De Euripidis Hecuba

발행: 1838년

분량: 27페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

magia rei consentaneum videri debebat, quod in sententiarum certamine immolandae virgulis inprimis ille auctor exstitisset. Etsi ero ecubae, inermi aptivaequo seminae, filiam Graeci etiam vi eripere poterant, quod ipsum signiscat Ulixes v. 225. sapienter tamen poeta suos, qui necessitate quadam compulsi crudeles essent, etiam sponte saevos atque immanes fingere noluit Ulixem autem quamquam rerum, quibus aliquis essetendum sit, honestatem, modo onsequatur id, quod velit, non nimis religioso ponderare Mimus, tamen ea eo in animi sententia viro prudentissimo, ut ne prius vim adhibendam esse censeat, quam frustra sint omnia, quibus pollet, eonsilii a facundiae subsidia. Plane eundem ille se praebet in Philocteta Sophoelis. Itaque etiam hi illud, quod animo fovet, tritissimum IIecubae persuadere eonatur: neeessitati edere utile, et alienter erre, quae evitari nequeant, sapientis esse.

8 Polydorum Ileeubae filium natu minimum saeit Euripides v. 13. Homero Priami filius et Laothoa est, pedibus velocissimus, et admodum juvenis ab Aetiisse interseitur M. XX, 407 sqq. XXI, si XXII, ii sqq. Euripidem sequuntur Ving. Aen. III, as sqq. vid. Met XIII, 29 sqq. Longe antem alia habet Hugin sab.

10s a quo Ilionae sorori, Polumestori nuptae Serv. ia Virg. Aen. l. e. et v. 15. Sehol admorat Sem. II, 3, 6 .), a parentibus traditus, et pro stio edueatus, postea Polumestorem, cognitis udus insidiis, qui quum Polydorum peteret, Deiphilum filium suum interfecisset, oeulis privavisse atque oecidisse narratur. Apud Dieto a Polymestore Maei Telamonio Chersonesum infestanti mereos paeis traditur, deinde a Graeeis, postquam eum frustra Helenae reddendae pretium Trojania obtulerunt, his spectantibus ante ipsa urbis moenia lapidibus neruiur. Diet Cret. II, 18, 27. Virgilio quo mortis genere eum periisse placuerit notum est omnibus. - Hujus igitur in litius electum orpus vidius ab He ba ipsa, quum aquam

petitum ad mare venisset, repertum finxit miseramque reginam ad turpissimum servitium depressit Metam. I. e. v. ma sqq. onestius et pristinae Hecubae dignitali etiam in servitute servatae, simulque movendis doloria miserationisque affectibusaeeommodatius est, quod excogitavit Euripides V. 658 sqq. qui eo tempore, quum miserrima mater, audita generosa liae morte, paullulum a doloris vehementia requievisset, atque ad tranquillitatem quandam uetus animique constantiam Beomposuisset, eam, apportato filii corpore a persdissimo hospite saevissime truei- dati, quamvis antea de ejus caede somnio praemoniiam, vehementissitii perterreri atquc ad extremam rerum suarum perniciem detrudi voluit. Talis est enim humani animi natura, ut eis mala appropinquare et tantum non instare videat, tamen praesentibus commoveatur assigaturque gravissime.s Polymestor et Polynineator quod hominis nomen seribitur, prior forma sola laeuisse videtur Euripidi saltem ex hubus libris nihil diversitatis enotatum

reperimus. Atque eam tum metrorum rationes, tum ipsius nominis notatio ommendant, quod quidem, o πολ o MAI, μέμα eompositum, hominem muliorum appetentem, upidum, avarum signiseare probabile est, leui Polydorus a multis

donis, i. e. ab auri aliarumque rerum preliosarum, quas eum e Priamus sereandas

12쪽

hospiti tradidit, multitudine est dicius. Et quum eandem scripturam tum vidit tum Dietyis exemplaria exhibeant vid. Heins ad ovid. Met XIII, 4d0. , altera Polymnesior ab Hygino s. 10s iisque, quos ibi laudavit Munexerus, perpaulum

auetoritatis habere videtur.

