장음표시 사용
21쪽
consentientia 'io quin quo poetas quamquam non eo lem ordino numerant. Momorum Hosiodum Pisandrum Panyas in Antimachum. Etsi vor apud Proclum prima poetarum Piuorum pentadis montio invonitur. tamen eius auctorem quoquo Proclum fuisse non pro corio habeo. Sed canonem Aloxandrinum riuom ooandi quin ius illos poetas compleXum SSO, Ob eam causam non Vorisimile osse uto,
norum grammatieorum consum rospicit Pisandrum tantum
obitor laudat, quod in Dionysi Hal. do imitation librorum epitoma nomen isandri omnino deost. Qua cum ita sint, posterioribus temtioribus, ut testimonia doconi, petitas nostra in multorum oribus ut usu fuit Nam ut in ab C anyassis non reperiatur, o librarii mendo autum osso cum Stossono p. 22 arbitror Quam libenter num rum qu ii queu artu in ipsum in oetis legendis Bygantini adhibuerint, iis quoquo robus domonstrari mihi vi dotur Ut s. golgos in tractatu; et Di Gotra si ρωι inscripto ')oXempla posetarum, qui cσιθυν scripserunt. Jo quinque. Homerum lycophronem Theocritum Oppianum Dionysium si . . Perlegetam), praebet et Anonymus illo rcερ ιον ελείου oro P supra iam laudatus
δεμ roi ηρ ίοις cora trer Πν Momorum Oppianum eri egetam Tryphiodorum Musaoum commondat. Atquo idem scriptor εἰρχΩΓrca L ATHM λας rursus quinques ipsos, Gregorium Magnum, Gregorium NySSaeum, Synesium, Libanium, PSellum ominaerat et postea Leucippen, Charicleam, Lucianum, Syn-
osium, Alciphroni epiStula prolion it.' Doni quo in transcurSu commemorare nobis liceat, Ouiiuum, ilii in aliquo PoeSQO gener minore carmina fecere, indiculos, intordum ut videtur certos, apud nonnullos segi. Ex0mpli gratiaoadom bucolicorum Gotarum tria S, qua hodie quoque utimur, Theocritus Moschus Bion hoc ordino a Suida . v. Θεοκρι O r et Uinuoc nominatur.' Dein duae diversa po0tarum tabellae, qui ψαι νομενα se ipso runt q), in rativitis sunt. Et denique 'im zιυιυς αλιενι κα γεγρα τυ ας Athonaous I 22 numerat. Huo de poetarum epicorum
iudicibUS. Ad iambographos pro rossi hic quaostionis firmissimum suti lumentum invouimus. Quin enim tres ipsi eri Ρ- toros iamborum Gra00 ab Aloxandrinis grammatiuis in canonem reoepti sint. Quintiliani tostimonio X , 59 dubium eSSo nemini polost, sed Archilochi, iudicio Aristarchi ad
ἴδεν maximo pertinentiS, Solius nomen ab auctore OStro com perimus. Cum ero complures non incerti scriptoros' cum tabb. consentientes optimos clariSSimosque iam-bographos Archilochum Somon idem Hipponacto monumserent, O tres iam a grammatici Aloxandrinis volcorto ab Aristarcho' in ordinem composito eSSe, quidem porSuaSum paene habeo. At momenti cuiusdam quamquam non magni apud Io TZelgam locus schol in Lycophr. I 254 est, quo rimus e tribu Gριαρεrxemi titiliore i fot Somonidi loco ' νανί r appellatur sequuntur
ut alibi Archilochus Hippon Cum Ananiae nomen apud
22쪽
B toti Bri uti Ananium o tam fuisses negavit, eum Hilii O-Duot in ficto Antini nomine hominum gula deditum er- StrinXisso Contenderet. Quamquam lino sontentia an diu Optimo iuro oliuisa St, tamen e lidem, Plia in eo, quod TZelga catulogus iraestantissimorum iambograptiorum notissimi emonidis loco Dunium Ootam multo ignotiorum liraebet, Valde offendo, JUtem Ioannem nostrum Oe, ut ullis quoque loci non serraro, Vehem Onter erraSSe. Atque corrulit Lim illum ex his Procli 0rbis L . i. 243 , is uonuetore Zotκn Sael ius usus esse mihi vidotur, fluxisso
