Ordinis Medici in Universitate Litteraria Ienensi h.t. Decanvs Christ. Godofred. Gruner ... sollemnia inauguralia viri praenobilissimi ... Frederici Hoffmann A. D. 18. Avgvst. 1780 indicit : continuatur Anonymi Fragmentum de Venaesectione

발행: 1780년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

φλεγμουνοπων μορί' ι' εκ των bris ex oppositis locis sangui-

άντι μενων ποιειλη την κε- nem mittere oportet, in diutur--σιν , επὶ δε των χρονιωτεροὐν, niS inflammationibus, ex vici- εκ των πλησιων. πολαχῆ μεν niS. In multis quidem corpo-

3쪽

a το

alarem; virique media eonuenit. Oportet igitur fascia angusta cireumligare musculosam brachii partem, et frictione manuum mutua repletam

Venam, quae apta Videbitur, trάnsuersim disi indere secundum totam ipsius latitudinem. Etenim maiores incisioneS aegre cicatricem ducunt, et perangustae magnam inferunt inflammationem, quoniam eraS-sioris humoris transitum prohibent. In quibus vero vel post secundum et tertium diem, jnterdum post quartum, sanguinem detrahere volumus, in his obliquius vena aperienda est, ne in manus flexione hibans , breui ad cicatricem perueniat. Sic visum es: ANΤYLLo et C RA TYLo, Viris sapientibuS.

. ANTxLLus quidem, ceu praestantissimus medicus, physicus et

4쪽

αο πο,ον ου κενουμενου τῆ τg tibus. Quantitatem vero mi, ρι udis τῆς λοπιαεως, mi; τω ριε- tendi sanguinis virium robore γίθω 0 μετρώBco του νοσηματος. et morbi magnitudine aestim,

πληθας ουν υποκειμενου χυμῶ 'πὶ re fas est. Copiam igitur in- ουσης os προ δ ξ μ ρι θ' ius haerentis humoris et femhm οθυικίας κενοῦμεν, ἐρρωμενης uentis materiae semel usque δηλονοτι τῆς δυναμεως, λειποθQ ad animi deliquium euacua-μουνπος του κάμνοντος e) δια το muS, Validis nimirum viribus, τον χυμον is τω τομαχt' παραρ- aegroto non animo linqui coe-ρ 1ν ' λο η, προ τῆς αυταρ- Pio, propterea, quod humor κους f) κενωσεως πολλοὶ κατ ὰ - in Ventriculum non constuXit. χὰς ευθυς λωτο Θυμου ν, αλλὰ Haec fere causia subest, quare τω λόγω τῆς κενωσεως γε- multi ante idoneam euacuatio- νεοα τουτοιςg την λωποθυμίαν. nem initio statim delinquun-μ δε πολλῆς μὲ, χρεία κενωσεως, tur animo, sed ratione eu,

ἡ θυνα ς άξενης τυγχάνη, cuationis, his fieri oportet ib φευε ta την κενωπιν, Μ pothymiam. Si Uero multa

τήν πρωτην αφαρεσιν ελλειπες ε- OPUS sit vacuatione, et Vires

ραν ποιησάμενον ἀφωρμο h) αυ- fuerint infirmae, partiri sam θις, ει λησοι, 'in οευτερα, mi guinis missionem necesse est, τριτη γ κενουμεν δύ ολον ου μο- et prima paullo parcior sit, de- νον εν πληθωρικῆ διαθεσει γενόμε- inde, si opus fuerit, secundam, ως φησὶ qm ό σοφος Γαλη- et tertia. Euacuamus vero to-

νος, A 3 tum

philosophus, satis notus est ex ORIBAsIo, AETIO, PAVLLO, STO-nAgo, et aliis. Sed quis hominum aut forte deorum, alter hiesit cROTYLLus, minus profecto liquet. Forsan igitur seribendum hic fuerit Κριμυλώ. CRA TYLUSlvero notum satis est magni quondam philosophi nomen ex ipso PLATONE, DIOGENE, LAERTIO cet. Sed in re incerta nihil certi hic definio , quin potius omnia aequo et perspicaci lectorum acutiorum iudicio placide permitto. TRILL. Ap. PAVLL. iste prorsum deest c. additamento honorifico. H Vide hac de re GAL. l. cit. c. p. p. 437. seq. PAVLL. leg. τὼ γε Θει, quod pro cod. τι μενέοις, quia sensum non habet, restitui. Q PAvLL. IUι. e) PAVLL. ου δεῖ. Recte. Recepi ergo negatiuam. f) Cod. αὐτάρκοῦ. g) Cod. --. EX PAVLLO , τήτοις, reddidi. hi Cod. δειλων , sed hoc absonum est. PAVLL. ἀφαιρῶν.