Pol mestor igitur, Thraeiae Chersones rex Priami hospes fuit v. - s. Affinitate eum eum Trojanorum rege conjunctum fuisse, quod I ginus narravit sab. I . non dicit usquam Euripides, neque opus erat tali commento, siquidem violata hospitii sanetliato sceleris in Polydorum ommissi atroeitas satis videbatur extolli uuare lios pes ille cum acerba quadam irrisione ubique dieitur . . 19.

710. 74. St. so sqq. 52 1047. , neque Hecuba in ea ratione, qua fraudem agit, si quod aliud inter

I De loe v. si IM., qui plurimum Virorum doctorum ingenia exerculi, quid

τεινε, κτλ.

Ita verba in edd. antiqilla et libria, . leguntur, ne magni gunt momenti paucissima illa ciuibus non-ruiuorimi odit lectio a vulgata recedit. Ac primum quid in verbositatis erimen, in quod nune loeum voravit Mutthsaetis injii tiim est, quum id ipsum agat Ilecuba, ut munia verbia multa illa munera et officia enunieret atque repetat, quibua a Priamo Hiisque familia cumulatus inmeta detestabile impietatisaeelus ommiseriti Vide quae avium diximus ad .' . itaque aut additum quidquiim temere esse a n. hrariis, aut omissum, quae Unithia suspirio fuit nullo modo nobis persuadere possumus, ae satia refutata esse videtur ab Hermunno. Sed videndum de verborum o tructione, in qua aerunt interpretes. Mirorim iii i lacuerit prioribus expendere et in interpretes uirorim viii placiterit priori,immua, quid audicaverint no vis l. Quum igitur maxima disti lias esse videretur in vorabies πρωτα, quod non aberet, quorum ommode posset conjungi, sitistritia illii e verbo evroo pendere volui ut qui illud scriberet, animo eogitaret αθων, quod patii positum eat . 795. At enim vero hae Viri Doctissim sententia, quum post vocab πρωτα Atatim heriam sequatur τυνον, nec λαβων lud, a quo πρῶτα uspen in Volusi, in podem contineatn eo tallonia amblili quam ait dimidi quamque artificiosa, nemo non intelligit et ipse uuin eam excogitaret, videtur intellexisse Hermann . quod ποωτα -- verbialiter accipiendiim esse ait recte statuli quod aurei particillam M v. m. invitis libris omnibus expunxit, id non probamus. Primiti enim quae jam efficitur quaeque Matthiam quoqtie placuit epe egesis, eis apud omnis generis aeriptores frequens est, minus tamen huic loco videtur aceommodata in quo acerbato Ilecubae animo, primum commemorato impii hospitis acinore, continuo etiam illud commiserit, mentionem dat ingere atque una ambo cogitatio te etsi ex evsari potest quod idem verbum νυνων in eodem cogitationia Deinde etsi exeusari potest, quod idem verbum oren in eodem cogitationis su quamquam alteram hujus emitationis partem Per anaphoram alteri oppositiun potius, quam Wrticula τε Comunctam e peries, tamen eo maxime offendimire, quod, at σων δε ii linteriiretatur Schol. sunt ea, ἔσω δεῖ τυγχανειν eous τέλους των φίλων, haec eadem ossicia bun erbis κοινῆς τρα-ζης et ξενως significata lint, ne verbositati crimen poeta effugeret. Denique Et repetitio verbi τυχών legitima, et oratio longe gravio et sucinor est, si verbia τυχών δ' tam δεῖ nova incipit sententia iis, ita ante lata erant eum v quadam opposita quamvis autem acceperit omnia, quae amicis ab amina praestari par est ete. Quae quum ita sint, νίας necesae est eum emta antecessit, verbo τυχών conjungi, ἀοι- autem arcti ime cum Proximo vocibulo ποιοτα - - , ut alterum alteris tanquam sulcrin quoddam habeatur Hiisqu vim extollat eo sensti quo ἐνασιθιacu is αι, αριθαεῆσθαι iam diritur is, cuius in aliquo numero inprimi conspicua eat pra ianuat primo loco numeratus in amicorum inculo. Cc Homer s. li 202. υτε ποτ', oum ἐναοίθμος ovet' ἐνὶ βουλῆ Euri ram Beller. XL oran ἀοι- κλείονος κοπι υμνω. Resint, ut dicamus de verbia λαι - -oμnειαν, qui a adeo nemus est Ile annua, ut ea in his Iae που uέαν mutaret. At quamvis saepe verba oouμία et πoo uis a librariis inter se sint permutata vid. Ualch. in Phoen. Iob. Helia ad Platon Lys. p. I. M. , minime tamen hoc loco opus est correctione, et, ut dicam quod sentio, mihi πoo via etiam esse potia videtur Nam ut sit πoo uis Idem quod κηδεὐονία.

