장음표시 사용
11쪽
pus ih eoideum; incomprehensibile, inquam,
nam quoad structuram glandula est, glandula non egi quatenus ductu excretorio destituitur 6). Et nisi corpus thyreoideum glandula sit, cur tot tantisque gaudet arteriis , venis, nervis lntia formae. I. Ipsa natura Construendo Iaryngem, et traCheam, partes istas venerari videtur:; saltem mitia formae rarius hic quam alibi obveniunt. Attamen visa sunt monstra sinc trachea 7 ,
8 Non solum in gemellis coalitis Bcca. Lo in prodri
12쪽
in tres eanales diviso II), excrescentia notato
ia), oblique posito ac incurvato si 3 , de defectu epilottidis si 4 , quam musculi arytaeno id ei supplebant, de illius sis sura i5), de
desectu cartilaginis arylaeno ideae et cricol deae
13쪽
lobi sinistri is) exhibent. Forma corporis thyinrcoidei saepe abnormis invonitur. Deficit aliquando isthmus ita, ut lobi separati maneant Io , aut isthmias admodum tenuis est II), stet ex duobus lobis compositus Ia). Cornu medium interdum plane desidetatur 23 , vel per se existit a ). Magnitudo corporis thyreoidei varia ; modo lobus alteruter, modo uterque parvitate peccant 25 , aut totum corpus corrugatur 26 . De volumine aucto in
14쪽
. Vagitus recens natoriam. . s.
tiat i); qui vagitus quo clarior, quo altior,
i) Ad historiam absurdam spectant opiniones quondam de caussa vagitus insantum sub partu jactatae , quatenus sci- Iicet repetebantur a motu corpoTum coelestium , ah adspectu diaboli , a praesensione miseriarum suturarum Gasy,a ARM Es qu. 5. p. 6843. Cootendebant quoque maseulos ex
consentiunt, quae ALERETI in disp. de Ploratu insani. sanor. sub portu Hal. 1 83 exposuit. Multum praeterea de Dagitu foetus in utero disceptatum est SCHuaia ΕmhryOl. P. I6r. DEnsisa tr. de Re u Mussipontano. Brachnerische Miscet. 3729. Aug. p λ. a BEROEa diss de vagitu uteritio Frus.. 1774. ; rumorem enim a flatibus per gravidarum intestina v vagantibus pro laetus voce habu rant Capterum Οε ANDER agitum foetus inter vaginae eonfinia adhuc reclusi con
15쪽
magisque penetrans prolem eo alacriorem , et sortiorem, magisque vegetam designat. V agitus
enim flebilis , querulus , rancus , aut nullus de insante languido, debili , aegrotante , asphyctico, vel demortuo I testatur.
Loquelae initII. Insantes potestatem Vocem articulandi, verba scilicet proserendi inter Secundum, et quartUm aetatis annum , aliquando tardius 3), aut nunquam adipiscuntur. Maxima enim hic diversitas in variis familiis obbervatur.
Vocis, et loquelae considerasio.
3. Ipsa υOcis conditio saepe haereditaria est Pendet ca porro a corporis constitutione, temperamento, et maxime ab Organorum ad vocis semiationem concurrentium Structura
a Docte hoe argumentum scriptores de medicina forensi a temporibus ALBEnri in Juri Uri med. P. I. p. igi. ad hodiernum diem tractarunt. 3 Ε. e. anno septimo Setoaca Mnder rankli. 3. B. P. 334. x duodeeimo ΕTTuuLLaa T. iI. p. a 38. ex Λu TO LUsiTANo in. 4) Testante PoaτAn Considerat. sur D nat. et te trailem. de quelques mal. heredit. Paris i 8os familia G a T voeis suavitate excellit. Idem phaenomenon familia Sessi exhibet; duorum enim fratrum filiae sex veI septem Voee stupenda excellunt. Mirabilis erat vox Cantoris Italiei Davi Da mirabilior est illa.filii eius. Contra familias noscimus e. e. iIIam comitum Κ- r, voce rauca stridulaque insignitas.
