Assertiones theologicae, de poenitentia, et eius partibus, ante instaurationem studiorum, in templo Societatis Iesu disputandae

발행: 1561년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

a a VENIOCLI vero debita confes issunt materia d nullus ea confieri cogitur,nisi dubium esst,ausuit mortaliae autfortasse cum

alia non haberet. Possint autem Religiosorum Praelati is hos Resi Wissos a 3 ATQUE Tt non est necese peccata Nevialia cohpteri, itane, mma Icc eorum numerum indicare,sed virm iste altero confieri possumus. Unum autem mortale sine altero nequaqκam licci co teri, nisi iam antea ea quis dixerit in confessione, γ abjs lyritime absolutus fuerit. Nullum etenim ob causam licet confessionem auudcre nec etiam absolutionem. Integritas enim confessionis iuris est diuitu, oe sempers seruanda ita, ut omnia rum cidem Sacerdoti dicantur. i3q . T in articulo mortis si quis nequit confessionem perficere, abso ucndus e t. Nec tum dividitur confisito ut uidem confictur 'rantum potest, imὸ a crosi duntaxat contritionisAgva ostenderit, cum plEra nequi ni absoluendus. nec tunc deen materia sacramenti .. Contraria aurem opimo, quae vel diuidi posse cocedit alim do, vel cum ad sintsigna, ηοη ess absiluendum praxio Uui Ecclesiae adversm uidetur.3 3 CONFESSIO autem feri debet voces tamen feri potes I n minus,

Aureis quibusdam . Licet etiam scripto,vel per interpretem cons ira, iontumen per nuntium, aut per epistolam in absintia. Non est autem neces

se ad Vsentiam sacrumcti, i sitscritast publica quoq; esse posse Π qu

uis usiu creta publice consitendi utiquam in Ecclesiasui se credimus, sed abusium luntaxat in quibusiti rouincijs, eumque Uummis Pontι- scibus Romanis reprehensimi. Publica a ero peccata publice confiteri licet. Siquis autem in confessione data Tera mentiretar in re quid

12쪽

graui mortale erit, et in re levi tantum arbitramur esse 'ventile. ε, 6 SINE susscienti viro diligentia ad recordationem peccatorum saut sine contritione, Pellatrem attritione confesto nihil vitet, merie iteranda. Vndepeccatsi hoc ciens confitetur;quodsinstat citrasiuam culpam, a peccato quidem excusetur ed non impletpraeceptum conf- tendi,m acramentum levet cum primum sciuerit, ad iterum consi tendum tenetur. Quare informis con esito, lida nulla essepotest: quoquam coutrarium quoque det probabile tuebimhν. ,γIVRE quidem vatura ιn mortis articulo, item in eius probabili peria, culo consterι Deo tenentar omnes. Oftιhre distinopositivo tim hoc eodem tempore Sacerdoti, tὐm etiam cumsumenda est Eacharistia, cu-que celebrandum is se quis copiam habeat confessὀris. Oct non tene turpatim quis c fieri possquampcccauit.,s IVRE veris hamano semel duntaxat m anno necessarium ess com fieri : ut melius est,frequenter confiteri:quodsiquis tunc non cofletur, tenetur quaprimumpoterit: It Sacerdos, qui ob necessitatem antepe cuti confessionem cel braui quamprimum possit, libet confiteti. DE SIGILLO CONFESSIONIS.

