De septimo italico congressu

2쪽

AB INTERIORIBUS REI NI RRRus

8쪽

Ηco premei usquo rigens haec subter inertia vatum

Pectora, nec gelida Solvet torpedino sensus

Aerius irritans animos vis incita Phoebi; Νec clangore tubae canet aemula musa Maroni Magnanimos virtute vir0s, populumque potentem, Atque trophaea ducum, set meritos post bella triumphos 2 Num Phoebi insperatus amor, num magna facultas Ingenii, sterilisve diu modo vena recessit ΤOhi quoties calet illa animi irrequieta cupido, Et mihi musarum rodit in praecordia virtus, quam subito hos inter motus et pectoris aestus Desiicit, et male tuta agitat: quae facta volenti Oestro alimenta dabit, quem ianto carmine dignum Evoliet ad Superos, victriciaque arma sequutum, Asilantemque inter medios viri ulibus hostes 7 Dissiliam by Cooste

9쪽

Sufficeret coepto, et plenus quam Viribus ille,

qui late populos ferali turbino belli

Trusit victor ovans, totumque exterruit orbem, Subvertitque vices, revoluto cardine, rerum. Sed tamen unde vago sibi pabula musa colore Mira leget 7 captum superant quae lacla peregii, Et stupefacta recens nobis non admovet aetas: Quis deus intererit, si dignus vindice nodus, Dum flagrans virtute sua scidit omnia, et ipsa Crevit in adversis virtus praesaga futuri3 Hunc sibi posteritas vix tot miracula credens Vindicat, et coeptis Superos adstare putabit, Nec posse hunc unum pugnando vincere saecla. Sed nunc sata negant, nunc pacis Volvitur aetaS, Atque catenatus vinclis fremit oro cruento Mars super arma sedens: et pacis saecula currani Quandoquidem Italiae miserae per tristia bolla Barbarus irrumpens, et ovantes sanguine dextrae Turparunt vultus, et diae frontis honorosi Sic, tantas repararo minas, et vulnera possint, I angit honos italos iam facto foedere Reges, Artibus, et studiis meliora ad commoda vitae; Atque ultro sua quemque trahit solertia mentis: Sic munita virum, et sapientum templa tenero Nunc juvat, et sacris illuc accedere musis, Et canere, et populis oracula promero rerum. Tu mihi, Borbonidum claro salo sanguino Princeps Nunc adsis, Fernande; tuas ex ordine laudes,

10쪽

Et patrios fastus, cullusquo, et Palladis artes

Λttolliam; nam sponto tuo sub numine eunt res , Et sibi pacato gaudet moderamino pacis Oii a Parthenopoliaco inter; teque auspico, paMim Solertes animos sapientia dirigit, et nunc Convoeat ipsa viros doctrina, et mento vigentes Sidero diverso has laetas accedere ad oras: Naturaequo agitans causas exquirero, suadet Certaro ingenio, et multa contendere laude. Septima jam laetis series volventibus annis Labitur, alternatque vices memorabile tempus, duo primum Princeps, qui magno nomine notus Hetruscos Iaio populos ditione gubernat, Fata movens, et secum instinctus mente animoque Volverat, italicao sanao rationis alumni, Ut data libertas, possint sociare quotannis Ingenii vires, atque illis certa facultas Scrutari causas rerum, et protendere leges Naturae: hine magno negum sub honoro recepti

Lustrarent italas urberi passimquo Vagarent. Volverat liaec secum patrio inflammatus amore

Dux pius, et sali Italiae miseratus iniqui, Qua sacere id possit, praeconia vertere famae In melius ratione nova; et si hellica virtus Pectoribus, nimium vicibus satisque repulSa, Et prisca sine laude patrum, sopita quiescit,

Nunc ratio, nunc mentis honos, artesque vigerent; Ei rerum incrementa simul disrusa per urbes