De regibus Siciliae et Apuliae in queis et nominatim de Alfonso rege Arragonum, epitome Felini Sandei Ferrariensis IC. ad Alexandrum 6. pont. max. nunc primum in lucem edita. Item parallela Alfonsina siue apophthegmata Caesarum principumque Germanoru

발행: 1611년

분량: 311페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

Eoruerit sub Rege magis. Vrbanus ut eam deprimererse mmouit Carolum Principem Dirachinum, regia ortum stirpe, qui ex Hangaria in Italiam venerat, δί Aretium laper intestinam seditionem occupauerat. Praesto in regno commis Reginam captam annis consectam puluillo ori a superiniecto ad mortem compulit. Erat Vrbanonepos nomine Butilus, nullius nequae virtutis , neque consilii, quem extollendi cupiditat s. Pontifex coecus conuenit cum Carolo, ut ei partem ros ni promitteret. Cunctantem Regem Pontifex nouos bello turbauit,paruis copiis, nec ad imbelle oppidum oppugnandum aptis, quas Carolus apud Nuceriain par- aua obsidione contundit. lnde Carolus regno Hungatia: Ipotitus, dolo Magni Comitis, reginaeque superstitis in cubiculo gladio occisus. Exultasse ferunt Urbanum adanuncium mortis,cultrumque quo ictus fuerat ad se dela tum recenti sanguine respersum auidissime inspexisse s - ο Si Carolus diutius vixisset, sapientiam Roberti aequatu- L, riseri rus erat. Reliquit Carolus Iohannam, & Ladis laum filios, ad hunc cum ancipiti diutius fortuna tandem re gnum peruenisse ororem Iohannam viduam, cum ira

fata concederet, haeredem nam ipse caruit liberis oreliquit. Puim

mans

V Udovicus filius Philippi Principis Tarentini filii R ito a berti Sc Ioharmae etiam Roberti Regis neptis maris

Lud iucui tus, postquam obtinuit regnum Apuliae contra Ludovi cum consobrinum, Hungariae Regem,nomine Clemen isti,na . sis Papae Neapoli inunctus, regiam potestatem hoc annin

52쪽

DE Srer L. ET A PVL. RECIB. inbeneuolentiae signum Auinionensem urben quae sui upatrimonii erat, Pontifici vendidit: & ci pro precio re e misit Pontifex tantundem quod is a ex Fe ido Apuliae- debebat, quantum ipsa Auinionensis ciuitas valebat. . Blon uinol. 227. , .m Cum Clemens V I. Ludovicum Tarenti Princi Aruis,pem corona regni Neapolitani insigniri secisset pax c una Ludovico Hungariae Rege consobrino renouata est. De qua re Petrarcha ad Philippum Caualicensem Episco 'pum ita scribit: Rex Siculio detitum dema recepit interque meum or Hungaricum regnatorem pax nunc aeterna conuenit

AroIus nepos Ludovici Regis Hungariae, quem, ut P. - rL est dictum: Pestis in Hungalia remiserat, ortus regiola lis istgenere ex Carolo primo, qui Mansire t a superauit, vo λκcatus fuit ab Vrbano ex Hungaria cum exercitu eooti et G. Reginam Iohannam , tum quia ipsa fauebat Clcmen- - a. meti VII. Antipapae, tum quia dicebatur adoptasse in filium e Ludovicum Andegauensem quondam Regis Franco- ,s i xum filium . Cognouerat Vrbanus quantus esset Carolus

in re militari, cum olim in bello Terui sino pro Hungaris: '' tacontra Venetos strenue se gessisset: veniens itaque in Ita- uicum A liam cum octo millibus equitibus Hungaris, terruit Flo-- rentinos, & acceptis ab eis o. millibus num tim auri, Pontificem, mox Neapolim petiis, S mirabili victoriis cursu capta regina,&ducibus eius superatis r. gnum obii nuit: postea Reginam interfecit, regnauitque ibidem A Rum

