Assertiones theologicae, de poenitentia, et eius partibus, ante instaurationem studiorum, in templo Societatis Iesu disputandae

2쪽

pOENITENTI est vere virtus, iustitiaeq; 'ecies ab dis Ota

iecto materia disserens, muriam Deoactam per peccatum, in nobis mindicans, m e ta Dominopraecepta, . a alutem necessaria,nec remisso peccatorum, nec gratia, aut in in alio in adultis post mortaleprecatum sine illa potess continiere. In m Urio tamen eis poenitentiam requiri e I probabile, sine ea mari riu nonprodesse tamen contrarι-um quoque ut probabilius tuebimur. t maror, desiderium, aut tommentorum flapro Christo perpeshonem citra mortem, sine poenitentia nudo modosii ficere putandum ent. γ QUAMVIS naturae lumine poenitentiam, hoc est detestationem seu di plicentiam de peccatis praeteritis, virtutem esse cognosci poti erit imo ver o ad placandum Deum aliquam Ῥim habere,non omnino fuisse ignotum gentibus naturab lumine.)Hσι possit, cum poenitentiis saepe σsacrifcrs ad placandos Deos suos a terentur: tamen perfecta plenumque poenitentiae rationem ignorabant, tum quia perfecta ac vera Dei cognitione carebant, qualem nos habemus perfidem, atque ita peccati quoque*rauitatem immitam quatenus esse contra Deum, vestiebant tum quia1 nis Nitimi illis: decrat cognitio, oe glorix, a qua excludit peccarum,. gratiae iii scantis, qua per peccatum perditur, m per

poenitentiam recliperatur . . , U

s FIDE pstra, necesseria ratione consequitur agendam esse de peccatis poenirentiam,idquepropter Deum, p r poenitentiam peccata doleri, Dei amicitiam, gratiam, ius, ueZArta recuperari. Constent neu enim est rationi, ut creaturasumme doleat de Duurta Creatoris, omnia agat ad tantam iniuriam delendam.

DE POENITENTIAE AFFECTU.a PRAET E R paenitentiae virtutem esse ais esu, poenitentiae ab ἰpsa diuersissed quem tamen ipsa Pirtus moderatu atque hic tum in an titu sensitivo est, tum in Ῥοlintate. Est autem in ipse ensitivo appetitu duplex assectus,alter ex redundantia doloris Toluntatis,alter ex To luntatis elen e,ac rationis imperio natus. Itemque in I oluntate duplex, alter ex ratione dier vero ex charitate diuinus nimisu et infusius.

a POENITEMTI E a sectus omnis etiamstensitivus, modo sit

moderatus,vituperatione creet. Qua in re cum Stoicier mi, tum or

tims Lutherani, poenitentiae doloris asseclumi ιectus, oe lachrymas reprehenderes . Vitisi tume in poenitentia affectu esse potest, ut si ob mi

3쪽

lum finem,aut non debito modo quis doleat. 3 IN Deo oe Christobsecundum quod homo est, ct In Migelis nec

poenitentiae habitus,nec actus,nec allectus essepotest; in beatis e t habitus quidem,sid actus a nobi, o diuersius. In his vero, qui in Pu gutorius.nt,e t habitus idem edactus a ruiatorum, oe comprehensorum actiabus diuersus. Caeterum in damnatis oe Daemonibus esipoenitentiae affectus prauus,Nirtus Nero tui eius actus minime. At in innocentibus, qui non peccarunt,esi habitus,sted non actus. In nobis denique tum habitus,tum actus, tum affectus esse potest: atque is bonus,m malus. DE POENITENTIAE SACRAMENTO.3 CUM peccatum animi 1sit latalis morbus,nec homopropr3s τὰ bus i peccato psit resergere, cumque frequenter contingat, homines peccareinecessefuit, γt diuina buniras remedium nobis aliquod peccatorum proprium relinquerer, quom pri linamsalutempossemus reuocari9Hoc autem fuit Paenitentia Sacaramentum. a INSTIT UIT autem hoc Sacramentum,cὐm Ioannis 2 O. dixit,

Accipite Spiritum sinctum, quorum remiseritis peccata,remittuntur eis, quorum retinueritis,retentasiuit. Instituit vero immed are, σper se, non per alio . is 3 SI rem ipsam,m totius natura Sacramentis ectemus, des nisi co- modesic poteH; Poenitentia es sacramentum remistisvis peccatorum, qua pose baptiseum committuntur. Neque vero admittendi sui qui