Horatium in triadem Quintilianus X l, 6 uomiti vhendit,
23쪽
quibus Diomedes l. l. p. 4Ν5,16. lim non bono Lucilium ante-POSuit, quem carminum minimam tantuni iuriem iambicis Septenarii Composuisse notum est '). Et o satiricis
poeti cum iamborum erilitoribus intimis affinitatis vinculis coniunctis Quintilianus idem X 4 tros,
Lucilium Horatium Persium, elegit, quo eodem ordine Diomodos l. l. r0i,etiit, cum apud Grao eo Satirarum post solus ratinus ab Io TZetZaη nominetur. Si nunc ad tragicos poeta trariSeuntes quaΘrimuS, utrum index in abb. II et C raditus, in quo Aeschylus Sophoclos Euripidos Ion Achaous praostantissimi tragoediarum oriptores praedicantur, apud votore multum valuserit necne, cun testono p. 29 huius Orma no umbram quidem captari posse contendo. Hoc tantum adiciam,
apud o. Zeletam prol. in Lyc. p. 25s M illos quin quo
tat. Contra a plurimis vel cunctis fero' auctoribus antiquis optimi artis tragica princi pos hi tros soli, o schylus Sophocles Euripides, laudantur'). O vero poetas tragico primum ex Alexandrinorum illorum gramma-
ticorum sensura praestantiSSimo commendatos Sse, omnino non putandum St. Multo rioribus enim aetatibus Aeschylus optiocles Euripides tragoediarum Scriptorum Xempla in omnium ore erant, quod, ut tesson p. 40 rocto ad- monot, Lycurgi notissima lege, qua praescriberetur, ut poetarum illorum aureae imaginos in magno Dionysi thoatroponerentur, demonstratur. Item aut hoc tempus Heraclidos oracleota Laortio Diogono V 88 tosto cερὶ υν ἔρι Jν ἔρσὶ qu Orποι δι' quos Aeschylum Sophoclom Euripidomsuisso nemo dubitarit, complures libros Suripsit. Quinetiam . u. Sent iam AriStophaneS, comicorum Oetarum princeps et illorum tragicorum fere aequalis, triadem Doestram
tragicam in fabula Gύιραχυ inscripta implicito brimus constituit, quod exempli gratia o his vorsibus ossici mihi vi lotur 1413 1518 151l ):
Cum igitur ros ita so habHant, quidem in abb. Mot C tantum do hac causa, ut pontadi opica tragica entas opponatur, tribus magni tragoedia posetis Ionom o Achao-um additos esses sexistimo. Quod oro intordum apud nonnullo auctores, ut apud thenaeum ), vilao Aoschyli is scriptorum Wosterm Πι0γρ. . 1223, Oratium epist. I 1, 161 - 163 , alia tragoediarum scriptorum
nomina leguntur, momenti ullius esse nego. Et apud Romanos similiter atque apud Graecos tro e poetarum tragicorum multitudine optimos esse electos equo demon-Strari posse neque Verisimile esse cenSeo, quamquam Ciceronem do orat. IIII, 27 tres ipsos, Ennium acuvium Accium, cum Graocis illis tribus poetis comparare concedo. At praetor hos tragoediarum scriptore Graecos Γῆ πρ λὶς ιαξε ως, ut ita dicam, alius poetarum tragicorum delec-
24쪽
enim viri, ilii Singulis ea Oli si qui illius colobortim iis trissimiles toloma o Plii indollitio 1 0c tintit tru Oe lius Criti Surunt, ut Cherrimo illo titulo Certo ut Strationem, sui primus XIV 5 ipliadis tragicae montione ni faeit, eon iuncti sunt; sed iam itido, luod seorum nomina maXimo i DCODStanter enumeratitur λὶ l,liadem illam minimo certum 1iornatim luisse intellegendum St. Vero Ol)timo seri SisSo
