장음표시 사용
11쪽
De Marsya illo receiiliore, qui pariter Ut alter antis pilo P Macedo iii cascrip Sit, praeter ossium de iis loricis irae cis Ι. 10. dixit Valesius ad IIuipo talionem In lir . Ex Apollodoro quae illi Unitar, Datillum discrepant ab iis, quae lio die in Apollodori bibliotheca legumias LO 2. P. 1 is est l. Rursum alia tradidi Pindarus in cliolio ad I litisi v. 895. de tuo nunc explicat o Eius Clioli prima pars Si est in O
aeis liber fuit, sive pars πραγ dovia ενων Certe non Sic. Sed potius πιρὶ δουλε ire Θεων et Ου Ἀπόλλωνος erat dicendum Tραγ 'δoυ1ιενα autem signi licari, quorum in Sexto libro licte perscripta fueriint. ex Pindari scholias la cognoscitur ad Pyth. IV. 313 ubi Lini nomen excidit soli ferserum in Act Monac. T. ΙΙ. 1asc. LV. p. 5us3 Dein do
12쪽
ullum vestigium; ita de omnia vanitisse, Iu Non audeat de muενία aliquid estdari, quanti tuam reliquias e ducere; plane etiam evanuissa quae Seque Nautiar Sed tamen, qui si likerus sui plevit. σω iace τ' certum videri, MeeSSe tua neu post Poplium deinceps codicem iahersia νον, seritSSimum S Se tortatio σι', Io St os cotiενον ei ii SSe omnia, ita ut de avia vel os Iaihil decerni possit; denique etiam increοις Mνοις ali iii id suspecti lial ere, quum super ultima in ανοις posita, littera esse videatur Iaec ego si aliter restituenda e Xissimo, quam Schneide vino elcheroque Visum est, non id ii trahuntur viii doctis sed tame II, ae maere Spernere illa videar dicendiarii paucis eSt cur non probem Ac larim in quidem quod Schneide vinus initium scholii facile
sic in legrari posse diXit, φασὶ ro μεγον πceoco νουασθαι. CU Uctgraum prodidit levitatem Non enim de elegis sermo est, sed quod Illi est scriptor posuit αλέμω explicabat scholiastes Ex quo apertissitnuineSt Scrip SiSS eum V φασὶ di Aetiuo ν amo voti aσθω ἐπι ruo 'Iuuia ob του Ἀπόλλωνος καὶ Αα Domiς Deinde idem Selmeide inus recte quidem vidit Aiatrolis, post μεων ESSe e Stiluendulu, Sed mira pervet si late iudicii ratiotiem allevi hanc, quod χρυσαλάκωτος laud a P Lut nae sit epilli elon At est eli in alia rura dearum ut e X epithetho ion colliolpossit quae hic dea sit a Pindaro nomina lx ratis Paean argumento Cset, non de aliis quain de Latonae litteris esse sermonem quare Latonae Omei debebat restitui, etiam si alio Pilidarus sus esset epitheto. Recto vidit ita πισυ latere κισσου, sed quod tum Coinacit ἐκ uo νυσο viaεται Jαιόυεναι, sciis Si Coniecturis, quos e indicit HS conquirunt, qui non ex ipso fonte haurit e didicerunt Nam quid lucramur vesti ut verbo, quin alibi semel sum esse Pitularum inde docet, ii sinperitur, quomodo id verbum cum omni Oria in versuum sententia cohaereat, atque hanc propter delata erit poni' dia iis, quae sequuntur, Velchei Opinionem, qui o di Scholiastae esse pulaba aliquot Pindat i verba militentis. iure resulavit Sci mei de vinus ut aperte salsam usuique repugnantem Tum vero ' Meherus postremam partem fragnienti sic Xplendar coniecit: κοίαισαν το ιων θω υἱων σωφιατ αποφθι ιενων ' μ ν πεταν Ἀνον Πανον μνεῖν, α δ' 'Fnia ναιον
filii obitum luxisse usam. Deinde χρ Orζουε νον λέχος sidoro P, qu cleo Euripidis et in dati indicibus comportata Sunt quum certo, ac
pulcre quidem Opposita esse postremi Vocibus Cai minis nuptialis putat, significantei'que dictum GDυπρωζα, quod Vocabulum 1eque si H'patum a quoqUίUΠ et Iutura Sua ab SuΓdum St, Si autem Graecum eSSet, συα πρωτα Sers Ni deberet, Vellem declarasset quid esset illud do
