장음표시 사용
41쪽
id ii Ac Nuri mihisolatia attulit sola tua tela, iucunditatem , dicere non possum quam tempora eripi Ghic,ut me trisitio paene totum tradiderim. primum,obj se audio atrem meum Lononiae, rem ualeret optime, repentino morbo oppressum. ui fati civium dico, me alterum iure naturae dico uexisti rum addo illud obierit si uera narrantur stateri si i ii, qui bonita eprassabat, ualebat ingenio, excelle bat industria su Ius ad omnia maxime omnium ui. debatur itaque obruor dolore nec , mos emc gam, melius esse, cognouero, aut, et natur,sau secit, opem iderit ipsa dies; vae ualet ad omii pluri cium, a lini uero morbi; us etiam interdum, qui ratio medetur hanc critudi nem accedunt domenicae, meaq. propria vaeoru i V:Vipe; p es dio res familiaris, ac domus to- ditit in qua me in his moles ijs, multarumque
rerum iurarum onere levabat, et aeneam ualetudinem praesenti temper oscio tuebatur, si nunc
iacet, periculi non expers, a sectis diuturno morbo uiribus ego uexo acerbissime anniuersarijs oculorum doloribus quos sanare, cum iampaene tentata sint omnia , humanae artis esse non puto remedia xiet
42쪽
niet me saltem ea uirtute, qua res aduerse facile perseruntur ita salus ex morbo nascetur, non haec, Vlia corpus uiget, quam ego adhuc omni remediorum generes ultra ui, quae cum ipso corpore paucorum annorum si alio terminabitur sed illa multo praestantior,qua nos irae mentes, cumsese ab hac terrestri labe seiunxerint, S cum purissimo illo caelesilium animorum coetu consociaverint, perpetuos uentur interim,tot in me concurrentibus malis, aegre impetum iustineo, planeque, quoniam homo sum, debilito aduersis. Hic tu me uocas adscribendum; et hortaris, ut ea tradam litteris, quae ac siduo latinae linguae usu et diuturna tibi uideor ex-crcitatione consecutus uis me scilicet, optime Sauli, eam uiam, quae ad eloquentiam ducit, aperire.'issum opus, ac difficile, multi oti, tranquilla mentis, non nostrae fortuitae, cuius tibi imaginem ostendi, neque nostrorum neruorum, quo tu putas esse fatis firmos; ego quim sim imbecilli, experior epe ac titio . . t erunt practari conatus, etiam si nonsuccedat. Si ita est,hac laude nemo excluditur. potes aggredi, qui uult uelle autem quis non debet e sequidem egregia cupientem aliqua uel ex hoc ipso gloria consequetur te, si quenquam, Sauli doctissime, te, inquam, ipsum decet maxime omnium id suscipere quod mihi imponis quae enim fuit ad hoc munus necessaria, quorum alijs alia des hi ea in te uno abundaut omnia, ingenium, usus di auimus, doctrina, iudicium quid opes, di for
43쪽
r pertinenti Re uero, inrasententia, uel maxime curium Urim ingeniorum retardatu uires debilitat , ac stangit inopia ortu putas refotelem latonem, illa Graeciae lumina, an Ciceronem nosi um, an Plinium tam multa potuisse litteris mandare, nisi summum illis otium rerum omnium e uentia peperisset domi alebant seruos eruditos contubernales habebant, eximujsyram, accersitos ex ultimis tereis, rhetores, hiasoricos , practantis ingen , fingularis doctrinae philosophos cum his se quotidie exercebant, commentabantur, distulabant horum omnium opera, quatenus liberet,utebantur at ego sumptum unius pueri, minima mercede conducti, quo inscribendo utor, aegre iustineo. Et in his angusti s in hac mea tam tenui ualetudine, tam a lucri fortuna,quia rudes homines ueteris eloqueritii cupidos, incis scriptis non erudio, nec in rectam latine scribendi uiam iudi ci appellas me, quasi malum debitorem, a que etiam accusas, uerbis tu quidem humapis imis, alieno, ut uidraris, nomine, re tamen ii agraui ter, , , ut ego intc retors tuo iudi io quod uereor in primis 3 cioque, sicuti debeo, plurimi ue runtamen uidere te puto, quam cultatem res de sederet qui autem praesariam possit, nemo omnium , qui uiuunt, me ipso melius intelligit quare noli mihi languorem , aut desidiam ob cere quae abesse procul a me, qui antea laetaeae uitae cursum in Dictet, atque examinabit facile cognoscet datis ha-
44쪽