5쪽

ρος ε', ἀλλὰ in m διὰ μεγεθος tum non solum in plethoriea

του παθώς, ενσυαμετρια χυμῶν dispositione constitutum cor καθες μοτος. τῆ παντος σήμα- PuS, ut inquit sapiens GALg- τος, οὐ τερ εάi της εκ ρινῶν ὀ NVS, sed et propter magni ἄλλοθεν Ουμιορραγιάς, οπι μη tudinem morbi, eum humo. πλῆθος - ρευσαν, κέ κενοῦμεν rum proportio spectanda sit Emura πικῶς εκ τῶν ἀντικειμε- in quocunque corpore, sieuti v ων. ου μην mi επὶ 0 των ἱκυ- in haemorrhagia Darium aut ρῶς φλεγμιουνόν ων in , καΘό quae unque alia, quia non ad- περ επὶ κωλικῶν τε - νεφρικων, est sanguiniS eopia, quae λαώντα ν n , οφθαλμιιώντων o), profluit, et per derivationem G φ των ἔτα ς οξεως κατεπειγον- ex Oppositis mittimus. Immo των. η γὰρ ὀδυνη - Θερμασία etiam in vehementibus inflam τὼ φλεγμ νοντος μερους φλ) H- mationibuS, Vt in colicis, ne- τι- ρευμιατος γωοντα , καν ά- Phritiei S, calculosis, oculo ae- περιττον η τοO σω z. χρή τοι griS, et aliiS Vehementer ur- νυν ενδ εςερον αυτο ποιῶν μέ o gentibus. Dolor enim et calor τηνικαυτα ποιῶντα s) κε αν, inflammatae partis fiunt fili ητις αρμοττειν t) φάνεταs u) Xionis caussae, etiamsi totum μάλιτα τῆ τε ηλικια corpus nihil habeat superubi pυσει τὴ καμοντος, επισκο- Cui. Eo igitur magis curan-

πῶντες H-τηνωραν in), dum est, Vt egestio parcior sit, ἐν et

0 Est in cod. ναρ μίττειν, sed sensus requirit, et pΛvLL.

confirmat. v PAVLL. φλπιν - μαλ. ν PAULL. επισκοπουντα.

w Prudentissima haec et saluberrima sententia transumta est ex ipso HIPPOCRATE, Aph. a. Sect. I. et Lib. l. De DIAAΤA. Saepius enim istam repetit HippoCRATES, et inprimis GALENus, quem Vid. potissimum in comment. IV. in Lib. Hippocr. de Alimento, p. 292.

6쪽

τητα

et prae ceteris conueniat aetati atque aegroti naturae, ratione habita insuper anni temporiS, regionis et morum aegri. In quibus vero iuxta sellam Uenam est quaedam Vehemens inflammatio, ut in pleuritieis et hepati eis, optimum fueriteXsipectare sanguinis mutatio nem in colore et concretionem. Alius enim est post inflammationem sanguis, ac si naturalis est, siquidem dum nimis calescit, si antea fuerit crudior, fit rubicundior et magis flauus. Quod si vero horum nullum antea fuerit, in nigrum post

congelationem vertitur. Miniume igitur semper expectare lucet commutationem, sed albquando etiam, antequam arareat, cessare decet propteruplicem causiam, aut ob Vbrium

0 Rectius pro vitioso cod. aris scrib. sec. PAVLL. a ι M.

7쪽

λους,-ο τονος τῆς ρωεως ἰκλα, pulsus tangendo cognosces, et Oν η0 ἀτονῆσαν η ἡ τήν δυνα - inuenies illos inaequales inve- μιν LM, Oio ἡ υμ λα φλεγ- hementia et magnitudine, aut μονης κακοηθεια Dίοτε γὰρ quoque exiles, et robur fluo, ikδέν μεθιησιν, ἀλλ' εσφιγκται ivi ris labastens imbecilliores iam σφώρως Via δε μηδὲ, κοὐit M του- vires ostendunt , aut Propter

τψ, o τε κάαν-0 άκα ν mi, inflammationis malam indο- περιμενειν χρή τήν μεταβολήν, lem. Interdum enim nihil re λω μῆλον, ει το περιεχον ευ- mittit; sed vehementer comκρατον ' ει δε το ιυρια προ stringitur. Sin vero nihil lis της αυτακρῆςp κενωσεος ἐπικε- rum obstat, aegro adhuc Validi

