장음표시 사용
11쪽
8. Iat voluntas tua , si quidem tantae acti vitatis est, ut ei rea ' nullum voli bile potuerit manere suspensa , tantae actualitatis, ut absque distinctione, vel virtuali, suus sibimetipsi, sit actus: Eius formale obiectum, motivum vel terminativum hoc sit sola Di
vina bonitas est, quam necessario amat, contingenter vero creatam, nullo modo possibilem. Ut natura non distinguitur a se ipsa ut libera nee virtualiter , attingit & materiale peccati, materialiter tame
s. Omnes forte moeati sumus , praedesinati feeundum propositum ejus, qui operatur omnιasecundum consilium molantatissuae ad Eph. i. Neque eni nnos ipsu in elegimus ,sed ipse elegit nos ante mundi constitutionem ut esse vius faticti, ibidem). Quae adeoque ad sanctitatem , & id gloriam electio , non ex praevisis meritis, sed omnino gratuita dicenda est. Praedestinatio actus est intellectus, imperium scilicet, connotans Diavinae voluntatis decretum: sunt ejus effectas praede itinui sub laatia, glorificatio, iustificatio, vocationesque interruptae, &c. I o. Deus, qui justus eii, non potes quemquam sine demeritis damnare, potuit tamen reprQbatione negativa excludere homines a Regno caelesti, ut beneficio praecise indebito ii quotquot igitur sunt tali reprobatione exclusi, nullam suae reprobationis in se ipsis causam requirant, secus autem qui ad poenam in tenebras eiiciuntur. Reprobationis essectus sunt peccatorum permissiones, finalis impae attentia, denegatio gloriae, ac denique Omnia quaecumque dona collata reprobis.
ii. V. Ides Catholica hete est, ut unum Deum in Trinitate, & Tri
x nitatem in uniti te veneremur, neque confundentes Pero
sonas, ut Sebellius, neque substantiam separantes, ut Arius. Una ergo atque indivisa existente natura, numerabilir facta es Santissima Trististas tribus personalibus sub sentiis , nempe Pater eis, qui generat, Filius , qui gignitur, & Spiritus Sanctus qui ab utroque procedit, ut distinctiones sint in Personis, unitas in natura, quae non est generans, ne. quo genua, neque procedens. A a la. Ex
12쪽
scere necesse eli , quarum una per intellectum, per voluntatem altera: illam generationem esse, hanc minimξ fides docet; cujus discriminis ratio, quia Filius vi processionis in similitudinem naturae procedat, ruod Spiritui Sanino negamus. Duae igitur processiones, tres vero Peronae, ac quatuor sunt telationes: harum tres ab invicem realem distinctionem important, spiratio autem activa a Paternitate, & filiatio. ne non sic, nulla tamen perfectionem relativam importat. I 3. In principio erat verbum, secunda scilicet Trinitatis Persona, quae ex cognitione omnium, quae sunt in Deo necessario, imo& creaturarum possibilium procedens, Verbi nomine proprie designatur, nec minus filii, ac imiginis titulo nuncupatur, qui termini ipsi soli sunt proprii, quippe relativὸ dicitur Filius, relative Verbum, ac imago, Idemque omnino conceptus est ratio Verbi, ac Filij. Consubstantialis eum Patre est, ut Nicaena Synodus adversus Arrianos Fidei Symbolo inseruit. Iq. Cum venerit Paraclytus, quem mittam vobis a Patre, quae utique tertia Trinitatis Persona est, ac proprie dicitur Spiritus, Donum, NAmor, culus processio unicum habens principium, duas tamen Personas expostulat necessario, tantaque processionis eius a filio necessitas est ut si ab illo non procederet, nec etiam distingueretur realiter. Ejus Irocessio generatio non est, Deus tamen est, ut contra Macedonium id es docet Catholica, ae Synodus Generalis secunda, contra eosdem
i 1 Eus simul ab initio utramque de nihilo condidit creatu-
ram, spi ritua)em ,& corpoream, Angelicam videlicet,& munuanam cap. fit mites spirituales sunt ergo λngeli cujuscumque expertes materiae, vel si illam spiritualem eringas, ac ita numero immultiplicabiles, ut impossibile sit duos esse ejusdem speciei. AEquivoce in loco ponitur, sed ratio formalis non ejus substantia, verum poritentia Operativa cum exercitio, a quo ubieatio ipsa distincta non est, pote t de extremo ad extremum sne medio transire. 6. Ut se ipsum cognoscat propria ei deservit ut impressa species es.sentia, quilibet autem quamquam inferior perfecth superiorem e-prehendit, at quo superior est Angelus, eo universaliores habet inditas