, SIGILLUM confessionis, quod qaidem non flum iuris naturalis essHed diu humani seruandum ea : Idque conuinciIur nece serio,

rum ex significati e sacramenti, tὐm quia ea,qua exterius m sacram ris gerunt', signasem eorum,quc mitra Ust te iv imastum etiam

quia sacrum est ferri 1 Ium qinasiis Sacerdos, ut Deu no vi homo, ac demum, ut a s sacramenti si lineri post in Ecclesias nec minus, ratione fandali quorumsingulaidesticiat neces Oor ob nullam casesam, aperiri queat confessio. h iu in .ua .' QUOD si uir amenti petaru poeses debet Sacerdos negare,

contrarium iuro meis periimo habetis,nec mendor quamuis etiam

dicas non audiuste, etiam in confestione pereurae, quc ramen auditui : 'nec misius paenitens in iudicio compulsus turdrepossetfi nihil tale illi S cerdoti confessu uisse.

tas tribuatur,tunc poteri sta in confessiove acceperat aperire: arsi εonfessη ante et post confessionem t ab eo is, qui confessus ere,aut ab alio ea restiuerit no sitate impendente asque cogentepotest illa dictre. DE SATISF. scrIONE.

13쪽

, ' SATISFACTIO in iuersum, ut eius nomen praesesere, essqu. tutii satis est,facere, sed hoc tite pater rinam oe sensui, vel appetitui, nobis, ῬHalys satisfacimus; unde vini istis Wi dicimus, minterrogarioni, quae boniustriectius autem est debitosatisfacere, σtunc is litiae ent actusmum nomine ipso qualitatem ac medium includit, viscilicasatisfiat debito. T haec ent multiplex oro diuersitare debiti, m personarum, quibus debetur. Debitum enim aut Deo, aut hominibus debetur,m quide hominis tibitum, rerum Ῥi ablatarum proprie rejhistio est, An re autem dante acceptarum proprie solutio, damni illati compensatio benesci, accepti retributis oeu relatio gratiae, iniuriae vero illatae satisfactior si proprie quidem vim rerum nominum iste Iemus.1 in γε quidem satisfactio non solὐm e t compensatio iniuriae, autia illati damni, aut restitutio; sed etiam amicitiae reconciliatio. Et ideo. Donte ieri debet:alioqui sari amo non esset. Dissoluitur namque per peccatum iussitae qualitas, oe amicitia laeditur; sied τω aue per satisfactionem instauratur. Definiri ergo sic potent commode: Suti,factio est solutio siu compensatio iniuriae 1 ontefacita ad conciliandam a-1 micitiam. Igitur cum Deo Dontestiumas quod pro peccato debemus, satisfacimus. 4 POSSUNT numque homines ad qualitate Deo satisfacere, imo id est necesse. Nam dimissa culpa, oe poena aeterna, adhuc temporalis manet ro quam si in hac vita satisfacimus, in altera in Purgatorio, vel in Inferno nobis sol undil erit. Pote t Ῥero Ῥnus pro altero satisfacerescut cy' impetrare, coe mereri. T per opera bona extra charitatemfacta, homo pro peccatis, aut poena illis debita satisfacere nullo modo potest quamuis de his peccatis antea contritus confessusfuerit nec istam aeternam, aut gratia per illa promereri. ε ALIQUID tamen valere bona opera moralia non solὐm apud homines quod certum ess sed apud ipsum Deum, praeserim si ex fide aut spe procedant, aut ex Dei timor non est negandum. Non tam nex vi ipsorum operum, aut dignitate. sed ex Deo solὐm Orta decentia, hoc illis memitum tribuimus,quod tam e roprie non est meritum: Qua- . . uis contrariumqu0que, nempe ex Ni ipsorum, alicuius esse ea m riti, is probabile defendipssi praesertim adpraemium temporale. Pebu

Digilia

14쪽

Dei beneuolentia valeam, non tamen ex γῆ aut aequalitate iustina, Pt illa quaeper huiusimodist opera non quod Ῥissatisfaciendisiumatur evhoc tantum, quod ODuspoenam habet:cum opus quod ex maiori charia tates caeteris paribus magissatisfaciat sed quia per haec opera habentia poenam aliquid 2peccatore demitur, oe datur Deo atque ita per Foe proprie aequalitas iustitiae constituitur. s . SATISFA CFRE autem possismus tum per opera exterioratum interior tum debita ub praecepto,tum non debita maxime γπῖ per h cc tria, ieiunium, orationem, oe eleemosynumirae alijs tamen maximam Ni atisfaciendi habet eleemos nae. y NON Dium autem satisfactio erit paenitentiae virtutis actus,fled. pars materia sacramenti,qua ipsium integratur; m eius esseclusper*citin. Haec autem est non quae pro poenitoris libito Mirimo qua ὀSacerdote imponitur: quc multo plus prodest, qui done esae

sumpta.