Musa βεν Nam quid est lioc: illa ψmenaeum in nuptiis desiderabili toro appropinquari erra Simul prima cepi tillima canentem 2 Sclmeide vino solum 'ast Duνohντα Videtur displicuisse. Mirabilia pori' sunt, quae illi de scholia Stae Verbis in Versuum intervallo adscriptis disputaVerunt,oc ευθυς γε voti ἐν δ ρ,ήνων quibus quum aper tissisne Xplicetur quod Rhesi scriptor posuit: ἰαλε iaco αυθιγενεῖ, τεκνον, ' ὀλοφυροuαι' Welcherus ea ad μοβόλω ovsso trahi Voluerat, quumque Schneide Winus, etsi dubitanter, aperuisset errorem, non ad υθιγενεῖ, Sed ad aliam Scripturam, quam claueide inuS XCogit RVit, ευθυγένει Spectare en Suit quoniam autem carmina a indaro hic ipsa ut morientia describantur, Ialemum, qui una cum ΓΡlle O, MOβόλω νου sco, moriatur, Dilail aliud esse existimavit quam γαυμον ευδ υγενῆ. Intelligat haec, qui potest, plaudatque, Si potest, Pindaro, DIOrientia 11ngenti carmine , UOrum Ortus declarare Volebat; quin, Si cui alace Seomnia miscenti pervertentique scholae addicere, laudet etiam inii is1-
cum et incredibile SchneideWini iudicium, qui, ubi recte emendatum
13쪽
Hικτα appellavit. Dui timidatos et lacunosos scriptorum locos restituere Votimi,
ante omnia id curare debent, ut videant quid oportuerit dici, deinde id quomodo dici potuerit, denique quomodo dictum esse probat ile sit. Aliter uinis est Omnis opera et inepti lusus instar habenda. De his
addo non cogitasse Videtur elCherus, Ut, quum G Scriptum videret, statim id pro τοιων Recipiens, m Ulluta quarti rationem iuberet quem propter otio otio obso Obile Curi Ialem Coniuncti lira esse putavit, si si id nec verba nec meu et Consilium poetae permittunt Non mulium dissentire videtur Schneide Winus, Sed tanieli haud inepte coniecit ωuo moto oυσφ Ego quidem etsi nulli non id arrogem, ut illa ipsa, quae a Pindaro scripta fuerint, me Peren TeStituere posse, io Ia-mon videor iure Contende Pe JUetam Varia CaΓminiat 1 geaera Commentorate, quian uiue Paeane et dithyrambo nominasset, transire ad thronos'. quihus Musae filios Suo defleverint, initan, Hymenaeum, Ialem in n. Oipheum: AUOrum tribu M suum carmina, quae ab iis Donitu ne Ceperunt, Γiginem duXerint, Simul carminia in illorum aliquam intexit memoriam: Orpheum autem, laudatissi iuum eorum qui ex Musis Dato perhibentur, que III lue et e Vi Sse et sepelivisse Musas poetae cecinerunt, etSi ab eo nussim ES Carmini genus cognominatum, praeterire non Utuit, nomina Vitque recte et significanter ultimo loco ut uni rer se threnos cane Udi Pimuriam Et potissimam i)ccasionem. Ea si ion ipsi poetae Verbi , Salae HS Verbis, quae et accommodata Dei sint, et Umeros habeant Dorico carmini convenientes, integrari potirru ut Itaque sic fere Scripsisse Pindarum credo:
Optime hi versus conveniunt initio threni quamquam etiam in medio carnali 1 ad filiam P ivlem algumenti transgrediens hae scribere politi Pindarus Id dictum volo pi'Opterea, Nilod si hoc est principium hi iii, incertum St, Utrum longius producta fuerit stropha, an antistropha his verbis , io Οἰάγρου, inceperit; sin e medio carnaine ultipli sunt ii versus, noti incredibile est, sexto versu vel Stropham vel epodum cepisse iiiiiiii Da Diligenter enim cavendum est, ne huiusnaoth in diogmentis temet' quis et inconsidet ale strophai timse sines iqile uilia, ac proinde etiam Versu iam respou Sio Ue deprehendisse credat Id occidisse vide A. Boech hio hi rugmento Timocreontis Rhodii servat in 'lutarchi vita Thomistoclis cap. 21. de quo ille in prolusione huius anni meias Alirili dila disputavit. . Quo