13쪽
l species. Deus omnium corda navit. Angelus autem , quae ad ordinem iversi sperunt cognoscens , cum ad cordis secreta venimus prorsus in oscuro laborat nisi ad eum Ordinentur: Sis de suturis syntingenti- ibus. ae gratve mysteriis dempt4 invesktione sustinemus.. ι II. Intellectualem creaturam in omni ordine, indefectib lem abs ilutὶ impos ibilem reputamus, possibilis tamen , ac de faEL,impeccabiliqAqgelus esse irca finςm naturalem directe, eius autem deformitas
nec in ps imo instanti, nec connaturaliter, nili a peccato superbiae initium sumere potuit, quod nec error Praecessit, aut potuit praecedere
Quid autem si oti eius fuerit obiectam inquiris ρ Non omnimoda cum Deo aequalitas, sed beatitudo naturalis line subiectione ad superis
IS. Audent media intrinseca bonitate ἡ sola tamen bonitas fi- ci I nis formaliter voluntatem specificat, illorum vero electionem , omnes ergo ,& solas actiones humanas etlse propter finem uutimu D necesse est, adeoque Bruta non agunt propter finem formaliter. Finis ultimus peccantis mortaliter est bonum commutabile, sub rati ne boni propr4 ipsius, in quo quaeritiquae sua sunt. D. Aug. t q. CV. c. ult. alvo eis uisur ad comtemptum DA. Finis autem ultimus justi quam vis peccantis venialiter eli Deus attactus habitualiter. 19. Formalis beatitudo possessio Dei est, cujus essentia si metaphysi. se L .nlicles e tur, in sola Dei unius, & trini clara uisione consistit; nempe misio estota merces: atque adeo felix est visio, ut omnem tollat. mi seciam, beatosque ab intrinseco impeccabiles reddat. Ex tali Beat rum visione deinde assignandae veniunt, tum animae, tum corporis
dotes nempe pro illa Visio, comprehensio, & Fruitio, pro corpore veto Subtilitas, Impassibilitas, δεgilitas, & Claritas. aci. Voluntarium dicitur, quod est ab intrinseco cum cognitione aliud perfectum, aliud imperfectum, perseetiim vero, vel liberum, vel necessar um est,male proinde confunditur voluntarium cum libero, ac proinde falsae propositiones, Sola missentia repugnat libertati: es quod Φο- Iuniariὸ fit, oee. Duplex libertas est specificationis una, contradictionis altera: ad primam requiritur, ut voluntas possit hoc, vel illud eligere, hoc acceptare, illud respuere: ad secundam, ut possit hoc faccre uti non faccre, agere, vel non agere.
14쪽
t. via aerist voluntas a nullo creata obiecto quoad exercitium Macessitari potest, ae per eonsequens, nec violentiam pati in elicientia suorum a s uum,nec Deus violentum simpliciter causare potest in creatura. Ut sit voluntaria omissio actum requirit, qui omittendi sit causa, ves occasio, imo dc debitum non omittendi si tamen omissio sit noti politio actus, insuper, ut effectus ex omissione secutus imputetur, deἀbet omittens aliqualiter advertere, nihil enim via;tum, quia praec gnitum
aa. R AT Oralitas essentialiter consistit in relatione transcendenta41V1 li ad obiectum , ut subditum regulis morum , a quo
actus moralitas specificatur quapropter essentialis ab obiecto desumura circumstantiis accidentalis, utraque tum, ab actu, tum a libertate distinguitur. Euidem actum ex diversis principiis, bonum,& malum esse repugnat s actus autem ex ob ino malus nunquam potesta mali tu exculari, quamquam bona intentione fiat: Unde falsa est illa quoaque : licitum es absoluto desiderio, m. I 4. lnn. XI. & I . consimilis Hiae. que per multae: actus in individuo indifferens repugnat per se. 23. Peeeatum commissionis in positivo consistit, sicut & potentia peccandi, omne autem peccatum Iegi Dei contrariatur, ae in volun tale principaliter, ae intrinsece residet, quod oc suo modo appetitui sensitivo, non tamen aut sensibus, aut membris externis concedimus ut autem mortale sit plena ex parte intellectus requiritur advertentia, Plenusque, ex parte volantatis e sensus , sive autem ommissio sit, vel commissio, dummodo ex eodem motivo procedant, moraliter ad eamdem pertinent speciem peccati, 24. Druidit Peccatum in Personale, & originale , hoc contrahunt quotquot per seminalem propagationem ex Adam deseendunt exeupe Beriissimam Virginem atque in sola eatentia Originalis iustitiae