16쪽
o, si Loquetia si persecta et Concinna sit, est species Cantus subinissioris, lenioris , nec ab eo
differt, nisi quod cum minori laboro, mi notique
luryngis conatu exerceatur quam cantus 6ὶ M. Ut vero cantus jucundus sit, debent tria concurrere; scilicet melodia, seu sonorum tueui dorum series, - harmonia, seu Con Cur Su Ssonorum simultaneorum ex reflexu sonorum a cavo narium ), et rhythmus, seu notarum bre-
5 Cantores utriusque sexus saepe Iaryngem magis evolutam exhibent. Caeterum nil peculiare in v is organis ipsius Iebris eantatricis CLTALAM extus Peperii. Fertur , quod non minus celebris seculi vix elapsi cantatrix BANTI , Ca tilagines eostarum sificatas habuerit. Generatim minus in Partium xtructura, quam in arte rite spiritum trahendi, et expellendi eanioris consistit meritum. Unde Ili PhocaATEs ea Citharoedi, quum ipsos vocem intendero oportuerit , spiritum quamplurimum intro trahentes Pronunciatiouem extendunt, et vociferantur, ac vocem magnam edunt, prout spiritus duraverit; ubi vero spiritus defecerit, desinunt π.Lih. de ea ruth. M SAuvacratus no ol. method. T. II. D. II. .moIh. Hass. VI. Vice versa eantus nil est, nisi loquela alta et exacta. Sciant hinc musicae vocalis compositores , se incassum amoenas quaerere cantilenas , nisi idioma , quo utuntur , barmonicum sit: sie Itali, ob proprium ineo arabile idioma, iaCantu inter omnes nati oves excellunt ἰ nec Inquam extraneus eos attinget, uisi lingua Italica aut Graeca vel Latina ), eaque pro he intellecta, ad amoenas cantilenas inv niendas utatur .
17쪽
i : ET VITIIS 'vium et longiorum recta combinatio. En 'tranis situm a Cantia per Oersus ad 'ρrosam. Vista boeis ob illis loquetia distinguuntur.
4. Ex dictis apparet, vocem a loquela probe distinguendam esse, et quidem reqpectu non solum physiologico, sed et pathologico. Vilix
quod ibi vitium in vocis tono, hic in sola Pronunciatione haeret.
5. Ambo autem viliorum genera magni pro medico sunt momenti. Enimvero non Solum mutitate mulctati ad illius forum spectant, sed et illi, qui ob vocis, aut loquelae vitia auditorum aures offendunt, risum illorum extorquent, aut ossicio concio natoris , causidici, phonasci, praeconis, citharoedi, tragocdi , histrionis quo Semetipsos ae numerosam quandoque similiam sustentabant valedicere coguntur.
6. Grato hinc animo opcra eorum, qui de doctrina vitiorum v is, et loquelae bene me-
18쪽
. Duas paragraphos doctrinae θνhoniae, totidemque is statiae dicamus. Qvhonia comprehendit: I.' Pa vhoniam 23 , seu νο-
Cis sonum deρrauatum, aut vitiatum ; et v.'
s) De locis arietis L. IV. C. 6. io) Tetrab. II. Sc . u. C. 32. ix Canon. L. III. Fen. Io. Tract. 2, CaP. I. ra De puer. morb. L. II. P. 242- 67. Fres. i584. ,3) De vitiis loquelae L. II. Fr. 3597. 14 De voce depravata. Paris I 662. 15 De voee ejusque effectibus. Jen. IRI. i5ὶ Disa. de laesa hominis loquela. Lips. 696. x De voce humana, ejusque vitiis. Basil. 17 4.
18 Mem. de la Me. med. dyemul. T. I. p. 8 . et Mem. surra nat . et te tractem. de Prus. mal. T. II. N. 8. v. Abh. i. yr. Aerate. 17. B. P.
eto De meis et loquelae vitiis. Halae I 795. ai) Theoria der Mimme. Leiptis. Praesertim de cura voci pulchre loquitur .caa Diis. de eIoquio ejusdemque vitiis. ErIang. I92. 23ὶ A gr. . a vitiose, et vox. Sin. Cacvhonia. SAMAG. Dissiligod by Cooste
19쪽
culandi i otentiam, et a.' invitaliam 26), seu diracultatem, aut ii Olentiam quasdam Vllabas, aut literas recte Pronunciandi. S. IV.
I. n Parvhonia seu vocis sonus vitiatus, aut depravatus cognoscitur ex impotentia vocem suavem lum in cantu, tum in loquela edendi , ita ut vox sono Suo aures laedat, aut dela-
20쪽
VOCIS ET LOQUEI.AE. Caussae generales.
a. Ιmpotentia vocem suavem edendi in motu musculorum laryngis vitiato, in ligameniorum gloti id is vibrationibus enormibus, in oscillo glottidis praetermodum arctato aut laxat , Hec non in vitiis narium, linguae, uvulae, tonsillarum, oesophagi , tracheae , plumonum , Cordis , aOrtae, viscerumque abdominalium quaerenda est, ut ex vecierum enumeratione patebit.
4. Decimum quartum inter, et decimum o-Ctu iam annum, quo tempore testiculi semen fertile secernere , et lanugo in barbam mutari solet, Vox Puerorum ex aCiata, et dulci Sona evadit scabra, et discors. Conditionem istam vocis Di pote normalem vix ad morbos revocandam
Nosologi Para honiam Puberum salutant 28). Latini pueros tunc hirquitallire dicunt, aut ipsos