Ῥel per solam absolutionem Socerdotis de iniunt. Et perflam poenitentis conssionem,aur per Piruitque simu aut a tro per alios poenitentis actus definiunt tantum; Cum tam hi, nuam illi aliquam eIus partem erratiae,m remissionis peccatorum essectricem Om trant. - ' DICITUR quidem varios nominibus in Sacris Canonibus, eius Ῥirtutem,aut caeremoniam iut partem aliquam signiscaηtibus, ex qui bus errandi occasione illisiimpiisse videri pbterunt .s Sac ramentum reconciliationis, fu reconciliario ipse, Sacramentum etiam impositionisneanuum eumanuum impositio; quamuis manuum impositio aliquando pro Ordinis Sacramento, Confisatiouis accipi oleat: dicitur etia cramentum remigionis peccatorum, Sacramentum confessionis, S cramentum denique poeniretis, aut simpliciter, absolute Poenitentia, o secunda etiam tabulapost naufragium.

s ITERARI *ero toties hoc Sacramentum potcst, quoties quis

4쪽

, Er

Remuidue peccata solum baptismi recordatione de m, de remis

νn ., id aequalem ploriam flemper redire poenite=item.

eandem.

7쪽

sPECIEBUS.. ATTRITIONIS tressimis ecies:prima obgloriam consiquendam ex spe nar ecunda ob infernumfugiendum, ex Dei timore: tertia oe ultima, quae vix meretur attritionis nomen, ob alia incommoda minora quae ob ipsapeccata Deus infrre consueuit,fugienda, alia ue bona minora ab ipso consequenda:atque hae attritiones tantum distant inter se, Ῥtprime duae cumsacramentosint satis ad tu Iscationem: Tertia aute

minime.

ConTRITIONIS autem 'eciessunt duae, alterapropter sim Deum cognitum lumine fidei, amatum ex speciali auxilio; alteraveropropter Deum dei quidem lumine cognitum H ex charitatis infusa virtute amatum super omnia 'Et inter has quoque tanta ent dist renti ut haec per se peccatum deleat, oe gratiam iusswationis asserat: illa vero praeparet proxime ad recipiendam gratiam. iu'sc.trione. DE VARIIS ACTIBUS POENITENTI EINTERNIS, ET DE PERFECTA CONTRITIONE.'ε vero cum paenitentiae virtutis multisint interni actus,an omnes sub contritione claudantur,an vero contritio sit eorum unus aliquis, d bium Ῥidetur. Item quis eorum sit, an scilicet ij licentia sit de peccato, an auerso, dispensus 2 peccato,an detestatio peccati, an Alor de peccato, peccati odium, an, t quidam Tolunt,nolle peccasse, vel velle non peccasse. Hos aute actus poenitentia habere videtur erga peccata prae

terita.

a IMMO ω ergoiturum peccatu vera poenitentia propositum habet amplius non peccandi, O praeterea borret, oe timet, fixit. σcauet peccatu uturil. Sed erga ipsem quoque, quipeccauit,smilibus affectibiιs commouetur; atque erga peccatum praeteritum. Et praetereae aperponam,contra quam peccauit, assectum iusitia ingeneris,ad illatae iniuriaesatisfactionem, atque 3 indictum. , ERGO contritionis essentia in quo horum actuum proprie consisti dubium Ῥidetur. t cum omnes eam appellare dolorem consueue- rint, videtur proprie esse dolor de peccatis, aut certe novsine dolore: δε-lor inqua voluntatis, non=su. - contritio, sperfecta esse debet, omnia bacsimul habeat oportet, quae diximus . Sufficiens Ῥero erit

8쪽

dJ peccatum delendum, si sit di licentia ex qua dolor aliquis nascatiis

cum proposito amplius non peccandi, oe sacramenti Potors quovis hoc propositum otum expressum esse debeat, mrn in a Pthrestis

esse, est probabile. Quod si horum desit aliquid, ent nisi sitiens.

DE CONTRITIONIS EFFECTU, QUO N-TIT TE, QUALIT TE, TEMPORE, γα, VT perfecta contritio peccatum delet, irasine coviritione remissionempeccator m con e liu non possumus, o supri diximus,sed ad mort

lium remisitonem, a lub CP cxpressa contritio est necesaria, uti v alta viro in virtute tantum: Sed criσinale nullam requirit contritionem. Nulla autem culpa tam traius esse, qua contritione deleri nequeat se nu autem non totasemperper contritionem deletur il tanta contritio esse poteriiset totam quoque ali seriat.1 DE seiugulis peccatis mortalibus esse debet ccxtritio,nc ita tamen, et necesι st, tot esse contritionesparticularcs,quci peccata. Uni iri us autem conti Iti e peccatis in σenere, ingratia quidem statim constituerepotest ecundum illud EVcbtelis 3 3. Impietas impi, non nocebitet,in quacunque die ccnuersius fuerit; sed tamen manci poysea oblitatis sub praecept*γt d stat desinrulis, sicundum illud eiusdem Excchielist ε. Si impius egerit paenitentiam ab omnibus I cccaris suis, oe custodia

erit omnia mandata me a ta Inuet, non m tetur.

