Declaratio sacrae facultatis theologiae Parisiensis circà scriptum cui titulus :

11쪽

vero, ipsa sibi semper in junyit, ut Curatos eodem divino juro

subditos Episcopis diserte renuntiaret, quo docet institutos. Ac hunc saluberrimae doctrinae complexum mirum cst quantum depravent , vel etiam convellant, relata Consultationis verba. Suis videntur esse librata ponderibus, ne plus

Episcopali potestati ferme tribuant, quam quod ad fucum faciendum opus sit. Assirmat quidem Consultatio citatos populos immediate subdi Episcoporum authoritati; sed altum silet de Itire Divino, cui antecellentem Episcopalis potestatis praerogativam , lata quam principio, religiosissime Facultas adscribit. Curatos Legibus Episcoporum, inter exercendum ministerium, verba Consultationis obstringunt; sed cas Leges

INSPEcTANDI tantum ac DIRIGENDI circumscriptione metiuntur.

Ira ne vero audere quisquam possit, ut has ad metas Episcopalia jura haerere praecipiat i ut non permittat Episcopis in ullo ossicii Pastoralis exercitio , non in ipsa quidem Poenitentiae administratione, aliter sibi Curatos obnoxios habere, quam si solam in illos potestatem obtinerent, sive explorandi

quid agant, sive designandi quid agere debeant.

His quam plurimae reclamant Sacrae Facultatis Determinationes, quae superiorem Episcoporum potestatem, non ad hoc unum valere decernunt, ut inspiciant Episcopi, ditiagant , prohibeant ; s cujus alterius Vocis extrema fere ConstiLrationis verba meminerunt) sed profitetur posse etiam Episcopos jurisdictionem Curatorum ad peculiares quosdam casus& actus invalidam reddere, ac, proi rerum adjunctis, usum illius in irritum sicut dc in vetitum deducere, salvis tamen Ecclesiae sanistionibus ic regulis. Id causae fuit cur anno i 3s , propositioni sequenti censoriam notam inussierit sacra Facultas, vestigia sedulo persequens Patrum Tridentinorum,

qui, non habito Curatos inter x alios Presbrteros discrimine,

12쪽

si generatim docuerunt, licere Episcopis, in sua cuique Dioecesi, Cone Thid sόσ rς servare sibi casus, pro sua in reliquos inferiores Sacerdotes

XIV , cap. VII authoritate.& can. XI.

PROPOSITIO.

III. DECLARAΤ Sacra Facultas Gallicanarum libertatum notionem perversiam , dc a mente sua procul abhorrentem, obtrudi his Consultationis verbis : Les sentimens de se Factitie de Theologie O du Clege de France, leti que risias a'ensns deles exposer, jont partie des maximes du Roatime , O des tiber tes de l'Eglise Gallicane, qui consipent a na etire que ce quies conforme a I Ecriture O a la Tradition , que ce qui a eteLNfE IGNE dc PRAΤΙQUE dans les premiens sectis de l'Eglise. De libertatum nostrarum natura egregius illarum vindex audiatur Bossuetius, in ipso dissserens opere quo earumdem firmissima fundamenta posuit. Cum νetusti laudamus , inquit, atque in iis arcem nostin disciplina libertatisque collocamus , non propterea contendimus immutabilem esse Ecclesiue disciplinam. Agnoscimus enim a Deseris deelle. PatribuS nostris in Concilio secundo Vasensi commendatos non

Cler. gallic. pari. tantum ANTIQUOS, sed ETIAM NOVELLOS CANONES. Hos

Ili, LRP RAE me ito latidui Ahobardus, factos videlicet pro causis necessariis, Oc. Et Libri ejusdem Cap. 1 s , in eundem sensum eruditissimus Praesul haec adjicit : Summa ergo si nostra libertatis, sic NO

VELLA IURA PIA AUT NECESSARIA INSTITUTIONE STAEI-

13쪽

LITA SERVARE, ut antiquiora respicere, iisque sustentare labentem disciplinam sudeamuS. Quidnam vel ex industria, magis invita δέ adversante Consultatione possit enuntiari Z Fingit Consultatio nostris dis o num cssse libertatibus quidquid prioribus Ecclesiae seculis factitatum non est. At vero tradit dissertissime Bossuetius interdum apud nos novella jura pia neces Tariave institutionestabiliri. Utri fides sit habenda , Consultationi an Bossietio, quis in dubium vocaverit ΘInnumera huc adduci possent aliorum Ecclesiae Gallicanae

