Veterum analectorum tomus 1. 4. complectens varia fragmenta & epistolia Scriptorum ecclesiasticorum, tam prosa, quàm metro, hactenus inedita. Cum Adnotationibus & aliquot disquisitionibus domni Johannis Mabillon, presbiteri ac monachi ord. S. benedic

441쪽

Hos ythmos ex s. codice Gemblacensi roga. in meo descripsit religiosus vir Michael Delin rius, ejusdem Monasterii Bibliothecarii is, qui operaim: mihi suam in multis aliis liberaliter impendit. Quis

fuerit Adet mannus Horum versuum auctar, nemo eruditus ignorat nempe ille ipse est Berengarii com

teste Sigeberto in lib. de Scriptoribus ecclesi.isticis. cap. 13. ubi vocatur ALMAM Nus , qui duas epistolas de veritate corporis Christi Domini in Euch ristia, unani ad Berengarium , alteram ad Pauluni Primicerium Mettensem scripsit. In exemplari Gem-blacensi isti crythmis praemittuntur haec erba: Mitto etiam tibi Pthmicos versiculos juxta ordinem Alphabet digestos, quos ante mos aliquot is curis adhuc 1 odii essem, me ad asinos quosdam meas , quorum p res ipse et os lamentabiliter recensente compam os reperi u per o edidi. Quae verba sunt Adelmanni hos versus mittentis ad Berengarium, de quo in . fine rythmorum haec leguntur RES PONDI Taci , Ami ua: assim ridicultu mus. Qui Bereng rius Adelmannum ironicὶ xu N, u Qvocare blitus erat , ut ibidem subditur. Multa in hos versius notanda forent sed tantum ea observo , quat mihi obvia sunt.

Ad litteram K laudatur si co Abbas scilicet M nasterii salicti Florentii Salmurensis ad Ligerim, vir

silo tempore clarissimus: cujus aequalis fuit RΛINAL-pus, Turonicae sancti Martini ecclesiae Archiclavus se

custos, de quo his mentio fit ad litteram M. Dd iiij,

442쪽

ηr VETERA

Stropha incipiens a litteram, mendosa apparet iniprimo versia: Nec tua . Gi a d. - Gilberte fraudabo -- via videturque legendum, Nut a, si deglaber te Ad luteram S agitur de Walliones sub quo Lesssia nia σν araim artium nutricula floruisse dicitur que ivio, cujus sunt haec. rythmica. Ex quibus discimus

Adelmannum fuisse Scholasticum seu praefecti-stho. lis in urbe Leodiensi, scilicet post 'latonem , qui ago dicitur ab Ante in Canonico Leodiensi , cuius haec verba in lib. de Episcopis Leo die insibus cap Hic nimnum vi ) primum sub No ero a Jκle Capaestanus ex em, postea. Orim schola md ra se magisterio Chronicon Leodiense apud Labbeum

in Bibliothecae novae omo I haec habet bιitin hardus, iaccedit, alto cujus obitus lxponitur anno M LVIi I Ubi vides atonem non

alium esse Wasene uti legitur apud Anselmum, promithardomithardum scribit Ergo, ut superirius praefatus sum , Mel mannus scholis Leo dicentabus praefectus est, quod nomo hactenus , ni fallor, observavit. Sub litterae vagitur de Varino, lii videtur fuisse. Clericus Leodiensis , tum Monaclitis in Coeoobio. Goretiensi , demamque Abbas in Mettensi scelerioiania Arnulli ut patet ex ipsius Varini epistola superius edita Prasu ille durus, qui Warino xerveli- ornatus cum Hucis is geribus reposcenti denegasse hic memoratur, Durandus est Leodiensis Episcopus, cujus nomen inter lineam adscriptum est in codice auis in pyc Darandus praedi; ecclesiae sancti Laurentii

443쪽

ingisum Aureae-Vallis Monachum, forsan etiam ornarmenta ecclesiastica, quae Adelmannus voςat eruet nos remitus Gemblacensi s Me ita in b c veth commentatur Grapeti vestes dieiniturveteres Iuca pampiseum habentes ratiram ct ponuntur Melo eo pro quiνuscumque antiquis vestibus. Quae interpretatio docet nos, hoc loco legendum erampelinos ornarus quae ' Graeca ex duabus composita est, sciliceth s. quae aridum siccum , ὁ ἄρον - , quae vineam significat. Itaque erampelinia tu diguntur veste p ippini sicci colorem , qui color scae rosae dicitur ii ames, ut viri docti in Juvenalem observarunt.

Principum c illustrium personarum.

Eois se Mettensii. Portu . Gising ab occasu venis hic, vel quisquis Praesulis hic cineres scito jacere pii.

Moribus ornatum , virtutum tramite rectum, Egregium meritis haec tenet urna virilin. Cui seocti actus, sex meditatio , dogma fidele, RoΤGANGis nomen, gloria Christus erat.

v omulida de sede sibi data pallia in

Extulit, huncque Patrum extulit ille Pater instituit sancta Clerum hinc munia vitae,

ordine in L lesia luxque decusque fuit.

444쪽

Exemplo 3c verbis animos ad caelica regna. Misit , dc in tanta floruit arte satis. Virtutes retinens, vitiorum monstraq; Vitans Satque in eo viguit pontificalis apex. Solator viduis fuit, de tutela misellis, Sensit, hunc sibimet orphana turba atre. Regibus acceptus, populo venerabilis carini, Vita ejus cunctis norma salutis erat. Post vitae cursum senio veniente peractio, Terram dat teriae, mittit ad aha animam. TE ODOLFI seu THEODULFI Disco Aurelianensis. Illius cineres saxo servantur in isto,

Qui quondam populis Prisu de Abba fulta

Non noster genitus, noster habeatur alumnus:

Protulit hunc peria, Gallia sed nutriit. Urbs populosa satis Ligerim super Aurelianis, Quae olim laeta fuit hoc residente Patre. Ignus, Pro dolor hunc pepulit propria de sedemiab. Moenibus his traditur exsul exsul era

445쪽

- . . . .

