De vitae Lysiae oratoris temporibus definiendis

5쪽

DISSERTATIO

CONSENSU ET AUCTORIΤΑΤΕ AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

BITE CAPESSENDOS SCRIPSII

BER ARDUS PRET ZSCH

CIZENSIS. HALIS SAXONUΜ. FORMIS PLO ET ZIANIS R. NIETS CHMANN). MDCCCLXXXI.

7쪽

De Lysiae orat0ris Attici vita quanquam plurimi atque ii d0etissimi viri iam inde a I0anne Τayl0r0, qui primus

res Lysiacas asseuratiu8 enarraVit, diligentissime disputaVerunt, tamen 110n m0d0 nulla hodie est c0nSenSi0 inter e08, peneSqu0s arbitrium est et ius de his rebus iudicandi, sed ad tautam desperati0nem rem adductam Videmus, ut Fr. Blassius

Resultat steli nichi metir erreteheu lassi. Qu0dSi novam nosc0mmentati0nem de Lysiae vitae temp0ribus definiendis publiet faeimus iuris, causas 110biS asserendaS eSSe arbitramur, quae iusto iure 1108 egisse dem0nStrent. Ae duae p0tissimum Sunt cauSae, una qu0d Vir0S d00t08 usque ad h0e tempus in Lysiae vita 110nnulla in falSam partem accepisse perSuaSum habemus, altera qu0d pr0Ximi S anni S magnuS numeruS c0mmentati0num de Lysia eiusque 0rati0nibus in publicum emissus est, ex quibus 1108trae disquiSiti0ni clarissimum lumen adhiberi

Antequam autem ad rem ipSam aggrediar, 0perae pretium esse mihi videtur, pallea praemittere, eX quibuS appareat, qui p0tissimum viri d0cti inde a Tayl0r0 rebus LSSiaeis enarrandis en0dandisque 0peram navaVerint. Atque I. Tan0rus

8쪽

I. Frangius quid praestiterit dissertati0ne si de Lysia 0ratore Attico Graede seripta sN0rimb. 1828) equidem ne80i0, clim libellum inspicere n0n p0tuerim; attamen ne illum quidem quidquam n0vi de Lysiae anno natali pr0p0suisse perSpicitur

ex tabula 0rationum Secundum temporis 0rdinem deScripta,

VimuS, in praefati0ne editionis Lysiae orati0num Lips. 1854 apud B. Τauelinitium) ad Valeri partes ageederet et c0mplura

afferret argumenta quibus sententiam suam fulciret. Quanquam autem n0n deerant qui veterum sententiam probarent, Velut G. Stalibauinius sest . , , Lysiaca ad illustrandam Phaedri Pla-t0niS originem. Lips. J851. et Ρr0ll. in Plat0nis Phaedrum), Velut praeter ceteros J. F. Rademaeherus, qui dissertati0ne

9쪽

ἡde Lysiae 0rat0ris aetate F Ber0l. 1865 edita Veterum auc-t0ritatem defendere et argumenta adVersari0rum refutare studuit, tamen haud fastile quisquam inventus est cui per- Suaderent. Ac mai0r deinde perturbati0 facta est, cum Fr. Blassius a. 1868 in libr0, quem p. 3 laudavi, p. 331 Ly- Siam 0l. 85, 1 - a. 440 natum eSSe Se Suspicari diceret. Tum Ver0 A. Sch0ene, p0stquam lantes denu0 pervestigavit scis. ἡ Die Bi0graphien der gelin altischen Rediter. I. Lysias Flecheiseni Annal. t0m. CIII. 1871, p. 761 Sq.) ad veterum traditionem revertendum statuit, cui L. ΚaySerus Fleckeiseni Ann. t0m. CV. 1872, pag. 248) aSSenSUS eSt. Neque tamen haee sententia h0die omnibuS pr0batur, Verum e0 Videtur perventum eSSe, ut Suam quiSque de Lysiae anno natali habeat 0pini0nem. Sie videmus R. Nie0latum ἡGrieghiselle Litteraturgeschielite . edit. II. Magdeb. 1873 78. Vol. II, p. 367) Lysiam 0l. 86, 2 - a. 435 Datum esSe cen Sere mir0 qu0dam argumento adduetum, Sic Τh. Gleinigerum scir. Herm. V0l. IX, p. 169 1875) eum intra a. 453 et 448 natum eSSe eX Sua c0mputati0ne suspicari. i)Videmus igitur, qualis sit status huius quaesti0nis. Nune ad id qu0d n0bis pr0p0suimus aegedamus. Atque ut dissertatio 110Stra certa rati0ne ac via progedat, hac utamur disp0Siti0ne, ut primum veteres vitae Lysiassae 1lantes denu0 inspiciamus e0rumque fidem perpendamus, deinde de ann0 natali Lysiae definiend0 disputemus, tum vitam 0rat0riS e lantibUS contexamus. Ceterum, ut Frangkeni verbis utar Comment. LyS. praef. p. VIII ), si quae sunt quae ab aliis iam 0ecupata tanquam mea pr0- tulerim, qu0d etsi sedul0 vitare Studui, fieri tamen posset pr0pter magnum numerum eritic0rum qui in Lysia 0peram p0-