14쪽
iii caemeni qUum Se tua re antistro pilae initium invenisse, quia unum in eo ver Sum redite videbat, aliter id, qua ni milii visum erat, emendandunt iudicavit. Illam enim quoniam in Opinionem inciderat, duos qui illus VerSum Sequuntur VerSuS Nitando , transponendin, delendo ita composuit, ut alteris duobus responderent. Ita Fe sic illud fragmentum clipsit:
κευνοντο , soaλ ει ιστοκλεῖ γενέσθαι. Mittam tantisper caussam, Propter quam factae mi hae mulationes, o considerat, ipsas, quid habeant, quo se Commendent, Vel non Videantu pr bandae Ac Statim ita tu in ἐπαινέω νbo pravus est, quem defetide re quidem studuit Oech litus, sed tuitus est exemplis ex ioc ipso carmine depromptis At ea exempla si deni v ali piid ponderis haberent, si non per Versuum descriptionem, quae ipsi placuit essent illata, sed illa versuum descriptio alio quod certum esset niteretur fundamento Non numero autem in illis luat Ilius sit η Dαν, quod eum etiam uici tenent. In orbem iritur revertitur Oech hii argumentatio . hiatus Volens admitti, quia si describendi sint versus, versus autem si describi, quia admittendi hiatus sint Deinde apud Plutarchun et eleganti Ssime et oratione planissima et numeris optimis leo itur ἐλθHν ἔν Dῖσro ν, ἐπει-εMισrοκλῆ' lactan Acirco Quae quis tandem, si per se considerantur, distingui volet sic, uti factum vide-Duis, Scriptura Verbo Tum Ulula, ΟΓdine inverso, expulso quod si-σnificantissime positum Si ἔνα. Porro male exit versus quartus in ἐοντα, quum qui equitur Versus a Vocali et quidem eadem qua prior smilia incipiat Est id verbum quidem plene scriptum apud Plutarchani, sed est etiam θεαιστοκui , ut, si in altero elidenda est Vocalis,
non appareat cui in altero non sit iden saciendum ' Tum εἰς παrρίω
etsi est apud Plutarcinam, Ianaen pessimum praebet choi iambum, praesertim sequente Ic λυσον. d a me propter hane ipsam caussam commutatum erat Cui πατραν, lutoque id recte factum esse, jamque emendationem non minu facilem, quam propter numero esse Decessariam. 'Ε ὁλε θοον Utrum Scripserit Timocreon, an, ut apud Plutarchum legitur, δὶς κε θ Doν , quis Sciat, ubi nullum habemus ver sum antistrophiciam Cur ergo mutata est scriptura Curi quod dicit vir doctissimus, dedis Se e Paeonem Uartum, Clausulam usitatissimam, Ubi, ut hic Vehementiorem Sitiam postulet sententia, ut ille montem percutiat sortius. id dupliciter sine caussa dictum esso contendimus, lum quia 4 ἄλεθρον ChOΓiambu esse potest, cuius nu merus etiam Vehementi OP Si Paeone , t Um quia, si non est choriam
bus, mententia 1inime ad spernatur epitritum Quid enim' multo certe vehementius est, quod iratus quis dicitis υκ εἰς ὁλεθρον, et lamen id te producta syllaba diXit Sol liocles in oediipo Rege v. 43 n. t 1146. 'In. huiusmodi rebus si argutari libet, nihil est quod quis non possis labefactare In Penultimo denique Versu quod est apud Plutarchum iu vulgaribus libris Isi'tio δ' ἐπανδοκευε, in codice Parisiensi autem 'Ioctuti δἐ πανδοκευε, quum esset a me υθέ οῖ δὲ πανδοκευς scriptum Boe cichius i idem se sanavisse dicit eiecto Ibi Ohi vero dubitaro' nu sanaverit am non solum cillild iii ruim accidit, quod iootona , qui Dori Smi su aliquantum Superavit Pindarum, hie non, ut OX spectabamus, scriptumque S ab Metilli Ornio, πανδοκει, sed plane insolentei