Luminum testimonia. Sed in re comperta Authorum caeterorum instar sit Illustrissimus D. D. de Marca lib. III, de Concordia Sacerdotii O Imperii, Cap. 6, n. 3 : Libertatem , inquir, in recto antiqui O novi juris usu constituimus. Necessariasque

nostro seculo Decretalium desinitiones qua no Vis negotiis prospexerunt, non absque manifesa ratione ex imamus. Non alia mens es aut B. Ludovici, atii Caioli O totius Ecclesim Gallicanae,cum libertatem Ecclesiae injure Communiversati contendunt.

Et Gallorum quidem disciplinam quisquis vel leviter

attigit , ad servandos sane , quantum licet , antiquos usus, eam semper intentam suspexit : varios tamen quandoque mores vidit induentem : in abrogato, v. g. Poenitentiae publicae ritu , in vetita Laicis communione sub utraque spe Cie , in consuetudine ordinandorum sub titulo patrimonii Sacerdotum : ut etiam ex Consultatione, in se ipsam illidente, exemplum istud depromatur. Quid quod libertates nostras in eo quoque Consultatis perperam reponit, ut illa tantum admittamus, quorum data sunt primis Ecclesia seculis documenta. Ea quidem studiose retinemus, quod primorum temporum totiusque mundi reverentia consecrantiar, quiae in regno O Ecclesia Gallicana recepta sunt,

qua Sedis Apostolica O Ecclesiarum consensione Armata. Sed

III , Libr. XI ,

14쪽

id sibi juris Galli nunquam assumpserunt , ut sola veteris Ecclesiae documenta reciperent; ut illa respuerent quaesprocessu temporis, adversus emergentes haereses Ecclesia definivit. Libertates Gallicanas hunc in modum explicare, quid aliud est, quam eas legibus plerisque dc decretis sic clesiasticis inimicas iniquissima criminatione estutire. Cujus rei culpa in ipsis quidem Consultationis verbis residet : sed absit tamen ut hanc in Doctoris cujusquam Catholici mentem inclinemus. Jam vero tali Scripto, ad definitionem ipsam Libertatum nostrarum , velut ad scopulum , impingenti , quid fidei reliquum esse debet, dum alias Doctrinae facultatis partes enarrat ΘQuod si Consultatio tanta falsitate se implicuerit in rebus , si ita loqui fas est , domesticis; ab ea nemo prudenter expectabit emendatiora de externis. Ad invidiam profectb de ostensionem magnae parti Ultramontanorum hodiernorum assingit Consultatio sequentem opinionem, quae paucissimorum est, nec praecipuae inter illos notae : scilicet non habere Curatos nisi eam potestatem quam Discopis placuerit illis impertiti. Tametsi Theologi quibus Ultra montanis nomen est, unanimi fere consensione doceant, ordinariam esse, non delegatam, Curatorum Iurisdictionem; ac propterea ipsam non phse,

etiam si ab Episcopo pendeat , ipsique subjaceat , sine te Lrima causa, aut PTOLSuS austerri, aut ades zmminui, ut fere inanis remaneat, quod in primis admonet Summus Pontifex Benedictus X I V , de Synodo Dice ce sana Libr. V.Cap. 6 IV DECLARAT Sacra Facultas adulterinam hanc doctrinae farraginem , permultis huc usque nominibus a seam , staxui Presbyterorum qui Ecclesiae prima

15쪽

aetate extiterunt, temere accomodari per haec Consultationas

verba : Nous estimons que ce qui es porae dans la doctrine de la Faetilie O de l' sise Gallicane fur les Cures actueti , flanten it, au tems de l' life naissante, de totis ias Preιres en generat, qui ont dans leur caractere sacerdotal le principede la jurisdiction des 71 Discipies, La rason en es que la

etoient APPELgS psur L propagation de la Ri, O ias beseins spiritueti des Adeles. Planum est cum hodiernis Curatis illos primae aetatis Sacerdotes hic idcirco- conferri , quod causae Constitiationis valde sit opportunum, si dicatur, Ecclesiae: nascentis temporibus, singulis Presbyteris convenisse jurisdictionem Curatorum propriam : discrepante tamen ejus exercendae modo,