13쪽

et aesum puerum necessitudinis vinculum fuisset, hujus mentionem sarere si uisisset, verum et ibi tantum hospitium ommemorat . 1216. Graecorum exercitum ipse

sibi amieum esse eonfitetur . 9S2. quod idem ait Agamemno v. 57. et quum statim hujus vocem agnoseat . illa. indociam pridem ei cum Priami, hospitis sui, hostibus ommercium fuisse intelligitur. Eodem spectat, quod . 1 38 sqq. Polidorum a se interseeium simulat, ne quis Graecis hostis ac novi avetor bellisueereseeret ). Iia seelus avaritia simul et perfidia et sallaeia luxuriari dicitur. 10 Immanem, atque avaritia persidia quo corruptum et perditum hominis barbari animηm inprimis odissiondit, quod trucidati a se pueri corpus ne sepelivit quidem aut humo sparsit, cujus rei, quamvis diversa sint, quae de ipsa aede narrantur, constans est apud scriptores memoria. Jure igitur Euripides ei, quippe qua et doloris stimuli et ulciseendi eupiditas in Hecuba animo mirum in modumaeuantur praecipuam quandam vim tribui v. 82. 96 sq. t Ovidi Metam. l. e. p. 551 sqq. Hecubam ipsam ad Polumestorem areedere inque ejus domo crudele, quo eum ulciseeretur, facinus perpetrari placuit. Apud Euripidem ut illo ad Hecubam veniret rei scenicae ratio postulabat, et vero etiam hoc longo essea eius et dignitati Hecubae neeommodatius et ad rem, quam moliebatur, peragendam veri similius erat. Nam ut orationi pareret homo timidus atque ignavus, avaritiae qua in eo dominabatur, imperio caecaque ibidine om- motus et eo inpulsus videri debuit Causam, cur non ultro ad Hecubam, hospitio

