Henrici Smetii Alostani Prosodia in novam formam digesta in qua voces plurimae de novo additae pleraeque etiam ad similia remissiones, novis exemplis suppletae ... Editio ultima

발행: 1658년

분량: 575페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

ALOS TANI

IN NOVAM FORMAM

DIGESTA:

In qua Voces plurimae de novo additae : pleraeque etiam ad similia remissiones, novis exen plis suppletae et .

Singularum vero stabarum quantitas, in rudi Tumgrat . m, notulis productionem brevitatemque earum indicauri ala

4쪽

AD ADOLESCENT

POETICES CANDIDATUPRAE LOQUIUM.

Metianam Prosediam nulli POMOs sm divi notam, talem hoc tibi, Adolescens dilectissime, exhibemus, qualem hactentu Tnographorum in Germania aut in Gallia nemo : partim quia auctiorem, partim quia novo schemate adornatam , ct commodiorem in usum dige tam. Quorsum, inquies, ct cur falcem in messem mittis alienam ' ut tuis commodis subservirem, ct, quem tibi non satis liquido indicata dilabarum nonnullarum quantitas a ferre posset, scrupulum nova hac industria exime

rem. Placuit ergo, e virorum peritiorum , ct com

moda tua profectumque in studiis flectantium consilio, vocales dubias notulis-, υ quibus longitudo ct brevitas indicari vulgo fleo supernotare, ut ex iis, etiam non instecto Poeta exemplo, quantitas ejus quam quaritas filaba tibi ultro velut in oculos in

currat. Iv quo naturalem ct communiorem omnium

quantitatem sum secutus. In eis autem Ollabis, in 3 . quibus

5쪽

quibus muta ct liquida consonans fimal concurrit,

semper nativam ct genuinam quantitatem notavi, nulla consonantium concurrentium habita ratione, utpote quas in Pocalibus natura brevibus, protrahi corripique pro libitu componentis passim videmus rin productis vero nullo modo breviari. Hebraeae verb

voces, ut Abel, Jeremias, Jacobus, ct fimios,

rarissime notulis notantur, cum quia nati Pa earum

quantitia hodie nos latet, tum quia a Poetis posterioris aevi, pro libito se arbitratu promisiue eas protrahi contrahive patet. Notantur vero omnes filaba prima ct media, prater quam illa quarum quanti ras occurrente diphthongo, vel interjecta positione satis epidens est. Ultima quoque ilabae non aliter multis in locis signantur, quam dum earum quantitas

aut ambigua est, aut ob raritatem minus cognita, aut Graecam Pro fodiam redolet, aut genitivus earum

a recti quantitate desiiscit. Sustisi quoque quantum quidem licuit) multis iii

locis verba inflexa, derirata, declinataque, quod ea,

casum variatum si excipias a primigenio primitivoque verbo quod immediate praecedebat , quoad reliquas filabas minime evarient : e quo , cui relmica judicii sit, derivati quantitatem facili negotio

indager. Nam adeo nemo es in Grammaticis, ct nominum ac verborum inflexionibus hospes ct peregrianus , quin, si primitivi verbi, persona prima, caseus recti, vocisque positiva quantitatem jam norit, fit

flatim, qπa derivati, reliquarum personarum ac casuum , graduumque Comparativi ct Superlatipi, quantitas fit, quaνe naturalis dimensio, collecturus.

6쪽

Quod exemplo tibi ad oculum b c demonstrabo. Si V. g. nobilis primam produci, secundum breviari videat, non erit adeo insulsus, quin intelligat qui quid inde descendit, ejusdem quantitatis necessario futurum , ut nobili, nobilem, nobilium, nobilibus , nobilia, nobilior, nobiliora, nobilissimus, nobilitas , nobilitare , nobilitatus , a , Um, O quidquid demum inde ormatur. Sic cum in abeo prima corripiatur, necesse simul est eamdem

in abis, abit, abimus, abitis, abeunt, abibam,

abibas, abibat, ctc. abibo, abibis, abibit, abibimus, ctc. abite, abeunto, abire, abiens, abeuntis , abiturus, abitu, abitus, ct ceteris personis O temporibus quorumcumque modorum breviari. Idem de reliquis nominibus ac verbis so judicium. Si tamen contingat vocem derivatam aut compostam a suo originario ac simplici evariare , utriusique, quoad licuit, exemplis allatis, quantitatem indicare voluimus: idque ne vel ipse , quantitatis inscius, turpiter impingeres; aut nos ea te frustrantes, negligentia insimularemur. Ouia verὸ Graecorum vocabulorum quantitas non nisi e Proseria Graeca, cujus ipse nondum escapax ct veterum Poetarum quos habuit Graecia

plurimos auctoritate cognosci potes, rarissime autem ex accentuum signatione, chm quantitas ct ac

centus propestemper a sie dissentiant, nec llaba pro

ducta perpetuo notetur accentu , brevis eo careat;

sed hic juxta Grammaticalium regularum praescripta promisiue id est tam in natura brevibus, quam productis, ct ancipitibus collocetar : idcirco visium

7쪽

fuit in gratiam rudiorum ηeque enim pro doctioribus labor hic assumptus est, ne a Smetio quidem; utpote qui id geninsubsidiis minime opus habeno Gracos versus aut plane tollere, aut eorum certe loco Latinos maxime cum vocula in Latinam coloniam

. commode migrare potuit) vel classicorum Poetarum, vel nostros quod ct in remissionibus plerisique a nobis factitatum videbis) substituere. Quamquam hoc minime necessumsuit, cum vocalium qua in singulis

ad marginem positis vocibus occurrunt , quantitas etiam non productis Poetarum testimoniis, ex illis quarum prius meminimus, notulis brevitatem lon-ritudinemve signantibus, satis superque tironibus

patefiat. Praeterea plurimas hinc inde voces , quas non attigerat Smetius, quarum proinde quantitatem hoc e libro eruere rudiores non poterant) de novo inseruimus- Non tamen omnes, qua quidem des

rari a quopiam possent: quis enim id praestet 8 Sed

magis Poetis obpias. etenim alteri editioni, i quidem vitum dederit Deus) curam hanc reservamus. Contra alias parum notas, o puerilibus auribus insuetas sustulimus. Ouod vero omnium maxime a rudioribus, ct temporis inopia laborantibus desiderari videbatur , id hac in editione ultra ne de sideraretur curarimus.