habeas si nemo illam culpam in te conferat qui cum ingenio praenes aetatem omnem in latina in gua contriueris ex quofactum est,ut eam persecte calleas id quod tuorumscriptorum subtilitas , elegantia declarat cum ualetudinem non deside res otios aene di suas addo etiam illud cum optime tibi cum fortuna conueniat quae tibi desiis bonis tantum largita est , ut erogare quantamuis pecuniam in homines doctos,eorum . sudia nullo tuo incommodo possis haec cum ita ut omnia, eaque, ut ego arbitror, lumina, non minima quidem certe; abs ines tamen ab hoc munere, O hortaris alios nulla tibi re, praeterquam uoluntate Osudio conferendos quis non miretur sitire sontes esitiunt enim certe, cum tu petis a me tanquam ex aridoso io, quod in te ipso uberrimum esse constat cum adio ram potius inopiam confugere,quam tuis copij uti uis. Hoc loco mihi uenit in mentem tuam quoque causam, non modo meam,meditanti,quod lusortasse respondeas. Di ingues illa superiora enegabis in te uno esse omnia, quae dixi esse de latina litiguascribentibus necessaria de fortuna concedes: patet enim etiam opinor, de ualetudine , de otio: ingeni laudem, doctrinae,quae tua modes lia est, abs te rei cies, fortasse etiam, quae tui est in me animi propensio, quae humanitas , ad me transferes. Nolim equidem tecum , Sauli, ne in tua quidem laude contendere uerum, quod tu mihi de te ipso non credes, creden alij, uerumg.fatebuntur, is
45쪽
ducti in hanc sententiam , ac plane confirmati, non tam auctoritate mea,quam tamen in his praesertim elegantioribus litteris, in quibus iam tot annos uersor, non esse nullam intelligo, quini tuo ipsius te Amonio, quod habetponderis apud bono a apientes uiros in omni replurimum te, inquam, ipso tene locuplete, cuine habenda uideatur probabo tuam hirtutem. Oblitus ne es, aut oblitum me putas illius temporis, cum tu librum tuum de homine Chrisiano mihi senilisti lone Deus, udm in illo multapraeclara, cuius indu iriae, cuius prudentiae,
qudin a te grauiter, qu im copiose, qudini lendide
traStata neque uero ego unus illum librum, uidere ali , uidit, qui uir, O quantus L eginaldus Tolus Cardinalis,quipotessisse instar omnium,quem tu prosecto iudicem in re tua snquam recusabis. hunc ego audiui audiuere ali , de tuo uterdum in bro loquentem ornabat laudibus .s es homo, ut scis, natura simplex, rectus, cuius ab intimo sensu nunquam ne minimum quidem aut uultus , aut oratio discrepet qui plura conserendum cum antiquitate iudicabat suamobrem redeo illuc, o concludo paucis Magnifacis eloquentiam cupiscam cognosci, cupis amari, et coli egregia cupiditas, et nobilis in uiro digna uerum, ut tibi fati Sfacias , et inuenias exitum studi tu , elige de duobus utrum uis aut ipse , qui potes , ostende nobis latinae inguit pulchritudinem, acpraestantiam doce nos docepseros , quae sit eius adipiscendae , C s perm
46쪽
perfruendae ratio ineunda aut si quos exissima; hoc pius are posse, excita eos liberalitate, fioue tui; copi s nosipati animum eorum hacus illa cura disrahi hi intentus, ct fixus hoc uno in sudio m que abducat eum ab opere pulcherrimo,ac nobilis-himo humillimae interdum rei turpis, et sordida procuratio ita consequeris facile, quod uis optimi q. studi s et posteritati magna tua cum laude consules. Illa,qui scribis de legulebs quibusdam in meum Abrum de Asmanis legibus, detrahendi studio, in
currentibus, legi nullo cum Bomacho nec sum miratus, a barbaris hominibus sordido quodam litteraru genere assuetis, elegantioris dostrinae scientiam, quasi lautitiam quandam ludiorum contemni Non placet sis meus liber magnis uidelicet uiris, quorum fama aedium illarum, in quibus
ipsi habitaui limitia non dum es egressa at placet
Vincentio Portulacae, cuius es in urbe Brixia instignis auctoritas, illustire per Italiam nomen placet Autobio Augustino, sarco Tritonio Nattae, Laelio Taurelio, id Pancti olo, iuris utriusque scieη-tia claris; quorum nomina scriptis Cret, tectata uirtus ,atque ea pressa, cum aeternitate coit riget. hos ego meorum laborum, O uigiliaret in laudatores cum audio uiros graues, di certos, omnium .
nobili simos uocula raucae plebeculi contemtio; quid T leues obscuri homines de me sentiant, aut loquatitur,non esse mihi ualde laborandum exi
nimo te quoque erabam in m. ii praesiiiiij esse,
47쪽
em si urgerent grauius, ob pere, impetumq. inurui malevolentiae tua auctoritate ac testimoni 'angi quod Tifacis fiuctum sero meae ingularis in te obseruantiae, di habeo tibi, ham debeo, grat am: si minus hoc tamen nomine tibi debeo, quod cos obtrectatores flocci facis,usque eὴ, ut odiguos, Vibus r. Jondeatur, existimes. ale. Veneti s.