Ionica lingua παν Τοκε dicentem Videmus . verum etiam ipsum illud verbiana suspectum est Silatum est πανδοχευειν 'παν δοχε tu autem quis dixit Aesch Vlus, In Septem ad litibas v. 18. At is si usus est hoc Verbo nam Variant libri, habentque alii δοκυοῦσα adii προςὁoκουσαν ipse id ait Xisse Irin sermonii illius ratione videtu P iro Sagnificaret Uz πάντως ποδεχοι ἐννὶ De latrix enim loquens scribit: et γα νεους ερποντας ευμενεῖ πέδω, ἶπαντα πανδοκουσα παιδείας ὁrλον, ἐδρεwar otat στῆ oας ἀσπιd LPIODOυς
15쪽
IUQuocirca lanitim abest, Di illud verbum Timocreonti trilnai lia aucto-1itate posse villeatur, ut Significationem eius aliam 8Se appareat, quati Iquae e S in π&νδοκευειν, quod ponere Timocreontem, Si substantivo non uteretur DPΟΓtebat. Revertor nunc ad primos fragnienti versus. In iis igitur ut Boech hius hiatus inferret, scripturam mutaret, Γdinem VeΓborum inverteret, Vocabulum aptisSinum Et signisi antissimum eiiceret liano caussam habuit, Prod isti tres Versus sinis Sint siropliae, respondereque debeant ultimis tribus fragmenti Versibus quod alii luoniam non viderint, peΓ licere eos emendationem non potuisse. Quid vero, Si id non ita est recteque illi non Viderunt, quod ne erat quidem Videndum P am quid cogit, ut ista sibi respondere necesse sit Nihil aliud, quam i Od primus fragmenti Versus e iisdem membris Ou- stat, ex quibus ille, qui ter tuis acii ne est. At huius rationis vis Ivilla est, prae Sertina in carmine numeri Doricis eripio, in quo eadem ubique membra inter Se copulari Solent, Saepeque idem Versu etiam eadem in stroplia redit. Crederem vera dicere Oeckhium, si etiam qui se luuntur VerSus eamdem utroqUe loco membrorun coniunctionem vel haberent vel non dubiis indiciis proderent. At id non est: diversi eatim sunt numeri, et Suo utrique loco tales, ut non modo iusti aptique lint, sed vitiis etiam careant illis, quae mutandis umeris illata esse videmus. Ad haec non intelligo quid responderi possit, ut erroris arguamur. At, inquiet, PtisSi me illi Verbi S, DEυσrαν, Eδακον προδοταν Stropha incipit. Vero neque enim nego, sed assirmo ipse, quum Prae Sertim Optime epitritis inlatu Stroplia, qui sunt in Ultimo Versu fragmenti. Iam quis ostendet, quia haec initium sunt systemaas, antiStropham ho Systema ESSe, a non, quod Pari iure sumere licet, initium esse Strophae, illa autem, quae praecedulit,opodi versus postremos Crediderim ego quidem lio ita esse cΩmparatum , Ut, IUUm Si Se UVari POSSint librorum Scripturae, neque ut mutatione Veii Ullius, aut eiectione, aut transpositione, aut lilaluum insolitorum dmi SSione opus Sit, Iion Ohian probabilior haec alio
sed necessaria exiStimari debeat. am quid tandem est, quod quis Vituperet in hiis: αλλ - τυγε Παυσανίαν at καὶ τυγε Σανθιππον αινέεις ἡ τι γε δευτυχνθαν. ἐγω δ' 'Antorειθαν ἐπαινius
λαὶ ων L οι cior volo facta. αντ εβα πλειθ εὶς Oti θοον, τους si Dis arce ων δικως, τους δ' ἐκδιωκων, τους di καiνων, αργυρε ν non . ειυς, Ἱσθροὶ ioci νdoκευς γελοίως pMχρα Οεα παρεχων' o δ' ἡσθιον, κευχονro μὴ ιυραν ΘεμιστοκDυς γενεσθαι. Membra versuum an ubique recte diStin Xerim neque ego Scio, ne magis scire credo alios, quia hac de re tum demum iudicari posset, si totum Carmen X Staret. Nam Si Da atque altera horum coniunctio membrorum aliquo in Pindari carmine pro Uno Versu est, non habet id aliam vim, quam ut potuisse sic consociari a Timocreonte membra illa, non ut debuisse esticiatur.
