Justi Lipsii de cruce libri tres ad sacram profanamque historiam utiles : una cum notis, ac figuris

21쪽

dem: Quae te mala Crux agitati quod adfine istis, uuae tarnae, aut quae intemperiae At A stricta significatio est haec mea,& vulgo receptissima, cum peculiariter cruciatum & inter- 'itum notamus in ligno. Quid ita λ credo, quia eximius ille, mors tarda & plane cum sensu. Dixerunt & alio nominegaba- Uabalum. Nonius ex Varrois ne citat : Nos barbari quod nο-

centes in stabalum seu gimus ho

mines, vos non barbari noxios ab-

solvitis. Quae vox etiam in priscis Glossis , sed vocali media mutante: Vabulum, ex- explicatque laxe,ut vides, & pro

quocumque tormento. Dixe Inflix runt aliter , Infelicem arborem,

lignum, stipitem. In carmine horrendo apud Livium Τ : cipue

ianubire, arbori infelici sustendi

22쪽

LI AER PRIΜVs. 3to. De Cruce accipi res docet,& Cicero, qui in ea pro Rabirio palam sic interpretatur. &Seneca : Invenitur qui velit

trahere animam tot tormenta tra

cturam. Minutius Felix δ: Deus ligneus, rogi fortasse vel infelicis sipitis portio : id est , Crucis. Dixit & Infamem Poeta 3 in- famis

xius infami districtuis ite

membra,

Sperat O a aposse redire

Cruceo

Natae appellationes a judicio de sensu vulgi, quibus hoc supplicium in horrore pariter &vilitate. Itaque Apuleius in meo quidem & prisco libro Damna

3 Epist. e. I: 1 In Octavio. In Catale F. yirg. 6 Lib. I. de Asin.

23쪽

rra.

gno : tamen adnoto, similitudine etiam ita dictam suspensionem aut fixionem in alia paratura. puta in monte aut petra. Sic Tertulliano' sint Cruces Caucasiorum , alludenti ad Promethea illic affxum: quem ipsum Lucianus describit & appellat ςαυ i=la. Sic & Manilius 3 de Andromeda , quae in scopulo vincta & ceto exposita I Et cruce virginea moris a pue la pependit.

24쪽

LI AER PRIMUS. 7 CAP. III. Nomina phrasis De ad hoc suppli-cιum: Figere, Configere, Cru'ciare. item Cruciarius, pro V pendendo.

CR V C a s haec nomina: supplicii quod per eam, ista. , Cruci Usigere. ut Velleius de piratis, quos Caesar, inquit, Crucis fixit. In cruce suggere. ut Hirtius . Iuba Tybimidas eos, qu loco amisio fuga se receperant, I cruce omnes suffixit. Item Cruci η gere, & Cruci figere, crebra in libris. Illud minus, Agere Firare. & sine additione. Ter tullianus λ sic utitur : Trce quod

si tur Christus: ) in hoc enim

venerat. Quod idem Confige re Paulinus , Nolanus Episco

3 De bello Astico. 2 De patientia. cap. II i , Natali I x. I elic.

25쪽

gnostant trepidi, quens cou- fixere rebelles: de Christo ad judicium venturo. Etsi Tertullianus i paullo aliter, veterem hominem confixum

esse Chris Eo dicit : quod vulgo,

una crucifixum. Suo etiam &erucis' proprio verbo appellarunt, Cru ciare α. Ausonius: --- Cruciaverat illis Spreta olim, memorem V meris, Proserpina Adonim. Hegesippus 3: Cupiebantur innumeri Judaei, quingenti ferme ad diem eruciabantur. quod est: in crucem agebantur: atque Jose phus 3 in ista ipsa re dixerat,

26쪽

Lra IR PRIMVs. ν, Glosse veteres: Cruciat, eruet eat, Nota ibidem & Gut eat , quod in iisdem glossis dibi: Crurificatin,

Α ciueis sive & Cruce ipsa Gu- C .riarius dictiis is qui in cruce, vel :μm- ω

qui ea dignus. In ipsa, ut Petronius y : Cruciarii unim parentes ut viderunt noctu laxatam custodiam, detraxere pendentem. Et in Declamationibus Calpurnii Flacci inscriptio et Fadagogus cru riarius e & : Feregrinus crucia- ,rius. de his qui appensi jam in

cruce. At qui ea digni, per con vicium aut minas quoque sic

nominati. Isidorus : Cruciarius, ctu eo quod sit cruce di onus. Apu- liari MIeius i : Nec tantillum crucia ius

ille deterritus . Ammianus t res, qua cruciarius ille Longum consavit.

27쪽

C A P. I V. Graecorum verba ad Gueem Ocruci ionem . Hel chius OOυιῶus emendatι , rue etiam explicatus. m ,πSta Latinis e Graecis duo I sere Crucis nomina, Στο-γε& Σκολο. Illud frequentius et . quod tamen proprie non nisi

stipitem signat singularem &

κολοπ ι λέυοὐ Staturi sunt ligna recta ct praeacuta: qua st Staνara dicuntur ab iis qui minὴs ingenue loquuntur. facta vox , vel quod ad aerem flent, . vel quod in

iatum. Hi ipsi ct Scolopes dicun-

28쪽

LIBER PRIMUS. I itur. Quod ait, εις abeo. vel in latum , de pluribus junctis verum est, ut solet in castrorum vallo. Neque immuto ; etsi ex Hesychio, paullo aliter derivante,

Stauri , desim stipitessunt, valli ,

ct omnia luna rectastantia et ab eo quodflent Stauia, vel quod ad auram consistant. Allusis h.ad po

Crux istum tollat in ii. '

V υentes; oculos offerat alitisus. Haec Grammatici. sed Lucianus ingeniose & pro argumento, in Judicio vocalium, derivat ad au littera, quae figura crucem resert. Ait αποτουτου τῆ Tnu κλ

29쪽

mum nomen veni spe. Atque hoc in fine etiam dialogi iterat. Jam λ- Σκαλοψ proprie, vallum, sudem-' que significat acutam. Hesy

Scolopes , acuta ligna, recta. Ho

ἐλέ b: Scolopes resia lignas cura, qua ct Stauros vocabant: in quibus appensi, cruci aut malu figi dicebantur. Et bene, quod duo illa verba suggerit quibus ipsam crucifixionem si

30쪽

LI AER PRIMVs. ricomposite, ad elationem scilicet

fixionemque in alto notandam: etsi alias etiam simpliciter, Στιω-eουν & Συλιπίζειν. Sunt & alia duo verba, quibus vulgo valde usi, Προσηλουν & Κρεμῶν sive κρεμῶν. quorum illud clavationem ipsam in ligno proprie no . tat, hoc suspensionem. In illo , scriptoris aliquis error videtur apud Hesychium : Πνοσδώ- , m

tum, qui ad suspensionem vulgariam & in laqueo aptant. Ita quod Arrianus narrat de Mu-

κεMυ e. ἀίς Vrii aliter versum legi, cum sic debuerit: Hune Alexander crucifigi in siua regione jubet. Curtius satis praeit, qui scribit in erucem seblatum. Ita quod Diodorus Siculus in