장음표시 사용
11쪽
α. Idemq. de impoenitentia finali laeundum quod auxilio
rum denegationem ad poenitendum in fine vitae importat,
go Permissio quoq.peccati , quod nunquam remittitur, Ocinduratio, at q. excaecatio secundum, quod supponunt pro de nepatione auxilij unt effectus reprobationis in reprobis. I Imo,ct permissio peccati quo ad culpam, &quo ad poenam aeternam remissi s si tamen non remittarur etiam, quoad poenam temporalem ad Gloriae denegationem conducit , est q. effecius reprobationis in reprobis. ga Nec etiam improbabile reputamus asserere, esse etiam is cuim Reprobationis in reprobis,permissionem peccati omnino remissi,quo ad poenam etiam temporalem.
3 3 originalis vero lapsus permissio nequaquam Reprobationis effectus est
s Collatio auxiliorum sufficietium respectu reproboru nia, adultorum, semper c sic ctus est reprobationis. 33 Respectu vero paruulorum a B te rationis usum decedentium , huiusmodi auxilia suffcientia quandoq. per reproba tionem praeparati sustinemus, quandoq. vero non . 36 Ex parte reprobi, nulla datur causa Reprobationis quain tenus discretiua est reprobi a praedestinato, sed omnis ista discretio diuinam libertatem, diffundi debet. 37 Reprobationis tamen absolute sumptae causa est pecca- tum originale in illis, quibus remissum non est. 18 In illis autem, in quibus est abolitura, nulla alia caula remanet Reprobationis ex parte sui. Inquirentibus demum, An Praedestinatorum numerus, 'te proborum collectionem excedat, multas Vtraq. ex parte coniecturas, nullam vero certam determinationem , arbitramur posse afferri.
12쪽
Eccati constitutivum, non in pura negatione, vel priuatione, sed in aliquo positivo consistere, probabilius esse arbitramur, & defendimus. Omne peccatum ideo peccatum est,quia lege aliqua prohibetur. 1 Haec autem lex peccata omnia prohibens, aeterna Dei lex est, contra quam eo ipso peccatum est , quod est contra
3 De intrinseca etiam ratione peccati est offensivum , &iniuriosum esse Deo, ut ultimo finitam naturali, quam su-- per naturali. Omnia vitia, & peccata siuε contrarientur virtutibus aequisitis, siue infusis,sunt contra naturam humanam,quaterinus id tollunt,quod illi consonum est. 4s Quod quidem intelligendum asserimus, non solum natura humana secundum partem rationalem acceptata, sed etiam si accipiatur secundum partem sensibilem, nox, quidem secundum se sumptam, sed prout rationi obedire
6 Inter vitium, & virtutem acquisitam, vera datur contrarietas, atq.propria, secus autem inter vitium, & virtutem per se infusam .s Distinguuntur inter se specie peccata in ratione peccati, de mali moralis per ordinem, siue habitudinem ad obiecta. 8 Ada quate diuiditur peccatum in carnale , & spiritu G. ρ Causae essicientis diuersitas specificam diuersitatem inter peccata causare nequit, hunc tamen diuersitas causae fiaalis o
13쪽
so Essentialis,& adaequata est diuisio peccati in peccatum contra Deum, contra se ipsum,& contra proximum. 3I Diuisio vero peccatorum secundum reatum potest quidem ad specificam distinctionem conlequi, sed illam nec causat,nec constituit. sa Commissio, Romissio licet inesse rei distinguantur inter se specifice a in egetamen moris formaliter, & ex se non a causant disinctionem specificam , illam tamen non necessa tio excludunt. s 3 Nec leges similiter, aut praecepta causant in peccatis specificis distinctionem ; nisi eum aliquid sub diuersari tiose, motiud praecipiunt. s Peccata cordis, o is, & operis non constituunt diuersa specie peccata,sed diuersos gradus eiusdem specie peccati: Usi accipiantur pro peccatis, quae ex natura sua consumantur in diuersis potentijs, ut haeresis,odium,& blasphemia, sic enim diuersitatem specificam importat haec diuisio. ς Dccata etiam, quae differunt penes excessum, & desectum essentialiter,& specifice distinguuntur. 36 Ex peccatorum circumstantijs, illae dumtaxat specificam distinctionem induc unt, quae diuersis ex motivis attinguntur,secus vero, quae ex eodem motivo . .