dem vestigium invenire iotui. E contrari a ternarius num orti ut lue in rugiet Perinido in Omici posetis Olege D li Summi momenti est Num aliud permultos avet O- res antiquos' hi tres, Aristophanes Cratinus Eupolis, praestantissimi Om Oodiarum suriptores laudantur. Si interdum tiro alio alium Oetam Substitui concedatur, tum unum erus ternarius lorum quo* rotinetur ). Ceterum, Cum UDUS e magna Oetarum Comicorum turba quasi Omnium Ρrin Cel' nominandu Sit, mirum in modum multo saepiusquam Aristophanes, sui nobis iudicibus in artis comi uno
25쪽
ἀρχαι re e tollim δίεις εὐιλειῆν rourerre VII l sciti cita sod. Duobtior . . VI Hi l. XVII non electus Orniaeque. Sod solum catalogi bibliothecario quodam sueti formam ruosis serro mili videri Quam oro adhues diximus, it Mocomicis Graecis communitor ois antiquae Omoedia in quae VOeatur praecipuo Valet Nun, paucis orbis do media et novae comoedia poetis nobis dissserendum est quam partitionem citi antiquitato Minimo apud Omne pervulgatum fuisse, Sed divorsissimis uationibus pootas comicos inter aetato dispertiendi scriptoros veteros uso osse referam') In nostris tabulis duo. Antiphatioso Aloxis Thurinus, modiae comoediae poeta nominantur quod tantum in anonymi αερι πιπιι η ιεις tractatu ap.
Duob. l. l. III p. XIV repperi et illo loco demum, post- quum obruoi coniectura toxidis nomen Stephani traditi loco m. v. Sent. libidine in toxium impositum St. Contra a plerisque praeter IO. Zelgam, qui in s . . d. r. p. ;36, 26 337, 1 Cr. Sex enumerat, ης De κωs o/dιας
quoque leguntur Sed quam Vehementer auctorum Sontetitiae
in hac o discedant, haec tabella doceat:
Quod si attino ad cillam antiquas comoediae Optaraim distinctionsem, tutus ostigia inpud Tuidam v. ' ρισι os νης et Φρυνιχος consorvata a viris io tis divorsisSim modo Xplanata sunt' oquidem Moinchoo FCGrΙ2ll plano ass0ntior, qui votoros triticos loetam antiquao comoedia in turdum in duas quasi lassos disposcuisso vistimavit, in antiis utoros, qui anto bossum Poloponnesiacum inclaruissent, et Sequioros, tu ipsis belli is inporibus floreroni. At Stosson p. 43 adn. 28 in hoc valdo admiratus 1londit atque τους ἐσαμ εν ερον potius insoriores aetato titellogotidos esS conSuit Sed In qu Sent non iure a merito, Cum Prae- sortim distincti nom illam, in os qui anto et eos si post belli Poloponnosiaci tempora vixorint in Oratorum dolootibus reperiamus. Et eadum partitione Dionysius Hal. quoquo in historicis scriptoribus oconsondis' usus si Doniquo num apud Romanos poetarum comicorum norma torta cin-Veniatur. inquirentes tonsus inlicuius no Minimam ansam ita accipere possumus, ut Volcaci Sodigiti' canono illum, qui decem fabularum palliatarum Scriptoros mira rationo atque ad tunc Hioni mondum satis explicata compositos continet, Silentio praetermittamus. Nam grammatici alicuius hi dierum sitim ulla auctoritates istum duisso equid omΡersuasum laene in abeo. Postremo commemoratum isso Volo, cinaedo logorum poetarum, qui argumento quamVis in deteriorem partem aberrant cum postis comicis coniungi possint, somphare catalogos partim inter so congruontes
26쪽
nimis nuda Vol totiu prorsus Pervorsum idolia ΘSSO, Cum
ubiquo do Aristarchi Aristophanisquo legiacorum poetarum consu ullo ulti8Simum Silentium tonsentur Quintilianus enim X , ΩΝ modo elegia principem habori Callimachum, ΝΘounda a Pharimi Phileta delatas esse, memoria tradidit. Et ullis minimo inter consontientibus divorsi Poeta' exemplaria praebentur') Quod oro ad Romanos
Ovidius Gallus num orantur, cum Dio modos l. l. i. 4Ν4 K)Ovidium in legiarum praecipuorum scriptorum indiculo
Rostat nobis, ut o lyricis poetis, qui in lib.