ob territorii limitationem in Ecclesia nondum usitatam. Quae quidem in se probari digna sint, nedum arguenda vitii, si tantum eb referrentur ut neminem tunc fuisse dicerent initiatum Sacerdotio, qui non ad concreditam sibi a Majoribus Praelatis animarum curam simul assumeretur. Sed rem longe diversam movet Consultaris , neque talia dum praemittit , intompestivae eruditioni venditandae duntaxat indulget : quod inivit a principio propositum premit : pergit scilicet inculcarc errorem suu in de ingenerata Sacerdotio vi jurisdictionis tanta, ut per se VALIDA obeundo Curatorum'. ligandi etiam ac solvendi, ministerio, ex omni parto sussiciat. Quod si semel statuatur, jam n a. tiva Sacerdotii jurisdictio suapte immunis erit ab irritante qualibet authoritate, etsi non soluta tamen a prohibente.

16쪽

Ad hujus doctrinae praesidium, praedictos Ecclesiae nascentis Sacerdotes in exemplum accivit Consultatio. Ut ipsos , vi solius Ordinationis, jurisdictione omnino sussicienti praeditos adstrueret, de illorum missione ab Episcopo plane siluit. Hac de causa ipsos exhibuit ultro citroque commeantes, exercendi ministerii gratia : ad quod ossicium satis habuit eos dicere VOCATOs ; verbo sane insigniter ancipiti, nec praeter invitationem populorum, aliud quidquam, quod eo loci liqueat, eXprimente. Eumdem ad finem , indeterminati loquendi ratione affirmavit inesse caracteti Sacerdotali principium jurisdictionis γα Discipulorum : ac postmodiam eam potestatem, quam Sacerdos ministerio defungens exercet, nuncupaVir potesatem O jurisdictionem ordinis r quin simul exemplo eorum e Schola Theologorum, qui collationem jurisdictionis in Ordinem refundunt, praemoneret, ipsam, donec accedat subditorum idonea designatio, completam ad sum mum censeri posse ex parte principii, ut aiunt; sed nondum completam ex parte termini, nec validorum actuum capacem.

Eodem consilio solum adhibuit prohibitionis vocabulum, nequaquam vero vis ullius irritantis meminit, qua Iurisdictionis istius exercendae facultas in iis Sacerdotibus impedita Conciperetur, quibus animarum cura, propter invectam Paroeciarum divisionem, jam non incumbit. Tumque convenientissima opinionibus illis locutione paulo post subjunxit, iisdem Sacerdotibus, clam territorialis alicujus authoritatis participes fiunt, LIBERTATEM neddi CXercendae Potes latis & Iurisdichionis sui ordinis. Quibus cnim 'ihil praeter LIBERTATEM tunc reddi docet Consultatio hos sanc

17쪽

sane non ad aliorum quam ad liberorum actuum speciem pri is inhabiles esse significat. Quid plurat Tam opportuno, atque erroribus concinente verborum genere series universa Confutationis exurgit : ut vix aptior sermo posset illis suppetere, qui meditarentur per cuniculos veritatem adoriri, quam nollent aperta vi profes sisque odiis impugnarC. Quantum abfuisset ut hac opinionum pernicie Consultatio inficeretur , si quid ipsa curasset melioris succi trahere ex Doctrina Sacrae Facultatis, anno i 73 3 , consignata Censuris in Propositiones sequentes, a quibus non satis recedit praedicta Consultatis.

PROPOSITIO.

. Totis les Pretres done , les Pastiura, O cetiae qui ne lesent pas , soni unis dans te potivoir de lier o de delier ; O parl'in sistition de Iesus-Chris totis Ont des s eis. Ces s eis sont

CENSURA.

Haec propositio , quae asserit omnibus Sacerdotibus ex Insiitu. tione Christi attributos esse subditos , in quos ligandi Osolvendi

potestatem in Ordinatione acceptam exerceant, independenter

ob Episeopi Missione , horique finditos esse orbem Christianum, salsa es, Ecclesiasticae Hierarchia destia cliva o erranea. PROPOSITIO.