consistit conncὸt indo tamen peccatum Adae in Divina abominatione irretractatum persistens, estq, primo in specie superbiae, omnibusque per se, ac intrinsecὸ voluntatium, non quidem per modum exercitu formalis, at verbierminatri E per modum ςffectus ex ordine ad volu tatem Adami, ut praecontinentem voluntatem aliotum. 33, Ad peccatum reatus poenae consequitur, infinitae quidem ex iu-
iuxta quota durationem, non tamen quoad intensi em, vel si pinna
15쪽
damni, vel sensas, Pueri vero qui sine Baptismo deeedunt, non sensus
poena puniuntur, sed damni. Differt mortale a veniali, quod primum sit eontra legem simpliciter, secus autem secundum , Perveniens verbad usum rationis, sub mortali tenetur se in Deum convertere amore
essieaei, atque ideo nullo pacto coniungi potest cum solo Originali Veniale.
26. T Rimus homo conditus est cum persecta agendorum cognia tione, & virium inferiorum subiectione, Gratia Sanctificante , Fide, Spe , & Charitate decoratus, unde ex amore justitiae sussicientem habebat potestatem actu datam ad implendum quod
cumque praeceptum in particulari, tam naturale , quam supem turale : tales enim habebat mires ejus voluntas , ut perseverare, mes non perseverare 1n e in relinqueretur arbitris , es' staret per liberum arbitrium, D: Aug. de Con. & gr. cap. I 2. , at vero , quia causa secunda erat moveri debuit concursu praedeterminante. κ27. Quinque sunt status naturae, nimirum purae integrae originalis justitiae, lapsiae ,& reparatae: in omnibus indiget gratia ad cognosceredas omnes veritates tot lective sumptas, non tamen divisivE. In natura autem lapsa constitutus homo potest aliquod opus moraliter bonum essicere sine gratia, non igitur omnium infidelium opera pe cata sunt nec tamen potest sine gratia, naturam sanante, Deum supellomnia diligere, gravesque vincere tentationes.
28. Sine gratia nullus cognoscere potest mysteria fidei, nee ad ramis propriis disponere viribus, adeoque facienti eisdem tantum, quod in se est, aut se non impedienti non confert Deus infallibiliter gratiam. Agnoscimus gratiam sussicientem, agnoscimus eruacem, in mamquae ad orandum scut oportet sussiciat, essicax tamen non sit, secundam qua Deus Deit ut faetamur, praebeudo Urer efficaci fimas voluntati. D. Aug. de Er. & lib. arh. cap. I6., est ergo eruax ab intrinseco. 29. Gratia habitualis, qualitas est super naturalis, naturaeque Diutitue sormalis participatio, hominem Deo gratumex sua natura constumens, adeoque imcompossibilis eum peccato, ab illa virtut omnes,&ipsi et vides, ae Spes dummodo eidem comproducantur, physi-cti realiterque dimanant, ut rigorost proprietates eiusdem et Pers
ctior simpliciter est quaeumque forma substantiali, & Beatitudine ipsa , non tamen unione Hypostatica, unde impossibilis est alia gratia in specie persectior. F. δεω
16쪽
scire potes , an odio dignus si, vel amore, absque revelatione specia ii. Nulla creatura potest gratiam producere principaliter , Ouae tamen educitur, non creatur: Denique si quis dixerit in quolibet bono opere justum saltem venialiter peccare eidem anathema dicit Sacra Trid. Syn. sess. 6. can. 2I., actus autem qui disponunt ad gratiam ab eadem