poetarum Variorum generum agmen claudunt, brevitor disso- ramus. Novem poetas hic et in ab C apl)ollatos in Cationem Prium re laetos suiSSe, qui non parva auctoritato apud Volero usus sit, o multis testimoniis*j lvcst. Munm
novom lyricorum Onno principem iudieat, de tribus tantum, Stoesichoro Aleao Simonide, verba sapit, tamen a vero non aborrabimus, si iam Quintiliano novom illos, leno iam Alcmanu Anno reonto in Bacchylidom Ibycum Pindarum Sappho noni Simon id sena tosio horum mormam firmum suisso utamus Contra Voro sententiam Stoisoni, qui l . I ,)o his Potroni sat. c. 2 vorbi is Pindarus novi in quo lyrisei posetarum lyricorii in Meuadem ii sic ionicinis Quintilianum
0t Porphyrionis scholiasta sod. Moyor si 874)4 adnotation omin illos actum Graecis uti quo intelligondum nam nondum orant Romani ructo in tot prolatus sit neone, desterneres non ausim. Lachmania vero* hase dixit: si illo Flaccus mo-
27쪽
- AT destius, qui cum se lyr. vat insertum iri speret, Maecenati docto ootarum iudici a do probari cupit, ut ab se in ordinem lyricorum redigatur decimus se idem unus Italus. μQuod utcunque St, per antiquitatem apud plurimos εννεάδα
lyriCam ValuiΗS Serio negari non potest, 1uamVi a nonnullis auctoribus non semper omnes novom sod duo tantum voltro quattuorvo artis lyricae Templaria commendari, tacero
nolim. Ut Quintilianus l. l. oosdom quattuor atque Dionysius Hal. de imit. 20. 21 praedicat, qui vero alio loco do Omp. Vorb. c. 19 p. ., It pro Simonide applionem nominat. Et alii alios laudibus os oriant. Etsi duin lyricorum
poetarum numerum OVonarium ad Musarum numerum accommodatum esse, ab Omnibus concedi existimo, amon non tam ad grammaticorum illorum Aloxandrinorum munusquam ad ludicrorum epigrammatum Scriptores ordinem noVem Poetarum lyricorum rosorendum osso, quod tessen ta 38 quem quo maximo munotum animo a quissimo sSΘCOI COSSurum SperaVit, equidem non pro corto habeo. Quod
donique ad lyricorum poetarum de cadom certam attinet, non, ut tessen p. ,5 dicit, a lorisquo novom illis doeima Corinna adscribitur, sed, quod maioris momenti mihi videtur eSSo, deca illa modo apud anonymum Boechhi si Diomodo in
seu Molampodem v p. .,s adn. 2 et tum ab Io Tκ0tκay commemoratur Appendicis loco adnotem eorum poetarum, qui Singuli poeseos lyricae generibus operam dederunt, apud auctorses
antiquos disporsim catalogos esso traditos. Exempli gratia dithyrambicorum postarum choro apud Diodorum XIV 4 ,, , εαι Ixitio raro Philoxenus Cythorius, Timothous Milosius, olestes Solinuntius, Polyidus enumerantur, UOS Polyido omisso apud Dionysium Hal. de Omp. Verb. e. 19 P.
