De patronymicorum graecorum formatione

1쪽

DISSERTATI INAUGURALIS

RITE IMPETRANDOS

CONSTANTlMUS THEODORUS ANGERMANN

3쪽

DISSERUIT

5쪽

CAPUT'.

De patronymicis masculini generis, quaera su ae ope formata Mint, agitur. g. 4-T vi ac n0ti0ne patronymicorum 4 g. 8-1l. De origine re suffixi 6 A. te egulari patronymicorum formatione assitur. g. 12- 17 De patronymicis et ni0tr0nymicis, quorum primitiva in

g. 8-24 De patronymicis, quorum primitiva in consonantes Hr, V, o, , , , ο Xeunt, agitur 17B uomoia poetae metri gratia patronymica formarint, eaeponitur. g. 25. De re suffixi auxiliaris rigine . - 25 g. 26 27 Patronymica, quae hujus suffixi pe e thematis maer0- paralectis in derivata sunt ueg. 28 3 l. iatr0nrmica, quae huius suffixi pe e thematis maero- catalectis in , i , D s f deriVat Sunt . . . . . . Sq. 32 Patr0nymica, quae e thematis puris in deri-Vata sunt lg. 33 Patr0nymica, quorum paenultima e0ntra n0rmam producta est 32 g. 34 Patr0nymica, quae e thematis tribrachyeis derivata sunt 34 g. b. Patr0nytilica, quae oa Sussa ope 0rmata sunt 35 S. 6 Patronymica, quae ito suffixi ope formata sunt .... 36

6쪽

De patronymico femininorum in id et αδ formatione agitur. g. 43 Praemittenda 42 g. 44 De ιδ urexi rigine 42 g. 45 De αδ suffixi origine 43g. 46 Quam rati0nem poetae in his patronymicis formandis secuti sint, exponitur 44 g. 47-b2 Patr0nymica, quorum primitiva in vocale α, ο ιο, ιο

CAPUT ΙΙΙ.

7쪽

. . Quanquam et antiquioris et recontioris temporis

grammatici de patronymicorum graecorum formatione Copiosius multisque locis egerunt, tamen eandem rem traetare perae pretium esse mihi visum est. Hae enim nostra aetate,

qua graeca lingua grammatica Comparativa magis magiSque illustrotur et explieotur, ut d aliis rebus, quae ad grammati- eam pertineant, sic de patronymi eis, siVe formationem sive Originem Speetes, oetius quam ab eis, qui antehac in studiis grammati eis versati sunt, praeSertim quam ab pSis grammaticis graecis judicari posse inter omnes constat. E quibus quidem Dionysius Thrax Belah. necdot. p. 634, 29 et scholiasta jus si L p. 49 seq. , quibuScum PriScianus II 6, 35 oonsentit iro patronymicorum RSUU-linorum formas esse statuunt: in ης, quae Ommimis di-eenda sit, quod in omni Sermone usurpari possit in c0ν,

8쪽

e analogius Oeabulorum i ut lilia νυξ, quod X stos υνυ mutilatum est, huic amoti Sententiae non solum ob Siat, quod Graeci παλλι λί&ν i. e. consecutionem Syllabarum, quae aut isdom aut similibus litteris constant, non tam in dori-Vatione, quam in Compo Sitione vocabulorum vitabant, sed etiam quod mugitum diserimon est intor masculinorum et femininorum patronymicorum notionem. Maseulina enim forma Semper personus quaedam significatur, in euiinitia Vero non Olum patronymica sed omnino possessiva Vis

nationem intercedere plane Ogo. Neque hoc, quod XApollonii orbis colligendum si, concesserim, masCulini Sin ori feminina in ις, masculinis in adin fominina in ας reSpondere quam sententiam uti mannum Gr. r. II p.

439 aliosque secutos esse video. Sed potius V. C. At τοῖ- dii masculino genere semper invenitur, nunquam Ax τω &d ς, Verum seminin genere et fi l 9s et 11 χω a diei solet. . 3. Tres igitur omnino patronymicorum formas Statuendas QSSe cenSeo, quarum prima, quae St masculini generis, nominativo casu in hc, altera quae est feminini generiS, O dem casu aut in i aut in ac tertia masculino genere in ι ων - non in P, ut Dionysio videbatur , seminino ina Cis. Lobeck, paralip. r. r. p. 38 seq. - . Keil, DOC. ΟΠΟ-mis grRec. . 53 eq.2 Quare patronymica masculina semper fere substantiva Sunt; interdum quidem liberiore sermonis graeei proprio more pro adjectivis usurpantur ut Hom. f 489 IIDιαμίδην νοθον υἱον, Soph. El. 182:παις Αγαμεμνονίδας Eur. Hein 148 θεοὶ Οὐρανίδαι Verg. Aen. IX, 28: Tyrrhi e juvenes. - ossessivam notionem habet II εν ληιαδαιτυλακῆες i. e. Penthei custodes opp. cyti. IV, 29i, et simili modo

9쪽

t νιν desinit, ad quam accedunt feminina in ινλ . Qua formae quomodo a poetis graecis, praesertim ab epicis, factae sint, singulis capitibus explicabo. Adjectiva autem possessivus suffixo facta, qua tit in oeotica dialecto e BoselahC. I. I p. 758 et saepius a poetis patronVmi eorum loco adhibentur eum eadem ratione atque cetera adjectiva tu ιος formata sint, mitti OSSe en Sui.

10쪽

DE PATRONYMICIS MASC. MEN. QUAE Hs SIFFIX FORMATA SUNT, AGITUR.

. . omnium patronymi eorum longe usitatissima forma est, quae nominativo caSu apud Ionas in x ς, apud Dorienses et Aeolenses in δας, apud lesbiacos Aeolongos in διος desinit. Antequam autem de formatione eorum disseramus, quaedam de significatione et origine praemittere non alie

num Sit.

Significatur autem hac forma non solun filius ut II - λεῖς Αἰακίδι ς, sed etiam nepos ut 'Aχιλλε t ς' iaκιδλὶς et pronepos ut δε εο ιολε/ιος Αἰακιδι ς Tryph. 434 , denique tota gens, quae e Aeaeo originem ducit. sed ortum quendam usum hac in re poetae Sequuntur nunquam enim 'Aερείδ λὶς unum qu0mlibet Atrei gentis significat, semper aut Agamemnonem aut a tenelaum Gons Vero eorum GPratida v0 In λοπίda vel L λεισο ενίδαι Aeseli. g. 569)appellatur. In aliis igitur patronymicis magis propria vis servatur, in alii imagis generalis, quam gentilem diXerim,