장음표시 사용
11쪽
aliqua Redemptor nomen attribui posse; sed alia prorsus de exuta ad
fides habet Catholi ex passum aliaque de cautia notu andum eorunt Redemptore in Ubi enim profitemur Catholies, Christu in Ioeo ocissi mo Fientein, peceatorum nostrorum poenas Patri pependisse, ideo est IIo. minum Redemptorem, quia soluta pretio, interpolitaque satisfacticine eos a peeeati maledicto liberavit isti ex adverso ideo pallam mortuumque
eontendunt, ut doctrinam conficinaret, quam Hominibus annuntiaverat,
iisnue patient .e aliarumque virtutum suppeditaret document . eoque in sensu diei posse improprie, ae et phorio Hominum Redemptorem. Pernieiosum hune errorem, ut pro irili ci velleremus, haec duximus ex Saetis oluminibus statuenda Christum nempe In improprie dion me . taphorice, sed vere persoluto pretio nos tedemisse; hi eum fuisse pron cibis, Cloe nostri morientem, alis eisse Patri pro poenis, quae e eatis erantis stri debitae aeternaeque mortis reatu in Ypiasse. Hi adje-eimus de perfectione Satis saetionis Christi lucubrationem, quatenus adversus Eosdem innotesceret non ex aeoepi xntis Dei liberalitate, sed ex
justitiae praeseripto Deo fati iactum fuisse proe nobis, ne voluisse illum
absque ulla satisfactione peccata Hominum eondonare. Inde etiam eonia sequitur non parem modo is aequivalentem sed superiorem I ge, a superabuntranteua est Christi Satisfactionem, quod isti negant. Fuarunt vero actiones Christi quibus Deo pro nobis satisfecit noutantum satisfactoriae, sed insuper Meritoriae. Habuisse adtiones alae Μ riti rationem infletas ire poteri nemo, qui citam olit celeuae spem evertere, quae infinitis Christi Meritis nititur. Sane eum Meritum nihil fit aliud quam dignitas, Qualor operis alieujus in ordine ad prae mium, eumque ex pacto Dei cum Christo inito, si posuisset Christus pro peceat animam suam, visurus esset semen longaevum. Irtiumque spolia disi surus ejus operibus Meritum inesse fuit omnino necessarium. Nec tantum sibi promeruit Christus P ssione sua sed de potisssimum n his sibi quidem promerui gloriam nominis ex xltationem, Gentium
euitum. adorationem, subjectionem omnium Creaturarum, Ee lesiae suae firmitatem, splendorem, ne rementum 1 nobis vero remissionem peccato mim, moiaque Gratiarum genera, quibus praedestinamur vocamur, a st fiexenu , vir in aeternam auequimur. De hoc porro uberrimo Nerito
ram christi stultu relate ad nos nempε de Gratia Christi Reparatoris paullo fi liis eleendi eri Ioeus
I. Christus est Hominum Redemptori II Non quia improprie ac metaphoriee, III. Sed quia vere persoluto pretio ipso liberavit. IV Peeeata quoque nostea in semetipsum transtuli factus sponsor pro iis ad Patrem; V. Et semetipsum dedit aerisse tum pro ipsis in Cruce immolatus iVI. Quo Saetifici meeae expiavit nosque recone iliavit Deo, VII Exhibit Ipsi pretio erae Satis actionis, eoque s luto. V I. Fuit autem Christi Redemptio, ae xtisfactio non solum delitio ae qui valens; IX. Sed
12쪽
IX Sed eopiosa etiam atque superabundans X. Fui et i m ex rigore iustitiae, non e liberali ai acceptatione; XI Et ad omnes iuris regulas exacta. XII. Non solum autem Christus pro nobis satisfecit sed Qihi pro me. XIII. laque statim ae in mundum ingressus est. XIV. Sihi quidem promerui gloriam corporis. Exaltationem remi is,
Gentium cultum adorati nem, subjectionem omni ui Creatur rum Eeclesiae suae splendorem, ac firmitatem: XV. Nobis vero Mecatorum remissionem, Omnia oue Gratiarum genera.