. annis quatuor

Anno deinde sequenti Ludovico Hungariae Rege nepote Roberti ex illi filio sine liberis defuncto, proce-xes Hungariae, ne Resipae subessent, Carolum accersi-

53쪽

uerunt, qui magna populorum gratia Coronatu , non , mulio post dum conuentuna clerii a ct, Reginae dolo i

iersectus est, Anno MCCCL XXXV. Vrbanus Ponti sex ut gauderct portione felicitatis

regni a Carolo capti, Cum tota curia Neapolim se con- itulit, ostenditque ea ve a csse. quae ci a principio Ca dinales obiiciebant quod oes esset homo ac errimi inge- ami, tamen tantae pervicaciae esset , ut durus & rusticus, ac nemini amabilis, nemini gratiosus essct. Mox enim iDepotem suum creari Capuae Principem a Rege conte dit. Quod cum vellet violenter obtinere, Rex ei prohibuit,adhibitis custodibus, cxitu urbis& palatii. Pontifex. eamen obtinuit a Rege, quod propter aestatis caumata ii , Utaret Nuceriar; in quo loco praesidio communito, ingentem turbam Cardinalium creauit, septem etiam ex ' . Veteribus carceratis, quos dicebat coniurasse aduersum

.se cum Rege &Antipapa: Citauit etiam Regem, ut ad c ζ ius priuationem procederet. Rex autem ut facilius, sicut ipse dixit, responderet, contractis copiis Nuceriam circumsedit. At Raymundus Balcianus gente Ursinus

' ' Comitis Nolani filius, qui postea fuit Pcinceps Tarenti-

. nus, Urbanum cum curia ad mare proximum deduxit, ubi triremes Genuensium aifilerunt,& dum Pontificem vehebant, ex septem CardinalibusNuceriae captis,quin- ' que saccis inuolutos in mare demergi curauit, Romam- ique reuersus 29. Cardinales creauit pro maiore parte Neapolitanos. Blondia fol. a. s. se Archiepiscopus I. parte , fol. ras. s. ra. Postea priuationem Caroli factam ab urbano Bonifacius IX. reuocauit,vi cap. proximo, versiculo, Laistius ad μ

54쪽

π Udovicus Andegavensis Dux, & Francorum Regis

Dater. Caroli praedicti iniimicus , adoptatusque a Regina Iohanna,venit in italiam cum L V. millibus Gallorum contra Carolum. Et ut Vrbanum Pontificem deiice. ret, apparatus formidabilis,expectatio ingens. Bernabo f. i. manus Mediolani Dominus Ludovico fauebat, Urbanus t Papa Carolo, Florentini mixti. Tandem in Hetruriae rumpens Ludovicus cepit dediripuit Aretium, biennioque conatus Carolum Apulia debellare, interliti Galli

sui Aretium vendidere Florentinis pro L X. millib. Et Andegauenses seli & prope nudi, potiusque inermes mendicata hostiatim ad victum stipe, longitudinem Italiae sunt emensa.. Late Archiepi opus s. pa res sa. g. derrans uu Galgorum. Et Nondus io.ob. cundae de cadisset. a I. Vrbanus anno uno Genuae acto, Lucam se contulit,&semestre ibi acto, per Pisanos & Senenses Perusiam se contulit: egit vero in ea paucos menses, quod desiderio' teneretur Neapolim repetendi , statum euersurus. L diuelao admodum puero, & Iohannae sorori, ad quos regnum Caroli patria haereditate peruenerat. Fouebant enimVibano maximam spem,si accessisset,inulti proceres, stliti studere Ludovi eo Andegaven si,ut propriae Regis Vtilitati consulerent, quam quod Pontisci assicerentur. Sed magna usi fide Caietani, pueris seruatis regnia quoq;

seruauerunt.Vnde Ponti sex Ferentinum usq; delatus, cunullas rebelliones intellexisset fieri ab his, quae ita promia

serant quia pueros superstites metuebant, Romam venit, nouos, ut est dictum, Cardinales creans, S Curia Ic-

55쪽

XXIV.