3 LXII contritio seu dolor de mortali esse debet aliquo modo maxi-- muscid voluntatis dolor, non siensius. I. risi vera sit contritio, nimia esse non potest sicut nec alij charitatis actus. Non est tamen nicess hi- tensionesiit maxim', sed aestimatione malitis peccati, quic est inpnita. Imo I ero cum istas pcccas ratione 1 eciei, malitia sit maior altera tr-s aenaquaeque auatenus contra Deum, e I ii nita Vimatione talis in litiae speciei cor no esse dolor maiorpori debit, qua in de altero: de maioribus quidems cccaris maior, de minoribus mivor. 4 M. CN IM CAI ergo aestimatione dicimus debere esse contritis-non,ut videlicet plus peccatum dis liceat scri casethi paenitoes

fugiat, quam qucdcunque malum etiam sternum inseret. O incne tnecesse, Tt particulaei ibus Iratur comparaticnibus si Haris esse, I r in ο nere hoc sit animo, vi pro nulla re peccare vilis. Demum eo modo tenetur dolere di prccato,quo tenetis D eum ex charitare dii ere super om

9쪽

' niaxmia. Diuinae etenim misericordiae nonp0Hiimus rem pora definire iec mensiurasponere t ait L eo Papa. OPORTET autemsatim de peccato conterissed an nouumsitpec- ' caelum Tinon statim conteratur lubium Ῥidetur: Ttrumque autem tanquam probabile tuebimur. Imo verissimper poenitere oportet alia uomodo, per totam Nitamsaltem habitu in Pirtut non tame aetu. e NEVUR tamen quisque adlude peccato commisso contritione habere in mortis articulo in eius periculo, ut ingruuι mi arbo, cusacramentum aliquodsi cipit, vel administrat. Quoties autem in m morium peccata redeunt sinit etiam detestanda diem habitu γ in 'vim tute nimum ab eis denudo. Caeterum quod quida dicunt esse necessi Ῥt in dies esto actum quis elici ut contritionis non putamus esse Ῥerum.

CONFESSION nominis significationem 1ste flemus, late patet: ' nihil enim aliud est,qitam man e latio alicuius, quod quis Poscientia

V I, - Μὰm si contrarium diceret, non esier conges to ea P- DE CONFESSIONE catorum meu accusatio Sacerdoti facta a poenitente i ab eis absoluatur. Efficit Ῥιν Θ conssio σratiam oe remisi nem peccatorum . Umnes etenim poenitentic partes ad essectu acramenti cuηcurrunt etiam ex

10쪽

mediatem Euangelica lege, nonper.medios A postolos, aut Ecclesa. Esi ita que diuini Πιris, iam iure natura ante legem, Deo interius conmteri homines tenebantur, postea in lege,aliqua confesso exterior est superaddita . sim nouo Te, lamento confesto vocalis perfecta iure Euano elico est introducta.

, EST autem confitedumproprio Sacerdoti, vel alteri de eius licetiis,

non aliteraeum necessario requirarur in mimsiro tum ordo, tum iρrisdictio, idque tum ad mortalia flueda, riam ad lenialia; neutra sine altero sit satis. 6 IS itaque, qui ordine,vel iurisdictione carc aut etiam iurisdictionis Uub quamuis iurisdictionem habeat, absiluere non putest. Oftque ideo cὐm iurisdictio requiratur, ratione cius restruari peccatapossent, quibus refer uatisquis tentet ab fluere, absilutio ent irrita. 'γ QUOD si continos confiteri laico, cum in periculo quis, aut in necessitate consisturus ent quod quidem aliquando altile e L nunquam voro necessarium illa confessio ex opere operato nihil valet,sed tum ex merito m deuotione verantis, GP ex γοro ac desiderio confessionis S cerdoti faciendae nec ira confeJs etiam in mortis articulo ab eo abso utpotest, nec ad Eucharistiam admitti,nisi iterum Secerdoti coDeaturis PROPRIUM autem Sacerdotem asserimus, qui ordinariam h

bet lupis Amonem in interiori foro, γt Parochus in fos parochiales, i opus in sibi ubiectos, Papa vero in omnes. Quare inuito proprio,n i de Superioris licentia, ob nullum causim licet alteri confiteri. Sed tamen habentibus priuiligium, ut Religiosis plerisque, citra licentium proprii, licet. Necpostea 'ropriosio Parocho confiteri eade necesse es. y . CT quiuis Sacerdos pote t quemvis a uenialibus absoluere, a mortalibus antea legitime confessis:acsummum ipsem quoque absiluere Pontificem non quod eius omnesproprijsint Sacerdotes, a i quidam imprudenter aiunt, et quod in eum omnes, quantum ad hoc, habeant iurisdichonem ii quod ipsi eam tribuit hoc ipsi quod aliquem elimit cur confiteatur. Pote inamque alteri dare potesatem, γtsed tuis, licet ipse seipsim ab*luere non posit nec alicri concedere potesatem, et si

excommunicet. I

, o CONFITERI autem necesse est omnia γ' ida peccata mom taliapost baptistinum commissa non autem qua ante baptisimum com-