18쪽

ctue se qualite de Piratre potir confesser o donner es absolutions, a des O licites ci des Eecheuri se et s. CENSURA.Har proposiviones falsae sunt O ex ignorantia consantis Eccle

V. DE LALLT Sacra Facultas , m cumulum quoq'enoxiorum Consultationis driorum hoc accedere quod ad elucalcem legitur : Ces P Et res, qui ne soni attaches a cucune Paroso unicultate J sont dem uris dans se prohibuton d exe cer se Scint Ministere , exceste te cos ae Gne extreme necessi O soni reses comme des P estres auxrba res G sse referve , po e emplo res , lorsque tes Exeque ou te CG ω en iure : Tendentia liberae L exercer D fouvoir ω la Jures a Ze in O AHe, en seu communiquant quelque Pori yn de leur autorus' Iigitique Saeerdotibus speciali Parceciae, ut loquitur Consultatio, non addictis, per viam illa januam duplicem referar, ad pulsatem se jurisdictionem Onae uis sui libere exercendas : scilicet vel datam ab Episcopis , vel daram a Paroec rum Rectoribus, partem aliquam territoriaiIS suae authopitabis. Nulla autem de re, de nullo potestatis oblecto, de nuua demum jurisdictionis specie advertit Cossutiano summopere interesse quid ab Episcopis, ta quid a Parochis accipiatur :Qualium quantarumquz rerum, ab hi a F nulli- ne intercedant ex jure pore stas,s superioris obices : an solus parochorum consensus ad absolvendum mPaenitentiae tribunali , an ad aliud duntaxat ministerium

sufficiens

I de omnia per nebulam videnda dimittit conuba Picis ciue cui verba non defuerunt in juribu. Sace ,

19쪽

primae, sive recentioris aetatis, suo modulo edisserendis: ipsa in praesenti taciturna est ubi tamen gravissimorum Moptimorum verborum flumen exundare debuerat, tum, ut

quaecumque possent Episcopatus jura laedere, repellerentur: tum ut non mitteretur in discrimen , cx praecipiti jurisdictionis licentius invadendae fiducia, validitas Abso monum Sacramentalium, aliorumve actorum in jurisdictionis potestatem innixorum, atque ipsa demum salus animarum periclitaretur. Μaximam igitur, cum maximo periculo ossici sonem habet ille Consultationis locus, qui tittis is , Episcopo scilicet vel Curato, proprium esse dicit universe , ut aliqua territorialis suae authoritatis parte concessa subsidiariis Sacerdotibus reddat libertatem exercendae pote satis O jurisdictionis sui ordinis. Cui propositioni ex se ipsa in ingentem, reprehensionem incurrenti, novum scandali & suspicionis malum ex variis rerum adjunctis accrescit. Ignorari enim non potuit, in lucem, ante aliquot annos, emersisse luctuoso exitu, opus cui titulus est : Les potivolis legitimes dia premiet O du second Orate, dans Padmini ration des Sacremens, O le gouνernement del'Ehlise. Multiplicis licet erroris veneno suffusum, adversus Episcopale, imo Ecclesiasticum quod Vis regimen , elaboratum, magnis passim indisciplinatorum hominum plausibus exceptum fuit. Quanto autem temporibus nostris Pestis hujus aura propior est : tanto impensius ab ejus amatu Constillatio debuit timere sibi, ne hauriret: aliis timere, ne propinaret. Qualem igitur opinionem subire meretur ista Consultatio quae de periculoso hoc genere Sententiam prolatura , de cautione ne minimum quidem laboravit. Adversus haec omnia remedium suppeditant Censurae sequenteS, CX earum numero dccerptae quas edidit Sacra Facultas, anno IT 3 J , hodieque omneS renovat.

20쪽

I9. Le Conciti s de Trente in bien emendu , es plus favorabis

CENSURA.

e proposisiones falso sunt, temere a serta, Decretum Gn cilii perverse interpretantur, O ejus menti manifeste repugnant.

PROPOSITIO.

i' fg se. CENSURA Hac propositio falsa es, o de juribus Episcoporum δε-

trahit.

PROPOSITIO.6. La jurisdiction O Papproba ora ne soni quaccesssires , O de discipline. . Les Dix de Ia jurisdiction O de l'approbation soni des Dix de stire potice.

CENSURA. Hor propositiones , quatenus asserunt jurisdictionem in foro