132' roperimus. Cum vero ruestantissimum dithyramborum Oolam Xenophon Mom. I ,r , o Aristodomi tot
G κρου gr miri Diia ι'OD Sontentia Melanippido in laudos, ab Io.Τg0tga Philoxonus colobratiir prolog. in poet. . . . A Me GC. c. d. r. p. 339, 15-is Cr.). Et ut de aliis laesam, musicorum antiquissimorum indiculos raseiser alios sori-
Ρostquam quaestionem de Variorum generum poetarum
doloutibus vo normis quantum potuimus usque ad sinomd0duximus, in scriptores pedestreS transgressi, utrum horum certi canones ieri antiquitatem valuerint leono, inquiramus Initium vero in, oratoribus sophistisquo da-oimus qui in ab M scr1litorum oration Soluta usorum agmen ducunt Qua in ro summa difficultatos oriuntur otnunc quid om nobis non tollondas Quamvis nim do comoratorum Atticorum nomina, quae congruenter multis Scriptorum veterum recentiorumque testimoniis exhibentur, in ordinem irmum a plerisque respectum redactos ossis intor Omnes constet. tamen me tempore et do loco, quo canon ille compositus sit, viri Mooti or unum dotum D altoriussasculi Mimidium volismontissimo cinior os; discropantos discopiarunt. Et hodio controvorsiam illam haud ambiguam ess nemo iam bona fide contendat. Cum singulorum virorum doctorum, qui do canon decem oratorum disseruo-
28쪽
runt, sententias iam in ilissertati linculae XOrclio perstrin-Xerim, rostat Olum, ut iudicium sum do ita ro adiciam. Equidem vero existimo, Aristoplianom et Aristarctium do-CO Oratorum normam Omnino non composuisses, Sed potius Roma Primo P. Chr. n. Saeculo vertento ab hominibus artis lictorica studiosis, tortasse a Caecilio aliautino ipso, cationem ilhim factum ess Harim annum o ante Iam Moiorum L L p. 4O recto con Auisse. Sed huic sententiae vim ullam tribui nolim, quod rerum earum omnium, Uuo in hac quaestion tractanda ponderis alicuius Sunt, ego nunc quidem non Satis oritus sum. Quam ob omContentu ero, si testimoniis docudis oratorum Atticorum denuo a me collectis' nonnulla pauca adnotavero. Primum
fuit, cum inli alios cuiusque libidino et iudicio prao- Stantissimos numeront Quod deniquo ad alteram doca lom Graecam rhetores ob sophistam recentioris aevi complecto latom attinet. brevitatis erga ad tenenum p .il refero, stippin qui H hau quamvis laucissimis damon satis
Oratorum anonem in ab M sos in historicorum Scriptorum inde excipit, qui cum ab . LXIV congruons miram dispositionem praebet, quam primus Usener t. l. p. l. 1 sqq. recte interpretari coepit. Cuius sentontia haec
29쪽
paria in tabula illa mutit composita: irincipus Horodotum et Thucydi lem imitatores principum onophon si Philistus
sequuntur, quibus Secundi Ordinis auctor0 Theopompus si Ephorus adiuncti sunt; sed tum solum propterea, quod reSab lexandro Magia in gesta. descripserint, Anaximenem et Callisthenem in canonem illum redactos esse pro certo non habeam. Item quintum iam ex antiquioribus Hellanicum, Polybium posterioribus Jortasso muniori donari L causa additum osso, minimo mihi probatur. Equidom in Hollanici nomine, quod neque huic mequo alii catalogi nostri loco aptum est, VehementiSsime offendens corruptolam graviorom Sanandam esse existimo. Et mea quidem sontontia ost haec, indicom illum o τίνακι quodam ortum esse, qui primo non nomina Sola Sed, ut Oleret, etiam Opera unicuiquo scriptoris 1iomini adiecta continuerit. In archetypo igitur Καλυσγί, hic Hui νι- . . . fuisse et librarii vo auctoris ianonis ipsius mendo operim titulo momem scriptoris et non ignoti osse factum coniciam. Huc quamvis leve argumentum Recedit, quod et cod. i et cod. V ἁλωικ , non GDινικος praebent Sontentia mea vero comprobata non docom Sed novem autum Scriptores leguntur. At in altero historicorum soriptorum indiculo tab C V Domina partim oodissimo corrupta sumerum movenarium citem non tranSScendunt. Nunc ad multo graviorem quaestionem in greSSi. num illo ab M index o alius per antiquitatem vulgo valuerit requiramus. Moin omnimodo duco clarius si ut olybius ab Aloxandrinis illis in pra stantissimorum uotorum QRΠΟ-nem, si modo Scriptorum quoquo indice praetor poetarum delectus constituerint, reciporetur, fiori non potuisse. Quamquam dein multum mos non impedit, quominus BrZOShae,