curam ae si iidium bene saeleud post ipsa hen ficta In ali inem collata ommemorari, perquam rigillum atque jejunum est. Sed λαβων πρέπουσαν nδεμονίαν quum interpretatus est choliasta, ut ii sun nomen ποομηθίαν pectavit a quidem glossa idem per ποονοιαν reddunt in cod. iii autem haec duo προνοιαν, κηδεμονίαν iuxta ponuntur. Et si verum est, quod Hermo unus ait ποομwlαν non nisi de cavendo dici nillil impedii. paci minus de ea cura ac studio intelligamus, qua caveatur, ne quid ossiciorum antico ab amico praestandorum negligatur ita mi verbis oreo δ' ὁσιον δεῖ καὶ δεβών πο μηθέαν hoc dicitur post illam autem ille nerenti omnia, quae amico ab amico praestari par est, ne sedulo cavimus, ne quid ei deesset is plane ita Herodotiis 1, 88. Inoo M αυτον Αοοῖσον λυσσοῦ κάτισέ τε ἐγγυς ω-ου, καὶ καoτα ἐν πολλῆ ποομηθίη εἶχε.' li40 sqq. metuisse se Rimulat Poluntestor, ne, ni unere e liquem Priamidarum cognovissenti ivl, Thraciae agros bello devastarent, Trojanorumque finitimi ta eadem mala, in quibus tune suissent, inciderent. Haec verba: γείτοσιν δ' In κακον ωων, ἐν πε νυν, , καμνομεν. io spretarent, nemo dixit nee et rum nee Mentioraim interpretum. Videtur ita signiueari, ut non inventi ab Euripide, sed vulgari uadam omnibusqui nota fama aecepta putanda sit. Ac utim apud Ilomeriim de xl editione , merorum dum bellum gereretur Trojanum, in Thraciam facta nihil omm moretur e cyclicis poetis eam rem depromptam esse licet conjicere. Cujus sortasse vestigia quaedam pud Dictyn deprehendunus. Haec enim ille Il. 3. . Per idem tempus Max Telamonilia Thracum Chemon sum inni modo infestabat. Sed ubi eorum rex Polymestor virtutemnique gloriam viri cognovit diffidens rebus sula deditionem oecoepit tuncque Polydorus, Priami siliis. quem rex recens natum clam omno alendum i transmiserat, merces pacis ab eo traditur.' Talia quaed m mala in tali xpeditione Chersoneso illata Polyniestor hie videtur conqueri. - Celer ilia non Mumus Probars illigkii genientiam interimiailim nomen me indicio esse itidicantis, vereri Polymeatorem nonnihil, ne quod esset consessus aliquid vitam finitimis incommodi Graecos nitulisse offenderit Agamemnonem, et velle liodammodo lenire hujiis consessionis asperitatem. t neque offendere Poterat Conse se panaum Ase, quae vere erat hasmia et ejusmodi urbanitas aut calliditas longissime abest a rudissimi hominis ingenio immo ista ompellation attendere vult gamemnoni animii Mui, quibita propter Troianos vexato ess Thinees dicit eique tanquam insinuare, limita bibi sitetuendi ne item talla accidant, quamque prudenter et juste eum, ut sibi istorum mutum

14쪽

atque amieitia sibi eoMunetam venerit, ipse singit mendaei v. 963 sqq. nos seeleris ommissi conscientia eum retentum esse saeile intelligimus.

I2 Vaticinium Polymestoris ex frequenti illa, qua utuntur poetae, Graecorum opinione proseisci, qua hominibus in summa animi commotione, inprimis in ipso mortis diserimine suturarum rerum praesagitio quaedam dari putabatur, ostendit Pilugh. Prooem p. 6. Aetolumestoris quidem illa ommotio an eorporis, quibus eruciatur doloribus, quam animi aerumnis e acerbissimo, quo in IIceubam et Agamemnonem insammatus est odio et ira nititur. Ipsius autem vaticinii ea vis est, ut principis personae res ad ne perducantur, atque illud, quod per totam sabulaeaelionem diffusum poeta a spectatoribus tanquam summum intelligi voluit, in Iariore luce ponatur. eeioris autem illi, quae apud Homer Il. XXII. legitur vasi-tinationi hae propterea non possunt aequiparari, quod Hectoris animus jamjam eorporis vinculis solutus suaeque libertati restitutus sua pio vi res suturas divinat, Polymestor autem eas Baechi quodam oraeulo cognitas habere se ait v. 267 ).Νe differ magnopere, quod Apollini se debere earum notitiam Casandra prosiletur Trond. 430. Hoe igitur oraculo Ileeuba in eanem mutata in navis malumaseensura v. 1263. αὐτὴ ποος ἱστὼν ναος ἀμβήσει no&xindeque in mare praeeipitem se datura esse v. a 26 i. dieitur ) uuam rem poeiam paulo post aptam a Polymestore ultionem, dum Graeeorum lassis in ipsa Thraei maris regione esset, saetam cogitare, tum ex totius rei ratione intelligitur tum fortasse verbo ἐνθ άδε v. 1270 indicatur, tum ex promontorii situ apparet quod ννος σῆμα v. 273. dietum ejus rei memoriam servare, atque prope Ab dum esse vulgo credebatur.