. - T Adislaus Caroli Regis in Hungaria necati stius ho Lia anno in Apuliae regno succellit, dc regnauit annis XX X. vcni. ex Hungaria, ubi res prospere non succesdebant, ad I aliam , M opera Alberici Comitis Cunil regnum in integrum redegit, & ob magnam rerum pro-- speritatem duce prudentia factus cst omnibus, etiam Pontifici formidabilis. θVigesimo anno sui regni Ladislaus sub specie ani citiae Romam venit. De hoc late Plarina in Innocentio VII. O Archiepisc. s. parte solis r 1 o. Et plenius Leon bardus Aremnus, qui interfuit, Episti exta.

Et Concitauit Romanos, ut contra Innocentium VI l. arma sumerent, quare undecim ex Romanis leui tale Ludovici nepotis Innocentii occis sunt,&lnnocentius timore Romanorum cum curia i iterbium aufugiti P uWi O' Iterum Pontificante Gregorio XII. per eius absentiam R.eX Ronaam occupauit, & Pontifex illum regni titulo priuauit, & Ludovico filio Ludovici Andegauensis regnum concessit.

scis. Postea tem pore Iohan nis X XIII. Neapolitani, adeo a militibus Ecclesiae profligatus fuit Ladistatis,ut aliquando dixerit, quod si hostis prudentia uti sciuisset totius - regni potestatem ei accepisset. Varia deinde inter Rogem. Pontificem fortuna fuit. Rex Cortonam ventibi dit Florentinis, cumque eos domare constituisset morbo com plus Neapolim rediit, ubi dolo concubinae in actu

venereo venenatus obiit lementum.

Ladi laus adolescentultis filius Cando iam delere Hde Pontificem Alfonsum Renato praelaturum. Comperit Cardinalis Candolam, qui in eius auFilium veniebat, poli. rgata indignatione, quoniam I ti

56쪽

Da sicit ET A pu L. R Zel 1. At no, poterat Aison si prospera : conciliati conspirant

eontra Alfonsum, x nocte in eum mouent, qui monitus euasit. Disrumpitur mox conciliatio Cardinalis,& Cau- dolae, &quisque diuertit. Cardinalis autem Granum di xit , ubi oppidani eum non receperunt, Alfonso in-elinati. Per haec tempora Renatus liberatus carcere, in quo multos egisset annos apud Ducem Burgundiae, Neapolim se contulit, cui se iunxit Iacobus Caudola, tamen nihil ex veteribus malis hinc instauratum est. MCCCCXI. Eugenius cum Alfonso constituit inducias unius anni. Interiit Iacobus Caudola apoplexia: Alfonsus Auersam oppidum cepit: Renatus ad Ray- mundum & Antonium Caudolam se reduxit, relicta Isa- .helat uxori cura sustentandi urbem Neapolitanam, & a Neapolitanis caeterisque Apuliae & Aprutii populis adiutus copiolas instaurauit. Cardinalis Patriarcha Alexandrinus alias Corn tanus in castro Sancti Angeli obiit. In regno Apuliae res ad extrema reducta est, inter Alfonsum multarum terrarum occupatorem , & Rcn tum urbis Neapolitanae fame pereuntis possessorem. Renatus qui se instaurauerat in Apruti Neapolim repetiit: obuius est Alfonsus, cui ex improuiso obvians natus voluit congredi, sed Antonius Caudola prohibuit. Carceratus a Renato Caudola mox liberatus, Ecelesiae miles efficitur. Hinc motus nigenius misi Cardinalem Tarenti. 'm num pro pace. A fonsus exercitum suum per oppida

Neapolitana dimisit. Hi oris Mundi hic itur. Leges pacis inter Eugenium. 5c Alsensum teste Pio in historia temporum seorum in hunc modum

57쪽

Epiro Met Petti Net Eugenius Pontifex Alfonsum. Regem Neapolit num decernat, appelletque, Ferdinando Regis filio, cui