θω, τουτο γωτ η λα δειλιαν do, exspectanda est comm τε q) q, λειποθυμίαν, ἡ λὰ θρομ- tatio, in primis Vero si aer Κροβον η λα βιῶαν σφίγ ινο, προς rit bene temperatus. Si autem

εκας ον τουτων ἀρμοσώμεθα, o, sanguis ante idoneam vacua,

μὲ, λειποθυμιάν τοῖς ὀσφραντοῖς tionem supprimatur, id fit aut οἰνακτώμενοι, τῆν δ σφίγξ ν propter timiditatem et animi ἀνιεντες τον δεσμον, τονδε θρορι- defestionem, aut Propter gri βον τῆ τῆ χλιαρῆ υδατος ο ε - mum, aut propter Vehemem χωμ, 11 ελαίου H ψυχρου, ἡ τῆ tem stricturam; quibus singu- τῶν δακτυλων ε τιλι λψω λα- lis subueniamus, odoratu sub λυοντες . ἡ δε λειπῆ της φλεβο- uibus animi deliquium tollen)τομοίας παρασκευή πασι γνώρι- do, compressionem relaxando μος ' Vim

σησετε. Cetera, quoad sensum, ap. GAL. sequuntur, etsi paullo mutatis verbis. o GAL. et paullo post pro M. . PAVLL. hab. n. p Cod. Mosq. αἰταρκου. q) PΛvLL. non hab. σε. at infra post βι-αν addit. H Legendum est pro se, quam lect. cod. habebat. s) Scripst znτος pro υλατος, Frequentissima enim est in vult. codd.

των λ. et λ confusio.

8쪽

κατα τον ἀγκ να ἡ δε απο με- pidae aquae aut olei frigidi τώπουν αφ ρεσις, οίς ἐπὶ κεφα- affusione, aut digitorum fotu λαλγιῶν, γίνετ π), προαπαν- dissoluendo. Reliquus Vero ve- τλησαντες αυτὰς επιδέσωρον τε- naesessionis apparatus inter o-νεδιω XJ κατα τον τραχηλον, πια, mneS constat Hactenus de illis, ρενθε τει διασιτυλου κατατον βρογ- quae ad cubitum attinent. San- χον, τον πνιγμον ν αποφευ- guini S vero detractio a fronte γοντες, πληρωθεισαν τήν sit, Vt in capitis doloribus, fo-φλεβα τήν εν μετα- λελωμεν mento prius superhabito, iis ακμῆ ξλεβοπόμνου ἡ σμηλω. collum ligemus fasidia, digito Tον αυτον δε τροπον η τὰς ad guttur immisio, ut suffoca- ἐπιπολῆς σφαγιτιδας ab δι' tionem effugiamus, et plenam ὀφθαλμίαν χρονιαν τεριμ αεν frontiS Venam insecemuS cu- διὰ κυαΘισκου ab μόλης, τῆ spide phlebotomi vel scalpelli.

τῆ μιατος εγιροιαν ποιήμενοι b)' Eadem quoque ratione iugu- in τοὶς υπο τῆ γλώσση δg' cpλε- lares Venas externas ob diutum iῖας, ως επι συναγχικὴ παθους, nam ophthalmiam specillo con-οκαρσιως H ἐάτεμνωμόν φυλατ- eauo incidimus, sanguinis ef-τόμενοι τήν φίγξ ν, τινὴς d) n. fluuium procurando. Venas Ve-mus τοὶς εν τοῖς μεγαλοις κάνθοις ro subter linguam , ut in angi-

διαφανῶς φλεβας, ώς επὶ των na, oblique secamus, adstri- ἐν ν κεφαλῆ ἡ των πι όφθαλ- istionem vitantes. Quidam et

ριοῖς , eas

Q PAvLL. add. cetera ad sensum GAL. c. U. habet. PAVLL. PAVLL. τινιδίω. VJ PAVLL. του πνιγμου. In cod. leg. ἰαὶ κιχῆ, , quod sine sensu est. Scrib. ergo sine dubio, ut in contextu secimus, attestante PAVLLo.Q Scrib. pro corrupto κυΘιώκω est κυδείσκω. b) Quae seqv. cHART. habet, usque ad n etsi sub alio contextu. o CHART. αγκαραίως, quam lect. recepi. Cod. MosF. hab. ἱλασιν sine sensu. PAVLL. εγκαρσίους. Q CHART. τινὸς, quod etiam praeualet lect. cod. Mo'. Utae. HaeceX GAL. c. I . su nt. e GAL. et PAvLL. et,A. Equidem leg. των δε ο αλμοῖς.