) Ceterum ΓL. Bauchetisteinius, qui quant0pere editione Selectarum Lysiae orati0num Ber0l. apud Ueldmannos) orat0ris interpretati0nem adiuVerit, nem0 est qui nesciat, in I. et ΙΙ. editi0ne a. 1848 et 1853ὶ veterum auctoritatem amplexus, in III. et IV. edit. si 859 et 1864) Vateri argumentationi assensus est; in V. edit. l869) C. F. Hermanni sententiam necepit, p0stremo in VI. et VII. editione l872 et l876) rursus ad pristi

nam revertit sententiam.

10쪽

6Suerunt, Veniam mihi peto lubensque iis inventi0nis laudem siqua fuerit con ed0. Atque primum quidem distendum est de Veteribus Serip-t0ribus qui n0bis Lysiae vitam c0nSeriptam reliquerunt. Qu0rum 0mnium prindeps est Di0nysius Halicarnassensis rhetor Graecus, qui AuguSti temp0ribus plerumque R0mae vixit, cuius inter rhet0riea scripta exstat adhue liber qui περι αρχαξων

ρχντορων inseribitur. Qu0 in libr0 de Lysia qu0que Summa diligentia ac d0etrina disseruit Di0nysius et primum Vitam, deinde virtutes illius 0rat0rias exp0suit. Deinde apud Plutarchum qui sertur in libr0 qui vitas decem orat0rum c0ntinet vitam Lysiadam invenimus. Tum Ρh0tius in bibli0theca c. 262. V0l. II. p. 489. ed. I. Bekker. Ber0l. 1824) de vita et Scriptis Lysiae disputat. Denique Suidas et Eud0dia in lexi-

Quaeritur quibus ex lantibus vitae Seript0res hauSerint. Ac Di0nysium quidem antiquis et iis optimis usum esse lantibus inde e0gn0scitur qu0d ipse The0phrastum de Lys. c. XIV. p. 483. Reisk.) et Callimachum, de Isae. VI. p. 594. de Din. I. p. 630 R.) attulit. Ρ0suerunt autem 0peram in deseribendis veterum scriptorum vitis Ρeripatetici et praecipue Alexan

genere, magiStriS, 0mni vita, libr0rum fabularumve inscripti0ni-blIS, argumentis, temp0ribus breviter disputabatur. i)ΕXsistit autem h0e loe0 quaedam quaesti0 difficilis, quae rati0 intereedat inter ceteras Lysiae vitas et Di0nySiaeam. Ac de Plutareh0 quidem ut primum disseramuS, p0stquam i. Α. t. WeSterniannus spraef. edit. libri vitarum X 0rat0rum qui Vulg0 Plutarchi fertur Quedi. 1833J, p. 1-22. QuaeSit. Dem0Sth. IV. p. 56-71) de vitis dessem orat0rum agetiratissime diSputavit et Arn. Sehaeferus peduliari e0mmentati0ne de his vitis Dresd. 1844) uberius in eum librum inquisivit, nemini, 0pin0r,

' est. M. H. E. Meier: isCommentatio I de And0cidis quae vulgo fertur c0ntra Alcibiadem oratione in opuse. acad. vol. I., p. 88 Sq. - Fr. RitSehi: Die alexandrinisclien Bibliotlieheu. O. Selineider: Callimaeliea II., p. 297-322.