x o POENITENS vero insere flam a Sacerdote poenitentiam tenetin

suscipere, subceptam explere. Itaque si quispiam illam pro mortali

peccato, quod ' numquam confessust, impositam omitteret, mortaliter peccaret: t veris pro veniali impostam omittens enialiter,aut etia, s ex contemptu omitteret, mortaliter. Habet enim Sacerdos potest

Nec enim iudex est arbiter tantum sed ordinarius ὀ Chri o domino co- pitulus. et a IMPONEND autem ess paenitentia aequalis propeccati qualitat si vim institiae ste ectemus, Ῥt plena far satisfaritio; vibilominus habita ratione fragilitatis nostrae perlonarum qualitatis, ac status, caeterarum circunstantiarum, poena iniungere Iac redos deber, prout ei expedire videbitur. DE ABSOLUTIONE, S CCRAMENTI 'FORM C. t FORMOC sacramentipoenitentiae est acerdotis abfblutio, qitae his verbispescitur; uore absoluo; imo etiam bael la verba, Te absoluo, satis μην ad sacramenti essentiam quamuis alia addi ad decentiam oporteat . Hanc aut formam Christus instituit immediate non 0ψο-li,aut Ecclesia. Nam condendorum scramentorum potesatem vora

15쪽

acceperunt. Debet autem indicatiuo efferri mori,xο scptativo, sis

RECTE autem ys nominibus γtitur Ecclesia, Ofbsolvo i potius, quam,Remitto, aut Dimitto, similibus: Cum his D. Petro claues purpromissae, cum ei dicitum est, Quaecunquesolueris erunt soluta licet alijs quoque,dum eadem si 'viscatio maneret,verum essetfcrumetum; secus autem,si significatio mutaretuΥ. c

, HAEC aurem forma non Νlumsi ficat esse fili eri Adfacit.

Vere etenim, oeproprie Sacerdos absoluit a peccatis, oe vcre peccata: remittit,Ῥt Christi instrumentum. Sacerdotibus enim tinctia ent, is u

NEC Ῥer arma enisas quὸd iam ille, qui accedit contritus, L deatis absolutus. Sensius enim triplex spepotest formae, Π absoluo, id ent, secramentum absolutionis tibi impenaob quod ex si habet Ῥirtute peccata remittendi, I et do tibi gratiam remissionis peccatoru et ei nunc reuera remitto tibi peccata praecedentiasquia videlicet tunc exhibet V cerdos causam praeteriis remissionis, in cuius virtute is tofacta fu-

erat .

ad Ecclesiam, Deus autem interius, quantum adle: Τel ut Sacerdos taen tum ostendat absolutum, Tel ligatum, Deus autem tantῖπ laterius ab

fluat;ῬQῬt tantum absoluat E praecepto consevdsi Cum si ita foret, tPaenitentia scrumetum non esse nec gratiam efficerce quam fisi sic. r.

Per absolutionem etenim Sacerdotis ex opere Nerato ci paci eletur poena aeterna dimittitur; m temporalis minuitur, m aliquando etiam tota condonatur. Aperitur praeterea reguum caelorum, prima gratia. datur, vi cum ex attrito quis fit contritus. γr diximus: Et si ius Almatia quis accesprit,augerur. Per absolutioncm denique sacerdotis , Dei amicitia oe beneuolentia conciliu- . . tu ne illa, saltem in voto, vema obtineri

De licentia Superiorum is

SEARCH

MENU NAVIGATION