Meritorum Christi fructum , quod ad nos attinet, in eo positum esse
indicavimus, quod peetatorum re ni ilionem, Gratiasque omnes, quibus pia edestinati, atque iustificati ad aeternam perdueimur felicitatem n hi si abunde promeritus Dostri ae ergo ordo postulat, ut de eo aliqua disputemus Uerum sublimissimum eum sit rgumentum istud . amplissimumque potiora quaedam solummodo capita examinanda suscipiemus. Et primum quia multiplex est oeabuli Gratiae seceptio i lutoperae pretium fuerit praemonere nos hic Gratiae nomen adhibere iae significatione, quae in Scripturi Patribus frequentissima oce uerit ad denotandum nempe supernaturale donum Homini l psis a dogratis concessum intuitu meritorum Christi in ordine ad vitam aeternam. Hane Gratiam quae communiter dieitur Gratia Reps uris, muliseipite te navimus a Theologis dividi eonsuesse. Sed quoniam . meis sequi partitiones praesentis non est instituti de Gratia, quam gratum faesentem appellant, illa quidem de sola actuali agemus De hae enim sola adversus Pelagianos Semipelagianosque Augustinus gebat, dum ad n gui bona opera Gratia necessitatem asserebat. Ut autem eum ipso die-eessitatem Gratiae Christi adstruamus discernenda suae pri in odogmata, agianorum, a Semipelagianorum ab iis sententiis, quae apud o nullos Catholicos Theologos oecurrunt. Praeeipuum erroris apud Pelagianorum erat Augustino teste Gratiam Dei atque adjutorium non ad
singulos actas dari, quia natura humana sibi fustieiens est ad iustitiam per liberum euiusquε Arbitrium. Et ouamvis aliquando Pelagius interioris allevius Gratiae necessitatem assii fuerit nunquam tamen vera infamia est Christi Gratiam , quae voluntatem ad agendum determinat, Gratiae neeessitatem non ad agendum impliciter sed ad Deilius agendum agnovit Hoe vero erat potissimum Semipelagianorum dogma quod vellent, aliquod tem honorum operum. Fidei initium, quod non enset a Gratia, primam in diobis Gratiam praeeedere. Duos igitur hos errores refutaturi, non solum a s gulos attus bonos aeternaeque vitae meritori s se etiam ad ipsa boni operis. Fideique initia Gratiam irae necesskriam esse statuimus, ut neque ex seipso sit patens Homo aliquid cogitare quod ipsi prodesse queae ad salutem. H, autem firmata Catholica Ictrina deseεndunt Theologi ad Grati x necessitatem investiganda in relate ad quaedam opera una peculia.
13쪽
Ha, quae Eeet pro asseque assa aeterna felicitate nihil hahea eo horis. dubitandi tamen locu est, an sine Gratia fieri valeant. Atque ad tria generatim capi: a conserri ea possunt, de quibus est controvorsia an Gra tiae requirant adiutorium, nimirum ad bonorum serum Notalium peris sectionem ad Mandatorum observantiam, a Peeeatorum fugam, Ten. tationumque istortam Bona opera Moralia quo attinet scitum vulgo est triplici ex fonte eorum honitatem derivari, ex obiecto ossicio, sive substantia operis, ex sine proximo, rectaeque rationi consentaneo, ex fine ultimo qui Deus est. Iam vero inter innecter eonvenie ita pote. st, te Hominis etiam Gratia non adjuti esse agere cinum aliquod a tale, quod tale fit officio. fine proximo cum ut saepe tradit Λ gusticius non adeo detrita sit in Homine Per peceatum imago Dei ut nul l in eo velut ineamenta remanserint, propter quae diei possie, Eum . etiam in ipsa impietate sua aliquῖ sapere egis, vel sacere. Sune tamen eorum . qui sitae Gratia operantur, quae videntur laudabiliter gesta , e me inutile atque mareescens, ut se ite Beatus Prosper observae, quia nihil ad veram eonferunt pietatem; in praxi vix ac ne vi quidem eo tingit, ut aliqua pi,ilautia , inanisve eupiditatis vitio minime laborent, ne augeant ut idem tradit rici petr peccati pondera quin minuant. Deest quoque operibus illῖς deliberata reIatι in Deum, ut finem ultimum quam sine Gratia esse non posse propugnamus, licet si Penitus necessaria. ut opus aliquod fit undequaque Persectum. Hinc Iuliano Romanorum i