Rex post mortem regnum destinauerat, potestatem suc cedendi faciat, Terracinamque regno adiiciat. Alfonsus e contra Eugenii auctoritati se subiiciat, atque opituletur ad agrum Picenum, quem Franciscus Si orcia o Cupauerat, vendicandum : si quando Pontifex aduersus Turcos, aut Aphros bellum suscipiat, Rex cum classe adiuuet, Sacerdotes regnorum suorum sub Concilii pra

textu Basileam profectos reuocet, nec patiatur tres exsuis, qui Cardinales sub Amodeo Sabaudiensi creati fuerant , reuertentes pro Cardinalibus suscipi, haberi vc: Matricem ciuitatem Ducalem, atque Accumulum ii, Marsi, oppida Romanae Ecclesiae tradat. Archiepiseopa 3 partest i a. summatim haec: Cum obsessa esset ab Alfonsio ciuitas Neapolitana, tandem milites Alfons ingressi nocte ciuitatem per cloacam subrisis Flii' terraneam; Renatus in castrum nouum Detiens , cum

at, rim, nullam sperat et subsidium, castrum dedit, libere abire

vii , permissus Florentiam ad Eugenium venit, a quo hum ne tractatus ad propria est reuersus. Totumque regnum

Apulia: nullo resistente possedit Rex Aragonum, cum tamen Renatus bullas Apostolicas prius obtinuerit in Concilio Pisano. Et quod secundum Archiepiscopum magis est in concilio Constantiensi concessiones sibi factae ab Ecclesia de dicto regno. Hoc ultimum verbum duxerat etiam Archiepiscopus in tertia parte fol. 11 7. cos 3. p rag. s. in fine ubi referens, quod Martinus approbauit, gesta inconcilioConstantiensi subdit: dicitur etiam bullas solennes regni Apuliae adeundi, & possidendi fuisse concessas per Concilium LudovicoDuci Andeguens de successoribus suis.Tamen etiamsi de istis concessioni lius constat et, caderet togens disputatio super ipsis,propter

.. - concessi

58쪽

gorisbus, di propterea quae hinc trule elici possunt ex isto summario, &c. Postea circa ann. Do. MCCCCXLVII. Alfonsus vexavit diu Florentinos, & Venetos.

Anno MCCCCLVlli. in fine Iunii Alfonsius obiit,

relicto Ferdinando filio successis re . Monuit a uicineum ut ipsius vestigia non sequeretur in tribus: Primo quod non diligeret Cathalanos, neque Aragonenses, sed Italicos & praecipue regni colas. Secundo, quod noua grauamina, quae nimis baibare ipse regni colis imposuerat reduceret ad pristinum moderamen. Nam inter caetera Al- fonsus de omnibus Ecclesiis, quae vacabant, volebat pecunias sicut Papa annatas. Tertio ut pacem a se cu Eccle-sa5 aliis comunitatibus consecta ipse firmiter seruaret. Calixtus percepta morte Regis, declarauit per bullas patente, regnum Apuliae vacans, ut fetidum Eccle- si ad eum solum pertinere. & de ipso disponere velle as. sereba mandans Ferdinando ut illud dimitteret,& ne se Regem nominaret sub poena anathematis . omnia iuramenta vasallorii di s lues,Ferdinandus dicitur appellasse. Dux Mediolanensis Franciscus S rcia conquestus fuit de istis & scripsit Calixto qualiter Eugenius per litu- rasauthenticas concesserat regnu Alfonso,&Nicolaus V. non alterauerat. Vnde mirabatur quod sine causa vellet regnum auferreFerdinando filio per Alfonsum instituto, quo pro posse iuuaret,cum esset ei amnis. interim die V l. eiusdem anni Calixtus obiit. Haec ex Archiepiscopo. Declaratio Calixti super deuolutione regni fuit MCCCCLVIll. . idii Iulii Bulla registrata est in libris camerae temporeCalixti ol. Is S. Et habetCalixtus bullam pro intimata toti mundo per ea, quae ibi mandat circa publicationem. Et loquitur in genere de deuolutiones offert iustitiam querelaturis ; Gallos non nominat.

