 80 crates'); qui quidem ante e0l0B, qu0d 00amus ν mittere minime dubitat ' Ceteri autem Script0re ν 11011 0nunt ni Si ante V0cales, etiamsi maj0re ign0 interpungatur ita Thucydidesq), lato') Xenophon '). 0dem m0d etiam Her0d0tum' ν neglexiS8 110 opus Stis 110bis c0mmem0rari hic enim ne ante V0cale quidem ν 08uit, idque medio in enuntiat0. Qu0s imitati sunt scriptores aetate p0Steri0reS ut Plutarchus' , qui quidem interdum ante c0BS0nanteS

' 9, 9 in fine ἐκ Βυζαντίου δὲ διεβὶ πλοίοισι.