tutes objicienti veras non fuisse virtutes . ne opera omni ex parte bona ex eo demonstrae S. Augustinus, quod alioqui sterilia non essent, cum fieri nequeae ut Deus anus, Gultus bonos in aetern m mortem missurus fit. Praeceptorum Dei observantia vel seeundum substantiam eonsideratur, vel . secundum in um citerumque vel de facilioribus Praeeeptis sermo est, vel de omnibus etiam dissiellioribus. Faciliora quaedam Praecepta, nuIIa u gente tentatione, sereari sine Gratia posse quoad operis ossietum. quoad finem rationi consentaneam superius dicta commonstrant, cua eadem sit ratio boni operis Moralis, ae observantiae Praecepti. Vix eamen. aha observantia, eontingere poterit, ut exitioso tumor non sit insecta. Omnia vero Legis Prae epta, neque quoad operis substantiam . absque Gratia servari posse exploratum habemus, cum gravissimae plerumque tentationes, quas vincere Gratiae donum est, impediisti dimiliorum Praeceptorum complementum. Id omnium maxime diei parte de prima aemago Mandato dilectionis Dei. Homo enim per pectatum non an
eum supernaturalibus spoliatus donis sedis in natur libus faealtatibus gravi lii me laesus, ita a praesenti statu voluntate mutabi Ithus adhaere ehonis, ut summo hono adhaerere siste Dei neque e auxilio Rejiciendae vero sunt illorum distinctiones, qui Deum saltem ut uctorem Naturae, amore quodam imperfecto diligi posse puta ne liberi arbitrii viribus Deus enim, etiam ut est Auctor Naturis ii non diligitur super omnia, it ut Creaturis praeseratur male idiordi stateque diligitur ipsum vero
Creaturis praeferre Creaturasque ad eam referre, sine ipsius ope non possumus. Consequitur porro re hucusque dictis, noti posse Homitae Grati destitutum diu vie te lethali Meeat . Cum erit persaepe ne eesse
se 1 observare praecepta, a quibus servandis concupisce alia gravissi-
14쪽
maemu rentationes retrahunt, fieri nequit, quin, ex violando, a te. rhale incidat crim a Noa quaerimus em, ut eum possibile si vestiali peccata in Gratia vitare, quando Theologis ratum est sagulare esto Gratiae privilegium soli eooeessum Deiparae a venialibus omnibus abstiner . Ne vero minus elucet Gratiae neeessitas ut de Tentationibus vi totes Padamus. Hane victori fim ipti Iusti quotidie a Deo agitant, eda obtenta gratias agunt. Possunt equidem Homines Gratia ea eates Tem-tationem natu potentiore alia superare sed eheu quam funesta est victoria ista, qua vulnere in vulnus surgit. Conjunge hane Pelagiasti a Semipelagiani recensitis modo erraribus de Gratiae necessitate, aeque pernitiosum alium , quo ipsius Gratiati vertebant Gratui tem Dari enim Gratiam secundum merita nostra er-xor erat Pelagii, qui ipsum in Diospol tana Synodo juram eoactus est. Semipelagiani aliquod in nobis praecedere jebant boni operis aueFidei init um euius intuitu primam nobis Deus Gratiam largiretur: est Utrique mendaeem faciebant Apostolum assirmantem si Gratia sit ex operibus, iam amplius eam haud esse Gratiam Addebane vero Seml- pelagiani, non tantum primam Gratiam, sed