gratia habituali eliciuntur: i :3 i. Fides est ad Η eb. Io.) Sperandarum substantia rerum argumentum non apsvreatium, Donum Dei, virtus infusa theologica: hinc reprobatam habes Ρelagianorum haeresim propriis eam v ribus committentium, ac Semrpelagianorum neces statem gratiae ad Fidei initium negantium , de quibus Arausic. a. Can. 1. 6. . g. Fidei ratio formalis sub qua est prima veritas in dicendo con notans primam veritatem in cingnoscendo ratio autem formalis, Quae . est prima veritas in essendo. 32. Populit in fide rubii b. talis lac. . I. nulla etenim hetlitandi ratio tum Dei revelantis aut horitate tritatue, primae scilicet veritatis , quae, nec fallere potest, nec falli ; pollulax ergo in assentiendo firmitatem, aquae omnem, vel levissimam suspΗciopem excludat :ΙHinc igitur nobis Qxcludenda venit ea propositio assensus Risi supernaturalis stat cum noti
σia solum probabili, e . Inn. XI. ai. inter 6 1. Non est ergo fides opinio, nec aestimatio, ut voluit Abai lard us) sed pertitudo firmior Scientia, Sapientia, Intellectu. a 33, Impossibile es Deum mentis ad Heb. Io.) hinc manifesta est Pri scillianillarum blasphemia, Deum Authorem mendacii facientium 3 tanta ieitur est infallibilitas fidei, ut ei, nec per se, nec per accidens pos sit subesse falsum . Regula fidei noli rae Ecclesia es a Spiritu Sancto directa, Evangelio non crederem , inquit Aug. contra ep. sund. c. I. nisi me Ecclesiae Catholicae moleret aut ritas: Po erit tamen, cui aliquid immediate revelatum est, ut Prophxtae, Angeli, Apolloli, illud fide Divina
xenere, quamvis non propositum ab Eccleua. 3 4. Ius uis adime prodigia, ut credat inquirit, magnum es ipse prodigium
S. Aug. de Civit. 22. 8. evidenter enim credibilia sunt nostre fidei myllema; Duplex autem est credibilitas speculativa una; qua cognoscimus digna fide Divina esse mysteria ut credantur, practica altera, qua ludicamus hic, δc nunc esse credenda; haec supernaturalis est, potest illa non esse , Concilia legitiis congregata , Pontifex ex ca- ςdra loqueris non possunt errare in materia fidei, ac morum.
17쪽
3 1. Haee prnpositio Clemens XI. est legittimus Petri successor i m- mediate de fide est, non tamen de fide eli illam propositionem esse deside, quamvis contrarium aliqua censura sit dignum. Concedimus Peccatoribus fidem , neque enim per quod libet peccatum mortale amittitur, Triden. sess. 6. c. I I. non tamen aut Haereticis, aut damnatis, Que etiam Beatis, adhuc autem & qui scientiam habent, fidem habere de eodem dicimus implicare. Hoc tandem nec ellarium eis ad salutem, remuneratorem explicite credere Incarnationis, ac Trinitatis mi sterium 1, reiicienda itaque venit aa. prop. inter 6 I. non nisi Hes uvius Dei, tala.
36. Pes Virtus est Theologi ea a Fide, & Charitate distincta
Deum attingit elus innitens auxilio ad consequendam salutem, seu vitam aeternam : Habet igitur pro Obiecto Deum, Beatitudinem obiectivam, quam quis sperat, pro ratione vero formali sub qua auxilium Divinum, ex quo sperat. De illa speciale praeceptum eis, quapropter falsae it ea pro p. Hamo vulti uuyuam mit sua ta c. l. Alex. T. non tamen obligaret in casu, quod alicui facta Hilset relevatio suae
37. Spes sine amore esse nou potes, S. Aug. Ench. ad Laur. ca. 8 Amor autem quidam perseitus est, quidam vero imperfectas, primus est amicitiae, concupiscentiae secundus. Insuper,& concupiscentia, aut calta est , aut servilis, inordinata prima non est ,& sic diligere bonum est, secus esset I dilueret Deum propter Deum babendum, π boe sit finis, is quo quiescimur, nause diligere malum es. D. Th. Op. 6 l. c. 3. Finis ergo proximas cuius gratia castae concupiscentiae Divina bonitas est. 38. Sicut Spes, ita& Timor ab Amore profluit, proinde mala sunt ibia si malus amor, Mnasi bonus, D. Aug. ἔ4. de Civ. c. T. quandoque homo propter mala a Deo recedit, & timor mundanus eii, quandoque ad Deum accedit, & tunc vel timore poenae, & servilis, vel .culpae, & filialis, vi lutriusque, & initialis est. Bonus itaque, & utilis est filialis, initialis, atque servilis, secundum substantiam spectatus , non ergo pecca tum est, aut peccatores facit peiores timor gehennae, per quam ad misericordiam Deι de peccatis condolendo confugimus . Tri. seis. 6. can. S. .
