장음표시 사용
241쪽
NEMRICU MEIBOMIPs S. P. LuΑximis vestris erga me beneficiis parum dignus video rer, si non e , ut a Beneis volentia vestra profecta. M
in me praeter omne meritum meum collata agnoscerem.
Disco sane hinc, vos in moaliquid videro, quod am tis. Id sive humanitatis quodam errore , sive rudieii factum constantia , gaudeo me hercle tam selici me fortuna usum, ut viris placue- . ' N 2 rim
242쪽
x96 HE N R. MEI BONI Irim , qui aut per humanitatem errare potuerunt, aut quales quales doctrinae elegantioris amatorςs nimis temere diligunt. Neque enim solum haerentem apud vos, iam proli Xe Ο-mnibus modis ornansum , amandumque suscepistis, sed discedentem etiam tot commenda.
ιitiis, egre3iis Vestrae in me voluntatis signis, dimisistis. Vii igitur nunc ego Tibi hac epistola , sic Tu reliqui omnibus, qui
in saeteris maxime concordes, in me Ornan do quasi intςr se contendere visi sunt , meo nomine Maκ imas ages gratias. Sic enim assicior iucundissima Vestrorum beneficiorum rein cordatione , ut quemadmodum a vobis supra votum, & meritum meum sum acceptus, ita sonstans ac paratum de in offeram obsequium meum. ut nunquam operae in me iuvando impensae poenitere vos debeat. Quod si interim illa a CL BOratio mihi promissa Ex re ratio ad finem perducta fuerit. non cessabis eam transmittere Patavium ad Martinum Germanum: si quid autem deinde fuerit , quod aut me scire , aut per me in Galliis volueris eX peditum, poteris ira ni mittere Lutetiam Parisiorum ad Mereatores Germanos Petrum MNicolaum Fourmoni , qui ea a i eiste ad me ci tabunt. Vale, & me, qqod facis, ama. . Dabam venetiis xxv. Iul. An. 166A.
243쪽
QVo maior fuit felicitas mea in Italia, ut
cum alibi, tum praesertim in florentis. ima urbe vestra virorum nobilitate , & erudiistione praestantissimorum favore , & singulari humanitate frui licuerit: eo infelicior extiti
postquam ex Italia digressus sui , quod illum
praesenti mihi exhibitum favorem demereri,& maximam humanitatem Arato saltem antismo agnoscere non potuerim. Scripsi enim priis diis itatim reditus mei in Germaniam annis aliquoties, cum ad alios, tum ad Te, Claris si me Vir, binis vicibus , neque tamen unquam vel redditas Litteras meas , vel valere vos &,ivere intelligere potui. Caepi igitur dubitare. Superat, ac & vescitur aura aetherea
thrus Interim bis ultimis annis , si non litis teras dedi, omnibus tamen in Italiam euntibus amicis meis hoc in mandatis studiosissime dedi, ut in itinere sui florentissimam vi benivestram inviserent , Eruditosque omnes , qui adhuc ex amicis meis superassent, salutarent .& salvam apud me superesse memoriam meri. torum illorum testarentur. Tandem Seradertisthos er voti mei me compotem fecit, imo ultra vinum tulit & spem meam litteras, ab amicissima manu Tua squamvis de illae elapso diruidum integro anno redditae demum sint γ quae me singulari gaudio affecerunt , idque non uno nomine. Intellexi autem ex iis , multa
244쪽
xς g NEN R. ME IB MI Iapud vos immutata esse , quae me plenius e. tiam , ubi ad nos redierit, docebit Seraderus ,
quosdam abi i Ise illue , unde negant redire quenquam ; alios deseruisse humaniora studia et Tibi vero ita favita Alira , ut pari felicitate Magni Ducis gratiam , & Eruditissimorum quorumque affectum possideas , cuius utriusque perennitatem Tibi apprecor. De meis rebus sortassis etiam Sera derus retulit, quantum satis
est . Quae edidi hactenus, pauca sunt, & num ea quidem, sed Parentis; in fasciculum in men aliquem compegi, modo digna snt quae