NE scio, utrum sortui succenseam, cuius culpa factumsit, ut ego tuas litteras duobus sere mensibus post eum diem, quo tuscripseras, acceperim an eidem gratias habeam, quod mihi, arculam quandam scriptorum meorum euoluenti, planeq. aliud agenti, se improuiso illas obtulerit. gratias habebo potius qu)d eodem tempore mulcis iniuria beneficium accepi; ct iniuriae beneficium praeserri, aequum es sed quoniam uereor, ne tarditatem in scribendo meam duritι acceperis hunc tu mihiscrupulum, Vide, si ex animo uelleres, faceres humane, nec tamen inique cum hoc ipsum quod commissum a me est, primum ex aliena culpa pendeat deinde nunc quidem etiam corrigatur. Venio ad tuas litteras quibus mihi gratius nihil potuit accidere dicerem iucundius, nisi clausula illa de Bunctio meo plane omnem iucundettatem eri- trit.
48쪽
peret. nam sic fac existimes , ex illius uiri interituralitum me cepisse dolorem, quantum dies exhaurire ulla poterit. Vixerat mecum Venet spe quadriennium: cum ego in illo probitatem morum , uirtutem . diligerem ille in me propensionem,credo, quandam ad litteras non improbaret intercessere etiam inter nos officia qui edam,sed a me leuia, necfatis digna, quae memoria tenerentur: quae t men ille, ut erat gratus, non meminis e solum sed praedicare etiam solebat ego ab illo maximum habebam beneficium, qu)d me cum Philelphis, Campanis nescio quibus ut alii, parcam Amis
re errantem tu hanc recte scribendi uiam primus induxerat. Videbatur quibusdam naturaseuerior;
sed erat leni simus erga fui similes, hoc est erga bonos uiros ubi uitium nos et censor acerrimus D, pinguere homines non sortuna sed moribus solebat Loqui ad uoluntatem neque ipsepoterat, nequeseri equi ad clam artem eruditus esset: totus erat apertus, simplex Satis sciofuisse, qui illum deprauat e religionis nomine in crimen uocauerint quorum uetam si cunni Bunelli uita comparares, Socratem diceres iniquorum cons iratione circumuentum coluit omnes uirtutes philosopho dignas,et homine Christiano sed continentiam praeter ceteras hac uero ille triumphauit maxime, et triumphauit adolescens, cum ceteros uoluptas capit quo mirandum es minus si tantus posse uire tanto adolescente factus es. nam extremam uita
49쪽
tae partem, quam , ut in fabula actum , decet esse perseectissimam, heroicam audiosuisse,et plane diuinam suare incumbamus, Vide,et hanc operam Bunello nostro nauemus, ut illius nomen, immortalitate dignissimum , extingui mortali cum corpore non namus quod equidem enitari hominis mihi amici I Ui,summi uiri , memoriam si modo is
ego sum, qui tantum praestare possin profecto ab
interitu uindicabo uideo te in tuis litteris idem uelle nec dubito, quin possis nam ct Bunellum amas mortuum, uales plurimum ingenio quod etiam pietas excitabit cuius ossici societas eo gratior utrique no rum esse debet qu)d cum apud mlios laudabilis maxime erit,illustri exemplo gratis referendae tu ad animos nostros amore coniungendos laeternaq. nec studine conglutinandos, plus ualere nihil potest . Fliqua erant in epistola tua magnifica quaedam, o eleganterscripta de laudibus parentis mei; quae uerissima fateor quaedam etiam de me ipso, quae non agnosco nam eis tibi, nobilis in adolescenti, multis non solum fortunae, sed etiam naturae,dofirmaeq. bonis ornato,et,q od caput est, uirtutis amanti, placere maxime uelim: tamen , quia nemo adhuc a me hoc impetrauit, ut ea mihi adsciscerem, quae mea non essent, pater , obsecro te,de me ipso mihi potius me credere,quam tibi qu)dsi cupidum esse laudis, laudem esse uis: isto me licet nomine non conicinnas que ea, si aehabent ij, qui laudabiles ducuntur, ego eadem ut
50쪽
haberem, semper laboraui sed cis uelle, perficere, non idem esse alterum contingit multis, alterum,untaxat s quos Di diligere putantur. qvortem ego te in numero, optime Vide praefanti iratura praeditum, Lunelii praceptis informatum , confidosacile futurum. Vale iret s.
mea uetus in te obseruantia, tum tua in me perpetua beneuolentia postulare uidebatur, ut ad te quas i simescriberem tamen id non feci propterea quod omne otium,atque mi em etiam mentis tranquillitate molestae inprimis ademersint occupationes quarum me, cum primum huc reuerti, tantus
aestus absorbuit, ut longo interuallo iii emerserim.ham primum domesticas res ita male si Stas Ufendi, ut easseruare, multi temporis, non exigui laboris, etiam alicuius artis e set deinde, cum illa , quam si in meis epistolis nutu tantum appellari, mimica natio uirtutis, ac diligentiae, quae etiam patri meo, vir optimo, adde, si quid ius o negotium exhibuit, ad me uexandum, atque opprimendum con 'irasset durius habui negotium, ut meas fortunas in tuto collocarem sed me, qui antea praeso mihisemper assuit laboranti, idem in hoc potissimum