p. 595. enisterii ad uetan T. I. p. 33o sq. Sed Heeubam in eanem transformatam pedibus in navis malum aseendisse cui non mirum videatur et prorsus monstruosum Nec minuitur filiis monstri novitas, sed alio transfertur eo, quod Sehol ad . lasa. I 237. ed. Matili. Graeeos immodieis Hecubae eonviciis iratos eam in navis malum sublatam inde in mare dejecisse, tum lapidibus ea obruta tumulum Deisso et rejeetis lapidibus denique eanem apparuisse narrati e lio minus tantum appellari eam eanem propter animi acerbitatem quandam et rabiem. ut ait Cicero Tusc. HI, 26. et aliis nouline . aliquem Graecorum δαίμονα λάσιοoα significari litemus, obstitit ipse Euripides, qui formam ejus in eanem mutatam elaris verbis diei v. 1266. Itaque quomodo excusent poetam, ne oraculorum licentia in ambiguis et obseuris dicendis abusus esse videatur, exquirant alii. Hoc tamen ille egregi invenit, delibam omnibus, qua usquam ei ara fuissent, orbatat ac desertam, et expleta uleiscendi eupiditate etiam animo conlaetam eι

Vide de hoe oraculo rhol ad i. e. I24a M. Matth et quos laud. uerna. V old quae di liae mutation e illegit veterum seriptorii testimonia Iler mannus. De fraginent lyrici poetae ibi ex Dion Chrys. r. I. I. allato nuper disnutavit, atque imian illud tribuendus esse cenavit Meheriis inmus Rhen. l. 3. Isaa. D. D. ' Chr. Baehius ad Ovid. Met. Alii 565. immiseribit apud Euripidom praedic sore, tu Hecuba malo a Graecis alusata in ranem mutetiir, quomodo graeci poetae verba interpremtus it non

15쪽

exhangiam sponto moriem oppetere, etsi quod in eanem illam mutatam voluit, sortasse nimium vulgari famae indulsit.

3 Ad v. 253. 12Sa. m. Hemannus ceterum, inquit, hie uripides

parum quid aeriberet perpendisse videtur. Nam ut Agamemno removere e eo speetu suo Polumestorem satellitibus auis imperare potuerit, at quis eredat eum adeo ineonsiderate agere, ut regem Thraeiae, tanquam suum aliquem militem gregarium, in deseriam insulam deportari jubeat Hae ille vir illustrissimus. Nobis, si parva non modo apponi, sed opponi magnis fas est, excusari posse videtur poeta. am etiamsi ineonsideratius loquatur Agamemno, reeentis victoriae gloria elatum, nune dira infestissimi hominia vatieinatione iratum atque ineeusum regem ea effundere, quae dixisse mox eum poeniteat, non abhorret a natura. Deinde quamquam rem non expeta, quod rumo Theatre . G. T. V. p. 17. Agamemnonem ait loqui en gran roi, dontra autorite 'eland fur es allies memea, , tamen Agamemnonem, ramum et tanti exereitus dueem, et abitum ex his regionibus parantem quid impedire potuit, quo minus in Polymestorem, barbarum hominem et atroeissimi in eos, qui in tutela essent sua, eo nissi sceleris reum et non adeo magnarum opum, si eum Graeeis Opiis compararentur, potentem eadem, immo minore irentia sibi utendum esse putaret, qua Cortesios et Pixarros nostros in Meceanorum et Peruensium reges saeviisse Mimus Et udus non animum reeentissimi exempli memoria subeat

His verbis Agamemnonem, postquam miserrimam sibi domum reverso a tonJ ema paratum iri aedem modo audivit, quas areano quodam instantis sibi eladissensu pereulsum, tristissima omina a se avertere aptissime, omnes nobiseum sentienti

17쪽

tectione ber Tertia besteit.

20쪽

Tabelliast

SEARCH

MENU NAVIGATION