Quoniam de fragmentis poetarum ab scholias la Euripidis Vaticano Servatis disputavi, non alienum duco, illa quoque fragmen luntlingere, Uae in parte Vitae Euripidis eguntur, quam Ι Ossignotus in Diario eruditorum Gallic a. 1832. m. Aprili e libro manu scripto edidit. Repetierunt eam vitae partem G. Dindorsius in Annalium Philolog et paedagog Supplementis O I. I. fas c. IV. p. 39. seq. et Melchorus in us ei philologici Rhenani voLI. fas c. ΙΙ. p. 29 seqq. In ea leguntur haec, quae statim emendate Scripta OS 1i: εἶχεν si κογρα
16쪽
diluo ν iuisit στε λανωτοί es Vel cherus vel sua Vel typolli elae ne gligentia. Illa, iro πορφυροῖ deleri volebat Ros signotus ego quidem vel i ro ἀπ ootyυo velo quod nescio an praestet. ἀνr πορε Γρου scribendum arbitror. Idem os signotus scribi voluit ἐν τῶ ωνι, quod elcherus utYum probet an improl et, mori potest ex eo intelligi, quod addit, Προαγωνα fabulam fuisse littonidis, sedecim Annis a clam ante mortem Euripidis De illa abularius disputavit iii 1 agmentis Aristophanis G. in dorsius, non ille tamen Nomen eius explicans, quod ne alio quidem usquam fecisse video. omen fabulae certe aliquid fuisse ostendit, quod, otir o dictum fuerit Quod nisi fallor, ita Vocabatur Olemni pompa, quae Sacri facti ante om- missionem ludorum duceretur b colligi licet ex iis, quae Aescii ines scripsit in oratione in Ctesiphontem. f. T. de Demosthene: γράφει,
In primo Versu lapis ἡ πατρiς, lapicidae , Ut audinatis, errore. Inratiocritici errore Meletus articulus Porro Oleram. inquit, scribere 'Aπολλῆς. Cur ergo non fecit, sed maluit versum disperdere L mi
litii dictum de tertio versu: et tamen quid hoc mon Stri est, puer iu-fans, idemque Sedecim annos et e X menses natus Versu qua Plo iure quidem Moo 7 7 Vocabulum OVUm appellatUΓ: ac Sane BD DO-Vum est, quam quod eadem pagina ipse vi doctissimus fecit, effossit. Addit, illud δωροσvνη obscurae iii quidem signissicali Otiis esse. Crediderim non hi tantum, sed ubiqUe, si umquam est Usurpatu DI Slatum enim aliquem laec nominum formae significat Ad septimum versum, Uem is Se Si emenda it, paren illeSin Ioni JOΓem Commentorat ex ullo epigram male Quid ioc ad tem Si ita sci ipsisset, it ipse vult, is qii epigramma fecit, addidisse hunc versum appositionis 1lgura ad JOμους, quo δομοι dicerentur οἶκος φιευ GDHίνος χαι ἀδονce των τέκνα ἐν νυτον λθειν At inepta est illa seu lentia, quia ei repugna ut sequentia: Dam si etiam deorum filios in Orcum pervenire e CeSSe Si, qui sit, ut ii Sedecim annorum hi foras, qui on est de sillitis, Seselamon in campis Elysiis liabitare, quodque permirum est, ibi quoque inter milio deorum, quo modo alii uti in locum detrusos di Xerol. Vivere autumet Denique u nouo versu dona Duu'lles inlueti'Ο, et m
17쪽
docimo veDhi mensura Viliosa Videte ero, Cundidati optimi, quam facile turpissimae istae iubes alas tergi OsSilat. alii dis scripturas Welcherus 1 emorat has v. l. N TUIS. v. T. IrOΛΕΠΕΙΠτ. 8. A UIRG v. 10. HIP E. Reddauius igitu scriptor sua:
Sed campis felix degit in lusiis.
Illa inter di m pueros me sede locat it10 Mercurius . Lethes nec eligi laticem. Intelligitis, opinor, Gaudidati liumanissima, ctiam in tenui aD-gumento non temere messu incogitate esse Versandum, Sed mentis et iudicii ope discuti tenebras et vera aut proxima eris Patefieri Eam igitur rationem curale ut in omnibus studiis Vestris teneatis, si noli vulgi perituram admirationem, sed mansuram approbationem eorum qui sapiunt consequi cupitis Speramus autem vos id velle, eoque acceptae nobis erunt petitione Vestrae quas rogo ut ante diem XVIII. Ianuarii, quo comparendum Vobis coram ordine uostro erit, nil me asseralis Me vero ordinemque Amplissimum, si quo modo vos in impetrandis honoribus, quibus ornari statis, adiuvare potuerimus, Oleutes ac paratos invenietis.