Etenim earum vocum, quarum quantitatem alicun

de e simili ct agni vocabula petere jubebantur: vel e Plauti, Terentii, aliorumque id genus Comicorum versibus semper nimis quam dubiis expisiari cogebantur; dimen em noro, tam aliunde allato, quam

recenter

8쪽

recenter composito carmine plurimis in locis exhibuiamus, aut certe dictorum Comicorum versis ad certam carminis alicujus, in Poesi prasript , normam

reduximus.

Si quando autem Poeta Latini , vel licentia Poetiaca , vel etiam Graecorum quibus nimirum major est in carmine suo dimetiendo libertas imitatione,a communi metrorum lege, in iis qua depromuntur exemplis, tam quoad verbum in margine productum, quam in alia quapiam carminis Pocula, desciscunt:

quando, inquam , aut concurrentes vocales per η- naresin contrahunt, aut occursantes in fine dictionum non elidunt, aut natura breves in fine verbi

positas protrahunt, idque vel ob geminam insequenti

dictione consonantem, vel ob mutam cum liquida, vel etiam solum liquidam occurrentes, vel etiam ratione casturaeo aut natura, derivatione , formarione longas breptant i aut alia demum quacumque licentia quoad carminis dimensionem utuntur, id

ubique addito in ne versus Verisio η innuere placuit , ne quod Poeta a pueris erratum impingatur. Ergo adnexus asterisius significat aliquid in versu occurrere, quod licentiam metri vel quantitatis redο-

Ceterum quia nimia ista quoad filabarum quantitatem libertas, quam nonnulli Poeta , praesertim Ecclesiastici, vel posterioris avi sine ullo ad nativam earum quantitatem reflectu usurpant, veris Poseos amatoribus digllicet, nec pueris ceu imitatione digna, passim proponenda est, ideo omnia ejusmodi vocabula , qua illi contra naturalem productionem brevita-

9쪽

remque breptant vel protrahunt , a communi vocabulorum serie data opera secrevimus, ct ad libri calcem uno velat fasie comprehensa rejecimus, non tam ut ea puer temere ct me delectu imitetur, quam ne id genus exemplis eum frustraremur. Hinc

videas , eos in aenigma, copula , enecans, ene vatus. Florianus, fient, sphaera, primam contra vel naturam , vel morem antiquorum corripere:

scut fecundam in Abdera, Ecclesia , eremus, Idume, imbecillus, lavacrum, rhomphaea, Se-

Verinus , valetudo , verecundia. Simili modo tertiam contrahere in aemulamentum, anachoreta, calceamentum, inchoamentum, inquietatus, paractetus , pollicebantur. Posteriorem

quoque brevem facere in daemon, dispar, fames, proles, Ulysses, vulpes. Contra producere pri

mam praeter morem Peterum non raro in voculis,

an, bis, Didymus , meridies, Seleucia, sinus pro littore, spado ; secundam in conditio, redimitus , sacrificium; quemadmodum ct in non-nAllis aliis, praeter artis Poetica leges , aut antiquorum exempla se conoetudinem faciunt. quod tirones minime volumus imitari. Iisdem quoque familiare est, subinde vocales natura breves in dictionis extremo occurrentes ut dixi ) Ob consonantes vel duas discretas , vel unicam duplicem, qualis x ct et in capite sequentis vocabuli constitutas, jure quasi positionis producere: quamqliam

non absiae exemplo perustiorum. Sic enim Firgilius: /P moque, Zanthoque, Ligaraque, Cymodoceque.

10쪽

Caeranon, Iphitidemque, Alastoraque, Chromiumque.

adde, quod ct gerandia in do plerumque indisse

renter usurpent: et si non sine exemplo antiquorum. ita enim Tibullus:

Aufert ipse meum pariter medicando dolorem. '

o Iuvenalis:

Plurimus hic aeger moritur vigilando, sed illum.

Verum quidquid id est , peterum vestigiis inmere consultissimum censeo. Habet autem hac nostra Editio illud singulare,

quod innumera, quibus priores pene omnes scate bant, menda , qua sensium commodum interturbabant ct deprorabant, in ea sablata snt, carmina media pleraque suppleta, ct quorumdam incerti metri loco alia certi substituta. Non quod ausim ipsam ab omni errore liberum esse jurare; hoc ra- meu asserere possum , s qua tum in notulis, tum in

Poetarum versibus occurrunt, ea prater mentem

nostram irrepsisse. Illudpostremo indicatum cupio , nihil bIc te, quod

custas illibat que aures ct animos ofendat, tam inferie vocabulorum, quam in Poetarum versibus, inventurum : nam tametsi in eo Smetius inque adcbr ligiosius non fuerit, utpote qui non pauca obscaenum sonantia vocabula ad marginem ponere religioni sibi non duxit, ni ct Poetarum persu subinde sat impuros adfrre ; in hac tamen Editione illa omnia visium fuit penitus recidere, quin oe verba in vermbui alioquin honesi vocabuli occasione productis li- , beriora

SEARCH

MENU NAVIGATION