No est inter omnia vitia,& peccata necessaria connexio. 8 Atq. ut in connexa sunt ,&disparata, ita & inaequalia. ς quod quidem vervm habere asserimus etiam in peccatis lege positiva m probi bitis,sive in eadem materia sint,siue in is diuersa. su Grauito accidentalis peceati. ex circumst nitis desumpta, essentialam grauitatem ex obiecis prouenientem,qua-tRm cum q. crescat, superare non potast. 6o Ex maiori dignitate virtutum,quib opponunxwn uti νmaior virtutum grauitas exurgiη-
Idemq. de causa propria, di pet se peccati. iiis οβ pec
14쪽
61 Cauti vero eximnlaeas inclineta se inducat voluntatem secun dum suam naturam ad peccandum x grauitatem auget peccati et si autem praeter voluntatis inesinationen eam seri ad peccatum, peccati grauitatem minuit. 63 Omnes peccaturum circumstantiae peccatorum adaugent grauitatem, druersimodi tamen. 6 Quae enim sermalis motiui rationem habent,non augent malitiam peccati intra Iatitudinem propriae speciei ; ben Etamen illae, quae non se habent, ut motivum sermale, sed tantum ratione obiecti principalis, appetuntur. 63 Nocumentum intentu atq,ptaruisum, veI etiamsi non praeuisum ut plurimum tamen consequens, peccati malitiam auget: secu& velo si rarose contingenter sequatur. 66 parte etiamPeisidae, in quam peccatur, aggravatur
v Ex patie vero. peccantis , illarum peccatorum. graestatem, dignita4 per iQnae adauge , quae ex infirmitate naturae humanae, seu ex passione proueniunt, non vero illorum, qui procedunt ex electione,& deliberatione, seu malitia voluntatis G Peccati subiectum G.νoIuntas; aliarum vetoia EOIunt . te potentiarum actuβ , ut volvatatis dumtaxat imperio
15쪽
a Induratio ,& excaecatio peceatorum non est a Deo tana quam ab essiciente , vel mouente , aut c xcitante ad ipsania, sed solum perinlsiue ut a non impediente duritiam, nec ea remouente, quibus impediretur. 3 Diabolus autem occasionaliter qui 'em,& in directὰ om. nium peccatorum causa est; nequaquam vero per se, &directe a
Idei obiectum, quod Deus est; cum quota-
men stat, ut multa etiam alia attingantur a fide, ut obiecta quae, scilicet Christi Incarnatio, hominum redemptio , Sacramentorum
Institutio,& plura huiusmodi. Inter haec autem solus Deus obiectum primarium est, atq. speeificum reliqua vero Secundariaria , inter quae principem obtinet locum Incarnatio. 76 Uniectum vero formale quo nec Deitas est, nee supremus Dei dominium,nee demum obscuritas, sed veritas prima. Quae quoniam diuersimode accipi potest, obiectum formale, quo fidei nostrae asserimus esse veritatem primam non quidem in essendo,aut in cognoscendo, ed in dicendo tantum, seu in reuelando. 8 Ita ut neq. etiam consetur ex veritate in cognoscendo,& velitate in dicendo, sed priori omnino a formali conceptu exclusa , consistat solum, & praecise in veritate in dicem do, seu in diuina reuelatione. ν9 Praeter quam, ne q. Ecclesiae propositio, neq.Praedieato ris instructio est regula credenuorum,in quam tanquam informale moti uuasitat ultima fidei resolutio. Vtrumq.
16쪽
go Vtrum q. tamen regulariter, & connaturaliter requiritarad fidem tanquam conditio. ga Deus, cuius reuelationi fidei nostrae infallibilitas inhqret, nec de potentia 9rdinaria mentiri pote st, nec de absoluta irnec per seipsum, nec per ministrum. 8i Ecclesia, quae visibilis regula fidei est bene definituri M u. Congregatio fidelium bapti orumsub christo capite in caelis eius Uicario in terris. 83 Membra autem Ecclesiae,seu fideles, non soli iusti, & Sa.cti sunt, nec soli Praedestinari, sed omnes Baptismi charactere insigniti, fideique signaculum retinentes . 8 Quare neq. comunicatos excludimus, ne q. Schismati. cos: Bene tamen haereticos, & Cathecum enos.s ue Haec igitur Ecclesia pro tota fidelium collectione accepta nullatenus in fidei negotiis definiendis , errare potest, aut a fide deficere. 85 Imo nec collectio Doctorum, & Praelatorum . 8ν Ecclesiae quoq. Supremus Pastor,&caput, Summus nimirum Pontifex est, errare non potest fin rebus fidei, esto possit, hoc qua particularis Persona est. 88 Fides , cum sit sperandarum substantia rerum, atq. arguo
mentum non apparentium, Omnem euidentiam, &visi nem excludit.