Aloes transeant. vrs hactenus Anatomica studia apud nos pene collapsa . praeterea Medicam Artem per totam vicinam provinciam,& in Aulis Ducum nostrorum eXerceo . ut
parum temporis supersit, quod Bonis Litteris, antiquis meis amoribus, possim impendere. Sunt tamen nonnulli in his locis, qui nescio
qua mala persuasione me Poetam e redunt, unde aliquando, invitus licet, in Parnassum ire cogor, ut ex adiectis carminibus patet. Interim Parentis mei Hi roria M. diea latuit hactenus, nunc tamen carceres mordet. Ipse habeo adsecta Historica nonnulla, verum tempore iis perpoliendis necessario destituor . Erit tamen sortassis aliquando, ubi , rebus meis reinctius ordinatis , Musis. vacare magis lic bita
Cl. Conringitis noster , qui sua Tibi, Vir Nobilissime , ossicia , & adfectum omnem offert, licet iam senex, animo tamen optime valet , & in recensendis scriptis suis diligens est , illis inprimis, quae Germanicas res speis stant. Librorum suorum de Finibus Imperii
245쪽
Germanisἰ novam editionem I molitur, multo auctiorem . praesertim postquam mire florentibus imperatori, nostri rebus, aliam Geris mania iaciem sperat. Edidit nuper Paradoxa de Nummis Hebraeorum , quae Tibi ut transmitterem, petiit, uti ex inclusa schedula, Eius άυτοραφν, videre licet . Pro missis elegantibus libellis gratias maximas ago In Bibliotheca aprosiana multa apud. Vos egita legi, quae ad nos perlata non
sunt . Rev. Henricus de Noris in at Eoσπασι ιαωσίν, isto satis eruditionem suam, variam leoitionem, & iudieium ostendit, cuius etiam missoriam Poι ranam nec dum in his oris vide. re licuit, quamvis iam tum Moguntiae quamdam contra illum a Brunone Ne ser edita
Uerum nutie desino, de eum CLdus Nor imbergae operam suam in curandis litisteris, promiserit, ego quoque frequentes litoteras promitto , & interdum quendam de scriptis nostris lasciculum . Interim vale, Claris-fime Vir , & me porro, quod facis, ama . Helmesta dii in Academia Iulia, Pridie Idus Octobr. 167 .
246쪽
VIrtutis & eruditionis Tuae memoria Cris
salpinis quoque in Germania celebe rima , a nemine fortassis sanctius quam a me colitur, quamvis litteris id testari non semper liceat. Neque eDim vel Norimbergam ad Cl. Holdum nostrum mittere fasserculos, ut alias, obsessis Pestiferi Contagii metu viis , licuit. Hunc tamen redditum iri, eura Amici istius nostri spero. In eo scruta quaedam nOstra sunt, nullius, ut solent, pretii. oce por in Historia Caesarum ex Sereni, ma Bruta mieensi Domo oriundorum, sortassisque hoc an no adhuc publicabuntur Res gestae Lotharii Caesaris III. Saxonis, Italiae vestrae non incogniti , commentario a me ex editis, & ineis
ditis monumentis ilIustratae. Ab illo enim
247쪽
Lothiaris Ducum nostrorum progenitor Henria cur Superbur , gente Italus, Atestinus, Dux Bavariae Filiam in matrimonium, & eum illa Ducatum Raxoniae, inque his terris primas sedes nactus est. Praeludit historiae illi Exercitat:o huic fascicula inclusa de Friderio Caesare i), Se in ea Tabula Serenissimae mmus cum Regibus Caesaribusque cognationem exhibens. Artis Medicae praxis potius quam The ria occupatum me habet, sunt 'tamen etiam quaedam Medica nostra sub praelo, proditura brevi, si Pax Saxoniae nostrae affulgeat.& non aIiquod a Septentrionum Regibus ma- Ium . Sed haec in nostra manu nou sunt; ut nunquam desinas me amare, tuisque honora. , tissimis litteris, occasione data , affectus, κbenivolentiae Tuae magni semper aestimatae, reddere certiorem , ObniXe rogo.
