Illustrissimo reverendissimo d. d. Nicolao e com. Frangipane equiti Torquato fr. Josephi Austriæ imp. p. f. a. ob meritorum copiam ac vitæ integritatem episcopatu Concordiensi insignito dominica lætare anni a. p. v. 1866 diœcesis curam inter universo

2쪽

Perii siquis Ecclesiit 'oricordiensis procurationem te, Illastrissime Reverendissime D. B., feliciter eaeordiente, singulari animus noster Letitia permulcetur. Tu enim et patriam, quam laudabilium operum nitore, et morum suavitate ac innocentia decorasti, nobiscum communem habes: et diutius tu hoc Metropolitano Cupitulo, in quo altioris Dignitatis titulo fruebaris, collega noster fuisti.

Ut porro intimos amoris, eaeissvnationis et obsequii sensus, quibus erga te omnes ascimur, aliqua ratione eaetrinsecus demonstremus, brere Carmen latinum a confratre nostro Nin tui. domusque tu e laude nuper conscriptum, tibi gratulantes eaehibemus. 0u0d, si amplissimam dignitatem tuam, necnon magnificentium liodiernae tuae solemnitatis inspiciamus, parum esse profecto norimus. Verum propter temporis angustias, non autem eae nostra incuria hoc erenisse credus. Viae enim a pontificio oraculo Concor. diensis Antistes suisti renuntiatus, statuimus antiquam

perillustris familiu itur historiam, in Bibliotheca Mur.

3쪽

cianu eaeisleu Iem. publici juris fucere; ut eae ea puteres non solum generis tui vetusta et clara nobilitas, sed queses etiam et quanti in scientiis. in armis, in sanctitate, atque tum in ecclesiasticis, tum iu civilibus dignitatibus te praecesserint praeclarissimi et magni nominis viri. 0uos inter ut nonnullos saltem recenseamus9 Innocentius III. Gregorius IX. Aleaeauder IV Summi Pontifices: Felix et Gordiutius Anicii S. B. E. tardiuules: Archiepiscopi et Discol quamplures, quorum unus est articus insignis tuus in Ecclesia. Concordiensi decessor, tiliique n0n pauci, qu0s velut astra per totum terrarum

orbem praefulsisse compertum est. At memoratin historice manuscriptum volumen tum sero accepimus, ut pro opportuno tempore, attenta rerum, quas continet, abundantiam,

illud pro lo committere impossibile prorsus fuisset.

0uia ergo res, n0n ut optabamus, esusis, paucos,

quos tibi olserimus. flosculos, velut in domestico horto collectos, benigno vultu eaecipe. Eos, Amplissime Praesul, sibi gratos fore eo magis c0nlidimus, quo mossis in nos te benevolum semper comemque eversi fuimus, et quo strictiora sunt vincida, quibus sibi devicti sumus, et de quibus nulls n0n tempore gl0riabimur.

Utini, mense MDCCCLXVl

6쪽

Non ego Pierides, non Phoebi vana precabor

Numina, si tenuem aggredior deducere cantum. Haec illos figmenta juvent, queis nulla refulget Lux fidei, superum Regis mirabile munus. Tu contra, aeterni Genitrix purissima Verbi, Tu mihi,'Diva, lave, memoranti insignia lacta duae Frinis A panes victuro nomine donant. Et Tu, de illorum praeclaro sanguine natu Cui modo submissam frontem, Ieo ine, Sacrata Insula circumdat, paealo haec suscipe vultu Carmina, nec renuas hoc nostri pignus am0riS.

8쪽

Romulea quondam sic prisca volumina narrant in Urbe perillustris florebat Anicia proles,

Cui paler Λ neas, nulli pietate Secundus, Et fama belloque potens. Numerosa virorum Inde exoria manus: quorum pars altera lolis Viribus in pugnas ruit, ingentesque triumph0SComparat, et lauro victricia tempora cingit Altera quos aperit dives sapientia sentes Quaerit adire, et aquas pleno bibit ore fluentes, Et regere imperio populos, et condere leges Discit. Sed magis atque magis pars altera pulchro Lumine splendescit, quae, donec in orbe colatur Belligio, celebri per Saecula nomine vivet

9쪽

Te prius, Insubrae decus admirabile gentis, Alloquor, Ambrosi, quo non praestantior alter Seu populum instruere exemplis, seu pascere verbo Ut tandem obtineat tecum Super aStra coronam. Tu quoque, magne, meas, O, quaes0, Suscipe laudes, Gregorii cui summus caeli dominator et orbis Tergemino voluit diademate cingere frontem: Maxima te pietas ornat, te multa magistrum Copia scriptorum prodit, quae tempus in omne Ingenii monumenta tui praeclara manebunt. Quid de te, Benedicte, loquar' florente juventa, Contemptisque opibus, patria discedis ab urbe, Atque adis umbros0s, Domino Suadente, receSSUS. Sod numquid latuisse pulas Τ eeu stella refulgens Virtus, obscuris celari nequit in antris: Hinc, duce te, dives, pauper, juvenisque SeneXquo Perpetuam tecum gaudent tradueere vitam, Et tua, Cassinum, celebrata cacumina reddunt. 0 deeus Umbriadum i o Italicae non ultima terrἴst Gloria, Francisce, an de te mea lingua silebii Quamquam oeulis hominum tanto splendore coru Scas, Ut nemo valeat meritas tibi reddere laudes. An sensus humiles memorem, quibus u Sque lavere Corda soles ' Rigido an consectas vellere pallas. Et tenuem victum, paupertatemque molestam His morum speculum ac verae pietatis alumnus Essiceris, multosque vales progignere Balos,

10쪽

Agmine qui laclo, neque certa pericla limentes, Per mare, per terras toto landuntur in orbe, Et, pulsis procul inscitiae, errorumque tenebris, Incipiunt per eos veri splendescere Soles. Haud alios memorabo diri vinule micantes, Qui, velut astra, suas illustrant lumine terras. i