s 9 Quare non potest de eodem obiecto dari fides,& Scientia in eodem subiecto, quamquam possit hoc esse in di
17쪽
patiam habita alem in Christi Anima ponetru
dam esse, ut cereum defendimus. Quae quidem necessaria fuit, ut eius opera. tiones supernaturales essent. Virtutes per se infusae illis exceptis, quae unioni hypostaticae, aut statui Beatifico re-
pugna numicellentissime fuerunt in Anima Christi. 93 Idemq. de virtutibus moralibus acquisitis asserimus, eas proinde negantes per accidens fuisse Christo infusas. v Fides virtus Theologica nequaquam fuit,aut este potuit in Christo.s Nec si militer spes, quae virtus Theologica esset, licet alias quaedam sperauerit,quae nondum erat adeptus. 6 Dona autem Spiritus Sancti, seu perfectiones potentia. rum Animae, quibus aptae sunt moueri aspiritu Sancto, absoluth ponenda sunt in Christo. Ex quibus , donum etiam timoris fuisse in eo dici
98 Gratiar quoq.omnes gratis datae eidem tollatae suerunt 99 Quare prophetiam etiam in ipso defendimus adstruen
Ioo Gratiae item plenitudinem suisse in Christo asserimus tam intensiue , quam extensive . xox Quae quidem plenitudo Gratiar ex parte gratiae sumpta, propria est Christi, non autem ex parte subiecti, quatenus nimirum dicit excellentiam,2 perfectionem gratiae iuxta subiecti exigentiam . xoa Gratia unionis in Christo,undequaq.infinita est: Gratia x I vero
18쪽
verδ habitualis in esse physico,& In quantum
simpliciter non est, sed multum leca 3 um ' ai. 1 ἡ ι γ se a. . amor ali,seu in quantum gratia,est simplicitet tinfi,ita. ros mare Christi gratiar, nulla fieri potuit additio etiam inquatum ens est, si potentia Dei ordinaria spectetur,si auqem de absoluta sit sermo, gratiam Christi physice consideratam augeri potuisse, tuemur. Io . Vnio naturarum in c hristo gratiam habitualem ant cedit , non quidem ordine temporis, sed naturae, & interulectus.
3 Atque inter Gratiam unionis. & gratiam habilitatem idatur connaturalis, & necessiria connexio, ita ut haee d il-'Iam sequatur, non tamen tanquam vera, & propria illius parsio. . c 1 in f LL, iros Talis vero connexio ista est inter utram q. Gratiam, ut . nullus m ediauerit actus, quo se potuerit Christus ad pratiam habitualem disponere. Io 7 Praeter Gratiam unionis hypomticae, , gratiam habitualem, datur etiam in Christo gratia capitis, qua scit cet Ecclesiae caput, constituitur. io 8 Et quidem per hanc gratiam caput hominum est, nedum, quoad Animas, sed etiam quo ad corpora. Io 9 Subduntur autem homines Christo tanquam capiti non quidem secundum esse naturale praecise considerati, sed quatenus in ipsos dona gratiar influit. IIo Damnatorum nullo modo Christus est caput: In fide Ilum vero caput est in potentia, sed non actu.m Caeterorum vero peccatorum, dummodo fidem rei, neant, absolute Chistus est caput. iii Non solum autem Hominum caput est Christus, verum etiam Angelorum.
II 3 Gratia capitis in Christo essentialiter distinguitur agraria unionis, quae non ad operationem, vel influxum, sed
ad ei e Personale tribuitur : a gratia vero habituali non es
19쪽
' sentialiter, sed ratione tantum distinguitur. Ii4 Esse caput Ecclesiae proprium est Christi. iis Diabolus caput est malorum . 116 A itichristus vcro nec capat vitarum est secundum .ii ordinem temporis , nec secundum virtutem'influendi: Est caput qao ad malitiae perfectionem, seu Ple. nitudinem.
. In ilι Disputabuntur publice Romae in rissato Collestio S.Thomae Die lanuarii Anno