59쪽

Epiro Mi Pr LINI Contra hanc deuolutionem facere videtur asia

bulla Eugenii incipiens: Eligitime genitos, in quodam libro Camerae tempore Eugenii folio a I. ubi legitimatur Ferdicandus, & habilitatur ad omnia,specialiter ad se cessionem regni. Si ergo investitura Alfonsi tenuit, bl to per Papam in Ferdinando desectu natalium, regnum ad eum,non ad Ecclesiam, quoad utile dominium, acu Iutum fuit. Item circa hanc deuolutionem considera, quod Eugenius MCCCCXLIII. 3. idus Iulii, anno Pontificatus XIII. inuestiuit Alfonsum,ut est bulla registrata inCamera in libris XlII. anni Pontificatus Eugenii, in qua fit mentio de arrogatione facta a Regina Iohanna de Alfon-so: ponit censum VIII. millium unciarum annatae, pro inuestitura autem L. millia margarum sterlingorum. Gesta per Eugenium contirmauitNicolausV. Nam Alsonso regnum confirmauit, & Ferdinandi legitim rionem ratam, gratamque habens extendit, & ampliauit teste Pio II. infamosa oratione incipiente: Restonsuri.habita Man: ad Oratores Gadgos.

I A p v et XXIX. aisiam 'VLrdinandus Alson si filius extra matrimonium natus

hoc anno patre defiincto ex eius testamento in Ne politanum regnum succedens regnauit annis X X Xi X. Cum enim mortuo Alsonso sine prole legitima,regnum esset ad Ecclesiam deuolutum, cordique esset Calixto Pontifici excellentissimi animi regnum repetere: hoc periculo per cius mortem fuit liberatus Ferdinandus a Pio successore Calixti, reclamantibus Gallis regni confirmationem accepit, & corona regia donatus est. Iohai

nes Renati filius iuuante lacobo Piccinino Ferdinand

- - bellum

60쪽

bellum intulit. Sed Pius ut vasallum Ecclesiae ex debito

manu tenens Ferdinandum adeo iuuit, quod Iohannes repulsus est, & regnum pacatum. Ferdinandus dum in aurora Principatus interrogaretur a proceribus, quid circa tributa per patrem modorate imposita, decerneret, respondit, mutare nil velis, mua ere, non misuere, quippe quae moderata esse vidcrentur. Acquievere omnes, & bene secum agi iudicarunt

dum non augeretur: postea inspirantibus illis minuit ; de quo mirifice laudatus fuit ad instar Darii secundi, qui cum rogaret praesides, quid de impositis a se tributis sentirent, respondentibus illis, moderata quidem, diminui

tamen ad medietatem. Et Antonius Aurelius Imperator cum exhausto aerario pecuniam sibi reperiendam videret, vasa preciosa, gemmas, vestemque & suam& uxoris vendere maluit, quam tributum cuiquam imponere. Haec Bemhardus Iustinianus legatus Venetus, in oratione habita coram Ferdinando nouiter runc coronato, in qua laudem insensi,

o Ardinandi eleganter locutus es. Mortuo Pio graues inimicitias suscepit Ferdinandus cum Paulo secundo, occasione annui census Ecclesiae debiti. Postea cum Venetis propter regnum Cypri ingens odium contraxit. Mors Mahumeti Turci, qui pace inita cum Venetis Apuliae oram capto Hidrianto o Cupauerat, Ferdinandum a magno periculo liberauit. Cum S xto Pontifice quarto varia fortuna usus est, pacemqit,& odium quasi per ludum saepius inter se reuoluerimi, ut ex historia moderni clari mi historici Sigi mundi de Tulineo, videripotes. Sic & cum Innocentio VIII. qui erga Ferdinandum ex ingenti odio ad summam gratiam, mox ex summa gratia iterum ad odium,&iterum ab odio ad gratiam ultimo se conuertit, ut omnes & vidimus, Miape cum admiratione damnauimus. Post obitum Inn - f

SEARCH

MENU NAVIGATION