Ovamvis non satis recte Etteraς meas, hoe
est meae erga Te observantiae inte pretes, reddi, usii ipso . didicerim, va Ideque doleam; omnes tamen occasiones eas transmi tendi sollicite capto , ideoque nunc quoque eum eximio iuveno D, Meboomis , cuius Paω
248쪽
aex EN R. M IBOMIrrens in . hac Academia iuris Civilis relebris DC ctor suit, strabo. & il ἰum quidem de meis Itor i nota commendo, simul vero desideria mea expono Nuper in gratiam si lustris Domini , D. Gebbardi ab Aιυοnrteben, qui increisdibili Historiae , Genealogicae praesertim, studio temetur , pluribus scripsi , id quod iterato nunc facere cogor . Nescit Vir curiossis imus quomodo explere sitim suam possit, ni si de Tuo sonte , quo Europae Do ctos Omnes irrigare nosti. Dies Natales, & Emortuales, quos scire avet , in charta adiecta succiiicte notavit. Obligabis plurimum Nobilissimum hunc Virum , si reliquis negotiis gravioribus tantum subtrahere, & de his erudihe non gravaberis . opinioni vero nostrae , quam d. Tua vastissima eruditione, & inusitata. humanitate omnes hic locorum habemus, plurimum hoc beneficio Tuo accedet, si tamen accedere aliquid potest, & ego ero semper, qui lam a sedecim annis sum &c. Helmesta dii a S. Martii x638.
tate accepi eruditissimum Librum Rev. D. Abbatis Onnr tr , tanto gratiorem, quoniam ab ipso benevola manu & mente oblatus est. Si adhue viveret Parens meus, non tantumaehu
249쪽
'thuseum Equitem , cuius vitae describendae.& gloriae illustrandae, ipse primus , post
'tot secula, in oceani Septentrionalis angulo, Latino opere manum admoverat, a Cive quo que suo post tricennium Tostana lingua eleoganter celebrari, lubens intelligeret ; sed etiam diligentiae suae aliquid adhuc additum, a Viro multae lectionis, & accurati iudicii . laetaretur. Ego interim Patre iam mortuo, fratias plurimas ago, & pro transmisso li-ello, & pro honorifica facta Patris mei mentione, memoriamque mei illi commendo. Lonisge vero etiam gratissimum suit, quod Eruditis simum Abbatem Historiam Gregorai UIL p. sub manu habere , ex libro eius viderem. Non dubito enim, quin, quo est veritatis a imore, eκ certa monumentorum fide narrat
rus sit ea , quae illi eum Henriso M. Caesare intercesserunt, secus quam ab aliis praestitum est . Ego in Loibarii m. Caes. Saxonis, a quo Serenissimi Duces Bums vicenses materanam originem habent, historia ex editis in ditisque monumentis contexenda occupor ssub quo uno, & nunquam maior , Imperii& Sacerdotii concordia fuit.
Quae Eruditissimus Norisius, quem reum renter saluto, ad Historiam ex antiquis Nuismismatibus illustrandam non pauca edidit. quorumque ex Birago notitiam habeo, valde hic locorum desideramus. Praeter Disserta tionem enim de Nummis Licinii quam Tuo.
Illustris Domine, beneficio possideo a nihil hue delatum est. Vale, mihique, quod iacis,
Hel me stadii in Acad. Iulia Prid. Cal.
250쪽
Litteras meas superiore anno scriptas recte ιCl. Arnoldr nostri beneficio, ad Te pervenisse spero, quamvis nihil ex eo tempore vel a Te, vel ab Arnoldo viderim ; non sine gaudio tamen a Rever. D. Molano intellexerim , integram adhue mei apud Te memoriam e sisse, seque fasciculum a Te sibi commissum , mihique tradendum quotidie per mare eX spe. ctare. Mitto libellum quendam Historicum de Saxoniae quidem a vobis remotissimae rebus , in quo tamen non de si i exhibitam mihi ante annos benevolentiam gratus memorais re . Quae p. 96. de s . disserui. vellem cum eruditistimo Abbate Conni in Historia Gregorii VII. Ponti f. R. occupato , communicari; ne Card. Baronio nimis credat. Fervent sub
praelo . Tomi III. Rerum Germanicaνvm a n e procurati . & hoc anno adhuc lucem videbunt . utinam ad Vos eos curare commode posse in
vale, Illustris Domine, & quod facis , sa vere perge &e. Hel me stadii Id. Martii 168D
UQuidem nescio quam cito hae litterae ad JA manus tuas perventurae sint, cum lato res earum. Nobiles & Eruditi Iuvenes Ditiore a