Carali ulta rim m. Quisque videns nostras sollerti corde figuras, Perspice quam subito defluat orbis honos. Rege sati fuimus, nomen qui nomine duxit De Magni Magnus, de Caroli Carolus. Nec licuit totum vitae complectier annum: Sed rapuit nostras debita mors animas. Si, genitor, nostram dignaris visere tumbam, Rec nostros obitus ne doleas petimus. Terris sublati, placida regione locati Cum Sanctis requie perpetuas tam taVos nostri memores felices este parentes. Hoc PippiNU ego posco, simulque DROGO E et scivia REGINAE, O di Simplicis uxoris. Ostiae fueram quondam titulis generosa mi perbis, ta Ducibus Regni regimen memorabile

Francis:

Hic Emcxva tremor, ternae sub pulvere pes v

446쪽

Quod quisquis cernis, casus reminiscere nio Orans ut requies detur mihi carne solutae.

MOnacti Dion fianti Hic celebris recubat vita redimitus honestas Tracam ris Monachiis carias, Monachusque

beatus.

Arachi Domini dignusque minister de arae Dum vixit, valuit, tenuit, dilexit, ainavit Justitiam veramque fidem pacem quoqu*puram. Appetit hunc inimica ferox nulli pia morS, mors

Utque foret solitum dissolvit pectore flatum. Iamque dies Februus bissenos solverat orbi, Terra tegit corpus, Harum sed in arce polorum Contegat ut Christus , lector, deposce, ere

447쪽

H m Monaesa -- Scire volens Hector, tumulo quis conditur Noveris hic magni FREDERICI membra locari . Inclitus ipse Comes, magnatis regia proles, Legit amore Des Monachatus sorte beari. Vir bonus atque pius, nulli probitate secun Norma justitiae enituit mirandus in orbe. Alsumti s Christo copuletur foedere longo. Praemia cum superis indeptus vivida lucis. Praeteriens aicat: redericus pace quiescat. Idibus octavis tulit hunc Ianuarius astris,

manestensis. Quarta Septembris solvit si debita mebris, Luce sua propria fungitur ex patria. Abbas G1R3ERT 's, plenus pietate repertus, Hoc acet latumulo , non careat titulo.

448쪽

Hunc genuit florem Maguntia, nobilioren, Quo nullum genuit, cernere nec valuit. Hic si radictus nullo discrimine ductus Tempore militiae lux, decus Ecclesiae. pauperibus vixit caput in membris benedixit iMors sibi vita fuit, vivere namqucauit

Maris Mette sis. punere cum tristi sacram defertur ad aedem Defunctus vita Monachorum rectori Abbas mi LuὶLMos , sparsi notus per climata mundii Hoc Pater Axnullas requiescit corpore sanctus x Regia Mettensis prope moenia deseris urbis, Qua sibi parte tenet spirantes Auster odores, Ecclesiae specimen referens ubi digne cacumen, Aristis senam sacra domus alta catervam,

Cum petit undenas Ianus de more Calendas; Sole sub occiduo ves cedit vesper olympo Post triduumque Dei spectantur gaudia nati. Hoc quoque periecto verborun callicinato Vestrorum Fratrum Christi sub lege piorum Plangere didicimus vos lamentabile funus. Ex queis RaiNMariis unus dealomine dictus

449쪽

ANA LECTA.

4uteris alterius renovavit funere planctus. Pro quibus aeterno petitis dare carmina Christo. od fieri dignum nos ducimus, perfectum is simul adjunctis retinet quos cartula cunctis Hancque vicem nostris deposcimus apte r pendi. vel quot sorte sua jam linquere contigit ima: Aut quos fluctivagae collidunt flamina vitae. ndere quo carnis mereamur concite solvi , Ac simul angelicis conjungi perpete turmis.

Ablatis Auemboetensis natus pronus madiis HARitduus, Almi Richarii claustra puer subiit. strum, In quibus imbutus , deceat quid nosse magi Auemborgensis tertius Abba fuit. Rem sibi commissam provixivus amplificavit,

Crescere, Petre, tuis semper opes sitiens. Fratribus exemplum praetendens compatientis, Multa nimis tacuit quaeque loqui docuit. Centula quos Fratres retinet, coluit seniores, Illis quod sit honor cernere semper amanβ.

450쪽

VAE TAE MA

IDEM CENTULENfEs De Chronico suo. Centula diligo te, doctricis captus amore, Ultima cunis tibi do mur scilla, mater aveto.

Atque vicem referen dic nacta , .c at D.

Comprobat hinc magnum circa v 0s semper

amorem

Talia scribendo qui vobis auge laonorem. Et memor est vestri, si quis locus accidit illi Conferat ut nostrae condignam notiti. e rem, Quam puto vos latuisse diu, nec vestra tenere Condita secretis armaria clavo' tarcet.

ADNOTATIONEM IN EPITU HIA.

erui ex pervetino codice itoniano, in quo habentur carmina Theodulfi Episcopi Aurelianensis, cum paucis aliorum versibus hinc inde insertis Hinc conjecturam caperem epitaphii hujus au storem esse Theodulfum, nisi aliter suaderent salebrae nonnullae . in Theodulfum non Deile cadunt Chrodegam gus obiit, Adie Nonas Marsiis iis dis fis requiescitque in Gortia MonasZerio . quod Asaea fundamentis conctraxit, testante Paulo Piacono x