qui p. 49 non ita multo post Polybium Mortuum . primon Chr. n. saeculin catalogum nostrum in lucom prodiisso demon Strare conatur, quod Polybius apud Stoicos potissimum et Romanos tunc summa valens auctoritate vetoribus histo-
ricis adiunctu Sit, uSSentium ui tamen ne canonem illumno Ruhnhonii p. XCV l. l. historicorum Aeriptorum heΡ-tudona trorsus tuticiam. Horodotum Thucydidom monophontem Theopompum Ephorum Anaximonom Callisthonomcontinent0m ab illo umquam muctore antiquo veri specie COD firmatam comprobatam quo videmus. E contrari nullauonesensio de hac re or anti pii talem invonitur. cum alios
Stum diversissimi auctoribum nominaIL commemorem. Sed, ut repetam, neque apud Graeco neque apud Roman OS historicorum scriptorum canonem illum i aliquantula oquidem auctoritatis suisso contra nonnullos viros doctissimos contendo. 'On magi eorum, qui de rebus ad γε 0γοαφίαν pertinentibus scripserunt, catalogos in antiquitato valuerunt.
Sed ubi eiusmodi indicos, qui non mullium momenti ossoniihi vid0ntur. inuoniamus, irovitem adnotaro mihi liuoat. Praeter hos Strabonis locos Ll, 1. 1, 11. 2, 1. VIII 1 q)quibus geographi rini universum Homero morum latro et Principe nominantur singillatim clo rερὶ b 'δεδικῆς recci jurare Strabo domino, XV 1, 12 numerat, cum alter 0cin quattuor his dimacho Mogasthoni Gnosierito Nearcho Ctesiam adiciat. Porro scriptores do pyramidibus Plinius XXXVI laudat it ios, qui de rebus Aegyptiuoi aliisque aliquid nobis tradiderunt, apud Ῥs.' Symeonem Logothotam in chronio e cod. Reg. Par. 712 sol. 23 d. a ramero A GP annot p. 14-15 appollutos atque a Georgio Codreno CH Byg. p. 23, 11-D; ropolitos Videmus Quam magna vor inter illos consonsu sit, hoc
30쪽
Doin. auctores, qui libros miraculorum sabularumque plenos compoSuerunt, Gelliu IX 4, 2- . nominat, quibus scriptores
otsi non scriptores laudantur, de eorum cationibus, qui primi orbis tabulam secerunt, non multi taceam. Agathemorus enim in , Geom. Gr. min. od Muollo II 471 Anaximandrum mecataeum moliani cum iam aston momocritum Eudoxum primos, qui ιλ.r CZors Di ' i' mi&κι γρ& - , onu- morat, quo mellanico iam astoque imissim eod0m ordino scholiast in Dionysium orionetam Muollor l. l. p. 428)ropoli it Hac tenus haec. Cum adhuc in opusculo nostro elaborando dissertation os BrZOShae atque praecipuo temni aspissimo laudata nobis non contemnendo Xemplo et fundamento SSont, uti in terram incultam paene ineXploratamque ingredi audomus. Numquam enim ad id tempus, quantum equidem scio, ab ullo viro docto de grammaticorum et medicorum catalogis
dine tum inter omnes cetero. longe truestauta a, multis loci non larva dissicultates praebent, longius disputatum Hst Primum Foro do frammaticorum indicibus dissorum HOSquo Potero, explicare atque in formam visenuinam reducor conabor. Sed ut ab M cum ab C sauilius con-s0ri possit, inanin compositionem, cuium Sinistrum cornu tub. nomina tenent. dextrum ab C praemitto Numeria autem, qui inter ambo tabellae latera est, DiuscuiuΗ- illi grammaticorum istantum uti Corte a m en O- dare potui, Significat qua in re Summa difficulta eo continetur, quod compluribus diversissimae aetatis grammaticis eaden nomina tropria Sunt ut qui quoiluo loco intellegendu Sit, Saepin Ou Statim atque interdum omnino non perspiciatur. tub C