ipsam quoque finalem in hono Perseverantiam esse ea meritis nostris, nescientes, Perseverantia donum miserieorditer nobis a Deo praeparari ut saepissime di pina Lite eae insinuam Dolendum vero quam maxime, Theologos nonnullos alia quin Catholicos non satis ea in parte a Semipelagiani reeessisse qukilaeant, primam Gratiam honorum operum intuitu eo serti. Uulgatum namque erat in Scholis Theologieis ritum illud i arienti quod in Des Deum Gratiam non euegare. Quod Eis tum quamvis permulti Seho l1stiei de eo intelligerent, qui facit, quod in se est, ex auxilio Gratiae Praeveniantis, negari tamen nequit alios intellexisse de eo, qui facit. quod in se est ex solis naturae viribus Hoe i censu ii potissim uinsunt numerandi, qui egem aliquam, pactum ommenti tuere inter Deutn, Christum, da eonferendi Gratia auae Iii eis, qui quod ias est ex natura viribus seeissent. Hi ne Clerus Gallicanus paullo ante laudatum axioma ,- pactum lio inter Deum. Christum censura metito citavit cum illud sit redubium Christi Gratiam esse prorsus gratuitam, ne ulla praemuere Hominis an opera quibus primam Gratiam advocare possie, ae promereri.
Pseaesa Gratiae Christi manifeste adeo in Seripiar praelieatur,
ut mi ecim fit, aliquos exstitisse, qui eam vertere in dubium potuerint. aut saltem ea ratione explieare, quae nativam illius vim omnino ver tit. Nec enim a consensu voluntatis humanae ut sibi audacissime finxit Ludovicus Molina Gratiae pendet stieaeitas; sed ipsa Grati ε Estie eitas ea est quae voluntatis consensum in nobis, non tamen fine nobis, in tutabiliter operatur. Ne indiget Dei Gratia congruis eircumstantiis, quatum operastica fiat; sed ipsa eongruas praeparat ieeumstantias ipsa ire ei reum stantii omnium maxime incongruis Techum suum in quo vult, quando vult sortitur. Hae illa est melle natis Gratia Reparatoris, qua in o infirmitatis statu indigemus ut otium opstremur hanc qua tidie in suis re ibus a Deo postulae eclesia , rogans, ut rebelles etiam voluntates compellat di, hanc strenuus Gratia Dei vindex Augustinus eoa- Di Deo , Coos e
15쪽
voluntas ei obsistendo, inenseacein readit, amo umo iaci propter temporis angustias, ei sui prohibiti fuimus PROPOSITIONES.I. Ad ungula alius honos salutares neeeuaria est Christi Grati
II. leno ad ipsa bonorum operum,
VI. Licet in praxi vix conting t. huiusmodi ae. π
IL Nequit tamen sine Gratia opera Moralia deliberat in eum, qu1m finem ultimum, reserre. D.4--or VIII. Nequeunt siue auxilio Gratia omnia etiam difficiliora PraeeePca
IX CY raereptum Ariolis Dei. onsiderati etiam, prout est
itor Naturae X. Ne peccata lethalia Vitare, . . - . --
XI. Ne veras Tentationes taeeremtim potest sine auxili
MI Graii: est omnino inuit, ne ulla taeeedum Homini. Mix
quibus primam Graditam advocet, aut mer Et P.
XIII. Perseverare usque in finem sngu1are est Gratia 40 AMNIU Theologi eum Effatum is Faeienti quod in se V V my ma denegat intelle tum des eo, qui saete, quo in 1 pH solis natur1 viribus, falsum est . . m Chri XU. Reiiciendum quoque est eommeatitium pactum inter eum, lium , de conserendis Gratiae auxiliis ei, qui faeie naturae virid .
XV Aresistet est in o infirmi et i, statu latia ex se ab intris'
see Efficax XUII. Non vero est aut Leonsensu volutatatis simplieiter XVIII. Aut onsensa voluntatis in congruis postae circumuant a m
XIX. Mieaei Gratiae recte explieari pates per victri m electationem, qua ia ordibus Homicium suaviter bonam operetur.