18쪽
39. Haritas virtutum omnium Regina forma est diffusa in eor- dibus nostris per Spiritum Sanctum, ab eo distincta, veraq,
inter Deum, hominemque amicitia. Cum Beguardis errat,& Begulnis, qui ad talem existimat perfectionem posse pertingere, ut ultra n queat augeri. Hoc maximum mandatum est diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo ; tenetur itaque homo sub mortali vi hujus praecepti in principio, aliquoties in decursu, & in fine suae vitae moralis actum dilectonis Dei super omnia elicere. go. aut dicit se uosse Deum, π mis lata qui non custodit, mendax es, P. Io. a. , si quis enim diligit me sermonem meum servabit, errat itaque Quietillarum secta docens mandatorum Dei curam habendam non esse ei, qui ad vitam pervenit unitivam, probatio si quidem dilacitonis, operis est exhibitio: actus Charitatis non immediate a Spiritu Sancto vel ab aliquo auxilio actuali, sed essentialiter procedere petit a gratia sentificante tanquam a radicali principio.
qI. X T Erluιm caro factum est: possibilis subinde, imo de facto est
V Incarnatio, quamquam ne fines prcscribamus omnipotentiae Divinae non absolute necessaria , quapoterat solo imperio με πο-luntatis humanum genus a vim natu Diaboli eruere S. Leo de pati. ΙΑ. nece Issaria tamen simpliciter ad condignam, ac ex toto rigore iustitiae pro peccatis h imam generis satisfactionem, qualem imo, & superabundantem Christus Dominus .fiterno Patri pro nobis exhibere dignatus est. 4 a. Causa Christo Domino veniendi eam dicimus, ut eossummetur praevaricatis , γ' finem accipiat peccatum , ae deleatur iniquitas Daniel. 9. vel cum Augustino loquamur. Si homo non periissetfllius hominis non me msset Sςrm. 8. de verb. Ap.) tolle igitur Adae peccatum,& incarnatio ex vi praesentis deereti non eriti An autem saltem in carne impass-bili non stante eodem peccato Christus venturus esset, cum iusta reve lata loquendum sit, negandum omnino nobis est.
43. N an semetipsum Christus glorificavit, ut Pontifex fieret, sed impraevitis meritis propriis pr destinatus est ad filiationem Dei naturalem,
nec Patribus antiquis gratiam, nec Beatae Virgini Maternitatem in genem causae efficientis promeruit. Potuit, & quamcumque naturam
19쪽
completam substantialem assumere ad subsistendum , non vero suppositum ue hinc habes nec materiam, formam, vel accidens posse ad subsistentiam assumi , benε quidem ad existentiam , quam unicam eamque divinam in Christo Domino sustinemus . ,qq. Quod verbum corpus assumpsit verum fuit, & reale, non phano
lassicum, ut non dubitarunt asserere Saturninus, Marcion,&Cerdo: Non coeleste, ut Valentinus volebat; non aeternum, ut docuit Apollinaris: sed terrenum, ac temporale: non anima destitutum, cujus loco verbum ipsum fuisset, ut primo somniarunt Apolinaristi, sed rationali, nostrique simili anima actuatum, non tamen, aut fomitem peccati, aut peccandi potentiam assumpsit Sanctitas, ac puritas infinita. 43. Contra Monothelitarum errorem catholice asserimus creatam cognitionem in Christo cum Divina inconfusam, ac triplici eiusdem Animam decoratam scientia cognoscimus, Beata scilicet, infusa, a qui lita: habes iam quid contra eosdem haereticos de voluntate sentia. mus. Vidimus eum plenum gratiae,& veritatis, plenitudine tamen finita si de creata loquamur: ruit haec ipsi necessaria ad merendum, illaque connotando gratiam unionis caput Ecclesiae constitutus est, quem tamen invenit filium Dei naturalem adontivum non fecit.