9쪽

Ioi ις a: Nossint νοσηματων, ομοιο- eas venas, quae in magnis oeu. τροπως λαωφοῦσιν . εφ' in m li angulis apparent, similiter τας ενδον των μυκτηρ- ητοι λαγ aperiunt, Vt in capitis aut ocu- παραθλιψινfb λοι σμη ς πυ- lorum diuturnis morbis. Quin ρῆνος g) , ' ηm M λα τινων τρα- etiam illaS intra nares aut per χει- ερεθιζοντες ρηγνυουσι ' Κα compressionem speeillo sub τὰς Omeθεν δε των --, λα ieet , aut per quaedam aspe-τα περὶ τήν κεφαλην πάθη λαu- ra irritando dilacerant. Et ρῆσι Tὰς δε κατα την ἰγνήν 0, quae sunt pone aures sitae,.ώς επι νεφριτικων Eb, - τὰς has propter capitis dolores εν τοῖς ἄκροις τοῖς τ- υπερκειμε- diuidunt, illas Vero, quae iux- νων δεσμοῖς μορίων, τητε των χει- ta Poplitem sunt, in nephrειρῶν ἀνατρίψει Φω τῆ των ποδων ticis, et illas, quae in extremis Io πληρώσαντες λαουρῆσιν, subiediarum partium vinculis μὲ, τη ευ-υμ ' , ές m) sunt, frictione manuum ac pe- επὶ rληνιτικων n), τήν μεταξυ dum gressit plenas factas v, μάλισα μοικρου τε κροὶ παραμεσου euant, in sinistra quidem ma- δακτυλου, εm χ ἡπατικων, Πu, Vt in spleneticis, mediam et i ob 15ῆ' , γὰρ των ακρων inter paruum et anularem duκε σις - μακρῆ μῆλον γινο- gitum, at Vero in hepaticis,

ς. ,ατις. Cf. HIPP. Epid. VI. Sect. I. 5. CHART. l. cit. simili sensu, etsi contextu alio, hab. τως ἰπιγύν-ς, et paullo inferius, τὸν κατ'

10쪽

κατα τῆν υςεραν, την ἀνωτερην r) nem inducit essicaciorem. In ενδοθεν δεραγαλου τεμ νουσιν s). Pede Vero, quemadmodum

in ischiadidis aut affectionibus Vteri, superiorem interni malleoli venam secant.1si κεφαλη t)-φλεβας ει- Capitis viginti sunt venae,

κο ' δυο δε τα ωπα οπιθεν, quarum duae pone aures et δυο λανω, δυο οπιλν εἰς duae supra, duae retro ad col- τον τράχηλον, συο επανοου εις το lum, duae stupra in frontem, αετωπον, δυο επάνω εις τὰν κο- duae supra in verticem decu ρυφήν ' η, οταν Θελεις τεμνειν runt. Et cum volueris capi- τὰς τῆς κεφαλῆς, Θὸς τὰ τεσσε- tis insecare venas, superim- ρα σου δακτυλα υ υπὲρ ανω τῶ Pone quatuor digitos tuos su- ἐντος, η τη ς ἄ-ες παλιν νι- Pernae auris inferioris parti, ρος ομοιως υπερ ανω τῶ λερου alteramque manum eodem mo- ω τος, η, μοιρασον επισης - μή do supernae parti auris alterius, κο γον ἐπ- ώς την κορυφην εμ aequaliter diuide, et discinde θεν κατ' ενα τια τοῦ πρωσωπου desiuPer Verticem hinc atque τηριων, χρι του μῆ δια, illine eX opposito faciei arte- κρανολυ του Π ' ει ιν εις τους μη- riarum Usque ad os cranolyto. HYγας δυο ' τεμνομεν- ω pse Sunt intra cerebri membranas λουσιν ές πα αν νόσον τοῦ ςοιλα- Venae duae; quae si aperiun- τος B a tur

S) CHART. add. ἰς ωφ μαν. Sed glossam redolet. o Quae seqv. videntur a seriori medico esse prosecta et ipso huius centonis auctore. cf. EBN SINA L. I. Fen. . c. aO. p. I p. seq. ed. Basil. 15S6. M Leg. -υλια. v) Κιανο τον, quod qualeue instrumentum sit, dubium est. Nuspiam enim memoratur, ne a CANGIO quidem. Videtur tamen fuisse aut cultellus, quo membranae inciderentur, maxime capitis, quia

etiam instrumentum peraccommodatum ad venaestetionem, quod alte penetrabat, neque vero, ut infra dicitur, neruos laedebat. Forsati idem, quod nostri chirurgi vulgo adhibent, der Stamener. iubet vero EBN SINA l.c. p. I 9. apparatum plurium phlebotomorum.

SEARCH

MENU NAVIGATION