In obitum Xaverii Mercadanthis harmonie Quintini Guanciali carmen

1쪽

OITINTINI GUANCIALI

3쪽

HARMONI E

Per dubios vitae casus, satisque repulsos furarum nos atra eohors premit undique, et ipsi Flectimur in vitium miseri Irrequieta cupido Saepe agitat speeieque boni deliria sngit,

Et nova post ii ominem semper sedet anxia tura. Una lamen victrix seri nobis dule levamen Harmonte hane pisex rerum vix ordine miro Compagem inlarmans, et inertia Iamine vitae, Atque omne immemum motuque, et luee replevit, Seeum liabuit eum item eoncordi foedere et illam Ipse potens Genitor primi eommissa parentis Post vetita, humanas miseratus numine sortes, Miseere e coelo iussit commercia nobiseum, Et muleere dedit sensus, et tollere mentes.

Et Diva in terras radiis Suffusa supernis

4쪽

Deseendens, populis ultro se miscet, et oris His primum sibimet plaeuit Coelestibus auris Seque beat late ipsa videt quam pulebrior arte Ille steri natura queat mitissima gentis Pectora, et ingenium, mores, pietasque fidesque Dant saeiles ausus, et grandia coepta volutat. Atque eito numeris eircum sonat undique tellus, Pontus, et aetiira suis satilisque I lapsa per aures Corda subit, se se insinuans sibi quaerit alumnos, Atque elementa suae septem discriminat artis. Et nostra indulgens olli puleii errima Siren Laelatur, primaque suos ab origine eultus Excoluit, passimque aras, atque ordine moles Amphilli eatrales solemni more dieaxit: Sed magis ipsa sui blandum per peetora amorena Incutiens, pleno semper hie aluuit ore. Atque eadem vis tanta Deae numerosa per urbes Ausoniae illabens, hine illine format, alitque Cultores artis coelo capita alia serentes. Et gavisa suis it partis Dira triumphis; sit tandem ut rerum langi fastigia possint, Ille praesens virtute sua sibi fingit Alumnum, Qui decus, atque artis magnum lare in erementum lSest tantae Dirae jam plenus numine Vales Informa voees hominum Sonitumque iubarum, Et due et ut possint, tendit quo eumque voluntas, Significare animi motus, et flectere eantus.

5쪽

Prinei pio sed cura Dei sub eorde recursat, Et eoluit pius ipse artes virtutis amore, Quippe haud vana sistes, sed eas ver uni ea lanium Belligio informare valel saee ignis adurit Egregias animas, atque usque ad sidera tollit. Et Divii interpres implet eo iacentibus aras Gloriaque ex gelso certatim quum staturini, Coelorum qui eune inultrono sibi laestera iungit, Et quatitur nutu lolius maebia mundi, Areano foetat verbo serae arte magi Stra, Et qualit ipse simul saera sormidine pectus. Sed qualis quantusque vigor, quaeve alma vuluptas Labitur, exeelsae quum inter spectacula seenae Nos ei reum effundit numeros divinitus a IllanslΕ toties repelita place Vestalis, et arae Non aluisse Meos plorans, permuleet, et angit; Atque gravis numeris, et majestateraui ritum Vs eales hie ipse notas modulatus Horati II te simul ipsa novos inter Virstinia plausus Dulce eanens, animos gaudet eligisse querelis. Et regit Harmoni sonitus, motusque Canentum Temperat amatu Valem propiore saligat Numine, et immissum stamen sub eorde ea lescit. Sed nimium gavisa sibi ea pili inde e0ronas Dum neetit, tantoque suo blanditur Alumno, Extemplo nox atra subit ea ligine, et illum Respieit heu carae viduatum Illeis amore l

6쪽

Tune coelo rapit ipsa saeps, et lucida flammae Semina discutiens sub pectore eolligit ignes. Et calet, et magis ingenii is illa e reatrix Lue mi eat, miserorum hominum nihil indiga sensus lΕt redit ante aras, Diraeque oracula nudans, Fingere quid pulchri queat ars, informat alum uos; Atque inelos, semperque retens e divite vena Edueens, magis illapsu dulcedinis almae Et sensus et eorda trahens, ostendit ubique

Quid patrii possint genii, quidve itala pus sit

Vox foet ala modis Et ovantem vidimus illum, Perque elioros ferri, per pulpita, et ora Canentum, Atque implere suis lolum toncentibus orbem. Et tamen liae nostri lux tanta, et gloria saeeli Desidit, et sperata diu solatia vitae Iuvida sata negant Et nuper flevimus illum Quique etiani, plenoque suo de pectore longum Effundens lite arte melos, meditatus Othellum. Illum et Dixa suis evexit ad aethera penni S, Inseruitque choros inter, uel usque De0rum, Ne gravis armorum 80nilus, Mars ore eruento 0ueis nune Franeorum miserandam territat urbem, Ollicerent, et eo gelidum, maestumque eo iret lTuque adsis tandem praesenti numine, Diva Harmoni e namque ipsa magis Diseordia saevit,

Masini.

7쪽

Εt furor, et rabies illi Teutoni ea glisei lΕsrrae vis Iam templa Dei, et Ioea saera Minervae, Atque luas aedes larro populantur, et ignit Et trepidae fugere Aries, Geniique loedrum

PervoIilant et reum rorantes Sanguine tautes. Tuque ei lo nune asser opem, vultuque seren0 Pone modum tu, tua odiis iraeque quies eant; Et tu sola potes mortales pae juvare, Ne livor, ne dirus amor seeleratus habendi Dilanient populos eonverso in viscera ferro.