장음표시 사용
111쪽
Facit ecce maino 2 singularietivo pedis utriui que pectis culum transfigi , ct quidem uno ictu, pedibus mutuo impositis 2 complicaris. Clarum est etiam illud Naziangeni, pariter de Chri ' sto, ubi cruce deponitur:
Nudum tractata repositum ligno
πὶ At contra tamen tendunt alii,&suggerunt quaternos. De eo dem Christo Gregorius Turo- nus di Clavorum dominicorum , quod quatuor fuerint, haec es ratio.
Duo sunt a Di in palmis, ct duo Uplantis. Sed & Cyprianus 3 melior
a In Christo patiente. a De Glor. cap vI. 3 Serm. de Passione.
112쪽
L18ER SE cvNDVs. 93lior majorque auctor πλήθυντικως scripsit et Gavis sacros pedes terebrantibus. Quid , quod Plautus ex more astruere videtur tantos pEgo dabo ei talentum , primus.
Sed ea lege , ut octantur bis pedes , bis brachia. Nisi is tamen ibi sensus. ut sese divulus ad majorem quasi cautio- Q 'nem , & ne facile se refrigeret, Voluerit non semel manus pedeseque, sed bis singula figit ita inquam, ut bini in quoque membro essent clavi. Quam magis Pisin conlidero , tam magis hoc ut .is finctum censeo: cum id quoque reperiam, per lavitiam multiplicatos alibi clavos. Ut in Martyr logio : Agricolam plura is cla ivis Cruci a gentes interemerunt. Interdum & in alia corporis parte. In
113쪽
In eodem Martyrologio : Phili-νneniss manibur pedibu ue, ac nium capite clavis confixo, martyrium consummavit. Itaque si morem veterem vides; arbitrarium
fuit de clavis, & frustra litigemus. Si de Christo tamen quaeritur 3 nescio, & in dissensu Patrum non est meum arbitrari. C A P. X. Opilo ct Modus assiendi. e Glignum aliquod in Cruce sene- Δ
Is fuit, ut manus primum figerent, inde pedes. Graphice Lucianus in Dialogo ubi Prometheus figitur. Vulcanus Mercurio loquitur et Abis
114쪽
LIBER SEcVNDVS. 9sadυersum. Atque initium a manu dextra. Ibidem Mercurius Pro
αντη . Sed aebe dexteram. tu autem
Vulcane, asininge, ct confige, ct malleum fortiter demitte. Da ct alteram, quo illa etiam recte astringatur. Tum itum ad pedes. Sed ambigas, Manusne fuerint toti moli ferendae Θ Apparet enim Atis corpus omne praesertim si quis rit ρο-
pedes inflecteret pependisse a
manibus solis. Ego ita arbitror. Quidni λ Durae & nervosae illae partes, & lente frangi. Fortasse nec in media semper manus vo-f ru
la clavi fixi, sed superius paullo ia r '
qua cum brachio coit, id estsi circa carpum. Plautus facit suspicari , qui diserte scribit brachia ossit, non manus. Sed puto equidem amplius. si corpus gravius s
115쪽
Vius , aut manus tenuior; adminiculum tape sitisse funes. Illos quoque additos, & circa humeros aut pectus medium, ad i. ' crucem adstrictos. Hoc malim, 'π quam cum aliis asserculum sive μ' tabellam inducere , in qua in nixi & fixi. simul pedes. Nimis accurata ea fabrica, imo delicata. Tamen in Christi cruce G regorius Turonicus agnoscit; quiane fuit , an quia pie imaginatus est ρ Ipse quidem sic : In si te erecto foramen factum manifestum est. pes quoque parνa tabulae in hoc foramen insertus est et super hanc vero tabulam, tamquam santis hominis , sacrae lixa sunt plantae. Nec scio an illuc Inno centii φ haec referenda et fuerunt in cruce dominica ligna quatuor , stipes erect s, ct lignum tran re sim, truvcui suppositus, ct titulus sever
a De Glor. Martyr. cap. vI. 3 Serm. I. de uno Martyri
116쪽
Trunco sic acciporent: et si vox videtur abnuere: quae parum apta ad minutam illam tabellam. Verba etiam plura & sequentia Innocentii cum examino, sentire eum
dixerim non de hac imposita, sed vere ut loquitur supposito trunco equo ipsa crux surgat. Ita enim sensisse videtur : truncum aliquem fuisse , sive fulciendae cruci in imo appositum - lGraeci id genus obliqui sustentaculi vocant; sive sub ipso recto stipite in terra , cui ille immis sus, ut firmior staret. Neque ego assero id factitatum i sed mentem scriptoris pono. Trahunt etiam Irenaeum i istuc, qui crucem sic deformat : Ipse habiat sis crucis fines ct summitates habet quinque e duos in longitudinem , ct duos in latitudinem, O unum in medio ubi requiescit
117쪽
s8 DA CR v CAqui clavis configitur. En, inquiunt, medius ille finis tabella est, in qua
corpus requiescit. Fateor verba huc ire, nec temere contenderim de aliena mente. Tamen Iustinus martyr, e quo sumpta haecv d. videntur, sic de isto fine: o
ρήμενοι - Et illud in medio defixum lignum, ut cornu ipsum etiam emi- net, in quo feruntur st quasi invehuntur qui crucifiguntur. Cornu id appellat, & notare vult: quo modo apte in plana hac tabella pVidendum ne uterque ille scriptor aliud intelligat a jam disti, sensu. Dividunt crucem in quin- , que fines iees Tertullianus scite appellat :) quattuor illos,
qui noti sunt & incurrunt: quin tum , quem in media cruce collocant , ubi lignum transversum sci
x Advers. Triph. Iud. Lib. HI. advers. Marc.
119쪽
roo DA C R V C Escindit transitque stipitem desi-xum. Hac consideratione, quinque sunt fines: & unus ille stipes sed sectuso facit ternos. Quod
autem ajunt invehi & requiescere :Verum est. corpus acclinatur ei &quasi innititur a tergo. Augusti-ν,δὲ nus hoc sensu scripsit, Longitudia, nem crucu a terra surgentem, cui
cap. x. corpud erat infixum. An totum
corpus Θ imb pedes tantum quod liquet: sed adfixum innixumque intelligit, nec scio an innixum scripsit. Tamen in picturis sculpturisque etiam priscis vestigium
tabellae hujus exstare audio : non ergo temere spreverim. non certe
a Christi crucer de aliis, audaciuS. Quod enim vestigiumin scripto ribus antiquis λ
120쪽
De Titulo, quid is Latinis ' quom do asscritus, aut praelatus.
Pos: Astrictionem Inscriptio. Quid ea est λ Caussa supplicii, & ipsum crimen, & Roma
na voce Titulus: qua & Iohan Titula nes cst usus. Atque item Non
Matthaeus bene & signanter dixit. Glossae Graecanicae veteres : Α τιοι , caussa , materia, tιtu lus. Eaedem Latine , Titulus, ἔλεγχιον. Latini etiam passim pro caussa. Ut poeta: Et poteris titulum mortis habere
me ei Valerius λ: Fine vitae: nosrae variis ct occultis caussis expositio, inter-